2010-2011
Εργασία στη Νεοελληνικη Γλωσσα
Η ΕΦΗΒΕΙΑ
μαθητής:Μουστάκας Σεραφείμ
Τάξη: Ά Λυκειου
Καθηγήτρια:Βέρα Δακανάλη
ΓΕΛ Μοιρων 2011
Γονείς και έφηβοι
Στην εφηβεία ο νέος χάνει την παιδικότητα του, αποχωρίζεται τους
γονείς και πενθεί.
Όμως η εφηβεία αποτελεί μία διαδικασία αποχωρισμού και για τους
γονείς.
Ο έφηβος εγκαταλείπει σταδιακά την παντοδυναμία του παιδιού. Ήταν
πάντα στο επίκεντρο της προσοχής των γονιών και τώρα θα πρέπει να
αναλάβει ο ίδιος ευθύνες.
Η προσκόλληση στην οικογένεια (θα τα καταφέρω μόνος μου; θα είναι η
οικογένειά μου καλά;….) μαρτυρά τη δυσκολία αποχωρισμού και αυτό
έχει επιπτώσεις στις κοινωνικές συναναστροφές αλλά και στις
σεξουαλικές σχέσεις.
Οι έφηβοι μπορεί να βρουν άλλους ανθρώπους και να δημιουργήσουν
σχέσεις εξάρτησης ή να δημιουργήσουν μία φαινομενική ανεξαρτησία
(πχ. ναρκωτικά) η οποία θα κρύβει όμως μία έντονη εξάρτηση άλλου
τύπου.
Το άλλο άκρο είναι η ψευδο-ωριμότητα δηλαδή ο έφηβος είναι πολύ
ώριμος και μπορεί να τα αντιμετωπίσει όλα.
Η απομάκρυνση των νέων από τους γονείς συχνά προκαλεί κρίση στους
γονείς που δεν ξέρουν πώς να την διαχειριστούν.
Αν οι γονείς ήταν υπερπροστατευτικοί μέχρι τώρα και δεν είχαν
προσωπική ζωή αλλά στο επίκεντρο ήταν πάντα τα παιδιά αυτό μπορεί
να προκαλέσει συγκρούσεις.
Ο έφηβος δοκιμάζει συμπεριφορές διαφορετικές από των γονιών του για
να εδραιώσει έτσι τη δική του ταυτότητα. Έρχεται σε σύγκρουση μαζί
τους όταν αυτοί θέλουν να τον συμβουλεύσουν.
Ο έφηβος θέλει να απορρίψει τον Άλλο της γνώσης, τον οποίο
εκπροσωπούσαν μέχρι τότε οι γονείς. Θέλει να διακινδυνεύσει, να
δοκιμάσει, να δημιουργήσει τη δική του γνώση.
Το γεγονός αυτό οδηγεί στην απομυθοποίηση των γονέων.6
Αρνείται τη γνώση τους, την οποία βρίσκει παλιά και όχι αυθεντική.
Δε θέλει συμβουλές, οι οποίες υπονοούν «εσύ δεν ξέρεις».
Ο γονιός θα πρέπει να είναι σταθερός αλλά ευέλικτος. Όπως αλλάζει
το παιδί έτσι θα πρέπει και η στάση του γονιού να διαφοροποιείται σιγά-
σιγά. Παραδείγματος χάρη, η αδυναμία της μητέρας ή του πατέρα μπορεί
να παγιδεύσει τον έφηβο και να μην τον αφήσει να προχωρήσει προς την
αυτονομία γιατί θα νιώσει ενοχές ότι τους εγκαταλείπει.
Το σημαντικό για τον γονιό είναι να ακούσει τον έφηβο όταν ο ίδιος
θέλει να μιλήσει και όχι απαραίτητα να τον καταλάβει. Να κινητοποιηθεί
όταν εντοπίσει κάποιο πρόβλημα και να ζητήσει βοήθεια.
Όταν ολοκληρώνονται οι αλλαγές στην εφηβεία και η διαδικασία
ωρίμανσης του νέου, επιτυγχάνεται ο αποχωρισμός από τους γονείς και
το άνοιγμα προς νέους κοινωνικούς δεσμούς και σχέσεις.
Η γλώσσα στην εφηβεία
Ο τρόπος με τον οποίο μιλάει κάθε έφηβος είναι μοναδικός.
Συχνά ο έφηβος νιώθει αποκλεισμένος γιατί δεν μπορεί να
μεταφράσει με λέξεις τις υπερβολικές αισθήσεις του σώματός του.
Κατακλύζεται από ορμές για τις οποίες δεν μπορεί να μιλήσει. 3
Είναι η πρώτη φορά που έρχεται αντιμέτωπος με το άλλο φύλο και
δεν ξέρει πώς να τοποθετηθεί, τι να πει.
Οι νεωτερισμοί, οι παραφθορές, οι μετατροπές, οι παραλλαγές, οι
προσθαφαιρέσεις δεν έχουν να κάνουν με γλωσσική πενία ή με έλλειψη
ικανότητας για μάθηση αλλά κυρίως με εφηβικές ανησυχίες για αλλαγή,
αμφισβήτηση, επιβεβαίωση, διαχωρισμό από τους άλλους και άρνηση να
δεχθούν κάτι ήδη «μασημένο». Και η χρήση ύβρεων εκφράζει μία
λανθάνουσα σεξουαλικότητα, η οποία κατακλύζει τον έφηβο
Η γλώσσα των εφήβων εκφράζει τις αντιφάσεις, τα κενά, τις
αμφιταλαντεύσεις, τις αναζητήσεις και την ανάγκη ανανέωσης και
επαναδόμησης του ψυχισμού και της ταυτότητας του εφήβου.
Τα προβλήματα των εφήβων
Τα προβλήματα των εφήβων έχουν αυξηθεί απειλητικά τα τελευταία χρόνια. Κατά την γνώμη μου, κύριος παράγοντας για την αύξηση αυτών των προβλημάτων αποτελεί η δυσκολία που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι να βρουν δουλειά. Είτε γιατί χρειάζονται περισσότερες γνώσεις, είτε γιατί δεν υπάρχουν πολλές κενές θέσεις εργασίας.
Αναλυτικότερα όμως οι έφηβοι αντιμετωπίζουν προβλήματα κοινωνικής αποδοχής και αναγνώρισης. Χρειάζονται δηλαδή στήριξη όσο από τους φίλους τους όσο και από τους γονείς τους. Έτσι πολλοί έφηβοι που είναι κοινωνικά μη αποδεκτοί προσπαθούν να βρουν λύσεις μέσω των ναρκωτικών και του καπνίσματος. Στην πραγματικότητα και οι ίδιοι το ξέρουν ότι όχι μόνο αυτή δεν είναι μια διέξοδος από τα προβλήματά τους αλλά μια εισαγωγή στο σχέδιο αυτοκαταστροφής τους. Υπάρχουν όμως και άλλα προβλήματα που προέρχονται από την απόρριψη των εφήβων. Ένα από αυτά είναι και η κατάθλιψη η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην αυτοκτονία. Επιπλέον οι έφηβοι προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο αύριο υποχρεώνονται εκτός από τα μαθήματα του σχολείου να παρακολουθούν και αυτά του φροντιστηρίου. Και από τις δύο πλευρές ο έφηβος ως μαθητής δέχεται τόση πίεση με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε στις δυσκολίες του σχολείου αλλά ούτε και σ’ αυτές του φροντιστηρίου. Δεν είναι όμως μόνο η πίεση που του ασκείται από τους καθηγητές το μόνο πρόβλημα, αλλά και ο χρόνος. Σε περίπτωση όμως που ένας έφηβος προσπαθήσει να αξιοποιήσει όλο του τον χρόνο στο διάβασμα τα αποτελέσματα δεν θα είναι μόνο θετικά. Ίσως μάλλον τα αρνητικά να είναι περισσότερα. Ο έφηβος τότε δεν θα έχει χρόνο να παίξει με τους φίλους του και να διασκεδάσει για να ξεχαστεί έστω και για λίγο από το καθημερινό άγχος. Επίσης το να κάθεται τόση ώρα πάνω από το βιβλίο διαβάζοντας θα έχει αρνητικές επιπτώσεις και στην υγεία του. Γιατί εκτός από την υπερκόπωση (πνευματική εξάντληση και λιγότερο σωματική),μπορεί να αναγκαστεί να φορέσει γυαλιά από μικρή ηλικία. Ίσως και να μείνει παχύσαρκος λόγω της ελάχιστης σωματικής του άσκησης.
Συμβουλές για ευτιχισμένη εφηβεία
παρακατω εχω αριθμηση τα σημαντοκοτερα πραγματα που πρεπει να ακολουθησει ενας εφηβος για να εχει μια ευτιχισμενη εφηβεια:
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι έχουν Σχέδιο Ζωής. Έχουν στόχους, οράματα για τα οποία αγωνίζονται. Οι στόχοι τους είναι κίνητρα ζωής ενώ τους ενισχύουν και τις ψυχικές τους αντοχές.
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι μαθητές έχουν ένα κυρίαρχο σχέδιο αλλά πολλούς εναλλακτικούς στόχους. Για παράδειγμα έχουν μία Σχολή πρώτης επιλογής αλλά και εναλλακτικά σχέδια για πιθανόν ατυχείς στιγμές.
·Ο ευτυχισμένος έφηβος φροντίζει τη σωματική και την ψυχική του υγεία. Είναι τα οχήματα για να πετύχει στη ζωή.
·Ο υγιής έφηβος φροντίζει να καλλιεργεί το πνεύμα του έχει πνευματικές αναζητήσεις, αξίες, πίστη, ιδανικά. Αποφεύγει όμως τους φανατισμούς και τις ακρότητες.
·«Το να μιλάς ελευθερώνει», αντιπροσωπεύει τους υγιείς εφήβους που μιλάνε με συνομηλίκουςγια τα προβλήματά τους αλλά τα εμπιστεύονται και σε σημαντικούς ενήλικες. Οι ενήλικες αυτοί μπορεί να είναι οι γονείς ή οι καθηγητές ή ένα συγγενικό πρόσωπο.
·Δεν ντρέπονται οι ευτυχισμένοι έφηβοι να απευθυνθούν για συμβουλευτική βοήθεια σε φορείς αρωγής (συμβουλευτικούς σταθμούς, ψυχολόγους κ.ά.) όταν διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν μόνοι τους να βγουν από κάποια αδιέξοδα.
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι διασκεδάζουν, παίζουν κυρίως όμως ψυχαγωγούνται. Μαθαίνουν να μετατρέπουν σε παιχνίδι όλα όσα κάνουν.
·Προτιμούν τις ποιοτικές και ήπιες απολαύσεις και αποφεύγουν τα επικίνδυνα (γρήγορη οδήγηση, βία, παραβατικότητα) και τους κάθε είδους εθισμούς (κάπνισμα, ποτό, ουσίες, κ.ά.)
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι χρησιμοποιούν τον Η/Υ, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, το διαδίκτυο, την τηλεόραση αλλά δεν είναι «κολλημένοι με αυτά. Προτιμούν δημιουργικούς τρόπους ψυχαγωγίαςαλλά και την επαφή με τη φύση.
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι κάνουν καλή παρέα και έχουν φίλους. Μοιράζονται μαζί τους στιγμές χαράς, διασκέδασης αλλά και τις κοινές τους ανησυχίες και «ανοίγονται» για τα θέματα που τους απασχολούν.
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι γυμνάζονται καθημερινά αλλά χωρίς θυμό και ανταγωνιστικότητα.
·Φροντίζουν να τρέφονται σωστά και υγιεινά χωρίς ακρότητες (αυστηρή δίαιτα ή αδηφαγία).
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι ερωτεύονται και φλερτάρουν υπεύθυνα.
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι μετατρέπουν τις αποτυχίες, τις ανησυχίες και την ντροπή τους σεπρωτοβουλίες υπεύθυνες γι’ αυτούς και τους άλλους.
·Οι υγιείς έφηβοι υπερασπίζονται τον εαυτό τους και δεν αφήνουν τους άλλους να τους κακοποιούν λεκτικά ή σωματικά.
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι εργάζονται ή μελετούν με πρόγραμμα και χωρίς ακρότητες. Επειδή δεν κάνουν πάντα αυτό που τους αρέσει φροντίζουν να τους αρέσει αυτό που κάνουν.
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι κάνουν υπομονή σε περιπτώσεις διαζυγίου ή διενέξεων των γονέων τους. Μετέχουν σύμφωνα με τις δυνάμεις τους στα προβλήματα της οικογένειας. Δεν κάνουν τους ψυχολόγους ή τους δικαστές των γονέων τους. Τους αγαπούν και τους δύο για αυτό που είναι.
·Οι ευτυχισμένοι έφηβοι κατανοούν τους γονείς τους (π.χ. ότι περνούν την κρίση της μέσης ηλικίας, ότι κουράζονται κ.α.) διορθώνουν τα λάθη τους στο βιβλίο της ζωής και προχωρούν.
Πάνω απ’ όλα έχουν καταλάβει ότι η εφηβεία είναι η ηλικία της χαράς και της απόλαυσης και το Σχολείο ο τόπος που πρέπει να συνδυάζεται με τα αισθήματα αυτά.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χαλίλ Γκιμπράν – Για τα παιδιά (από το βιβλίο Ο κήπος του προφήτη)
Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου
είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται δια μέσου εσένα, αλλά όχι από σένα
κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να δίνεις μία στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι στις ψυχές τους
αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο
που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα
αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί το δρόμο του χθες.
Η εφηβεία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πλεόνασμα αισθήσεων. Ο
Freud έγραφε στον Fliss: «Κάθε πλεόνασμα αισθησιακότητας εμποδίζει
τη μετάφραση σε λεκτικές εικόνες».
Winnicott (1962) «Η πραγματική προσκόλληση εμφανίζεται στις
περιπτώσεις όπου οι γονείς δεν έχουν ζήσει τη δική τους εφηβεία».
Μαθητης:Μουστάκας Σεραφείμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου