12 Οκτωβρίου 2010

"Το Νησί" - Πρεμιέρα Δευτέρα 11 Οκτωβρίου στις 21:50

"Το Νησί" - Πρεμιέρα Δευτέρα 11 Οκτωβρίου στις 21:50

Το Mega, πιστό στη δημιουργία τηλεοπτικών σειρών υψηλών προδιαγραφών, διασκευάζει για την τηλεόραση το βιβλίο «Το Νησί», της Victoria Hislop. Το βιβλίο έγινε διεθνές bestseller με 2.000.000 πωλήσεις εκ των οποίων 300.000 πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα. Εκδόθηκε στην Αγγλία το 2005, στην Ελλάδα το 2007 καθώς και σε 23 ακόμη χώρες και μέσα σε 4 χρόνια κατάφερε να εκτοξευθεί στις λίστες των πιο επιτυχημένων μυθιστορημάτων παγκοσμίως. Οι πωλήσεις του βιβλίου συνεχίζονται με εκπληκτικούς ρυθμούς εντός και εκτός Ελλάδας.
Τη διασκευή του βιβλίου έχει αναλάβει η Μιρέλλα Παπαοικονόμου, μια σεναριογράφος με τεράστιες τηλεοπτικές επιτυχίες στο ενεργητικό της, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο πολυβραβευμένος Χανιώτης σκηνοθέτης Θοδωρής Παπαδουλάκης.
Οι συντελεστές που συνεργάζονται στη συγκεκριμένη παραγωγή, εξασφαλίζουν το αρτιότερο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Η εικόνα αποτυπώνεται άριστα μέσα από τη ματιά του διευθυντή φωτογραφίας Βαγγέλη Κατριτζιδάκη. Ο σκηνογράφος Αντώνης Χαλκιάς και οι συνεργάτες του έφτιαξαν από την αρχή όλα τα σκηνικά, προκειμένου να αναπαραστήσουν πιστά την περίοδο από το 1939 έως το 1957. Η Ξανθή Κόντου και η Μαρία Κοντοδήμα, που υπογράφουν την ενδυματολογία, έκαναν έρευνα επί 8 μήνες για τα περίπου 2.000 κοστούμια, που θα χρησιμοποιηθούν στη σειρά. Ο Μίνως Μάτσας, ο οποίος έχει διαπρέψει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ντύνοντας με τις μελωδίες του κινηματογραφικές ταινίες, θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικά προγράμματα, υπογράφει τη μουσική.
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 2009 και πραγματοποιούνται στην Κρήτη: Πλάκα, Σπιναλόγκα, Ελούντα, Άγιο Νικόλαο και αλλού, ενώ πραγματοποιήθηκαν γυρίσματα και στο Λονδίνο. Η προεργασία της παραγωγής ξεκίνησε αρκετό καιρό πριν την έναρξη των γυρισμάτων με την κατασκευή των σκηνικών, που πλαισιώνουν τους φυσικούς χώρους και την προετοιμασία των χιλιάδων κοστουμιών.
Τους χαρακτήρες της σειράς θα ζωντανέψει ένα πλήθος γνωστών και καταξιωμένων ηθοποιών: Στέλιος Μάινας (Γιώργης Πετράκης), Κατερίνα Λέχου (Ελένη Πετράκη), Γιούλικα Σκαφιδά (Μαρία Πετράκη), Ευγενία Δημητροπούλου (Άννα Πετράκη/Αλέξις Φίλντιγκ), Τάσος Νούσιας (Νίκος Παπαδημητρίου), Μαρία Πρωτόπαππα (Ευγενία Καπετανάκη), Αλέξανδρος Λογοθέτης (Νίκος Κυρίτσης), Αιμίλιος Χειλάκης (Μανόλης Βανδουλάκης), Φιλαρέτη Κομνηνού (Σοφία Φίλντινγκ), Γιάννης Στάνκογλου (Αντρέας Βανδουλάκης), Θόδωρος Κατσαφάδος (Πέτρος Κοντομάρης), Ορφέας Αυγουστίδης (Αντώνης Αγγελόπουλος), Ανίτα Κούλη (Φωτεινή Αγγελοπούλου), Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου (Χριστίνα Κρουσταλάκη),
Ντίνα Μιχαηλίδη (Σαβίνα Αγγελοπούλου), Γρηγόρης Ορφανουδάκης (Παύλος Αγγελόπουλος), Νίκος Ορφανός (Χρήστος Λαπάκης), Όλγα Δαμάνη (Φωτεινή Αγγελοπούλου σε μεγάλη ηλικία), Νεκτάριος Λουκιανός (Δημήτρης Λεμονιάς), Κατερίνα Μισιχρόνη (Ηλέκτρα Βλαχάκη), Μαργαρίτα Πανουσοπούλου (Καλλιόπη), Πέτρος Αλατζάς (Σταύρος Σολομωνίδης), Μανώλης Χουρδάκης (Θόδωρος Μακριδάκης), Μιχάλης Αεράκης (Αλέξανδρος Βανδουλάκης), Μελίνα Βαμβακά (Ελευθερία Βανδουλάκη), Μαρινέλλα Βλαχάκη (Ελπίδα Κοντομάρη), Δημήτρης Ξανθόπουλος (Βασίλης Καπετανάκης), Αντιγόνη Αλικάκου (Χαρίκλεια), Μαριάνθη Μενεγάκη (Αθηνά Μανάκη), Μάνος Πετούσης (Μιχάλης Κουρής), Χρόνης Σαπουτζάκης (Στέφανος), Διαμαντής Φαλέγγος (Μανωλιός), Δημήτρης Καλογεράκης (Γρηγόρης), Σωτήρης Δούβρης (Νίκος), Ράσμι Σούκουλη (Στέλλα), Νεφέλη Κουρή (Σοφία Βανδουλάκη στην ηλικία των 20), Γιώργος Ηλιάδης (Λάμπρος), Πέτρος Μαυροματίδης (Σπύρος Καζάκης), Οδυσσέας Σαβόπουλος (Κυριάκος), Στέλιος Βέργος (Στέλιος Βανδής), Κώστας Φραντζεσκάκης (Πάνος Σκλαβούνος), Μανώλης Κωνσταντακάκης (Καφετζής στην Πλάκα), Κλειώ Φανουράκη (Φρόσω Μανουσάκη), Λευτέρης Μποτονάκης (Στέφανος σε μεγάλη ηλικία), Dan Stevens (Ed), Μαρία Τσισμενάκη (Κατερίνα Λεμονιά), Σόλωνας Κατσικανδαράκης (Σωτήρης Λεμονιάς), Αντώνης Περαντωνάκης (Παράγοντας), Στέλιος Ψαρουδάκης (Φώτης στην ηλικία των 20), Δομίνικος Ταβερναράκης (Άντρας), Ίαν Χίσλοπ (Μάρκους), και τα παιδιά: Αναστασία Τσιλιμπίου (Μαρία Πετράκη), Μάνος Τσαγκαράκης (Δημήτρης Λεμονιάς), Ιφιγένεια Τζόλα (Άννα Πετράκη ), Ρενέ Τζόλα (Φωτεινή Αγγελοπούλου), Αντύπας Νταμοτσίδης (Αντώνης Αγγελόπουλος), Καλλίστη Μπερταχά (Ηλέκτρα), Δέσποινα Μαυροειδή/Εβελίνα Κουτουλάκη/Γεωργία Πριμιτάκη (Αθηνά), Μιλτιάδης Γιαβρίδης/Γιάννης Σφακιανός/Μανώλης Χρονάκης (Λευτέρης), Ορφέας Φιλιππάκης (Μανωλιός), Γιώργος Αμαραντίδης (Φώτης), Διαμαντένια Μπερταχά (Ζωή), Δέσποινα Κιαπέκου (Σοφία).
Μια ψυχρή ριπή ανέμου διέσχισε τα στενά δρομάκια της Πλάκας και η παγωνιά του φθινοπωρινού αέρα αγκάλιασε τη γυναίκα, παραλύοντας το κορμί και το νου της, προκαλώντας ένα μούδιασμα που σχεδόν εκμηδένισε τις αισθήσεις, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να της απαλύνει τη θλίψη.
Καθώς περπατούσε με δυσκολία τα τελευταία λίγα μέτρα μέχρι την αποβάθρα, έγειρε βαριά στον πατέρα της. Το βάδισμά της έμοιαζε με ταλαιπωρημένης γριάς, που κάθε βήμα της προκαλεί διαπεραστικό πόνο. Αλλά ο δικός της ο πόνος δεν ήταν σωματικός. Το κορμί της ήταν τόσο δυνατό όσο και οποιασδήποτε νεαρής γυναίκας που είχε περάσει τη ζωή της αναπνέοντας τον καθαρό κρητικό αέρα.
Η μικρή βάρκα, φορτωμένη άτακτα με μπόγους που είχαν περίεργο σχήμα και ήταν δεμένοι με σχοινί, χόρευε στο θαλασσινό νερό. Ο άντρας, σκυφτός, ανέβηκε πάνω της αργά, και άπλωσε το χέρι του για να βοηθήσει την κόρη του.
Ο άντρας έλυσε τον κάβο -δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο να ειπωθεί ή να γίνει- και το ταξίδι τους άρχισε. Δεν ήταν η αρχή μιας σύντομης διαδρομής για την παράδοση προμηθειών. Ήταν η αρχή ενός ταξιδιού χωρίς επιστροφή, με προορισμό το ξεκίνημα μιας καινούργιας ζωής. Μιας ζωής σε αποικία λεπρών. Της ζωής στη Σπιναλόγκα
Σπιναλόγκα: Βρίσκεται στη βόρεια είσοδο του κόλπου της Ελούντας, απέναντι από το χωριό Πλάκα. Άρχισε να οχυρώνεται το 1574, την περίοδο της Ενετοκρατίας και χρησιμοποιήθηκε για στρατιωτικούς σκοπούς. Μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους το 1649, η Σπιναλόγκα έμεινε στα χέρια των Ενετών μέχρι το 1715. Στη συνέχεια, στο νησί διαμορφώνεται σταδιακά ένας οικισμός αμιγώς οθωμανικός. Κατά τους πρώτους αιώνες της τουρκοκρατίας το φρούριο περιθωριοποιείται και χρησιμοποιείται ως τόπος εξορίας και απομόνωσης. Όμως, κατά το τέλος του 19ου αι., ο ρόλος του λιμανιού της Σπιναλόγκας αναβαθμίζεται καθώς αποκτά άδεια εξαγωγικού εμπορίου. Οι Τούρκοι φεύγουν από το νησί, όταν η Κρήτη ανακηρύχθηκε αυτόνομη το 1898. Η Σπιναλόγκα, από το 1903 χρησιμοποιήθηκε ως Λεπροκομείο, όπου οδηγήθηκαν εκεί όλοι οι λεπροί της Κρήτης που πρώτα βρίσκονταν απομονωμένοι σε μια περιοχή έξω από το Ηράκλειο. Αργότερα μεταφέρθηκαν και ασθενείς απ’ όλη την Ελλάδα. Τελικά, εγκαταλείφτηκε οριστικά, το 1957, όταν βρέθηκε η θεραπεία κατά της νόσου. Για αρκετά χρόνια έμεινε αναξιοποίητη αλλά σήμερα αποτελεί σημαντικό πολιτιστικό μνημείο και τουριστικό αξιοθέατο.
Γιώργης Πετράκης (Στέλιος Μάινας)
Ο Γιώργης κατοικεί στην Πλάκα, ένα όμορφο ψαροχώρι. Με την αγαπημένη γυναίκα του την Ελένη και τις δύο κόρες του, την Μαρία και την Άννα έχουν μία οικογένεια ζηλευτή. Ο Γιώργης είναι ψαράς αλλά για να συμπληρώσει το λιγοστό εισόδημά του μεταφέρει προμήθειες απέναντι, στο νησί της Σπιναλόγκας. Η μοίρα θα σταθεί σκληρή μαζί του: θα τον αναγκάσει να μεταφέρει ο ίδιος στην Σπιναλόγκα, στην αποικία των λεπρών, αρχικά την Ελένη και στη συνέχεια κάποιο άλλο πολυαγαπημένο του πρόσωπο… Παρά τα χτυπήματα της ζωής, ο Γιώργης διατηρεί την ελπίδα ζωντανή ακόμα κι όταν όλα τριγύρω μοιάζουν να σκοτεινιάζουν. Θα πορευτεί με αξιοπρέπεια και ευαισθησία δίνοντας πάντα στους γύρω του μαθήματα δύναμης κι αντοχής…
Ο Γιώργης είχε πάει στη Σπιναλόγκα χίλιες φορές, αλλά δεν είχε φανταστεί ποτέ ότι θα έκανε το συγκεκριμένο ταξίδι για να μεταφέρει τη γυναίκα του, την Ελένη. «Πρέπει να το κάνω», έλεγε στον εαυτό του, σαν να ήταν ένα ακόμη φυσιολογικό ταξίδι. Στα χίλια δρομολόγια, που είχε ήδη κάνει, θα ερχόταν να προστεθεί αυτό και άλλα χίλια.
Ελένη Πετράκη (Κατερίνα Λέχου)
Η Ελένη Πετράκη, η γυναίκα του Γιώργη, είναι δασκάλα στην Πλάκα. Αγαπάει τα παιδιά και τη διδασκαλία και προσπαθεί πάντα για το καλύτερο. Όταν μαθαίνει ότι πάσχει από λέπρα και μεταφέρεται στη Σπιναλόγκα, δεν χάνει την αισιοδοξία της. Συνεχίζει να διδάσκει τα παιδιά του νησιού, παρά τις αντιδράσεις κάποιων κατοίκων. Οι συναντήσεις με τον Γιώργη τής δίνουν θάρρος για να συνεχίσει, η αγάπη τους είναι το φάρμακο για να μπορέσει ν’ αντέξει… Η Ελένη αποδεικνύει ότι ακόμα κι όταν κάποιες μάχες είναι γραφτό να χαθούν, αυτό που αξίζει είναι οι μνήμες της δοτικότητας, της προσφοράς, της φροντίδας. Κι η Ελένη είναι η προσωποποίηση αυτών των αρετών. Ψηλή και όμορφη σα λυγαριά, θα σταθεί και θα αντιμετωπίσει κατάματα και γενναία ό,τι της επιφυλάσσει η μοίρα…
Για την Ελένη, η διδασκαλία ήταν ιερή υποχρέωση, και ο ενθουσιασμός της απλωνόταν στα παιδιά σαν φλόγα. «Αν το αγαπήσουν θα το μάθουν», ήταν το σύνθημά της.
Μαρία Πετράκη (Αναστασία Τσιλιμπίου-Γιούλικα Σκαφιδά)
Η Μαρία, η κόρη του Γιώργη και της Ελένης, είναι ήσυχη, υπομονετική κι ευγενική. Άνθρωπος της προσφοράς, όπως η μητέρα της,  αναλαμβάνει να σταθεί στο πλευρό του πατέρα και της αδερφής της και να γεμίσει το κενό της απουσίας της Ελένης από το σπίτι. Το χτύπημα της μοίρας έρχεται βαρύ για την ευαίσθητη ψυχή της Μαρίας αλλά με την πάροδο των χρόνων, το φως θα ξανάρθει στη ζωή της όταν γνωρίσει κι αγαπήσει τον Μανόλη. Αλλά η Μαρία δεν έχει φτάσει ακόμα σε απάνεμο λιμάνι, αφού το πεπρωμένο τής επιφυλάσσει κι άλλο πόνο, κι άλλες δοκιμασίες αλλά και μιαν άλλη, μεγαλύτερη και πιο αληθινή αγάπη…
Εκείνη η νύχτα ήταν η πιο δύσκολη που είχε περάσει ποτέ η Μαρία. «Τι θα κάνω;» είπε σιγανά, με τα δάκρυα να τρέχουν τώρα στα μάγουλά της.
Νίκος Κυρίτσης (Αλέξανδρος Λογοθέτης)
Ο Νίκος Κυρίτσης, γιατρός στο νοσοκομείο του Ηρακλείου, είναι φίλος του Χρήστου Λαπάκη. Ξεκινά να επισκέπτεται τη Σπιναλόγκα, στα πλαίσια μιας έρευνας για τη θεραπεία της λέπρας. Προσφέρει τη βοήθειά του στον Λαπάκη και υποβάλλουν τους ασθενείς στα πειραματικά φάρμακα. Όταν γνωρίζει τη Μαρία, το ενδιαφέρον του, εκτός από επαγγελματικό, γίνεται και προσωπικό. Ο Κυρίτσης φέρνει τη θεραπεία της λέπρας και κερδίζει την καρδιά της Μαρίας…
Η Μαρία άρχισε να περιμένει με ανυπομονησία τις ημέρες που ερχόταν ο Κυρίτσης. «Δεν υπήρξε ποτέ καμία που να με έκανε να αισθανθώ όπως εσύ. Δέχεσαι να με παντρευτείς;»
Άννα Πετράκη (Ιφιγένεια Τζόλα-Ευγενία Δημητροπούλου)
Η Άννα, η μικρότερη κόρη του Γιώργη και της Ελένης, ήταν πάντοτε αυθόρμητη, απείθαρχη, μερικές φορές ανεξέλεγκτη… Όταν η μητέρα της φεύγει για τη Σπιναλόγκα, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα, αντιδρά σε όλα και δεν κάνει καμιά προσπάθεια να στηρίξει τον πατέρα και την αδερφή της. Ονειρεύεται να φύγει από το χωριό και την φτώχια των κατοίκων του και να ζήσει τη μεγάλη ζωή. Και το καταφέρνει, όταν γνωρίζει και παντρεύεται το γιο του μεγαλοκτηματία της περιοχής. Ζει μέσα στα πλούτη, αλλά η ανικανοποίητη όρεξή της για ζωή θα την οδηγήσει σε μονοπάτια επικίνδυνα, με ολέθρια αποτελέσματα για όλους…
«Δεν πρόκειται να το φάω αυτό!» στρίγκλισε, πετώντας το πιρούνι της στο πιάτο με το βραστό αρνί. «Ούτε πεινασμένο ζώο δεν θα το 'τρωγε!». Ήταν η τρίτη νύχτα που δεν είχε φάει τίποτα, μόνο ψωμί.
Μανόλης Βανδουλάκης (Αιμίλιος Χειλάκης)
Ο Μανόλης είναι ανιψιός του Αλέξανδρου Βανδουλάκη, γιος του νεκρού αδερφού του. Με τον Αντρέα μεγαλώνουν μαζί, σαν αδέρφια, αν και οι χαρακτήρες τους είναι τελείως διαφορετικοί. Ο Μανόλης έχει ελεύθερο πνεύμα και γρήγορα εγκαταλείπει την Κρήτη για να ταξιδέψει, ξοδεύοντας την περιουσία του πατέρα του. Γυρίζει στην πατρίδα του και στην οικογένειά του. Αρραβωνιάζεται τη Μαρία, αλλά παραμονές του γάμου χωρίζουν... Τα αισθήματά του γρήγορα βρίσκουν άλλον αποδέκτη, την Άννα, αδερφή της πρώην αρραβωνιαστικιάς του και γυναίκα του ξαδέρφου του…
Ο Μανόλης ήταν ένας νέος με ελεύθερο πνεύμα και είχε περάσει τα τελευταία δέκα χρόνια κυρίως στην ηπειρωτική Ελλάδα, σπαταλώντας μια σημαντική κληρονομιά. Είχε αποφασίσει να ζει την κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία του.
Αντρέας Βανδουλάκης (Γιάννης Στάνκογλου)
Ο Αντρέας είναι γιος του Αλέξανδρου Βανδουλάκη, του πλούσιου κτηματία της περιοχής. Όταν γνωρίζει την Άννα γοητεύεται και γρήγορα ξεπερνά όλα τα εμπόδια και της κάνει πρόταση γάμου. Ο γάμος τους έχει όλα όσα θα έπρεπε για να είναι ευτυχισμένος εκτός ίσως από το πιο σημαντικό: τον αληθινό έρωτα. Η Άννα αισθάνεται εγκλωβισμένη σ’ αυτόν, ο Αντρέας δεν μπορεί να παρακολουθήσει τα ταξίδια του μυαλού και της καρδιάς της γυναίκας του… Και μένει αμέτοχος και απαθής μέχρι που η αποκάλυψη της τρομερής αλήθειας θα τον κάνει να αντιδράσει με τρόπο που θα καθορίσει το μέλλον όλων…
«Θέλει καμιά να χορέψει;» ρώτησε τα κορίτσια με άνεση, κοιτώντας απευθείας την Άννα. Ο Αντρέας κρατούσε την Άννα κοντά του. Η Άννα ήταν τέλεια.
Σοφία Φίλντινγκ (Δέσποινα Κιαπέκου-Νεφέλη Κουρή-Φιλαρέτη Κομνηνού)
Η Σοφία είναι η κόρη της Άννας. Παντρεμένη με τον Μάρκους, ζει χρόνια στην Αγγλία και δεν κοιτάζει πίσω. Η οικογένειά της γνωρίζει την καταγωγή της αλλά τίποτα άλλο. Η Σοφία αποφάσισε σε νεαρή ηλικία να κόψει τις γέφυρες με το παρελθόν της, ένα παρελθόν με το οποίο δεν συμφιλιώθηκε ποτέ. Κλειστός άνθρωπος, κουβαλά σιωπηλά τα βάρη επιλογών που δεν ήταν οι δικές της. Θυμώνει όταν η κόρη της, η Αλέξις θα τινάξει στον αέρα μια εξαιρετική προοπτική ζωής,  χωρίς προφανή λόγο και ανησυχεί για το τι θα προκύψει από την επίσκεψη της νεαρής στην πατρίδα της…
«Ακούω! Γιατί χωρίσατε;.. Εσείς λέγατε, θα παντρευτείτε!.. Και πού θα πας;.. Μ’ έχεις εκνευρίσει πάρα πολύ, Αλέξις!..»
Αλέξις Φίλντινγκ (Ευγενία Δημητροπούλου)
Η Αλέξις, είναι η κόρη της Σοφίας, η δισέγγονη της Ελένης, της σπουδαίας δασκάλας της Πλάκας και της Σπιναλόγκας… Η τελευταία μιας σειράς σημαντικών γυναικών, που άφησαν το σημάδι τους στην εποχή τους και καθόρισαν την πορεία των πραγμάτων με την παρουσία τους. Η νεαρή Αλέξις αποφασίζει να πάει στον τόπο καταγωγής της μητέρας της και να ψάξει η ίδια για τις ρίζες της, να δει πού μεγάλωσε η Σοφία, να γνωρίσει ανθρώπους που έζησαν με τη μητέρα της, τη γιαγιά της και τον παππού της…
«… η μαμά μου δεν θέλει να μιλάει πολύ για τη ζωή της στην Ελλάδα… Δεν ξέρω γιατί…»


Φωτεινή Αγγελοπούλου (Ρενέ Τζόλα-Ανίτα Κούλη-Όλγα Δαμάνη)
Η Φω τεινή είναι η καλύτερη φίλη της Μαρίας. Μεγαλώνουν μαζί, αφού η Ελένη και η μητέρα της Φωτεινής, η Σαβίνα, είναι φίλες. Μοιράζονται τα πάντα, από το φαγητό στο σπίτι μέχρι τα κρυφά τους μυστικά. Όταν η Μαρία φεύγει από την Πλάκα, η Φωτεινή δεν την εγκαταλείπει. Την επισκέπτεται συχνά και είναι τα μάτια και τ’ αυτιά της. Είναι αυτή που της θυμίζει την παλιά ζωή της. Η Φωτεινή είναι ο άνθρωπος που ξετυλίγει την ιστορία της οικογένειας Πετράκη στην Αλέξις…
«Η Μαριώ μου!.. Το γλυκύτερο πλάσμα του κόσμου! Για το χωριό εδώ σου έχει μιλήσει;.. Για το Νησί, σου ‘χει πει;»


Σαβίνα Αγγελοπούλου (Ντίνα Μιχαηλίδη)
Η Σαβίνα είναι φίλη της Ελένης. Όταν η δεύτερη μεταφέρεται στη Σπιναλόγκα, ουσιαστικά γίνεται η μητέρα της Μαρίας και της Άννας. Μαζί με τα παιδιά της, την Φωτεινή και τον Αντώνη, μεγαλώνει και τα κορίτσια της φίλης της. Κάνει ό,τι μπορεί για να τους προσφέρει ό,τι και η μητέρα τους από ένα πιάτο σπιτικό φαγητό μέχρι συμβουλές νοικοκυριού…
Όταν η βάρκα του Γιώργη έφυγε μεταφέροντας την Ελένη στην αποικία των λεπρών, οι τελευταίοι που γύρισαν την πλάτη και έφυγαν από την πλατεία της Πλάκας, ήταν μια γυναίκα περίπου στην ηλικία της Ελένης κι ένα κορίτσι. Η γυναίκα ήταν η Σαβίνα Αγγελοπούλου, η οποία είχε μεγαλώσει μαζί με την Ελένη, και το κορίτσι ήταν η κόρη της, η Φωτεινή.
Αντώνης Αγγελόπουλος (Αντύπας Νταμοτσίδης-Ορφέας Αυγουστίδης)
Είναι γιος της Σαβίνας και μεγαλώνει μαζί με την Άννα και τη Μαρία. Ανυπόμονος και παθιασμένος, γίνεται μέλος της Αντίστασης κατά τη διάρκεια του πολέμου με τους Γερμανούς. Όταν επιστρέφει, ερωτεύεται την Άννα και εκείνη αρχικά ανταποκρίνεται, δίνοντάς του ελπίδες. Γρήγορα όμως οι ελπίδες του χάνονται, όταν εκείνη παντρεύεται κάποιον άλλον…
«Έχω ένα γράμμα για σένα», είπε ο Αντώνης στην Άννα. «Είναι από τον Αντρέα Βανδουλάκη», είπε και τα μάτια της κοπέλας μεγάλωσαν από ολοφάνερο ενθουσιασμό.


Πέτρος Κοντομάρης (Θόδωρος Κατσαφάδος)
Ο Πέτρος Κοντομάρης είναι ο εκλεγμένος αρχηγός της Σπιναλόγκας. Με τα λίγα μέσα, που διαθέτει, προσπαθεί να βελτιώσει τη ζωή των κατοίκων του νησιού, προσφέροντάς τους μία αξιοπρεπή διαβίωση και, για τους περισσότερους από αυτούς, έναν αξιοπρεπή θάνατο. Κάνει όλα όσα είναι ανθρωπίνως δυνατά για το νησί και τους κατοίκους του, αλλά αυτοί θέλουν πάντα περισσότερα. Η υγεία του εξασθενεί και δεν προλαβαίνει να δει την αναχώρηση των θεραπευμένων λεπρών και την επιστροφή τους στα σπίτια τους…
Ο άντρας, που υποδέχτηκε την Ελένη και τον Δημήτρη στη Σπιναλόγκα ήταν ο Πέτρος Κοντομάρης, ο αρχηγός του νησιού. Κόντευε τα εξήντα, όπως και η γυναίκα του, αλλά η υγεία του εξασθενούσε. Η λέπρα είχε αρχίσει να κερδίζει τη μάχη, με τρόπαιο το κορμί του.
Ελπίδα Κοντομάρη (Μαρινέλλα Βλαχάκη)
Η Ελπίδα είναι η γυναίκα του Πέτρου Κοντομάρη. Ζει στη Σπιναλόγκα μαζί με τον άντρα της και τον στηρίζει σωματικά και ψυχολογικά στις προσπάθειές του για τη βελτίωση της ζωής των κατοίκων. Είναι ο δεύτερος άνθρωπος, που η Ελένη γνωρίζει στο νησί και αυτή που θα τη βοηθήσει να προσαρμοστεί στην καθημερινότητα και τις δυσκολίες της ζωής στη Σπιναλόγκα. Είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα στην Ελένη, όταν η δεύτερη πεθαίνει…
Η Ελπίδα είχε δει τεράστιες αλλαγές από τότε που έφτασε, και οι πιο πολλές είχαν επιτευχθεί από τις προσπάθειες του άντρα της. «Μη φοβάσαι να κλάψεις», είπε ευγενικά η Ελπίδα στην Ελένη. «Τα δάκρυα ρέουν άφθονα στη Σπιναλόγκα».
Χριστίνα Κρουσταλάκη (Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου)
Είναι η δασκάλα της Σπιναλόγκας. Γυναίκα σκληρή σαν πέτρα. Το μεγαλύτερο κακό που της έχει κάνει η αρρώστια είναι ότι έχει σκοτώσει κάθε στοιχείο ανθρωπιάς και καλοσύνης μέσα της. Η πειθαρχία, που θέλει να επιβάλλει στα παιδιά, είναι αμείλικτη και δίχως έλεος. Η έντονη διαφωνία της με την Ελένη σύντομα μετατρέπεται σε αστείρευτο μίσος…
Η πρώτη πραγματικά δυσάρεστη συνάντηση που είχε στο νησί ήταν με τη Χριστίνα Κρουσταλάκη, τη γυναίκα η οποία διηύθυνε το σχολείο. "Είναι άχρηστη δασκάλα, που δεν δίνει δεκάρα για τα παιδιά και ξέρει ότι αυτή τη γνώμη έχω για κείνη", απάντησε η Ελένη.



Νίκος Παπαδημητρίου (Τάσος Νούσιας)
Ο Νίκος Παπαδημητρίου είναι δικηγόρος, ο οποίος φτάνει στη Σπιναλόγκα, μαζί με άλλους λεπρούς από την Αθήνα. Δυναμικός, δημοφιλής και αντιδραστικός πέφτει από τα σύννεφα, όταν διαπιστώνει τις συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν στο νησί. Όταν η υγεία του  προέδρου της Σπιναλόγκας, Πέτρου Κοντομάρη, εξασθενεί, ο Παπαδημητρίου παίρνει τα ηνία στα χέρια του και εκλέγεται νέος πρόεδρος. Βάζει όλη την ενεργητικότητά του αλλά και τις γνωριμίες του από την Αθήνα και σύντομα οι κάτοικοι του νησιού απολαμβάνουν προνόμια που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν φαντάζονταν…
«Ο καθένας σε αυτό το νησί είναι πολίτης της Ελλάδας», επέμενε. «Όλοι έχουν δικαιώματα και να με πάρει ο διάολος αν δεν αγωνιστώ γι’ αυτούς». Οι άντρες τον σέβονταν για όσα είχε πετύχει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και οι γυναίκες τον ευγνωμονούσαν· σύντομα έφτασε να απολαμβάνει ένα είδος λατρείας ήρωα.
Ευγενία Καπετανάκη (Μαρία Πρωτόπαππα)
Η Ευγενία είναι καλή φίλη της Ελένης και φουρνάρισσα της Πλάκας… Η ζωή της στο χωριό είναι δύσκολη, αλλά παρηγοριά κι ελπίδα της είναι τα δυο της παιδάκια. Κοινή η μοίρα της με αυτή της Ελένης, θα την ακολουθήσει απέναντι στο Νησί με την καρδιά της κομμάτια, όταν η αρρώστια χτυπήσει την πόρτα της. Πολλά την περιμένουν εκεί, στο καινούργιο της σπίτι, στον τόπο της εξορίας. Βάσανα, πόνος, κακουχίες αλλά κι ένας ξαφνικός, μεγάλος, συγκλονιστικός έρωτας με έναν άνθρωπο άξιο να δώσει πνοή ακόμα κι εκεί όπου ο θάνατος έχει στήσει καρτέρι…
«Τι όμορφα που τραγουδάς!». «Μ’ αρέσει πολύ αυτό το τραγούδι. Έχει ωραία λόγια… Κοιτάζονται για λίγο στα μάτια κι αυτός παίρνει το θάρρος να την πλησιάσει και της δίνει ένα φιλί. Η Ευγενία σαστίζει αλλά παρασύρεται και τον φιλάει.
Χρήστος Λαπάκης (Νίκος Ορφανός)
Ο Χρήστος Λαπάκης είναι ο γιατρός, που επισκέπτεται τους ασθενείς στη Σπιναλόγκα, στην αρχή περιστασιακά και στη συνέχεια σε μόνιμη βάση. Είναι ο μόνος, που δέχεται να κάνει κάτι τέτοιο. Με τα πενιχρά μέσα, που διαθέτει το νοσοκομείο του νησιού, ο γιατρός κάνει τα πάντα για να απαλύνει τον πόνο των ασθενών του. Δεν μπορεί να τους προσφέρει θεραπεία, μπορεί όμως να τους προφέρει αγάπη…
Ο Λαπάκης περνούσε τον καιρό του στη Σπιναλόγκα θεραπεύοντας πληγές και δίνοντας συμβουλές στους ασθενείς του για όλες τις επιπλέον προφυλάξεις που μπορούσαν να πάρουν, αλλά και για το ότι η άσκηση θα μπορούσε να τους βοηθήσει.
Δημήτρης Λεμονιάς (Μάνος Τσαγκαράκης-Νεκτάριος Λουκιανός)
Ο Δημήτρης ε ίναι μαθητής της Ελένης και αρρωσταίνει και κείνος από λέπρα. Οι κάτοικοι της Πλάκας τον κατηγορούν ότι εκείνος κόλλησε τη δασκάλα του χωριού. Η Ελένη φεύγει με τον Δημήτρη για τη Σπιναλόγκα και μένουν μαζί. Μέχρι στιγμής ήταν η δασκάλα του, τώρα όμως θα γίνει και η μητέρα του. Τον μεγαλώνει και του μεταδίδει όλες τις γνώσεις της με αποτέλεσμα ο Δημήτρης να γίνει αυτός ο δάσκαλος των παιδιών της Σπιναλόγκας…
Την ημέρα, που η Ελένη έφευγε για την Σπιναλόγκα, οι κάτοικοι της Πλάκας, έλεγαν αντίο και σε έναν μικρό φίλο: τον εννιάχρονο Δημήτρη, οι γονείς του οποίου είχαν κάνει τα πάντα για ένα χρόνο προκειμένου να κρατήσουν μυστικά τα συμπτώματα της αρρώστιας του.
Ηλέκτρα Βλαχάκη (Καλλίστη Μπερταχά-Κατερίνα Μισιχρόνη)
Η όμορφη, ζωντανή και τρυφερή Ηλέκτρα συντροφεύει τον Δημήτρη στα παιδικά παιχνίδια κι αργότερα γίνεται σύντροφος ζωής. Ένας έρωτας βαθύς και ανιδιοτελής, μία αγάπη ιδανική και σπάνια, που ανθίζει για χρόνια σ’ ένα δύσκολο κι απειλητικό περιβάλλον. Η Ηλέκτρα καταφέρνει να αποδείξει ότι το κακό χάνει τη δύναμή του μπροστά στην ανθρωπιά και την καλοσύνη. Ο άρρηκτος δεσμός της με τον Δημήτρη, φωτίζει όλη την ιστορία του Νησιού, εμπνέοντας τους γύρω τους και βοηθώντας τους να αγωνιστούν μέχρι τέλους για το δικαίωμα στην ευτυχία…
« -Όποιος θέλει κάτι πολύ, το καταφέρνει…»

Η Αλέξις είπε στη μητέρα της: «Όταν κάθισα και άκουσα την Φωτεινή να περιγράφει την οικογένειά σου και το τι πέρασε, αυτό που μου έκανε πραγματικά εντύπωση ήταν το πόσο δυνατά αγαπούσε ο ένας τον άλλον. Και η αγάπη αυτή κράτησε στην αρρώστια και στην υγεία, στα πολλά και στα λίγα, μέχρι που τους χώρισε ο θάνατος…»
Όλες τις δεκαετίες από τότε που η Σοφία γύρισε την πλάτη της στους ανθρώπους και στο μέρος όπου μεγάλωσε, δεν είχε αντιληφθεί τα πράγματα τόσο καθαρά. Η κόρη της την είχε κάνει να δει τους προγόνους της σαν να ήταν πρόσωπα ενός δράματος. Στο τέλος, δεν διέκρινε ταπείνωση, αλλά ηρωισμό, όχι προδοσία αλλά πάθος, όχι λέπρα αλλά αγάπη…
Τα πάντα βρίσκονταν στο φως τώρα, οι πληγές είχαν εκτεθεί στον αέρα, κι επιτέλους υπήρχε η πιθανότητα να γιατρευτούν. Δεν υπήρχε καμιά ντροπή σε όλα αυτά. Δεν είχε πλέον τίποτα να κρύψει, και για πρώτη φορά σε είκοσι πέντε χρόνια τα δάκρυά της κύλησαν ελεύθερα…



Τα αποσπάσματα με πλάγια γράμματα προέρχονται από το βιβλίο «Το Νησί» της Victoria Hislop και από το σενάριο της Μιρέλλας Παπαοικονόμου.
Η Ιστορία
«Το Νησί» ξεκινά με το ταξίδι της νεαρής αρχαιολόγου της Αλέξις στην Κρήτη, πατρίδα της μαμάς της και την προσπάθειά της να μάθει για την οικογένεια της. Η διήγηση μιας ντόπιας την γυρίζει πίσω στο 1993 όπου η περιοχή μαστιζόταν από την ασθένεια της λέπρας και οι χανσενικοί εξορίζονταν στη Σπιναλόγκα.
Η ιστορία ξεκινά το 1939 και φτάνει έως το 2001, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που αφορούν τη ζωή των κατοίκων της Πλάκας και της Σπιναλόγκας, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με τη νόσο του Χάνσεν (της Λέπρας).
Ο αγώνας των λεπρών της Σπιναλόγκας για επιβίωση και για καλύτερες συνθήκες ζωής, πλέκεται αριστουργηματικά με τον αγώνα τον κατοίκων της Πλάκας ενάντια στο κοινωνικό στίγμα, που άφηνε η νόσος, όταν χτυπούσε το μέλος μιας οικογένειας.
Από τη μια αναπαριστάται η ιστορία των κατοίκων της Πλάκας που πρέπει να κρατήσουν μυστική την ασθένεια, να αντιμετωπίσουν το χαμό των δικών τους ανθρώπων, αλλά και να συνεχίσουν τη ζωή τους για χάρη των παιδιών τους.
Από την άλλη, στην απέναντι όχθη, στην Σπιναλόγκα, οι μελλοθάνατοι Κρητικοί και Αθηναίοι Χανσενικοί, απομονωμένοι και «φυλακισμένοι» πάνω στο νησί, έχουν να αντιμετωπίσουν αρχικά τεράστιες δυσκολίες καθημερινής επιβίωσης, καταφέρνουν ωστόσο να ξεπεράσουν τα προβλήματα, ευημερούν, παντρεύονται και κάνουν παιδιά, καλλιεργούν, κάνουν εμπόριο, συνεχίζουν να δημιουργούν και να ζουν.
Το πλέξιμο των παράλληλων ιστοριών πόνου και ελπίδας, δακρύων και γέλιου, ζωής και θανάτου, αποφέρει ένα δραματουργικό τηλεοπτικό αποτέλεσμα που καθηλώνει το θεατή. Πρόκειται για μια τηλεοπτική σειρά που υμνεί την αγάπη και την ελπίδα για τη ζωή.
Παρασκήνιο:
  • Όλοι οι ηθοποιοί ανεξαιρέτως πέρασαν από ένα ή περισσότερα δοκιμαστικά.
  • Τα γυρίσματα της σειράς θα ξεδιπλωθούν σε 26 επεισόδια.
  • Τα γυρίσματα γίνονται εξ’ ολοκλήρου στην Κρήτη, Πλάκα, στην Σπιναλόγκα, στην Ελούντα και στα Χανιά.
  • Τα γυρίσματα στην Σπιναλόγκα ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο και ολοκληρώθηκαν τον Μάρτιο.
  • Οι πρωταγωνιστές κατά την διάρκεια των γυρισμάτων στην Σπιναλόγκα έμεναν μόνιμα στην Κρήτη
  • Οι πρωταγωνιστές της σειράς έχουν αποκλείσει οποιαδήποτε άλλη επαγγελματική δραστηριότητα
  • Οι πρωταγωνιστές που παίζουν τους λεπρούς, μελέτησαν βιβλία και ήρθαν σε επαφή με ανθρώπους είχαν σχέση με τη Σπιναλόγκα ή τη λέπρα.
  • Από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες τους ήταν η επαφή τους με τον πρώην ασθενή Μανώλη Φουντουλάκη που ζει στην Άνω Ελούντα κι έχει προλογίσει το βιβλίο της Χίσλοπ.

Είπαν για το «Νησί»:
  • Ο διευθυντής προγράμματος του MEGA Πέτρος Μπούτος: «Είναι μεγάλο στοίχημα, ένα προσωπικό μου στοίχημα. Δεν πίστευα ποτέ σε διασκευές βιβλίων. Σε αυτό όμως πιστεύω»
  • Ο Στέλιος Μάινας: «Ο Γιώργης είναι πραγματικά τραγικό πρόσωπο. Χάνει τη γυναίκα του στο Νησί και πρέπει να μεγαλώσει μόνος του τις δύο τους κόρες. Είναι σαν ψυχοπομπός, αφού είναι βαρκάρης και μεταφέρει τους λεπρούς στη Σπιναλόγκα».
  • Η Κατερίνα Λέχου: «Η Ελένη με μια λέξη είναι γενναία. Από την πρώτη στιγμή που διάβασα το βιβλίο σκέφτηκα πως θα ήθελα να παίξω αυτόν τον ρόλο. Μπορεί το θέμα να ακούγεται τρομερό όμως το μήνυμα της ιστορίας είναι αισιόδοξο, αφού είναι απίστευτη η δύναμη αυτών των ανθρώπων για την επιβίωση.
  • Η Βικτόρια Χίσλοπ: «Όλο αυτό ήταν μια πρόκληση για μένα. Πήγα με τη βαρκούλα και μόλις αντίκρισα το νησί συγκινήθηκα, η εικόνα του με συγκλόνισε».

Η σειρά θα προβάλλεται από τη Δευτέρα 11 Οκτωβρίου και κάθε Δευτέρα στις 21:50 από το Mega Κύπρου

Η εκπομπή του Mega Ελλάδος "Πρωταγωνιστές" με τον Σταύρο Θεοδωράκη, ταξίδεψε στην Σπιναλόγκα, και στα γυρίσματα της νέας υπερπαρωγής και μας μεταφέρει τα παρασκήνια από την σειρά:

Πρεµιερα για «Το νησι»

Του Βασίλη Λουµπρίνη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Ο Στέλιος Μάινας στον ρόλο  του Γιώργη που µε τη βάρκα του περνάει τους λεπρούς στη Σπιναλόγκα, «και  εκτός από τους άλλους η  µοίρα µου επιφυλάασσει  να µεταφέρω γυναίκα και  κόρη», όπως λέει στα «ΝΕΑ»,  σε σκηνή από τη σειρά «Το  Νησί» του Μega
Μιλάει για ένα θέµα που µέχρι πρόσφατα ήταν ταµπού, τους λεπρούς (χανσενικούς) και τον αποκλεισµό τους στο νησάκι της Σπιναλόγκας. Γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στους τόπους όπου διαδραµατίστηκαν τα γεγονότα από τις αρχές έως τα µέσα του περασµένου αιώνα, στην Κρήτη: Σπιναλόγκα, Πλάκα, Ελούντα, Αγιος Νικόλαος και Ηράκλειο. Η προετοιµασία µέχρι να αρχίσουν τα γυρίσµατα (ξεκίνησαν τον Δεκέµβριο του 2009) κράτησε έξι µήνες και µέχρι να ολοκληρωθούν στο τέλος του 2010 θα περάσουν µπροστά από την κάµερα 1.000 κοµπάρσοι και 120 ηθοποιοί (Στέλιος Μάινας, Κατερίνα Λέχου, Γιούλικα Σκαφιδά, Αιµίλιος Χειλάκης, Φιλαρέτη Κοµνηνού, Ορφέας Αυγουστίδης...). Οι ηθοποιοί πέρα από το σενάριο (τη διασκευή έχει κάνει η Μιρέλλα Παπαοικονόµου και τη σκηνοθεσία ο χανιώτης Θοδωρής Παπαδουλάκης) διάβασαν το βιβλίο της Βρετανής Βικτόριας Χίσλοπ µε άξονα την άλλοτε αποικία των λεπρών για να µπουν καλύτερα στο κλίµα.

Ως συγκλονιστικές, δε, θεωρούνται από τους συντελεστές της σειράς οι στιγµές που έζησαν όταν ήρθαν σε επαφή µε τον πρώην χανσενικό της Σπιναλόγκας Μανώλη Φουντουλάκη στην Ανω Ελούντα (έφυγε από τη ζωή φέτος τον Μάιο).
 
«Το νησί» κάθε Δευτέρα στις 21.50, στο Μega.

Οταν χτύπησε η κλακέτα
Του Στέλιου Μάινα

Χτυπώντας η κλακέτα, την πρώτη εκείνη στιγµή στις 14 Δεκέµβρη του 2009, στο φτωχικό σπίτι της Πάνω Ελούντας, που ο Χαλκιάς ο σκηνογράφος µάς είχε µαγικά ταξιδέψει στο 1939, εγώ και η Κατερίνα, ο ψαράς και η δασκάλα που τους χτυπά η αρρώστια, κοιταχτήκαµε έτσι όπως µόνο οι ηθοποιοί κοιτάζονται, µε την αγωνία κρυµµένη στο χαµόγελο και τον ιδρώτα να στάζει κρυφά κάτω απ’ το χνούδι στο άνω χείλος, τις παλάµες ιδρωµένες και την ελαφρά ταχυπαλµία που φέρνει σε κάτι από µέθη, κοιταζόµασταν κι όταν ο Θοδωρής ο σκηνοθέτης µας φώναξε κάτι, κι όλοι έτρεξαν να δουν το πρώτο πλάνο, εκτός από µας, που µε αγωνία περιµέναµε, και κάτι στον αέρα πλανιόταν, εκείνοι µπροστά στο µόνιτορ κι εµείς παρατηρητές τους ψυχανεµιζόµασταν πως κάτι άλλο γίνεται εδώ, κάτι συντελείται µαζί µας και ερήµην µας, κι έβλεπα από µακριά όπως όλοι µαζεµένοι πάνω απ’ την οθόνη του µόνιτορ, σαν τα βόδια πάνω απ’ τη φάτνη, µε τις ανάσες τους να ζεσταίνουν, και τη προσµονή του καλλιτέχνη στο βλέµµα, και τη γλώσσα να πλαταγίζει µες στο στόµα για να γευτεί τη χαρά της δηµιουργίας, γιατί όταν συµβαίνει το ξέρουµε, το νιώθουµε κι είµαστε ευγνώµονες που κάνουµε τη δουλειά µας να λέµε ήµουν κι εγώ εκεί.

§ Ο [-793 Στέλιος Μάινας είναι ηθοποιός και πρωταγωνιστής στο «Νησί»

11 Οκτωβρίου 2010

Μαθημα απο το σπιτι, φροντιστηριο οnline

Το ψηφιακό σχολείο παρουσίασε ο Πρωθυπουργός από τη Λήμνο- 1.300 σχολεία σε 57 δήμους αποκτούν ευρυζωνική σύνδεση

ΜΑΡΝΥ ΠΑΠΑΜΑΤΘΑΙΟΥ | Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Τα Αρχαία Ελληνικά, η Βιολογία και η Φυσική είναι τα πρώτα μαθήματα στα οποία οι μαθητές της Γ΄ τάξης λυκείου θα έχουν τη δυνατότητα εφέτος να παρακολουθούν online φροντιστήρια. Αυτό έγινε γνωστό κατά τη χθεσινή επίσημη παρουσίαση του νέου προγράμματος του ψηφιακού σχολείου από τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου από το 1ο Επαγγελματικό- Γενικό Λύκειο Μούδρου στη Λήμνο. Το ψηφιακό σχολείο προβλέπει βιντεοσκοπημένες διδασκαλίες μαθημάτων, διαδραστικούς πίνακες και πρόσβαση σε όλα τα βιβλία που διδάσκονται σήμερα μέσω Διαδικτύου (e-books).

Τοποθετήθηκαν διαδραστικοί πίνακες σε 1.250 σχολεία για τη Β΄ γυμνασίου. Αναμένεται να τοποθετηθούν επίσης σε όλες τις τάξεις του γυμνασίου, στη Στ΄ δημοτικού, σε 1.190

γυμνάσια (60% του συνόλου) και σε 5.200 δημοτικά σχολεία (85% του συνόλου). Φορητοί υπολογιστές θα βρουν εφέτος στις τάξεις τους οι μαθητές των 800 πιλοτικών ολοήμερων δημοτικών και όλων των γυμνασίων. Σε 400 σχολεία απομακρυσμένων περιοχών τοποθετήθηκε ένας υπολογιστής. Παράλληλα, 1.300 σχολεία σε 57 δήμους αποκτούν ευρυζωνική σύνδεση μέσω μητροπολιτικών αστικών δικτύων οπτικών ινών. Ετσι με την ψηφιοποίηση των σχολικών βιβλίων κάθε μαθητής θα έχει τη δυνατότητα από το σπίτι του να εξασκείται στα μαθήματά του με διαδραστικό και ευχάριστο τρόπο.

Σε εξέλιξη είναι επίσης η διαδικασία επιμόρφωσης 103.000 εκπαιδευτικών στις νέες τεχνολογίες, ενώ δημιουργείται ειδική e-πλατφόρμα για την εξ αποστάσεως επιμόρφωση δασκάλων και καθηγητών. Με το ίδιο πρόγραμμα αναπτύσσεται ιστοσελίδα σε κάθε σχολείο.

Προσομοίωση πανελλαδικών για να φεύγει το άγχος
Ο κ. Γ. Παπανδρέου μίλησε στα παιδιά του Λυκείου Μούδρου για το επόμενο βήμα και στις εξετάσεις
Η προσομοίωση των πανελλαδικών εξετάσεων μέσω υπολογιστή θα είναι το επόμενο βήμα στη νέα εποχή του ψηφιακού σχολείου. Αυτό είπε ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου της περιοχής Μούδρου κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του ψηφιακού σχολείου (φωτογραφικό στιγμιότυπο). Οπως είπε ο Πρωθυπουργός, οι μαθητές θα μπορούν στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς να «δίνουν πανελλαδικές» μέσω του υπολογιστή τους, ώστε να εξοικειώνονται με τη διαδικασία και να αντιμετωπίζουν τις εξετάσεις χωρίς άγχος. Ο κ. Παπανδρέου συνομίλησε χθες για μεγάλο χρονι κό διάστημα με τους μαθητές, απάντησε στις ερωτήσεις τους και διατύπωσε και ο ίδιος ερωτήματα. Ιδιαίτερα μάλιστα ενδιέφερε τον Πρωθυπουργό εάν οι μαθητές ξέρουν να χρησιμοποιούν τους υπολογιστές τους, αν περιηγούνται στο Διαδίκτυο και αν γνωρίζουν τις δυνατότητες αλλά και τους κινδύνους που κρύβει.

Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε και στο ηλεκτρονικό βιβλίο. Οπως είπε, για να διορθωθούν τα λάθη στα βιβλία χρειάζεται να ξανατυπωθούν εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ στα ηλεκτρονικά βιβλία οι διορθώσεις και οι αλλαγές γίνονται χωρίς να κοστίζουν χρόνο και χρήμα.


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=359511&dt=09/10/2010#ixzz123WBpZl2

8 Οκτωβρίου 2010

Σαραντα φορες ισχυροτερη η Μισελ Ομπαμα

Μέσα σε έναν χρόνο ανέβηκε η πρώτη κυρία των ΗΠΑ από την 40ή θέση στην κορυφή της λίστας του «Forbes»

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ Η Μισέλ Ομπάμα αναδείχθηκε η πιο ισχυρή γυναίκα στον κόσμο, σύμφωνα με την ετήσια λίστα του περιοδικού «Forbes», κατατροπώνοντας έτσι επιχειρηματίες, αρχηγούς κρατών και διασημότητες. Η αμερικανίδα πρώτη κυρία πέρυσι βρισκόταν μόλις στην 40ή θέση της λίστας. Τι άλλαξε και έγινε...

40 φορές ισχυρότερη κατακτώντας την κορυφή; «Εχει γίνει πρότυπο για μια νέα ολόκληρη γενιά κοριτσιών και γυναικών παγκοσμίως» εξηγούν οι υπεύθυνοι του περιοδικού. Αλλά και πολιτικά αποτελεσματική: «Η εκστρατεία της “Ας Κινητοποιηθούμε! ” κατά της παιδικής παχυσαρκίαςεξανάγκασε εταιρείες-κολοσσούς όπως η Coca-Cola, η Κellogg και η General Μills να δεσμευτούν ότι θα μειώσουν την περιεκτικότητα σε θερμίδες στα τρόφιμά τους ως το 2015».
Για να επέλθει αυτή η θεαματική αναβάθμιση χρειάστηκε να αλλάξουν εφέτος τα κριτήρια: η σειρά κατάταξης βασίζεται πλέον λιγότερο στην περιουσία και στην άμεση εξουσία που διαθέτουν οι ισχυρότερες κυρίες και περισσότερο στη «δημιουργική επιρροή» τους για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά και στην «επιχειρηματικότητα» που επιδεικνύουν.

Ετσι εξηγείται πώς στη δεύτερη θέση της λίστας, μετά την κυρία Ομπάμα, βρέθηκε η επικεφαλής της εταιρείας Κraft Foods Αϊρίν Ρόζενφελντ, ακολουθούμενη από το διάσημο τηλεοπτικό αστέρι Οπρα Γουίνφρε ϊ.

Αντίθετα, η (αντικειμενικά πανίσχυρη) γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, η οποία πέρυσι ηγείτο της λίστας, αυτή τη χρονιά «κατρακύλησε» στην τέταρτη θέση, ενώ η πρώτη πεντάδα κλείνει με την αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον . Την πρώτη δεκάδα της λίστας συμπληρώνουν η επικεφαλής της ΡepsiCo Ιnc Ιντρα Νούι, η Γκέιλ Κέλι της αυστραλιανής τράπεζας Westpac, οι τραγουδίστριες Lady Gaga και Μπιγιονσέ Νόουλς και η ηθοποιός και τηλεοπτική παρουσιάστρια Ελεν ντε Τζένερις.

Οπως εξηγεί η Μόιρα Φορμπς, αντιπρόεδρος και εκδότρια του περιοδικού «Forbes Woman», «οι ισχυρές γυναίκες έχουν ιδρύσει εταιρείες και έχουν λανσάρει προϊόντα, κάποιες φορές με μη παραδοσιακούς τρόπους, και έχουν σπάσει το φράγμα των διακρίσεων ανάμεσα στα δύο φύλα σε τομείς όπως το εμπόριο, η πολιτική, ο αθλητισμός, τα μέσα ενημέρωσης και ο πολιτισμός. Επομένως επηρεάζουν τις ζωές εκατομμυρίων, κάποιες φορές και δισεκατομμυρίων ανθρώπων».


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=359240&dt=08/10/2010#ixzz11ks9Mk2Z

Νοµπελ Λογοτεχνιας στον Περουβιανο Μάριο Βαργκας Λιοσα «Συγγραφεας ισον διαµαρτυρια!»

Του Μανώλη Πιµπλή

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010
Ο 74χρονος περουβιανός  συγγραφέας Μάριο  Βάργκας Λιόσα στον οποίο  η Σουηδική Ακαδηµία  απένειµε χθες το Νοµπέλ  Λογοτεχνίας 2010
Είναι αναρχικός της Δεξιάς; Μάλλον όχι. Είναι όµως οπωσδήποτε ο πιο προοδευτικός... συντηρητικός – ό,τι και αν σηµαίνει αυτό. Ο Μάριο Βάργκας Λιόσα, που πήρε χθες τη µεγαλύτερη λογοτεχνική διάκριση στον κόσµο, το Βραβείο Νοµπέλ Λογοτεχνίας, έχει µπερδέψει και τους κριτικούς και όσους παρακολουθούν τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Στα νεανικά του χρόνια συµπαθούσε αρκετά το κίνηµα του Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα. Οταν πήγε στο Παρίσι, συνδέθηκε µε τον Ζαν-Πολ Σαρτρ. Αποµακρύνθηκε όµως όταν εκείνος υποστήριξε την πολιτιστική επανάσταση στην Κίνα, καθώς αυτό ξεπερνούσε τις αντοχές του. Αρκετά αργότερα, το 1990, θα αιφνιδιάσει ακόµη και όσους δεν τον θεωρούσαν πια και τόσο αριστερό: έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος του Περού µε τους συντηρητικούς του Δηµοκρατικού Κόµµατος. Μάλλον ευτυχώς, γι’ αυτόν, έχασε. Τον κέρδισε τότε ένας άλλος πρωτάρης της πολιτικής, ο ιαπωνικής καταγωγής Αλµπέρτο Φουτζιµόρι, ο οποίος αργότερα θα το σκάσει στην Ιαπωνία για να γλιτώσει από ένα σκάνδαλο.

Τι του έµεινε από όλα αυτά; «Ανακάλυψα τη βαθύτερη πραγµατικότητα της πολιτικής. Εκεί που βρίσκεις τα χειρότερα συστατικά της ανθρώπινης υπόστασης», είπε πρόσφατα. Οι περισσότεροι απέδιδαν το ότι δεν είχε πάρει Νοµπέλ ακριβώς στη συντηρητική του στροφή, καθώς οι επιλογές της Σουηδικής Ακαδηµίας είναι αρκετά αριστερόστροφες. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια δεν έµπαινε καν στις λίστες όσων προβλέπουν και στοιχηµατίζουν κάθε χρόνο για το ποιος θα πάρει το Βραβείο. Τον είχαν ξεγράψει, αλλά διαψεύστηκαν. Και διαψεύστηκαν γιατί η Ακαδηµία δείχνει να ενδιαφέρεται για έργα που έχουν ευρύτε ρη θέαση, έναν ευρυγώνιο φακό στον κόσµο, είναι πολιτικά και κοσµοπολίτικα ταυτόχρονα. Και από αυτά τα στοιχεία, ο Λιόσα έχει περίσσευµα. Πολιτικοποιηµένος ώς το κόκαλο, έχει φτάσει να πει ότι «η πολιτική είναι ένας από τους πιο επίµονους “δαίµονες” που καλλιεργούν τη δηµιουργικότητά του». Και ότι «λόγος ύπαρξης του συγγραφέα είναι η διαµαρτυρία, η αντίρρηση, η κριτική». Ταυτόχρονα, πριν από λίγα χρόνια έλεγε, απογοητευµένος από τη διεθνή πολιτική, ότι «η Ευρώπη είναι η τελευταία ρεαλιστική ουτοπία». Με αφορµή το δηµοψήφισµα για το Ευρωσύνταγµα σηµείωνε: «Η Ευρώπη µοιάζει να είναι το µόνο µεγάλο επαναστατικό σχέδιο του δηµοκρατικού πολιτισµού στην εποχή µας. Θα έπρεπε να βοηθήσει τον κόσµο να αµφισβητήσει δηµοκρατικά την αµερικανική ηγεµονία. Θα έπρεπε να είναι το αντίβαρο σε έναν κόσµο µονοπολικό, να φέρει έναν υγιή ανταγωνισµό στη διανόηση και την οικονοµία για την καλή υγεία της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει κανένα άλλο σχέδιο αυτού του βεληνεκούς. Μέχρι το δηµοψήφισµα, κατάφερνε να συµφιλιώσει την εκπληκτική διασπορά σε µία γεωγραφική ολότητα µεγάλης εµβέλειας, χάρις σε ένα πολιτικό σύστηµα ευέλικτο, πλουραλιστικό, όπου κάθε χώρα έκανε παραχωρήσεις ώστε όλος ο κόσµος να έχει τη θέση του. Αυτό το σύστηµα σήµερα έχει υποστεί βλάβη, λόγω του διαζυγίου ανάµεσα στην άρχουσα πολιτική τάξη και τον πιο ευάλωτο πληθυσµό».

Εν τέλει η Σουηδική Ακαδηµία δεν αποµακρύνθηκε και πολύ από τον προσανατολισµό της. Εξ ου και στην επίσηµη αναγγελία, δήλωσε ότι τον βραβεύει «για τη χαρτογράφηση των δοµών εξουσίας και τις καυστικές εικόνες της ατοµικής αντίστασης, εξέγερσης και ήττας».

6 Οκτωβρίου 2010

Νέες σχολικες Γραμματικες: κριτική ματια σε τρια σημεια μορφολογιας επιθετων

η γλώσσα ρυθμίζεται μέσα από μια σειρά από θεσμούς. Το ερώτημα είναι, όπως και για κάθε άλλη κοινωνική ρύθμιση, τι κινητοποιεί τις γλωσσικές ρυθμίσεις και προς όφελος ποιου».
Α.-Φ. Χριστίδης
 
Η εκπαίδευση είναι ένας από τους θεσμούς που ρυθμίζουν τη γλώσσα και σε αυτή της τη λειτουργία σημαντικό ρόλο έχουν οι Γραμματικές της Γλώσσας. Η σχολική γραμματική θα χρησιμοποιηθεί ως βιβλίο αναφοράς που εξ’ ορισμού επισημοποιεί, νομιμοποιεί, και διαχέει τη νόρμα της γλώσσας στους νέους χρήστες. Το βάρος που επωμίστηκαν οι συγγραφείς των Γραμματικών είναι μεγάλο. Η νέα του Γυμνασίου θα διαδεχθεί την Αναπροσαρμογή της μικρής Γραμματικής του Τριανταφυλλίδη και η Γραμματική του Δημοτικού θα αντικαταστήσει αυτή του Τσολάκη, η οποία ακολουθεί, επίσης, τον Τριανταφυλλίδη. Συνεπώς οι συγκρίσεις είναι αναμενόμενες και θεμιτές.
 
Εξετάσαμε κριτικά και συγκριτικά τις νέες γραμματικές για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο και στο τέλος του κειμένου αποτολμούμε μια πρόταση. Εστιάσαμε σε τρία ζητήματα μορφολογίας που σχετίζονται με δύσκολα σημεία όπου η νεοελληνική συναντά λόγιες λέξεις και τύπους. Πρόκειται για τον υπερθετικό του επιθέτου πολύς, για τα δικατάληκτα επίθετα σε -ης, -ες και για τα επίθετα σε -ύς, -ιά, ύ και -ύς, -εία, -ύ
 
 
πολύς, περισσότερος, πλείστος
 
Το πλείστος δεν καταγράφεται ως παραθετικό στη παραθετικό στην Αναπροσαρμογή της μικρής Νεοελληνικής Γραμματικής του Μ. Τριανταφυλλίδη (2004, Αθήνα: ΟΕΔΒ, σελ. 118)  Το σχετικό σημείο στην κατηγορία ανώμαλα παραθετικά είναι κενό. Ομοίως, δεν καταγράφεται στην μεγάλη Γραμματική του Μ. Τριανταφυλλίδη (1996, Θεσσαλονίκη: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, σελ. 271-273).
Στη Γραμματική της ελληνικής γλώσσας των D. Holton, P. Mackridge, Ειρ. Φιλιππάκη-Warburton, (1998, Αθήνα: Πατάκης, σελ. 92) καταγράφεται μέσα σε παρένθεση (πλείστος) και σημειώνεται ότι: οι λέξεις στις παρενθέσεις δε χρησιμοποιούνται σήμερα.
Το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998, Θεσσαλονίκη:  Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών) έχει το παρακάτω λήμμα. Μέσα σε παρένθεση δηλώνεται ο λόγιος χαρακτήρας του επιθέτου.
πλείστος -η -ο [plístos] Ε3 : (λόγ.) πάρα πολύς ως προς τον αριθμό, την ποσότητα: Έθεσαν πλείστα θέματα προς συζήτηση. Πρέπει να αντιμετωπιστούν πλείστα προβλήματα. || ο περισσότερος: Στις πλείστες των περιπτώσεων αντέδρασε σωστά. (έκφρ.) πλείστοι όσοι, πάρα πολλοί: Aκούστηκαν πλείστα όσα εναντίον του. ως επί το πλείστον ή (κατά) το πλείστον: α. τις περισσότερες φορές, συχνότατα: Τα βράδια, ως επί το πλείστον, μένει ξύπνιος ως αργά. β. κατά το μεγαλύτερο μέρος, ποσοστό: Οι τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα είναι, ως επί το πλείστον, Ευρωπαίοι. [λόγ. < αρχ. πλεστος υπερθ. του πολύς]
Χρειάζεται να σημειώσουμε ότι στο συγκεκριμένο λήμμα δεν αναφέρεται ότι το επίθετο πλείστος, -η, -ο αποτελεί υπερθετικό βαθμό του επιθέτου πολύς, πολλή, πολύ. Αυτό σημειώνεται σε άλλες περιπτώσεις υπερθετικών, π.χ. ελάχιστος -η -ο (συνήθ. ως υπερθ. βαθμός των λίγος, μικρός), χείριστος -η -ο (υπερθετικός βαθμός του επιθέτου κακός), όπως σημειώνεται ότι το περισσότερος -η -ο είναι συγκριτικός βαθμός του επιθέτου πολύς.
 
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι: πέρα από τις τυποποιημένες εκφράσεις όπου το συναντάμε, το επίθετο αποτελεί στοιχείο της κοινής νεοελληνικής; Είναι δηλαδή ισοδύναμος μονολεκτικός τύπος του περιφραστικού υπερθετικού πάρα πολύς;
 
Δηλαδή, μπορούμε να λέμε έφαγα πλείστο φαγητό αντί για πάρα πολύ φαγητό, έριξε πλείστη βροχή αντί για πάρα πολύ βροχή; Σε άλλες περιπτώσεις οι μονολεκτικοί λόγιοι τύποι και οι περιφραστικοί λειτουργούν εξίσου στη γλώσσα. Ελάχιστο φαγητό όπως πολύ λίγο φαγητό, χείριστος καθηγητής όπως πολύ κακός καθηγητής, κ.τ.λ.
Προφανώς, το πλείστος -η -ο δε θεωρείται είναι υπερθετικό του επιθέτου πολύς, πολλή, πολύ και γι’  αυτό δεν καταγράφεται ως τέτοιο στο Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής.
 
Στη νέα Γραμματική για την Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού των Φιλιππάκη-Warburton, Γεωργιαφέντη, Κοτζόγλου, Λουκά δεν καταγράφεται μονολεκτικός τύπος για τον υπερθετικό βαθμό του πολύς (σελ. 110).
 
 
 
Στη νέα Γραμματική της Νέας Ελληνικής Γλώσσας για το Γυμνάσιο των Χατζησαββλιδη και Χατζησαββίδου το πλείστος καταγράφεται ως μονολεκτικός υπερθετικός του πολύς (σελ. 59).
 
Να σημειωθεί ότι στο β΄ τεύχος του Τετραδίου Εργασιών για τη γλώσσα της Ε΄ Δημοτικού, στις ασκήσεις για την ενότητα 16, (σελ. 52) έχει πίνακα στον οποίο πρέπει να συμπληρώσουν οι μαθητές μονολεκτικά και περιφραστικά παραθετικά επιθέτων. Και του πολύς. Πολλά «βοηθήματα» δίνουν μονολεκτικό παραθετικό το πλείστος και ξέρουμε τι σημαίνει αυτό για την αναπαραγωγή του.
 
Γιατί αυτή η ρυθμιστική επιβολή στη γλωσσική διδασκαλία;

Μπορούμε να «ταξιδεύουμε» όπως θέλουμε στη διαχρονία της γλώσσας δημιουργώντας τη νέα καθαρεύουσα;

Μετά από πλείστος δρόμος, πλείστη ζέστη, πλείστο νερό. Μάλλον δεν ακούγονται καλά τα προηγούμενα. Ένα απολίθωμα που μας είναι οικείο σε ορισμένες εκφράσεις δύσκολα μπορεί να αποτελέσει ζωντανό στοιχείο της γλώσσας.
 
 
δικατάληκτα επίθετα σε -ης, -ες
 
Σχετικά με αυτά τα επίθετα τίθεται το ζήτημα της γενικής, κυρίως του αρσενικού. Ο λόγιος τύπος είναι σε -ους (του διεθνούς, του ακριβούς, κ.τλ.) αλλά υπάρχει και ο προσαρμοσμένος τύπος σε -η (του διεθνή, του ακριβή).


Στη Γραμματική της ελληνικής γλώσσας των D. Holton, P. Mackridge, Ειρ. Φιλιππάκη-Warburton, (σελ. 83-85) καταγράφεται ο προσαρμοσμένος τύπος γενικής αρσενικού του διεθνή, κ.τ.λ.

Επίσης καταγράφεται στη Γραμματική της Νέας Ελληνικής των Χ. Κλαίρη, Γ. Μπαμπινιώτη, κ.ά.,  (Ι.2 Τα ονοματικά στοιχεία, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2004, σελ. 120-121) ως «χαρακτηριστική του προφορικού λόγου» που «προτιμάται στα επίθετα που δεν τονίζονται στη λήγουσα».

Το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής, έχει κλιτικό παράδειγμα με τη γενική σε -ούς, (συνεχής, -ούς).

Η Αναπροσαρμογή της μικρής Νεοελληνικής Γραμματικής του Μ. Τριανταφυλλίδη, η οποία χρησιμοποιείται ως τώρα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έχει τη γενική σε παρένθεση (του συνεχούς) στις σελ. 114-115.
Στη μεγάλη Γραμματική του Μ. Τριανταφυλλίδη  δεν καταγράφεται τίποτα σχετικό, κάτι που ίσως δείχνει την επιφύλαξη για την κοινή χρήση αυτών των επιθέτων.
 
Στη νέα Γραμματική για την Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού καταγράφονται τα δικατάληκτα επίθετα σε -ης, -ες με το παράδειγμα ακριβής. Αρσενικό και θηλυκό παρατίθενται μαζί και η γενική ενικού καταγράφεται ως ακριβούς Δίπλα υπάρχει σε πλαίσιο η παρατήρηση: «Μερικοί ομιλητές σχηματίζουν τη γενική ενικού του αρσενικού σε -η (π.χ. του ακριβή) στον καθημερινό λόγο» (σελ. 104).

 
Στη νέα Γραμματική της Νέας Ελληνικής Γλώσσας για το Γυμνάσιο καταγράφονται τα δικατάληκτα επίθετα σε -ης, -ες με τα παραδείγματα διεθνής και συνήθης. Η γενική ενικού του αρσενικού καταγράφεται ως διεθνούς και συνήθους. (σελ. 54). Δεν καταγράφεται ο τύπος της προσαρμοσμένης γενικής του διεθνή του συνήθη, ούτε υπάρχει κάποια παρατήρηση για την ύπαρξη της προσαρμοσμένης γενικής. Αυτό αποτελεί αναντιστοιχία με τη νέα γραμματική του Δημοτικού.
    
Ωστόσο, έχουμε την αίσθηση ότι η προσαρμοσμένη γενική ενικού σε -η (του διεθνή, του συνήθη, του ακριβή) είναι σαφώς καθιερωμένη και χρησιμοποιείται σε ποικίλα κείμενα. Αυτό τεκμηριώνεται και στο δημοσιογραφικό λόγο. Ενδεικτικά: «του Διεθνή Ναυτιλιακού Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών» (www.chiosnews.com/cn10320071129180.asp)   

«Δυσοίωνες εκτιμήσεις του Διεθνή Οργανισμού Εμπορίου» (www.ant1online.gr/Economy/World/Pages/20093/c440718d-3320-4434-a8e6-706245280a09.aspx)
«Τον Καθαρισμό του Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών "Ελευθέριος Βενιζέλος" ανέθεσε η Hochtief Hellas Α.Ε» (www.genka.com.gr/portal/article.asp?ArticleId=99&lang=gr)

Ακόμα, ένα έγγραφο από σελίδα του Υπουργείου Μεταφορών και επικοινωνιών:
«ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΗ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΠΟ ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ» (www.yme.gr/amea/pdf/airport_access.pdf)
 
 
τα επίθετα 1. σε -ύς, -ιά, -ύ, και 2. σε -ύς, -εία, -ύ
 
Σχετικά με αυτά τα επίθετα τίθεται κυρίως το ζήτημα της γενικής ενικού του αρσενικού και του ουδετέρου. Ακόμη ζήτημα μορφολογικής ποικιλίας τίθεται και για τον πληθυντικό.
 
Στη μεγάλη Γραμματική του Μ. Τριανταφυλλίδη  (σελ. 265-266) καταγράφεται η πρώτη κατηγορία επιθέτων με το παράδειγμα βαθύς. Δίνεται η γενική ενικού αρσενικού και ουδετέρου βαθιού και πληθυντικού βαθιών. Σημειώνεται ότι η ενική γενική αρσενικού και ουδετέρου είναι σπάνια. Όταν χρησιμοποιούνται ως ουσιαστικά σχηματίζουν τη γενική σε –ύ (του βαθύ). Επίσης, σημειώνονται τα παρακάτω επίθετα που κλίνονται με όμοιο τρόπο: αδρύς, αρύς, αψύς, βαρύς, δασύς, (ε)λαφρύς, μακρύς, παχύς, πλατύς, τραχύς, φαρδύς.

Απουσιάζει η δεύτερη κατηγορία επιθέτων σε σε -ύς, -εία, -ύ

Παρόμοια και στην Αναπροσαρμογή της μικρής Νεοελληνικής Γραμματικής του Μ. Τριανταφυλλίδη (σελ. 110), η οποία χρησιμοποιείται ως τώρα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δίνεται το παράδειγμα βαθύς. Η διαφορά είναι ότι δεν καταγράφεται γενική ενικού για το αρσενικό και το ουδέτερο. Ακόμη, στα επίθετα που κλίνονται με όμοιο τρόπο δεν καταγράφεται το αρύς.
 
Στη Γραμματική της ελληνικής γλώσσας των D. Holton, P. Mackridge, Ειρ. Φιλιππάκη-Warburton, (σελ. 83-85) καταγράφονται και οι δύο κατηγορίες επιθέτων. Για την πρώτη (-ύς, -ιά, -ύ) δίνεται ως παράδειγμα το επίθετο βαθύς και ως γενικές αρσενικού και ουδετέρου μέσα σε παρένθεση οι τύποι (βαθιού/ βαθύ) και για τον πληθυντικό ο τύπος βαθιών. Τα επίθετα που κλίνονται όμοια είναι: βαρύς, δασύς, ελαφρύς, μακρύς, παχύς, πλατύς, τραχύς, φαρδύς. Δηλαδή, σε σχέση με τη μεγάλη Γραμματική του Μ. Τριανταφυλλίδη δεν καταγράφονται τα: αδρύς αρύς αψύς. Τέλος, υπάρχει η σημείωση ότι ορισμένα έχουν εναλλακτικούς τύπους όταν χρησιμοποιούνται σε επίσημο ύφος ή σε στερεότυπες εκφράσεις.

Στη δεύτερη κατηγορία (-ύς, -εία, -ύ) σημειώνεται ότι από αυτό το σχήμα κλίσης προήρθαν τα προηγούμενα επίθετα της κατηγορίας -ύς, -ιά, -ύ και σε παρένθεση ότι «κάποια λίγα επίθετα είναι δυνατόν να ακολουθούν και τα δυο πρότυπα, ανάλογα με το περιβάλλον». Χρησιμοποιείται το παράδειγμα ευθύς, ευθεία, ευθύ. Γενική ενικού για το αρσενικό και ουδέτερο έχουμε τον τύπο ευθέος. Ο πληθυντικός διαφοροποιείται πλήρως από τα επίθετα της πρώτης κατηγορίας και έχουμε τους τύπους ευθέων, για τη γενική, και ευθείς (αρσενικό), ευθέα (ουδέτερο) για τις άλλες πτώσεις. Φυσικά έχουμε διαφοροποίηση και του θηλυκού. Τα επίθετα που καταγράφονται εδώ είναι: αμβλύς, βαρύς, βραχύς, δριμύς, ευρύς, θρασύς, οξύς, ταχύς, τραχύς. Δηλαδή, τα βαρύς, τραχύς, είναι που κλίνονται και με τα δύο πρότυπα, είναι τα δύο επίθετα που καταγράφει ο Τριανταφυλλίδης ως λέξεις της δημοτικής.

Το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής, έχει και αυτό δύο κλιτικά παραδείγματα. Για την πρώτη κατηγορία το τραχύς, δίνει γενική ενικού τους τύπους τραχιού/ τραχύ (όπως και  D. Holton, P. Mackridge, Ειρ. Φιλιππάκη-Warburton), αλλά διαφοροποιείται στον πληθυντικό του αρσενικού και δίνει δεύτερους τύπους, τραχιοί /τραχείς σε ονομαστική, αιτιατική και κλητική.

Δεύτερο κλιτικό παράδειγμα είναι το ευθύς. Στη γενική ενικού του αρσενικού και του ουδετέρου δίνει δύο τύπους: για το αρσενικό ευθύ/ ευθέος και για το ουδέτερο ευθέος/ ευθύ. Στον πληθυντικό ταυτίζεται με τους D. Holton, P. Mackridge, Ειρ. Φιλιππάκη-Warburton εκτός από τη γενική πληθυντικού στο θηλυκό που είναι μέσα σε παρένθεση (ευθειών).
 
Η νέα Γραμματική για την Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού (σελ. 99 και 104) με βάση όσα παραδείγματα καταγράφονται φαίνεται να ακολουθεί τη Γραμματική των D. Holton, P. Mackridge, Ειρ. Φιλιππάκη-Warburton.
 
 
 
Στη νέα Γραμματική της Νέας Ελληνικής Γλώσσας για το Γυμνάσιο (σελ. 51-53) έχουμε τα εξής:
 
Μένουμε περισσότερο στη Γραμματική του Γυμνασίου, γιατί απευθύνεται σε μεγαλύτερους μαθητές. Επίσης, υπάρχει μεγαλύτερη περίπτωση να χρησιμοποιηθεί και εξωσχολικά ως βιβλίο αναφοράς. Η Γραμματική φαίνεται να ακολουθεί το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. Παρατηρούμε ότι δίνει και τους δεύτερους λόγιους τύπους που καταγράφει το Λεξικό (βαρείς) όχι όμως και στην ονομαστική. Αυτό το σημείο ίσως πρέπει να επανελεγχθεί ως αβλεψία, καθώς στις παρατηρήσεις, που ακολουθούν, για τη μορφολογική ποικιλία επισημαίνεται η χρήση του και στην ονομαστική.
Οι προσαρμοσμένοι τύποι γενικής ενικού (του βραχύ) που καταγράφει το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής αγνοούνται. Δεν γίνεται καμιά σχετική αναφορά ούτε στις παρατηρήσεις για τη μορφολογική ποικιλία, οι οποίες ακολουθούν. Ίσως και αυτό το σημείο πρέπει να επανελεγχθεί, γιατί μορφολογική ποικιλία δε σημαίνει καταγραφή μόνο των αρχαϊκών τύπων.
 
Για την πρώτη περίπτωση (-ύς, -ιά, -ύ), σε σχέση με τη Γραμματική του Δημοτικού ως «και άλλα» εννοούνται: τα πλατύς, τραχύς. Σε σχέση με τη μεγάλη Γραμματική του Μ. Τριανταφυλλίδη τα:  αδρύς, αρύς, αψύς, δασύς, πλατύς, τραχύς. Σε σχέση με το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής τα: αρύς, αψύς, δασύς, πλατύς, τραχύς.
Για τη δεύτερη περίπτωση (-ύς, -εία, -ύ), σε σχέση με τη Γραμματική του Δημοτικού ως «και άλλα» εννοείται το: ευρύς. Σε σχέση με το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ως «και άλλα» εννοούνται τα: δασύς, ευρύς. Ίσως θα μπορούσαν να παρατεθούν, γιατί πρόκειται για μια μικρή και εύχρηστη κατηγορία επιθέτων.
 
 
 
Σχόλιο
 
Ο Τριανταφυλλίδης το 1941 είχε αφήσει έξω από τη Γραμματική της δημοτικής όσα από τα επίθετα δεν εξομαλύνθηκαν. Από ότι φαίνεται, σχεδόν εξήντα χρόνια μετά, είναι πλέον μέρος της γλώσσας μας. Σε αυτό συμφωνούν όλοι. Όμως αυτή η αντιφατική «εξέλιξη» της γλώσσας προς το παρελθόν φαίνεται να δημιουργεί ασαφείς εκτιμήσεις και σύγχυση.
Νομίζουμε ότι οι σχολικές γραμματικές θα πρέπει πρωτίστως να επισημοποιούν και να νομιμοποιούν τους τύπους εκείνους που έχουν διαμορφωθεί από τους ομιλητές και είναι ήδη σε κοινή χρήση.
Δεν ξέρουμε αν είναι σκόπιμο να παραθέτουν τους λόγιους τύπους. Αν το κάνουν (με πολλή επιφύλαξη και εφόσον οι τύποι χρησιμοποιούνται) να επισημαίνουν οπωσδήποτε ότι ανήκουν σε παλιότερες μορφές της γλώσσας. Ίσως θα ήταν προτιμότερο οι λόγιοι τύποι να καταγράφονται συγκεντρωτικά σε ένα παράρτημα που θα ακολουθεί τη δομή της Γραμματικής. Στο κύριο σώμα της μπορεί να παραμένουν κενά τα σημεία όπου η γλώσσα δεν έχει καθιερώσει σε κοινή χρήση προσαρμοσμένους τύπους σύμφωνους με το κλιτικό της σύστημα. Ταυτόχρονα μπορεί να δίνεται η σύσταση για χρήση συνωνύμων και περιφράσεων. Ένα παράδειγμα: αντί για τη φράση του βραδέος ανθρώπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί 1. ο τύπος του βραδύ 2. του αργού 3. του ανθρώπου που είναι βραδύς. Αυτό ίσως είναι απαραίτητο γιατί θα οδηγηθούμε σε φράσεις όπως η ταχεία αθλήτρια, της ταχείας αθλήτριας (ή μήπως αθλητρίας;). Το συγκεκριμένο επίθετο καταγράφεται πια και στο Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής και στις νέες Σχολικές Γραμματικές. Αυτό σημαίνει ότι οι συγκεκριμένες φράσεις είναι αποδεκτές! Είναι λογικότερο να χρησιμοποιείται το επίθετο γρήγορος ή κάποια περίφραση.
 
Εδώ ίσως χρειάζεται ανοιχτή και απροκατάληπτη συζήτηση ανάμεσα στους γλωσσολόγους.
 
(Το κείμενο βασίζεται σε δημοσιεύσεις και συζητήσεις που έγιναν στο http://o-mikron.blogspot.com/ όπου συζητάμε για γλωσσικά θέματα και για την προώθηση των κλασικών σπουδών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι νέες Γραμματικές έχουν αναρτηθεί στο σάιτ του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου http://www.pi-schools.gr/).  
 

Νεο προγραμμα στην Α΄ Λυκειου απο το 2011

Σε πλήρη αναδιάρθρωση του λυκείου από την επόμενη χρονιά προχωράει το υπουργείο Παιδείας. Το πρόγραμμα της νέας Α΄ Λυκείου, το οποίο παρουσιάζει η «Κ», περιλαμβάνει 24 ώρες υποχρεωτικών μαθημάτων, 10 ώρες μαθημάτων επιλογής από τέσσερα θεματικά «καλάθια» και δύο κοινωνικών δραστηριοτήτων.
Ηδη, πάντως, το πρόγραμμα της Β΄ και Γ΄ Λυκείου, που παρουσίασε η «Κ» στο φύλλο του περασμένου Σαββάτου 2 Οκτωβρίου, άνοιξε τον διάλογο, προκαλώντας ταυτόχρονα εντονότατες αντιδράσεις από τους εκπαιδευτικούς κλάδους που διδάσκουν μαθήματα των Θετικών Eπιστημών, Πληροφορική, Iστορία και Bιολογία. Ειδικότερα, το πρόγραμμα της Α΄ Λυκείου που θα εφαρμοσθεί από το σχολικό έτος 2011 - 2012 διαρθρώνεται ως εξής:
- Μεταξύ των υποχρεωτικών μαθημάτων (όπως παρουσιάζονται και στον πίνακα) δίνεται βάρος στα Aγγλικά και στη Γυμναστική (από τρεις ώρες). Ταυτόχρονα, διατηρείται η διδασκαλία της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, της Ιστορίας, των Μαθηματικών, της Φυσικής και της Χημείας.
- Οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν μαθήματα από τέσσερις θεματικές ομάδες: Αρχαιογνωσία, Ανθρωπιστικές και Kοινωνικές Eπιστήμες, Τέχνη και Πολιτισμό, Ξένες Γλώσσες.
- Υπάρχουν και δύο ώρες για δραστηριότητες των μαθητών σε περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα.
Εκτός από την προσθήκη του δίωρου για κοινωνικά / περιβαλλοντικά θέματα, οι διαφορές στο σχέδιο της νέας Α΄ Λυκείου σε σχέση με τη δομή της σημερινής Α΄ Λυκείου είναι οι εξής:
- Οι ώρες των υποχρεωτικών μαθημάτων μειώνονται από 32 σε 24, ενώ αυξάνονται εκείνες των μαθημάτων επιλογής από 2 σε 10 και σε αυτά προστίθενται νέα μαθήματα (Αρχαίοι Ελληνες Φιλόσοφοι, Ιστορία της Tέχνης, Κοινωνιολογία κ. ά.).
- Στα υποχρεωτικά μαθήματα δεν περιλαμβάνονται οι Αρχές Οικονομίας, η Τεχνολογία και ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Τα δύο πρώτα γίνονται μαθήματα επιλογής.
Το σχέδιο αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις, κυρίως από κλάδους εκπαιδευτικών στα μαθήματα των οποίων υπάρχει μείωση ωρών.
Ηδη, ανάλογες αντιδράσεις προκάλεσε η δημοσιοποίηση του σχεδίου για τη Β΄ και τη Γ΄ Λυκείου. «Μας εξέπληξε που ο σχεδιασμός δεν έγινε σε συνεργασία με τις επιστημονικές ενώσεις των εκπαιδευτικών», πρόσθεσε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Eνωσης Φιλολόγων κ. Αναστάσιος Στέφος.
Τρεις προτάσεις«Το σχέδιο υποβαθμίζει τα μαθήματα των Θετικών Eπιστημών. Είμαστε σε συνεννόηση με την Ενωση Φυσικών. Ηδη επεξεργαζόμαστε τρεις προτάσεις για τη νέα δομή του λυκείου», ανέφερε χθες στην «Κ» το μέλος της Ενωσης Ελλήνων Χημικών κ. Φιλένια Σιδέρη. «Το νέο σχολείο υποβαθμίζει τις βιοεπιστήμες, σε μία εποχή που καθορίζεται από τις εξελίξεις των βιοεπιστημών (π. χ. εφαρμογές περιβάλλοντος, μεταλλαγμένα, DNA κ. ά.)», συμπλήρωσε στην «Κ» ο υπεύθυνος Παιδείας της Πανελλήνιας Ενωσης Βιοεπιστημόνων κ. Ανδρέας Ζοάνος.
«Η Πανελλήνια Eνωση Καθηγητών Πληροφορικής θεωρεί ότι το σχέδιο αυτό βρίσκεται έξω και πέρα από κάθε λογική και σε πλήρη δυσαρμονία με τη φιλοσοφία που επαγγέλλονται κινήσεις όπως η «ανοιχτή» ηλεκτρονική διακυβέρνηση ή οι δημόσιες διαβουλεύσεις στο Διαδίκτυο (opengov). Στην εποχή που όλοι ευαγγελίζονται τη μετάβαση από την Kοινωνία της Πληροφορίας - Γνώσης, κι ενώ επί μία δεκαετία και πλέον διδάσκεται η Πληροφορική στο Λύκειο, το υπουργείο επιλέγει την ολοκληρωτική κατάργηση της διδασκαλίας της», σχολίασε, μεταξύ άλλων, η Eνωση Kαθηγητών Πληροφορικής.