Πρεµιερα για «Το νησι»

Του Βασίλη Λουµπρίνη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Μιλάει για ένα θέµα που µέχρι πρόσφατα ήταν ταµπού, τους λεπρούς (χανσενικούς) και τον αποκλεισµό τους στο νησάκι της Σπιναλόγκας. Γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στους τόπους όπου διαδραµατίστηκαν τα γεγονότα από τις αρχές έως τα µέσα του περασµένου αιώνα, στην Κρήτη: Σπιναλόγκα, Πλάκα, Ελούντα, Αγιος Νικόλαος και Ηράκλειο. Η προετοιµασία µέχρι να αρχίσουν τα γυρίσµατα (ξεκίνησαν τον Δεκέµβριο του 2009) κράτησε έξι µήνες και µέχρι να ολοκληρωθούν στο τέλος του 2010 θα περάσουν µπροστά από την κάµερα 1.000 κοµπάρσοι και 120 ηθοποιοί (Στέλιος Μάινας, Κατερίνα Λέχου, Γιούλικα Σκαφιδά, Αιµίλιος Χειλάκης, Φιλαρέτη Κοµνηνού, Ορφέας Αυγουστίδης...). Οι ηθοποιοί πέρα από το σενάριο (τη διασκευή έχει κάνει η Μιρέλλα Παπαοικονόµου και τη σκηνοθεσία ο χανιώτης Θοδωρής Παπαδουλάκης) διάβασαν το βιβλίο της Βρετανής Βικτόριας Χίσλοπ µε άξονα την άλλοτε αποικία των λεπρών για να µπουν καλύτερα στο κλίµα.

Ως συγκλονιστικές, δε, θεωρούνται από τους συντελεστές της σειράς οι στιγµές που έζησαν όταν ήρθαν σε επαφή µε τον πρώην χανσενικό της Σπιναλόγκας Μανώλη Φουντουλάκη στην Ανω Ελούντα (έφυγε από τη ζωή φέτος τον Μάιο).

 

«Το νησί» κάθε Δευτέρα στις 21.50, στο Μega.

Οταν χτύπησε η κλακέτα
Του Στέλιου Μάινα

Χτυπώντας η κλακέτα, την πρώτη εκείνη στιγµή στις 14 Δεκέµβρη του 2009, στο φτωχικό σπίτι της Πάνω Ελούντας, που ο Χαλκιάς ο σκηνογράφος µάς είχε µαγικά ταξιδέψει στο 1939, εγώ και η Κατερίνα, ο ψαράς και η δασκάλα που τους χτυπά η αρρώστια, κοιταχτήκαµε έτσι όπως µόνο οι ηθοποιοί κοιτάζονται, µε την αγωνία κρυµµένη στο χαµόγελο και τον ιδρώτα να στάζει κρυφά κάτω απ’ το χνούδι στο άνω χείλος, τις παλάµες ιδρωµένες και την ελαφρά ταχυπαλµία που φέρνει σε κάτι από µέθη, κοιταζόµασταν κι όταν ο Θοδωρής ο σκηνοθέτης µας φώναξε κάτι, κι όλοι έτρεξαν να δουν το πρώτο πλάνο, εκτός από µας, που µε αγωνία περιµέναµε, και κάτι στον αέρα πλανιόταν, εκείνοι µπροστά στο µόνιτορ κι εµείς παρατηρητές τους ψυχανεµιζόµασταν πως κάτι άλλο γίνεται εδώ, κάτι συντελείται µαζί µας και ερήµην µας, κι έβλεπα από µακριά όπως όλοι µαζεµένοι πάνω απ’ την οθόνη του µόνιτορ, σαν τα βόδια πάνω απ’ τη φάτνη, µε τις ανάσες τους να ζεσταίνουν, και τη προσµονή του καλλιτέχνη στο βλέµµα, και τη γλώσσα να πλαταγίζει µες στο στόµα για να γευτεί τη χαρά της δηµιουργίας, γιατί όταν συµβαίνει το ξέρουµε, το νιώθουµε κι είµαστε ευγνώµονες που κάνουµε τη δουλειά µας να λέµε ήµουν κι εγώ εκεί.

§ Ο [-793 Στέλιος Μάινας είναι ηθοποιός και πρωταγωνιστής στο «Νησί»