Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα #άρθρα-επικαιρότητα  έκθεση γ΄ λυκείου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα #άρθρα-επικαιρότητα  έκθεση γ΄ λυκείου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

6 Απριλίου 2012

4 Πανελλήνιος Σχολικός Λογοτεχνικός Διαγωνισμός

πολλά συγχαρητήρια στους μαθητές μας του ΓΕΛ Μοιρών (Α1) Μαρία Δασκαλάκη και Σταύρο Γκαλίνωφ  που κέρδισαν το πρώτο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης και λογοτεχνίας!!
παιδιά, καλή πρόοδο!! μπράβο σας!!!
πάντα επιτυχίες και διακρίσεις να έχετε στη ζωή σας!!

Αγ। Λαύρας 37 13231 Πετρούπολη τηλ:

2105021932

6944911275

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

ΠρακτικόΑξιολόγηση του 4ου Σχολικού Λογοτεχνικού Διαγωνισμού
Ποίησης, Διηγήματος
μαθητών Γυμνασίων και Λυκείων

Η εκδήλωση απονομής βραβείων και επαίνων θα γίνει στις 22 Απριλίου 2012 στο Πολιτιστικό Κέντρο της Πετρούπολης, Εθνικής Αντίστασης 61, στις 10:30 π.μ.
Οι διακριθέντες που θα παρευρεθούν παρακαλούνται να ενημερώσουν στα τηλέφωνα:
κα Έλενα Σιούτη 6944911275 & κο Δημήτρη Βαρβαρήγο 6973412713

Βραβεία, έπαινοι, συμμετοχές και βιβλία θα δοθούν σε όσους παραστούν στην εκδήλωση.
Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι.

Η Κριτική Επιτροπή αποτελείτο από τους :

1) Δημήτρη Βαρβαρήγο, Συγγραφέα
2) Έλενα Σιούτη, Ποιήτρια
3) Γεωργία Παπαμιχαήλ, ποιήτρια
4) Βενετία Βήχου, ποιήτρια

5) Άννα Γκίνη


Ευχαριστούμε πολύ τα στελέχη της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την πολύτιμη βοήθεια που μας πρόσφεραν να κοινοποιήσουν στα σχολεία την προκήρυξη του διαγωνισμού.
Συγχαρητήρια στις καθηγήτριες και τους καθηγητές για το σπουδαίο έργο που επιτελούν στην εκπαίδευση και χαρίζουν τη γνώση στα παιδιά, στους αυριανούς σωστούς πολίτες της πατρίδας μας.

Με εκτίμηση,
από την πρόεδρο και τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου του Μορφωτικού Ομίλου.

Σύμφωνα με το άθροισμα της βαθμολογίας των κριτών, αποφάσισε και απέδωσε τα Βραβεία ως εξής:
Βραβεία για την ποίηση

Πρώτα ΒΡΑΒΕΙΑ σε όλες τις κατηγορίες
Απορίες αθωότητας Σοφία Μιμιλίδου 2ο ΓΕΛ ΕΔΕΣΣΑΣ
Ερωτικός Λόγος Κων/νος Κούρος 3ο ΛΥΚΕΙΟ ΓΛΥΦΑΔΑΣ
Το λουλούδι του Άδη Βασίλειος Αθανασόπουλος ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
Να τον προσέχεις Μαρία Δασκαλάκη ΓΕΛ ΜΟΙΡΩΝ
Για εκείνη Σταύρος Στογιαν Γκαλινοφ ΓΕΛ ΜΟΙΡΩΝ
Ο Οδυσσέας Ραφαηλία Ρούντου ΓΕΛ Κ. ΠΟΡΟΪΩΝ
Στη σκιά της ευτυχίας Ισαβέλλα Κακομανώλη 2ο ΠΕΙΡΑΜ.ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Να τον προσέχεις Μαρία Δασκαλάκη ΓΕΛ ΜΟΙΡΩΝ
Για εκείνη Γκαλίνοφ Στόγιαν ΓΕΛ ΜΟΙΡΩΝ
Υποτιθέμενη εξουσία Χρυσούλα Καλατζή ΕΠΑΛ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Σκέφτηκες ποτέ; Μαρία Βασιλειάδου 4Ο Γ. ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑΣ
Κόσμος άχρωμος Ζωή Βεζύρη 1Ο ΓΥΜ. ΧΟΡΤΙΑΤΗ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
Η εποχή της παρακμής Νικολέτα Κόλλια ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΕΣΠΙΩΝ
Μπλεγμένος στο δίχτυ Νικόλαος Διακόνης 1Ο ΕΠΑΛ ΚΟΡΩΠΙΟΥ
Επτά αστέρια Μιχάλης Κυβρικοσέος 3ο ΕΠΑΛ Ν.ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ
Ανάβαση Σεραφείμ Κιουλιούρης 2ο ΓΕΛ ΚΑΒΑΛΑΣ
Ελλάς νεφέλη Μαρία Κορδαλή ΓΕΛ ΑΚΡΑΤΑΣ

Δεύτερα ΒΡΑΒΕΙΑ σε όλες τις κατηγορίεςΤο ταξίδι του νερού Γεωργία Σαριγιάννη 1ο ΓΕΛ ΧΟΡΤΙΑΤΗ ΑΣΒΕΣΤΟΧΩΡΙ
Οδυσσέα Εμμανουήλ Αμαριωτάκης ΠΕΙΡΑΜ.ΓΥΜΝ.ΠΑΤΡΩΝ
Με προορισμό το φως Σοφία Ζέρβου 49ο Λ. ΑΘΗΝΩΝ
Το δίλημμα Γιάννης Δημόπουλος ΓΕΛ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ
Για μια σκιά Ελένη Λιόλιου ΠΕΙΡΑΜ.ΛΥΚΕΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Παιχνίδι αναπνοής Λήδα Βλάχου 3Ο ΓΕΛ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ
5.5 Μέτρα πάνω απ’ τη γη Αρίστη Αβραμίδου 3Ο ΓΕΛ ΔΡΑΜΑΣ
Σκέψεις Αλεξάνδρα Κριαρίδου 1ο Γ. ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ
Το τραγούδι που σου γράφω στη σιωπή Χριστίνα-Ελένη Ξύγκη ΓΕΛ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ
Ασωτίες Κων/νος Πλατανίτης ΓΕΛ ΤΕΓΕΑΣ
Τα δίστιχα της αγάπης Άννα Λουκάϊ ΓΕΛ ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΩΝ
Η καρδιά του Θεού Ειρήνη Καλαφάτη Γ. ΝΕΑΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΣ
Αισθήσεις Αδαμαντία Στριμενοπούλου 2ο ΓΕΛ ΚΟΡΙΝΘΟΥ


Τρίτα ΒΡΑΒΕΙΑ σε όλες τις κατηγορίεςΟ νέος έχει απογοητευτεί από την κοινωνία Χρήστος Φακετόπουλος 3ο ΓΕΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΎΠΟΛΗΣ
Σκόνη Μαριάνθη Κούρτη 3ο ΓΕΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΎΠΟΛΗΣ
Η αρχή… του τέλους Αντζελίνα Τζιτζιροπούλου 2ο ΛΥΚΕΙΟ Ν.ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ
Ο νόστος του Οδυσσέα Στυλιανός Πασαλούκος 62Ο ΓΥΜΝ.ΑΘΗΝΩΝ
Η δική μου Ιθάκη Μαριάννα Αντωνιάδη 2Ο ΛΥΚΕΙΟ Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ
Ασωτίες Κων/νος Πλατανίτης ΓΕΛ ΤΕΓΕΑΣ
Μιλώντας με τα όνειρα Γρηγόρης Γιαννακίδης 1ο ΓΕΛ ΧΟΡΤΙΑΤΗ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
Μιας και η νύχτα απόψε τελειώνει Ελισάβετ Τσιαντούκα ΓΕΛ ΣΟΥΦΛΙΟΥ
Κόκκινο σε ασπρόμαυρο φόντο Δέσποινα-Δανάη Γκανάσου 41ο ΓΕΛ ΑΘΗΝΩΝ
Το λιμάνι της αγάπης Μαρία Κουτούζη ΓΕΛ ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Σαν άνοιξη Αλέξανδρος Σπυριδέλης Γ.ΝΕΑΣ ΜΑΔΥΤΟΥ
Της Ελλάδος η φωνή Γιώργος Βερβερίδης Γ.ΠΟΔΟΧΩΡΙΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ

Πρώτοι ΕΠΑΙΝΟΙ σε όλες τις κατηγορίεςΣημερινή εποχή Απόστολος Κόντης Καλλιτεχνικό Γ. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
Η αρμονία της φύσης Σοφία Καραΐσκου 6ο Γ. ΛΑΡΙΣΑΣ
Πόρτες Ευάγγελος Πέιογλου ΛΥΚΕΙΟ ΣΤΟΥΤΓΚΑΡΔΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Ο αναχωρητής Ευριπίδης Αβούρης 3ο ΓΥΜΝ.ΚΑΣΤΡΙΤΣΙΟΥ
Όνειρα Σπυρίδων Τσιαμίτας 3Ο ΓΕΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
Ελλάδα Κατερίνα Κολοκυθά 3Ο Γ.ΥΜΗΤΤΟΥ


Δεύτεροι ΕΠΑΙΝΟΙ σε όλες τις κατηγορίεςΧαμένες ελπίδες Τζεσίλντα Τσεκρέζι ΓΕΛ Κ. ΠΟΡΟΪΩΝ
Το πάθος της καρδιάς Γιάννα Νέμοβα ΓΕΛ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ
Ψυχή σαν τριαντάφυλλο Ευαγγελία Γαβριηλίδου ΚΑΛΛ.ΓΥΜΝ.ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ
Η φύση και τα χρώματά της Αργυρώ Κοκκίνου 6ο Γ. ΛΑΡΙΣΑΣ
Παγωμένα δάκρυα Κούλα Ρομινα ΕΠΑΛ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Το όραμα Αναστασία Μαλλίρη ΓΕΛ ΤΕΓΕΑΣ
Η καρδιά θυμάται Έφη Γκόνια 1Ο ΓΕΛ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ
Για τους αφανείς ήρωες Θεόδωρος Κυριαζής ΠΕΙΡΑΜ.ΓΥΜΝ.ΠΑΤΡΩΝ
Ουτοπία Χρήστος Κιαργιακλίδης ΕΣΠΕΡΙΝΟ Γ. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
Η Ελλάδα Φανή Αρμπουνιώτη ΓΕΛ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥ

Τρίτοι ΕΠΑΙΝΟΙ σε όλες τις κατηγορίεςΟδύσσεια Βαλεντίνα Σπάνο 49Ο ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Απαισιοδοξία Ιωάννα Διαμαντούλη 2ο ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Ήλιος Σάββας Λιάπης Γ. Ν.ΜΑΔΥΤΟΥ
Ο άνεμος Φώτης Αγγελάκαρος Γ. Ν. ΜΑΔΥΤΟΥ
Ο πλάτανος Βέρρα Βασιλική ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
Τριαντάφυλλα Άννα Καραμολέγκου 1Ο ΓΥΜΝ. ΕΥΚΑΡΠΙΑΣ
Ύπνος Χριστίνα Καρυπίδου ΓΕΛ ΠΟΡΟΪΩΝ
Λίγα λόγια στην αγάπη μου Μάριος Ατάλλα 24ο ΓΥΜΝ. ΑΘΗΝΑΣ
Όνειρος Νικόλαος-Τρύφωνας Τσούκας ΓΕΛ ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Η χελώνα Ελευθερία Σταυρουλάκη 2Ο ΓΕΛ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
Όνειρα Ανδρέας Τζέκας 10Ο ΓΕΛ ΛΑΡΙΣΑΣ
Τα παιδιά ενός άλλου κόσμου Μαργαρίτα Ζουμπουλίδη 2Ο Λ. Ν.ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ
Αναμνήσεις Τριανταφυλλιά Κωσταρέλου ΓΥΜ.ΑΝΤΙΜΑΧΕΙΑΣ ΚΩ
Για την Ελλάδα Δημήτρης-Τσαμπίκος Ρούστας ΓΥΜΝ.ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Πατρίδα Πέτρος Εσιπέκογλου ΓΕΛ ΕΞΑΠΛΑΤΑΝΟΥ
Ελληνίδα καλλονή Δημήτρης Κυβρικοσαίος 1ο ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΕΠΑΛ ΚΟΡΩΠΙΟΥ



Βραβεία για διηγήματα
Πρώτα ΒΡΑΒΕΙΑ σε όλες τις κατηγορίες
O Χορός του Ανέμου Μαρία Στεργιούδη 3ο ΓΕΛ ΟΡΜΥΛΙΑΣ
Ταξίδι στο μαγικό κέντρο της γης Μαρία Γιαπιτζόγλου 4ο ΓΥΜ/ΣΙΟ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ
Φως και σκότος Βασίλης Τζήκας-Σωτηριάδης 4ο ΓΥΜ/ΣΙΟ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ
Στο σεληνόφωτό σου Μαρία Κωνσταντινοπούλου ΛΥΚΕΙΟ ΑΚΡΑΤΑΣ
Για πάντα αδελφωμένοι Ευτυχία Πούλιου ΠΕΙΡΑΜ.Γ. ΠΑΝΕΠ.ΜΑΚ/ΝΙΑΣ
Ζωγραφική, ένας ακόμα τρόπος Βασιλεία Ζηνέλη Γ.Ν.ΜΑΔΥΤΟΥ
Η τελευταία μέρα Φώτης Παπαϊωάννου 1ο ΓΕΛ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣ
Τα ξωτικόχυλα Κοραλλία-Μαρία Ανδριανάκου 2ο ΓΕΛ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Ξυπνήστε Έλληνες Παύλος Μανουσακίδης ΕΣΠ. ΛΥΚ. ΑΧΑΡΝΩΝ
Η πεταλούδα άνοιξε τα φτερά της Δήμητρα Σαμλίδου 3ο ΓΕΛ ΔΡΑΜΑΣ


Δεύτερα ΒΡΑΒΕΙΑ σε όλες τις κατηγορίεςΟ χορός των μασκαρεμένων Παναγιώτης Αθανασόπουλος 4ο ΓΕΛ ΑΛΙΜΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΕΙΟ
Είχα κάτι περίεργο Ιωάννα Παπαδή 3ο ΓΕΛ ΔΡΑΜΑΣ
Το ημερολόγιο ενός τιτανικού Ζωή Γαλιδάκη 5ο Γ.Π.ΦΑΛΗΡΟΥ
Τα πιο χαρούμενα Χριστούγεννα Αναστασία Θεοδοσιάδου 4ο Γ. ΣΥΚΕΩΝ
Σαν άστρο που θα σ’ ακολουθεί Ευαγγελία Αθηναίου 4ο ΓΕΛ ΓΛΥΦΑΔΑΣ
Το τραγούδι της νύμφης Ηλίτσα Μελέτση ΓΕΛ ΒΕΛΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Ίσως σε μια άλλη ζωή Σοφία Γαλανοπούλου ΓΕΛ ΕΞΑΠΛΑΤΑΝΟΥ
Στο δρόμο για το μέτωπο Χρήστος Μπούρης 9ο ΛΥΚ. ΑΘΗΝΩΝ
Μάθημα ανθρωπιάς Αντώνης Αραμπατζής 3ο ΓΥΜ/ΣΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΟΥΠΟΛΗΣ
Ο απέναντι κόσμος Μαριλένα Αντωνίνη 9ο ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Η ιστορία ενός επισκόπου Μάρκος Αναγνωστόπουλος 1ο ΓΕΛ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ



Τρίτα Βραβεία σε όλες τις κατηγορίεςΗ αβδέλλα, η στάχτη και οι γερμανοί Ανδρονίκη Γκανά 6ο Γ. ΛΑΡΙΣΑΣ
Μέσα μας ένα θαύμα κατοικεί Δήμητρα Λιανού 9ο ΓΕΛ ΑΘΗΝΩΝ
Νότες έξω απ το πεντάγραμμο Χρυσάνθη Ριζοπούλου Γ. ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Απόγνωση Μαρίνα Καλογεροπούλου 4ο ΓΕΛ ΓΛΥΦΑΔΑΣ
Ένα μέρος για μας Βασιλική Νικολουδάκη ΠΕΙΡ.ΛΥΚΕΙΟ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
Συναισθήματα Μαρία Βογιατζόγλου ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ
Μια διαφορετική Ιστορία Εφηβείας Νατάσα Αβραμοπούλου Σχολ. μονάδα Κ.Καστρίτσι ΠΑΤΡΑ
Η Ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία Σοφία Καραλιουλέ 4ο Γ. ΣΥΚΕΩΝ
Δυο χέρια στο κενό Σοφία Υφαντίδου 1Ο ΓΕΛ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ




ΠΡΩΤΟΙ ΕΠΑΙΝΟΙ σε όλες τις κατηγορίεςΗ αλλαγή Εύα Δουμούρα ΓΕΛ ΛΑΥΡΙΟΥ
Η τέλεια οικογένεια Ευαγγελία Οικονόμου ΛΥΚΕΙΟ ΚΟΝΙΤΣΑΣ
Το όνειρο Δημήτρης Γιαννακλής ΓΕΛ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥ
Η σονάτα των αναμνήσεων Μιχάλης Τσαγκάρης 3ο Γ. ΚΑΛΥΜΝΟΥ


ΔΕΥΤΕΡΟΙ ΕΠΑΙΝΟΙ σε όλες τις κατηγορίεςΤο πρόσωπο του εγκληματία Παναγιώτης Κεραμίδης 3ο Γ. ΝΑΟΥΣΑΣ ΗΜΑΘΙΑΣ
Ραγισμένοι καθρέπτες Βασίλης Αουαντάλλα ΜΟΥΣΙΚΟ ΓΕΛ ΠΑΛΛΗΝΗΣ
Ήθελα μόνο να σε αγγίξω Ναταλία Σταυροπούλου ΓΕΛ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥ


ΤΡΙΤΟΙ ΕΠΑΙΝΟΙ σε όλες τις κατηγορίεςΤο μαύρο παράθυρο Χριστίνα Γκατζιώνη 1ο ΓΕΛ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Πλανητικό ταξίδι Ζαχαρένια Ταμπακάκη 2Ο ΓΕΛ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ
Το αστέρι Άσπα Τζουρατζόγλου 6ο Γ. ΚΑΒΑΛΑΣ


ΑΠΟΝΟΜΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Οι απονομές θα γίνουν στις 22 Απριλίου του 2012 στο Πoλιτιστικό Κέντρο Πετρούπολης Εθνικής Αντιστάσεως 61
πηγή: http://morfotikospetroupolis.blogspot.com/


6 Μαρτίου 2012

Eνα ηχηρό «νιάου» κατά του ρατσισμού

Eνα ηχηρό «νιάου» κατά του ρατσισμού

«Σε ένα μακρινό νησί, τα μέλη μιας μυστικής αδελφότητας προληπτικών πιστεύουν ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και αποφασίζουν να τις εξολοθρεύσουν με δηλητήρια, παγίδες και χίλιους δυο απάνθρωπους τρόπους. Σε λίγο έχουν σχεδόν επιτύχει το σκοπό τους. Μόνο μια μαύρη γάτα απομένει ζωντανή. Τα μέλη της αδελφότητας είναι αποφασισμένα να τη βρουν και να την εξοντώσουν».
«Η τελευταία μαύρη γάτα» δεν είναι ένα ακόμη βιβλίο. Είναι το 100ό βιβλίο του μεγαλύτερου παραμυθά των καιρών μας, του Ευγένιου Τριβιζά, και το πρώτο του μυθιστόρημα και για μικρούς και για μεγάλους... Το οποίο θα σας κερδίσει από την πρώτη, κιόλας, σελίδα: «(...)Πρώτα εξαφανίστηκε ο Μεταξονούρης. Μετά ο Σαλταπήδας. Μετά εξαφανίστηκαν ο Νιαουρίνος, ο Γκιουζέπε, ο Ραμσής, η Αραπίνα, ο Σαρδανάπαλος και η Μπιζού. Ολες αυτές οι γάτες δεν είχαν κανένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα εκτός από ένα: Ενα μόνο. Το χρώμα τους. Το μαύρο, κατάμαυρο χρώμα τους».
Πρόκειται για «μία συναρπαστική περιπέτεια που συνδυάζει το λυρισμό με το χιούμορ, τη συγκίνηση με το μυστήριο, την απόγνωση με την ελπίδα, ένα δριμύ "κατηγορώ" κατά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της δεισιδαιμονίας». Ενα μυθιστόρημα εξαιρετικά επίκαιρο, διότι όπως εξηγεί και ο συγγραφέας του: «Σας τα λέω όλα αυτά γιατί εδώ στο νησί μας, όπως κι αλλού, οι γάτες ξεχνάνε, οι άνθρωποι ξεχνάνε και η τρέλα δεν θέλει πολύ να φουντώσει πάλι φτου ξανά κι απʼ την αρχή...».
Τι να πει κάποιος γιʼ αυτό το καταπληκτικό βιβλίο; Για τις ανθρώπινες προκαταλήψεις που θέλουν ακόμη τις μαύρες γάτες να φέρνουν γρουσουζιά, ή μήπως για το τέχνασμα του συγγραφέα να βγάλεις από το μυαλό σου τα κατατρεγμένα γατιά του νησιού και να βάλεις στη θέση τους καθετι διαφορετικό που βιώνει την αγριότητα, τη βία, το ρατσισμό και τον ανθρώπινο παραλογισμό σε όλο του το μεγαλείο, μόνο και μόνο επειδή είναι διαφορετικός; Απλά, απολαύστε το!

Eυγένιος Tριβιζάς, H τελευταία μαύρη γάτα, εκδόσεις Eλληνικά Γράμματα, 359 σελ., 14 ­

5 Μαρτίου 2012

Βραβεύτηκαν οι «μικροί Αϊνστάιν»


Βραβεύτηκαν οι «μικροί Αϊνστάιν»



Παρουσία της Α.Διαμαντοπούλου η βράβευση των μαθητών που διακρίθηκαν σε Πανελλήνιο διαγωνισμό μαθηματικών



 
Είναι μαθητές Γυμνασίου ή Λυκείου κι όμως θεωρούνται "μαθηματικές ιδιοφυΐες". Είναι τα παιδιά-θαύματα στα μαθηματικά. Πήραν μέρος στο διαγωνισμό που οργάνωσε, όπως κάθε χρόνο, η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία και σήμερα το μεσημέρι βραβεύτηκαν σε ειδική τελετή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

    Το Σάββατο 3 Μαρτίου 2012, η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία (Ε.Μ.Ε.) διοργάνωσε την 29η Εθνική Μαθηματική Ολυμπιάδα «ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ», στην οποία έλαβαν μέρος 450 μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου απ' όλη την Ελλάδα. Οι μαθητές αυτοί επιλέχθηκαν μετά από δύο διαδοχικούς Πανελλήνιους Διαγωνισμούς, τον «ΘΑΛΗ» (19 Νοεμβρίου 2011, συμμετείχαν πάνω από 12.000 μαθητές) και τον «ΕΥΚΛΕΙΔΗ» (21 Ιανουαρίου 2012, διαγωνίσθηκαν 3.000 μαθητές οι οποίοι επιλέχθηκαν από το διαγωνισμό της πρώτης φάσης).

    Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία, «οι διαγωνισμοί αυτοί έχουν γίνει πλέον θεσμός. Η συμμετοχή σ’ αυτούς κατά χιλιάδες των μαθητών μας αποδεικνύουν το υψηλό τους ενδιαφέρον για την επιστήμη των Μαθηματικών. Συγχρόνως αποτελεί μια άμεση απόδειξη του επιπέδου και του ήθους της νεολαίας μας. Μπροστά σε τέτοιες λαμπρές επιδόσεις των νέων μας, όχι μόνο πρέπει να προκαλούν το θαυμασμό, αλλά να είμαστε περήφανοι γι’ αυτούς και να έχουμε τη βεβαιότητα ότι ο τόπος μας δεν έχει μόνο ιστορία στην Επιστήμη και στην Τέχνη, αλλά και παρόν και κυρίως επιστημονικό μέλλον λαμπρό».

    Στη σημερινή εκδήλωση για τη βράβευση των μαθητών που διακρίθηκαν στον 72ο Πανελλήνιο Μαθητικό διαγωνισμό στα Μαθηματικά «Ο Ευκλείδης», που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών παρέστη και η Υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου.

Η Υπουργός, στο χαιρετισμό της, συνεχάρη την Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία για τη διοργάνωση του διαγωνισμού και την προώθηση των Μαθηματικών, τους γονείς και τους μαθητές που συμμετείχαν στο διαγωνισμό και ιδιαιτέρως αυτούς που διακρίθηκαν.

Η Υπουργός αναφέρθηκε στη σημασία των Μαθηματικών στα νέα Προγράμματα Σπουδών και στην αύξηση των ωρών διδασκαλίας τους σε όλες τις βαθμίδες. Αναφέρθηκε, επίσης, στα ειδικά προγράμματα, για μεγάλο αριθμό υποτροφιών, που δίδονται σε κατόχους μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων σπουδών, με στόχο να κρατήσουμε στη χώρα μας τους σημαντικούς επιστήμονες που η Ελλάδα, ιδιαιτέρως στην κρίση, έχει ανάγκη.

Τέλος, έκανε αναφορά στις αντιδράσεις μαθητών σε διάφορες εκδηλώσεις. Η Υπουργός τόνισε:

«Σε μια εποχή, που η ζωή σε κάθε οικογένεια αλλάζει δραματικά και τα νέα παιδιά δεν βλέπουν ελπίδα και προοπτική, είναι κατανοητό να υπάρχει οργή και θυμός. Με οργή, θυμό, αλλά πέρα από τους κανόνες συμπεριφοράς της κοινωνίας μας εκφράστηκαν και οι μαθητές στα Γιάννενα, προσφάτως, στην παρέλαση. Με θυμό αντέδρασα και εγώ απέναντι στο γεγονός ως Υπουργός Παιδείας. Λάθος!

Οφείλουμε - εμείς ιδιαίτερα που υποχρεωτικά έχουμε στις πλάτες μας τις ευθύνες των τελευταίων δεκαετιών- να κατανοήσουμε τα παιδιά μας και να μετατρέψουμε την οργή σε δύναμη ελπίδας. Σε θέληση για δουλειά και αλλαγή.

Είμαι σίγουρη ότι η εκπαιδευτική κοινότητα θα δουλέψει, κοντά και μαζί με τους εφήβους, ώστε να εκφράσουν με δική τους πρωτοβουλία την ψυχή τους και το συναίσθημά τους, με τρόπο που θα μας κάνει όλους περήφανους».


  Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν επίσης ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσης Πελεγρίνης, ο αντιπρύτανης, καθηγητής Θωμάς Σφικόπουλος, καθηγητές του Μαθηματικού Τμήματος και του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, και εκπρόσωποι των Παραρτημάτων της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας.
πηγή: http://www.tovima.gr

21 Φεβρουαρίου 2012

Ανακοινώθηκαν τα Κρατικά Βραβεία Παιδικού Βιβλίου 2011

Ξεχώρισαν οι Χρήστος Μπουλιώτης και Μαρία Παπαγιάννη

 
Ανακοινώθηκαν από το Υπουργείο Πολιτισμού τα Κρατικά Βραβεία Παιδικού Βιβλίου 2011, που αφορούν τις εκδόσεις έτους 2010. Τα βραβεία έλαβαν:
Βραβείο παιδικού λογοτεχνικού βιβλίου: Απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Χρήστο Μπουλώτη για το έργο «Τα πολύτιμα σκουπίδια του κυρίου Νο» (Ελληνικά Γράμματα).
Βραβείο εφηβικού-νεανικού λογοτεχνικού βιβλίου: Απονέμεται κατά πλειοψηφία στη Μαρία Παπαγιάννη για το έργο «Το δέντρο το μονάχο» (Πατάκης).
Βραβείο εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου: Απονέμεται κατά πλειοψηφία στην εικονογράφο Μυρτώ Δεληβοριά και στο συγγραφέα Αντώνη Παπαθεοδούλου για το έργο «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» (Πατάκης).
Βραβείο γνώσεων για παιδιά: Απονέμεται κατά πλειοψηφία στην Άλκηστη Χαλικιά για το έργο «Στο πάρκο με τα ζώα» (Καλειδοσκόπιο).

Ο βραχύς κατάλογος υποψηφίων προς βράβευση έργων (δημοσιευμένων το έτος 2010), από τον οποίο επελέγησαν οι ανωτέρω βραβευθέντες είναι:
Α) Υποψήφιοι για το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου:
1.      Αγγελική Βαρελλά για το έργο της «Φιλία σε τέσσερις…ρόδες», εκδόσεις Πατάκη.
2.      Αγγελική Δαρλάση για το έργο της «Το δέντρο που είχε φτερά», εκδόσεις Παπαδόπουλος.
3.      Λιλή Λαμπρέλλη για το έργο της «Το κρυμμένο νερό», εκδόσεις Πατάκη.
4.      Αλεξάνδρα Μητσιάλη για το έργο της «Με λένε Νιλουφέρ», εκδόσεις Πατάκη.
5.      Αμάντα Μιχαλοπούλου για το έργο της «Διακοπές στο σπίτι με τον Ισίδωρο», εκδόσεις Πατάκη.
6.      Χρήστος Μπουλώτης για το έργο του «Τα πολύτιμα σκουπίδια του κυρίου Νο», εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.
7.      Τασούλα Τσιλιμένη για το έργο της «Το κυνήγι της πρασινοπασχαλίτσας», εκδόσεις Διάπλαση.
8.      Κώστας Χαραλάς για το έργο του «Το κουτί του θυμού», εκδόσεις Μεταίχμιο.

Β) Υποψήφιοι για το Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού Λογοτεχνικού Βιβλίου:
1.      Τζένη Θεοφανοπούλου για το έργο της «Χωρίς τη μαμά μου», εκδόσεις Ψυχογιός.
2.      Μάνος Κοντολέων για το έργο του «Ανίσχυρος άγγελος», εκδόσεις Πατάκη.
3.      Κωστής Μακρής για το έργο του «Ο Πιοζ Νάμε και οι πέντε γάτες», εκδόσεις Πατάκη.
4.      Φίλιππος Μανδηλαράς για το έργο του «Κάπου ν’ ανήκεις», εκδόσεις Πατάκη.
5.      Μαρία Παπαγιάννη για το έργο της «Το δέντρο το μονάχο», εκδόσεις Πατάκη.
6.      Ελένη Πριοβόλου για το έργο της «Τσόκο Μπλοκ», εκδόσεις Καστανιώτης.
7.      Βασίλης Ραΐσης για το έργο του «Μάγος χωρίς βαρύτητα», εκδόσεις Διάπλαση.
8.      Κίρα Σίνου, Ερικα Αθανασίου για το έργο τους «Στο σταυροδρόμι της ημισελήνου», εκδόσεις Κέδρος.
9.      Ελένη Σβορώνου για το έργο της «Στον αστερισμό των διδύμων», εκδόσεις Πατάκη.
10.  Παντελής Σταματελόπουλος, Ηλιοπούλου Μαρία για το έργο τους «Ο κλέφτης του θησαυρού του Αλή Πασά», εκδόσεις Κέδρος.


 Γ) Υποψήφιοι για το Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου:
1.      Νικόλας Ανδρικόπουλος (εικονογράφος), Μαρίνα Κούτρα (συγγραφέας), για το έργο «Γραμματομαχίες», εκδόσεις Λιβάνης.
2.      Απόστολος Βέττας (εικονογράφος), Σ. Μητακίδου- Ε. Τρέσσου (συγγραφείς), για το έργο «Η Μαίρη Πινέζα», εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
3.      Κατερίνα Βερούτσου (εικονογράφος), Χρυσάνθη Καραϊσκου (συγγραφέας), για το έργο «Το ταλέντο του ήλιου», εκδόσεις Διάπλαση.
4.      Μυρτώ Δεληβοριά (εικονογράφος), Α. Παπαθεοδούλου (συγγραφέας), για το έργο «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» εκδόσεις Πατάκη.
5.      Ντανιέλα Σταματιάδη (εικονογράφος), Κυριάκος Χαρίτος (συγγραφέας), για το έργο «Το βιβλίο των δικών σου Χριστουγέννων», εκδόσεις Μεταίχμιο.
6.      Εύη Τσακνιά (εικονογράφος), Αθηνά Μπίνιου (συγγραφέας), για το έργο «Στο πανηγύρι των πουλιών», εκδόσεις Πατάκη.
7.      Κιάρα Φεντέλε (εικονογράφος), Βαγγέλης Ηλιόπουλος (συγγραφέας), για το έργο «Ο θησαυρός του βιβλιοπόντικα», εκδόσεις Πατάκη.


Δ) Υποψήφιοι για το Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για παιδιά

1.      Μαρία Αγγελίδου για το έργο της «Το βιβλίο των πειρατών», εκδόσεις Λιβάνη.
2.      Σοφία Γιαλουράκη για το έργο της «Η Αφροδίτη της Μήλου κλαίει», εκδόσεις Ερευνητές.
3.      Φίλια Δενδρινού για το έργο της «Το καπέλο του καλλιτέχνη Βίνσεντ Βαν Γκογκ», εκδόσεις Λιβάνη.
4.      Σοφία Ζαραμπούκα για το έργο της «Τα αδέσποτα», εκδόσεις Μεταίχμιο.
5.      Εύη Πίνη-Καλλιόπη Κύρδη για το έργο τους «Πάμε στο Μουσείο της Ακρόπολης», εκδόσεις Παπαδόπουλος.
6.      Αλκηστη Χαλικιά για το έργο της «Στο πάρκο με τα ζώα», εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.

 Την επιτροπή Κρατικών Βραβείων Παιδικού Βιβλίου αποτελούν οι: Άντα Κατσίκη, καθηγήτρια Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ως πρόεδρος, Μένη Κανατσούλη, καθηγήτρια Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ως αντιπρόεδρος, Ανδρέας Καρακίτσιος, κριτικός παιδικής λογοτεχνίας-καθηγητής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Βασιλική Νίκα, κριτικός-επιμελήτρια εκδόσεων παιδικής λογοτεχνίας, Σούλα Οικονομίδου, επίκουρη καθηγήτρια Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Άρης Δημοκίδης, συγγραφέας, Βασίλης Παπαθεοδώρου, συγγραφέας, Έφη Λαδά, εικονογράφος, Πέτρος Μπουλούμπασης, εικονογράφος.



20 Φεβρουαρίου 2012

Από το Χατζηκυριάκειο, ρεσιτάλ στο Μπάκιγχαμ

Ενα ίδρυμα «σπουδάζει» στο Λονδίνο ένα ανερχόμενο ταλέντο στο πιάνο
Από το Χατζηκυριάκειο, ρεσιτάλ στο Μπάκιγχαμ
Μια εξέλιξη μυθιστορηματική για τη 15χρονη Μελίνα Καραγιάννη, το ταλέντο της οποίας στο πιάνο αναγνώρισαν νωρίς και το Χατζηκυριάκειο Ιδρυμα τη βοήθησε να το αναπτύξει στο Λονδίνο

 
Η ιστορία της Μελίνας Καραγιάννη πληροί όρους παραμυθιού. Ενα παιδί χωρίς προνομιακή κοινωνική αφετηρία, που κατορθώνει να ξεχωρίσει με το ταλέντο του και να κτίσει τη ζωή του πέρα από ταμπέλες και αυτοεκπληρούμενες προφητείες.
Σε ηλικία 15 ετών σήμερα, η Μελίνα θεωρείται μία από τις ανερχόμενες πιανίστριες της διεθνούς μουσικής σκηνής. Φοιτεί στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής (Royal Academy of Music) στο Λονδίνο και στο κολέγιο του Purcell (Purcell School of Music). Με άλλα λόγια, ανήκει ήδη σε μία διακριτή ομάδα εφήβων που φιλοδοξούν να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον της μουσικής σκηνής στο μέλλον.
«Ηταν στο διάλειμμα ενός διαγωνισμού στο νησί της Ρόδου όταν ένιωσα ξαφνικά ένα χέρι να μου τραβάει το μανίκι» λέει ο μέντοράς της κ. Κωνσταντίνος Καράμπελας-Σγούρδας, μουσικολόγος-κριτικός μουσικής. «Μολονότι δεν είχε κλείσει ακόμη τα έξι-επτά χρόνια, ήταν εν τούτοις πρόδηλο ότι το παιδί αυτό είχε άστρο. Τη ρώτησα αν ήθελε να φύγει από τη Ρόδο και ενθουσιάστηκε. Ούτε οι κηδεμόνες της είχαν αντίρρηση. Η Μελίνα είναι τυχερή: έχει τους καλύτερους γονείς που θα μπορούσε ως χαρισματικό παιδί. Δεν της άσκησαν ποτέ πίεση, τρέφουν γνήσιο και διακριτικό ενδιαφέρον γι' αυτήν. Η δε μουσική παιδεία του πατέρα της τη βοήθησε καταλυτικά στην εξέλιξή της. Οσο ήταν μωρό, της έπαιζε νότες στο πιάνο, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει το απόλυτο μουσικό αφτί».
Ο πατέρας της, τρομπετίστας στη Φιλαρμονική της Ρόδου• η μητέρα της, νοσοκόμα σε ιδιωτική μαιευτική κλινική. Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας δεν επιτρέπει εύκολα μετακινήσεις και αλλαγές. Η Μελίνα πολιτογραφείται Αθηναία, ως οικότροφος του Χατζηκυριάκειου Ιδρύματος για έναν ολόκληρο χρόνο. Το ίδρυμα θα τη χρίσει αργότερα και για τέσσερα χρόνια υπότροφό του όταν την κάνει δεκτή (2 παιδιά στα 100 για πιάνο) η Βασιλική Ακαδημία Μουσικής.
Την υποτροφία διαδέχεται η στήριξη από το Διεθνές Μουσικό Σωματείο «Τζίνα Μπαχάουερ». Ποια οικογένεια μπορεί άλλωστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, 36.000 στερλίνες τον χρόνο, ενός σχολείου σαν το Purcell;
«Η Μελίνα είναι αγαπητό πλάσμα, έχει ευρύ δίκτυο φίλων, δεν είναι καθόλου εσωστρεφής και ντροπαλή, όπως ίσως άλλα παιδιά με ξεχωριστές ικανότητες» λέει η μητέρα της, κυρία Ντόνα Καραγιάννη, από το Λονδίνο όπου έχει μετοικήσει με τον σύζυγό της. «Την ακολουθούμε όπου κι αν πηγαίνει• μόνο αυτό το παιδί έχουμε εξάλλου. Ο άνδρας μου παραδίδει μαθήματα μουσικής, εγώ δουλεύω στο καφέ κεντρικού πολυκαταστήματος. Θέλω μονάχα να πω ότι στην πορεία της Μελίνας ως εδώ υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που μας βοήθησαν. Τους είμαστε ευγνώμονες».
Ο κ. Καράμπελας-Σγούρδας προσθέτει ένα στοιχείο βασικό για τη σκιαγράφηση της προσωπικότητάς της: η μικρή έχει συναίσθηση του ταλέντου της και διαθέτει την ψυχική συγκρότηση εκείνη που της επιτρέπει την πλήρη αξιοποίησή του. Είναι εργατική και συνεπής, οργανωμένη και επίμονη, χωρίς να χάνει την επαφή με την πραγματικότητα, είναι «παιδί της εποχής της».
Τα ρεσιτάλ της σε έργα Μότσαρτ, Σοπέν, Ντεμπυσί και Προκόφιεφ δεν μετριάζουν τον ενθουσιασμό για τα τραγούδια της Δέσποινας Βανδή. Η υπερηφάνεια για την επιλογή της από τη διεύθυνση του Purcell τον Ιούνιο του 2011 ως πιανίστριας σε εκδήλωση προς τιμήν του πριγκιπικού ζεύγους της Αγγλίας δεν αναιρεί τη χαρά μιας έφηβης που μπήκε στο παλάτι του Μπάκιγχαμ και είδε από κοντά τον Γουίλιαμ και την Κέιτ Μίντλτον.
«Βάζω τα συναισθήματά μου στα πλήκτρα, το πιάνο με βοηθά να εκφράσω όλα αυτά που είμαι» λέει η Μελίνα από την Ιταλία όπου βρίσκεται λόγω μουσικών υποχρεώσεων. «Αγαπώ ιδιαίτερα τον Σοπέν. Θέλω να προχωρήσω τις σπουδές μου, να πάρω πτυχίο από τη Βασιλική Ακαδημία, να κάνω μεταπτυχιακά και να διδάξω. Εχω ήδη εξάλλου επτά μαθητές, από 6 ως 8 ετών. Τους μαζεύω και τους κάνω μαθήματα τα Σαββατοκύριακα, όταν βγαίνω από το κολέγιο».
Η εμπειρία στο Χατζηκυριάκειο δεν την αφήνει να πετάει στα σύννεφα. «Η παραμονή μου εκεί ήταν πολύ καλή, αλλά με προσγείωσε απότομα. Εζησα αυτό που λένε οι Αγγλοι "down to earth". Διαπίστωσα ξαφνικά ότι όλα αυτά που θεωρούσα δεδομένα μέσα στην οικογενειακή ζωή δεν ήταν. Βλέπεις λυπηρά πράγματα που δεν τα διανοείσαι. Το καλό είναι ότι έμαθα να ζω μακριά από τους δικούς μου - η μητέρα μου ήταν απαρηγόρητη που ήμουν μακριά της. Δεν ήταν εύκολη, ήταν όμως σπουδαία εμπειρία». 
 http://www.tovima.gr/

31 Ιανουαρίου 2012

http://www.patris.gr/articles/216544

Μνήμες απ’ το ολοκαύτωμα των Ανωγείων



Η παρουσίαση του μουσικού έργου «Το ολοκαύτωμα των Ανωγείων» θα γίνει αύριο, Τρίτη 31 Ιανουαρίου, στις 2 το μεσημέρι στο Μήλον της Έριδος (πλατεία Κοραή).

Την εκδήλωση διοργανώνουν ο δήμος Ανωγείων και το Κρητικό Μουσικό Εργαστήρι.

Το έργο θα παρουσιάσουν οι Σωκράτης Κεφαλογιάννης, δήμαρχος Ανωγείων, Ζαχαρίας Κατσακός, ποιητής - κριτικός λογοτεχνίας και Γιώργης Καράτζης, ποιητής.

Το έργο αναφέρεται στο τρίτο ολοκαύτωμα των Ανωγείων, τον Αύγουστο του 1943 από τους Γερμανούς, και είναι ηχογράφηση του σχετικού αφιερώματος για την 65η επέτειο του γεγονότος που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2009 στο θέατρο Ν.Ξυλούρης, στα Ανώγεια, από το δήμο.

Το πρόγραμμα της βραδιάς, τα κείμενα, τα ποιήματα και η αφήγηση, έγιναν από το Γιώργη Καράτζη, ενώ τη μουσική επιμέλεια, διασκευές και πρωτότυπες συνθέσεις, είχε ο Πάρις Περυσινάκης.

Αναλυτικότερα, τα τραγούδια ερμηνεύουν οι Βασίλης Σκουλάς, Νικηφόρος Αεράκης, Ψαραντώνης, Μαρίνα Δακανάλη, Βασίλης Δραμουντάνης και ο Νικόλας Καράτζης.

Τη μουσική έγραψε ειδικά για την εκδήλωση ο Πάρις Περυσινάκης, ο οποίος είχε και τον συντονισμό της ορχήστρας, στην οποία άλλωστε συμμετείχε με λύρα, μαντολίνο, λαούτο στεριανό, μαζί με τους: Άρη Χατζησταύρου: κιθάρα, Ράνια Λιαρμακοπούλου: τσέλο, Αντώνη Παπαδάκη: λαούτο κρητικό, Μίμη Ντούτσουλη: κοντραμπάσο, Νίκο Παραουλάκη: νέυ, Σταύρο Αλεξόπουλο: κρουστά. Την ευγενική χορηγία έκαναν οι: Γιαννάκος Ξυλούρης (του Ανάστο), Νικολάτσος Ξυλούρης (του Μανταλιώτη), Νίκος Ξυλούρης (του Ανάστο), Θανάσης Σταυρακάκης (Μερτζάνης), Λεωνίδας Σταυρακάκης (Ζαχαράκης), Μανώλης Σταυρακάκης (του Μερτζανογιάννη), Ιάσωνας Μανούσος, Δημήτρης Ηλιάκης, Ανώνυμος Ανωγειανός.
http://www.patris.gr/articles/216544


Το Κρητικό ζήτημα του 1897 μέσα απ’ τα σκίτσα εφημερίδων της Αυστρίας

Με αφορμή την πυρπόληση των Χανίων και την ελληνική απόβαση στην Κρήτη

Οι σφαγές των Χανίων και η ελληνική κατάληψη της Κρήτης μέσα από τις γελοιογραφίες του αυστριακού Τύπου

Τα δραματικά γεγονότα του Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου 1897 και η φιλοτουρκική διπλωματία των μεγάλων δυνάμεων στις πρώτες σελίδες του ευρωπαϊκού Τύπου




Σφαγές και πυρπόληση των Χανίων

(Wiener Bileder 21Φεβρουαρίου 1897)




Εικόνες από τα φλεγόμενα Χανιά, προφανώς αντιγραφή από πραγματικές φωτογραφίες (Wiener Bild 4 Απριλίου 1897)



Τα φλεγόμενα Χανιά σε μια ακόμη εικόνα από την Wiener Bild. Ημερομηνία αναφέρεται η 5η Φεβρουαρίου 1897, με το νέο ημερολόγιο που ίσχυσε αργότερα στην Ελλάδα. Παράλληλα φαίνονται σε άλλες ένθετες εικόνες τα πλοία των δυνάμεων στη Σούδα (Wiener Bild 14 Μαρτίου 1897)



Ο μονάρχης της Ελλάδας Γεώργιος Α΄ στο μπαλκόνι των ανακτόρων συνεννοείται με τον επιτελάρχη του, συνταγματάρχη Τιμολέοντα Βάσσο, ενόψει της εκστρατείας του ελληνικού στρατού στην Κρήτη. Κάτω το πλήθος των Ελλήνων ζητά την επέμβαση της Ελλάδας στην Κρήτη. (Der Floh 23 Μαΐου 1897)



Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις παρομοιάζονται σαν άγρια σκυλιά και κυνηγούν το μικρό σκυλάκι, που είναι η Κρήτη… (Der Floh 7 Μαρτίου1897)



Οι υπουργοί Εξωτερικών των ΜΕΔ υφίστανται την… επιθεώρηση του σουλτάνου! (Der Floh 11 Απριλίου1897)



Το λιμάνι των Χανίων αποκλεισμένο από τα πλοία των ευρωπαϊκών δυνάμεων

(Wiener Bild 14 Μαρτίου 1897)




Η ευρωπαϊκή στάση υπέρ της Τουρκίας γίνεται πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα Der Floh. Οι υπουργοί Εξωτερικών των 6 μεγάλων δυνάμεων καβάλα στο Δούρειο Ίππο εισβάλλουν στην Αθήνα. Προφανώς στον Ίππο κρύβονται τα συμφέροντα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ενώ ο μικροσκοπικός μονάρχης Γεώργιος Α΄ κλαίει με μαύρο δάκρυ….(Der Floh 7 Μαρτίου1897)

Tου Αλέκου Α. Ανδρικάκη andrikakis@patris.gr

Η ιστορία της Κρήτης για την απελευθέρωση από τους Τούρκους και την ένωση με την Ελλάδα, είναι γεμάτη αγώνες και αίμα. Χιλιάδες Κρήτες έπεσαν με το σύνθημα «Ένωσις ή θάνατος». Η τελευταία φάση του Κρητικού ζητήματος, κατά την περίοδο 1895-1898, όταν ακόμη η Κρήτη ήταν υπό τον τουρκικό ζυγό, περιλαμβάνει δραματικά γεγονότα, καθώς η οθωμανική αυτοκρατορία, βλέποντας ότι πλέον οι Κρήτες ήταν αποφασισμένοι για όλα, σκλήρυνε τη στάση της. Ήταν χρόνια με διαρκείς εξεγέρσεις των Κρητών, αλλά και δύο επεμβάσεις στην Κρήτη, την ελληνική και τη διεθνή.

Είχαν προηγηθεί εξίσου σημαντικά και δραματικά γεγονότα. Η ανάκληση της Σύμβασης της Χαλέπας, τον Δεκέμβριο του 1889, που είχε κερδηθεί μετά από μια ακόμη εξέγερση των Κρητών, είχε συνέπεια να σκληρύνει ακόμη περισσότερο τη στάση της η οθωμανική διοίκηση. Καθημερινό φαινόμενο ήταν η τρομοκρατία σε βάρος των Χριστιανών, οι φυλακίσεις και οι δολοφονίες, τόσο από τις επίσημες δυνάμεις κατοχής, όσο και από τους φανατικούς Τουρκοκρήτες. Από το 1889 μέχρι το 1895, επιχειρήθηκε πολλές φορές η οργάνωση νέων κινημάτων, συχνά με τοπικό χαρακτήρα, όπως αυτό του Ιουνίου του 1892 στα Σφακιά, χωρίς όμως επιτυχία, αφού δεν γενικεύτηκαν οι αντιδράσεις.

Οι σφαγές των Αρμενίων από τους Τούρκους τον Ιανουάριο του 1895 συγκλόνισαν τους Ευρωπαίους αλλά και τους Κρήτες, οι οποίοι πλέον διαπίστωναν ότι η καταρρέουσα οθωμανική αυτοκρατορία ήταν δυνατό να κάνει ανάλογη γενοκτονία στην Κρήτη. Έτσι αποφάσισαν να οργανώσουν ένα νέο κίνημα, ώστε να προλάβουν μια επέμβαση της Πύλης στο νησί, την ώρα που εκείνη είχε την προσοχή της σε άλλα μέτωπα.

Ανάλογη προετοιμασία έκανε όμως και η Τουρκία, η οποία αντικατέστησε τον ιδιαίτερα σκληρό Γενικό Διοικητή Μαχμούτ με το χριστιανό Αλέξανδρο Καραθεοδωρή, ο οποίος ερχόταν στην Κρήτη για μια δεύτερη θητεία, επιχειρώντας να εφαρμόσει πολιτική προσέγγισης προς τους χριστιανούς Κρήτες. Σύντομα όμως έχασε τον έλεγχο, καθώς οι Τουρκοκρήτες αντέδρασαν έντονα και άρχισαν ένα όργιο τρομοκρατίας με στόχο να γίνει ανεξέλεγκτη η κατάσταση και να αντικατασταθεί ο Καραθεοδωρή.

Τότε ακριβώς επανέρχεται μια παλιότερη ιδέα που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται μερικά χρόνια πριν. Ο Σφακιανός επαναστάτης Μανούσος Κούνδουρος συγκροτεί τη Μεταπολιτευτική Επιτροπή με στόχο η Κρήτη να αυτονομηθεί, πρώτα, και όταν οι συνθήκες θα ευνοούσαν, να τεθεί η πρόταση της ένωσης. Οι Μεταπολιτευτικοί θεωρούσαν ότι αυτή η θέση θα συγκινούσε περισσότερο τους εκπροσώπους των ΜΕΔ ώστε να ενισχύσουν την προσπάθεια εκδίωξης των Τούρκων. Ο Κούνδουρος υπέβαλε στις 10 Σεπτεμβρίου 1895 στη Γενική Συνέλευση ψήφισμα με το οποίο ζητείτο η αυτονομία της Κρήτης, με φόρο υποτέλειας στο σουλτάνο. Μπροστά στα αδιέξοδα, το ψήφισμα εγκρίθηκε, παρά τις αντιρρήσεις που είχαν πολλοί άλλοι επαναστάτες. Η πράξη θεωρήθηκε από την τουρκική πλευρά ευθέως επαναστατική και άρχισε ένα νέο όργιο τρομοκρατίας, με τις σφαγές να είναι καθημερινό φαινόμενο.

Οι Κρήτες πήραν και πάλι τα όπλα για να αντιδράσουν και μια ακόμη επανάσταση ήταν γεγονός. Την άνοιξη του 1896 η Πύλη προχωρεί στην αντικατάσταση του Καραθεοδωρή από τον Τουρχάν πασά, αλλά οι κάτοικοι του νησιού είναι πλέον αποφασισμένοι να καταλύσουν τώρα την τουρκοκρατία. Τον Αύγουστο ο σουλτάνος αποδέχεται νέο οργανικό νόμο με τον οποίο προβλέπεται ότι ο Γενικός Διοικητής θα είναι χριστιανός με πενταετή θητεία και θα τον εγκρίνουν οι προστάτιδες δυνάμεις. Οι θέσεις των χριστιανών στη διοίκηση θα είναι διπλάσιες από αυτές των μουσουλμάνων, όπως δεχόταν η Πύλη ότι ήταν η αναλογία του πληθυσμού. Παράλληλα συμφωνήθηκε η οργάνωση κρητικής χωροφυλακής, με την ευθύνη Ευρωπαίων αξιωματικών, καθώς επίσης πλήρης οικονομική και δικαστική ανεξαρτησία, με την εγγύηση των δυνάμεων. Η Τουρκία παρότι συμφώνησε στο νέο νόμο, έκανε ό,τι μπορούσε προκειμένου να τον υπονομεύσει.

Η πυρπόληση

των Χανίων

Τον Ιανουάριο του 1897 οι Τούρκοι προκαλούν νέο κύμα σφαγών σ’ ολόκληρη την Κρήτη. Τα πράγματα είναι πιο άγρια στην περιοχή των Χανίων. Το μεσημέρι του Σαββάτου 24 Ιανουαρίου πυρπολείται η πόλη των Χανίων. Είχαν προηγηθεί σφαγές του πληθυσμού. Τα γεγονότα συγκλονίζουν όχι μόνο την Κρήτη και την Ελλάδα αλλά ολόκληρη την Ευρώπη. Οι σφαγές γενικεύονται και πάλι και οι εφημερίδες των Αθηνών μεταδίδουν σε όλη την Ελλάδα και την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη το νέο δράμα του κρητικού λαού. Η οργή κορυφώνεται, όχι μόνο πλέον σε βάρος των φυσικών σφαγέων, αλλά και των μεγάλων δυνάμεων, που παρακολουθούν χωρίς στην ουσία να αντιδρούν. Θεωρητικά πίεζαν την Τουρκία να εφαρμόσει το νέο οργανικό νόμο...

Η ελληνική κατοχή

και ο βομβαρδισμός

του Ακρωτηρίου

Μπροστά σ’ αυτή τη νέα κατάσταση, κι ενώ οι προστάτιδες δυνάμεις συζητούν να επιβάλλουν διεθνή κατοχή στην Κρήτη προκειμένου να εξομαλυνθούν τα πράγματα (οι σφαγές είχαν ήδη γίνει, όμως…) η ελληνική κυβέρνηση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, με την πίεση του ελληνικού λαού, των ελληνικών εφημερίδων, αλλά και την απόλυτη συμφωνία του βασιλιά Γεωργίου του Α΄, αποφασίζει να επέμβει. Αρχικά στέλνει τον τορπιλικό στόλο, υπό την αρχηγία του πρίγκιπα Γεωργίου, μετέπειτα ύπατου αρμοστή του νησιού, με στόχο να εμποδίσει τη μεταφορά τούρκικων δυνάμεων. Και αμέσως μετά, ενόψει της διαφαινόμενης επέμβασης των μεγάλων δυνάμεων, αποφασίσει, να καταλάβει την Κρήτη με ελληνικό στρατό, και να την προσαρτήσει στο ελληνικό κράτος.

Την 1η Φεβρουαρίου 1897 καταλαμβάνει το νησί στο όνομα του βασιλιά της Ελλάδος ο υπασπιστής του Γεωργίου συνταγματάρχης Τιμολέων Βάσσος. Οι ΜΕΔ απευθύνονται αυστηρά στην Ελλάδα και προειδοποιούν ότι θα επέμβουν αν δεν αποσυρθεί ο ελληνικός στρατός. Τότε, κι ενώ υπάρχει πλέον ελληνική κατοχή, οι δυνάμεις προτείνουν αυτονομία, την οποία η Ελλάδα απορρίπτει. Οι μεγάλες δυνάμεις επανέρχονται με στρατιωτικά πλέον μέτρα, δημιουργώντας μια ζώνη 6 χιλιομέτρων γύρω από την πόλη των Χανίων, πρωτεύουσα της Κρήτης, απαγορεύοντας στον Βάσσο να την παραβιάσει, απειλώντας, σε διαφορετική περίπτωση, με κανονιοβολισμό των ελληνικών θέσεων.

Την αφορμή τελικά δίνουν οι Τούρκοι, οι οποίοι σκηνοθετούν την παραβίαση της γραμμής προκαλώντας το βομβαρδισμό του Επαναστατικού Στρατοπέδου Ακρωτηρίου, που είχε οργανώσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος, με τους Αντώνιο Σήφακα, Κωνσταντίνο Φούμη, Νικόλαο Πιστολάκη και Γεώργιο Μυλωνογιανάκη. Η ελληνική σημαία υψώνεται στο Ακρωτήρι και ο ευρωπαϊκός στόλος στοχεύει για την κατάρριψή της. Όταν πλέον ο ιστός πέφτει από τα ευρωπαϊκά πυρά, ένας επαναστάτης, ο Καγιαλές, κάνει το σώμα του ιστό και υψώνει εκ νέου τη σημαία.

Οι βομβαρδισμοί των επαναστατών προκαλούν κύμα διαμαρτυρίας σε όλη την Ευρώπη, ενώ οι ΜΕΔ προτείνουν πάλι την αυτονομία, την οποία Έλληνες και Κρήτες απορρίπτουν. Ο διεθνής στόλος αποκλείει το νησί, εμποδίζοντας τη μεταφορά εφοδίων. Η αντίσταση οργανώνεται και πάλι, ενώ η Τουρκία κηρύττει τον πόλεμο στην Ελλάδα, αναγκάζοντάς την να ανακαλέσει τις δυνάμεις της από την Κρήτη.

Ο πόλεμος, ο λεγόμενος ατυχής, διαρκεί από τις 8 Απριλίου μέχρι τις 8 Μαΐου και τελειώνει με ελληνική ήττα. Ο πόθος των Κρητών ούτε αυτή τη φορά εκπληρώθηκε. Θα ακολουθήσει νέα περίοδος αιματοχυσίας, και οι μεγάλες σφαγές του Ηρακλείου, στις 25 Αυγούστου 1898, για να επιβληθεί τελικά από τις ΜΕΔ η απομάκρυνση των τουρκικών στρατευμάτων και η αυτονομία.

Οι εικόνες

στον ευρωπαϊκό Τύπο

Η πυρπόληση των Χανίων, η απόβαση του ελληνικού στρατού, ο αποκλεισμός που επιβάλουν οι μεγάλες δυνάμεις και ο βομβαρδισμός του στρατοπέδου του Ακρωτηρίου, με στόχο τον ιστό της ελληνικής σημαίας, γίνονται θέματα των ευρωπαϊκών εφημερίδων. Σήμερα αναδημοσιεύουμε κυρίως σκίτσα και ζωγραφικές εικόνες από αυστριακές εφημερίδες της εποχής, Der Floh και Wiener Bild. Στα πρωτοσέλιδα ειδικά της εφημερίδας Der Floh παρουσιάζεται η διπλωματική πλευρά των γεγονότων και ο φιλοτουρκικός, τελικά, ρόλος των μεγάλων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης και της Αυστρίας (συμμετείχε ως Αυστροουγγαρία, μαζί με τη Γερμανία, την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Ρωσία και την Ιταλία). Οι εικόνες είναι δημοσιευμένες μετά τα γεγονότα, τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1897, ενώ εξελισσόταν ο ελληνοτουρκικός πόλεμος. Οι εφημερίδες υπάρχουν στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας.
http://www.patris.gr/articles/216534

Ανακοινώθηκαν οι βραχείες λίστες για τα κρατικά βραβεία παιδικού βιβλίου




Ανακοινώθηκαν, από το Υπουργείο Πολιτισμού, οι βραχείες λίστες για τα κρατικά βραβεία παιδικού βιβλίου.


Παράλληλα, όπως επιτάσσει η νέα νομοθεσία που διέπει τον θεσμό των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας, δόθηκε στη δημοσιότητα και Έκθεση της Επιτροπής, στην οποία εξετάζονται οι τάσεις της λογοτεχνικής παραγωγής, αποτιμάται η στάθμη των λογοτεχνικών έργων της υπό κρίση περιόδου και αναφέρεται η αιτιολογημένη γνώμη της Επιτροπής για τις επιλογές της.
Ειδικότερα, οι λίστες έχουν ως εξής:
α) Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου:
Αγγελική Βαρελλά για το έργο της «Φιλία σε τέσσερις…ρόδες», εκδόσεις Πατάκη.
Αγγελική Δαρλάση για το έργο της «Το δέντρο που είχε φτερά», εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Λιλή Λαμπρέλλη για το έργο της «Το κρυμμένο νερό», εκδόσεις Πατάκη.
Αλεξάνδρα Μητσιάλη για το έργο της «Με λένε Νιλουφέρ», εκδόσεις Πατάκη.
Αμάντα Μιχαλοπούλου για το έργο της «Διακοπές στο σπίτι με τον Ισίδωρο», εκδόσεις Πατάκη.
Χρήστος Μπουλώτης για το έργο του «Τα πολύτιμα σκουπίδια του κυρίου Νο», εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.
Τασούλα Τσιλιμένη για το έργο της «Το κυνήγι της πρασινοπασχαλίτσας», εκδόσεις Διάπλαση.
Κώστας Χαραλάς για το έργο του «Το κουτί του θυμού», εκδόσεις Μεταίχμιο.
β) Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού Λογοτεχνικού Βιβλίου:
Τζένη Θεοφανοπούλου για το έργο της «Χωρίς τη μαμά μου», εκδόσεις Ψυχογιός.
Μάνος Κοντολέων για το έργο του «Ανίσχυρος άγγελος», εκδόσεις Πατάκη.
Κωστής Μακρής για το έργο του «Ο Πιοζ Νάμε και οι πέντε γάτες», εκδόσεις Πατάκη.
Φίλιππος Μανδηλαράς για το έργο του «Κάπου ν΄ανήκεις», εκδόσεις Πατάκη.
Μαρία Παπαγιάννη για το έργο της «Το δέντρο το μονάχο», εκδόσεις Πατάκη.
Ελένη Πριοβόλου για το έργο της «Τσόκο Μπλοκ», εκδόσεις Καστανιώτης.
Βασίλης Ραϊσης για το έργο του «Μάγος χωρίς βαρύτητα», εκδόσεις Διάπλαση.
Κίρα Σίνου-΄Ερικα Αθανασίου για το έργο τους «Στο σταυροδρόμι της ημισελήνου», εκδόσεις Κέδρος.
Ελένη Σβορώνου για το έργο της «Στον αστερισμό των διδύμων», εκδόσεις Πατάκη.
Παντελής Σταματελόπουλος -Ηλιοπούλου Μαρία για το έργο τους «Ο κλέφτης του θησαυρού του Αλή Πασά», εκδόσεις Κέδρος.
γ) Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου:
Νικόλας Ανδρικόπουλος για το έργο της Μαρίνας Κούτρα «Γραμματομαχίες», εκδόσεις Λιβάνης.
Απόστολος Βέττας για το έργο των Σ. Μητακίδου- Ε. Τρέσσου «Η Μαίρη Πινέζα», εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
Κατερίνα Βερούτσου για το έργο της Χρυσάνθης Καραϊσκου «Το ταλέντο του ήλιου», εκδόσεις Διάπλαση.
Μυρτώ Δεληβοριά για το έργο του Α. Παπαθεοδούλου «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» εκδόσεις Πατάκη.
Ντανιέλα Σταματιάδη για το έργο του Κυριάκου Χαρίτου «Το βιβλίο των δικών σου Χριστουγέννων», εκδόσεις Μεταίχμιο.
Εύη Τσακνιά για το έργο της Αθηνάς Μπίνιου «Στο πανηγύρι των πουλιών», εκδόσεις Πατάκη.
Κιάρα Φέντελε για το έργο του Βαγγέλη Ηλιόπουλου «Ο θησαυρός του βιβλιοπόντικα», εκδόσεις Πατάκη.
δ) Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για παιδιά
Μαρία Αγγελίδου για το έργο της «Το βιβλίο των πειρατών», εκδόσεις Λιβάνη.
Φίλια Δενδρινού για το έργο της «Το καπέλο του καλλιτέχνη Βίνσεντ Βαν Γκογκ», εκδόσεις Λιβάνη.
Σοφία Γιαλουράκη για το έργο της «Η Αφροδίτη της Μήλου κλαίει», εκδόσεις Ερευνητές.
Σοφία Ζαραμπούκα για το έργο της «Τα αδέσποτα», εκδόσεις Μεταίχμιο.
Εύη Πίνη-Καλλιόπη Κύρδη για το έργο τους «Πάμε στο Μουσείο της Ακρόπολης;», εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Άλκηστη Χαλικιά για το έργο της «Στο πάρκο με τα ζώα», εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
Η επιτροπή απαρτίζεται από τους : Άντα Κατσίκη-Γκίβαλου, Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α., ως Πρόεδρο, Μένη Κανατσούλη, Καθηγήτρια Α.Π.Θ., ως Αντιπρόεδρο και Άρη Δημοκίδη, Συγγραφέα, Ανδρέα Καρακίτσιο, Κριτικό παιδικής λογοτεχνίας-Καθηγητή Α.Π.Θ., Έφη Λαδά, Εικονογράφο, Πέτρο Μπουλούμπαση, Εικονογράφο, Βασιλική Νίκα, Κριτικό-Επιμελήτρια εκδόσεων παιδικής λογοτεχνίας, Βασίλη Παπαθεοδώρου, Συγγραφέα).
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ



24 Ιανουαρίου 2012

Ντ. Χριστιανόπουλος: «Πράξη ζωής», η απόρριψη του Βραβείου

Ο σπουδαίος ποιητής εξηγεί τους λόγους που δεν δέχεται το Μεγάλο Βραβείο των Γραμμάτων
Ντ. Χριστιανόπουλος: «Πράξη ζωής», η απόρριψη του Βραβείου



 
«Το ότι απέρριψα το βραβείο ήταν για μένα μια πράξη ζωής. Oσοι με ξέρουν θα καταλάβουν γιατί δεν δέχτηκα το βραβείο».  Η φωνή του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου ακούγεται ήρεμη αλλά σταθερή. «Τα παιδιά της επιτροπής έκαναν καλά που με βράβευσαν αλλά δεν σκέφτηκαν να με ρωτήσουν αν το δέχομαι» λέει ο ποιητής για την άρνησή του να αποδεχτεί το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του. «Δεν ξέρουν, μου λέει μισό- γελώντας, ότι είμαι ένας στριμμένος άνθρωπος;»
Νωρίτερα, όταν δημοσιεύτηκε η είδηση της βράβευσης του είχε δηλώσει στο ΑΠΕ «Ούτε θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους». Επιμένω γιατί να μην λάβει αφού έτσι κι αλλιώς δέχεται να εμφανίζεται στις τιμητικές εκδηλώσεις που γίνονται για τον ίδιο. Μου επαναλαμβάνει ότι είναι πράξη ζωής και μου θυμίζει το κείμενο του, γραμμένο το 1979 με τίτλο «Εναντίον», όπου έγραφε «Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ' όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο "υπείροχον έμμεναι άλλων", που μας άφησαν οι αρχαίοι. Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου ...»
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (πραγματικό όνομα Κωνσταντίνος Δημητριάδης) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, γιος προσφύγων από την Κωνσταντινούπολη και φοίτησε στο τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης από το 1958 ως το 1965. Κατόπιν εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων. Το 1958 άρχισε την έκδοση του περιοδικού Διαγώνιος, το οποίο συνέχισε να εκδίδεται ως το 1983, και τον εκδοτικό οίκο «Εκδόσεις της Διαγωνίου». Η πρώτη ποιητική συλλογή του «Εποχή των ισχνών αγελάδων» (1950) διακρίνεται για το καβαφικό ύφος της, ενώ στις επόμενες δημιουργίες του εκφράζεται καθαρά το κυρίαρχο θέμα της ποίησής του, το εφήμερο πάθος, η ταπείνωση και η μοναξιά.
http://www.tovima.gr

μερικά ποιήματα του

Ἐπικίνδυνη Μοναξιά

Ὅταν τὶς νύχτες τριγυρνῶ στὴ μοναξιά μου,
ψάχνω μέσ᾿ σὲ χιλιάδες πρόσωπα νὰ βρῶ
ἐκεῖνο τὸ τρεμούλιασμα στὴν ἄκρη τοῦ ματιοῦ σου.
Ἂν ἔστω κι ἕνας μόνο ἀπηχοῦσε
κάτι ἀπ᾿ τὴ δική σου ὀμορφιά,
θὰ τοῦ ῾λεγα: -«Λοιπόν, τί περιμένεις;
μὲ τὰ καρφιὰ τῶν παπουτσιῶν σου κάρφωσέ με
».
καὶ δὲ θὰ καρτεροῦσα πιὰ γλυκὸ φιλὶ
οὔτε μία τρυφερὴ περίπτυξη.


Η ΘΑΛΑΣΣΑ

Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.


18 Ιανουαρίου 2012

Η ελληνικότητα της γλώσσας του Σεφέρη

  Ο Γιώργος Σεφέρης (δεξιά) με τον αμερικανό ποιητή, σημαντικό εκπρόσωπο του αγγλοσαξωνικού μοντερνισμού, Εζρα Πάουντ, σε φωτογραφία της δεκαετίας του ‘60



Η ελληνικότητα της γλώσσας του Σεφέρη
Μια ογκώδης µελέτη για το πολιτισµικό στίγµα του ελληνοκεντρισµού και για τη µεταµόρφωση της παράδοσης στο έργο του νοµπελίστα ποιητή
Η ελληνικότητα  της γλώσσας του Σεφέρη
 
Η συζήτηση για το εγχείρηµα του Σεφέρη να εγκαταστήσει στο κέντρο της ποιητικής του τη διακαή υπεράσπιση της ελληνικότητας είναι µακρά, αλλά όχι υπερήλικη. Προηγήθηκε µια άλλη συζήτηση, που πλευροκόπησε τον Σεφέρη και γενικότερα τη Γενιά του ‘30 από την ακριβώς αντίθετη σκοπιά. Αν οι κριτικοί της Γενιάς του ‘30 µετά το 1974 συγκέντρωσαν τα πυρά τους στο ελληνοκεντρικό πολιτισµικό της στίγµα, οι προκάτοχοί τους, που υπήρξαν σύγχρονοι του Σεφέρη, του Ελύτη και του Θεοτοκά ή του Τερζάκη, ερµήνευσαν τη γενιά µε όρους πολιτικοκοινωνικού φαινοµένου και την κατηγόρησαν για µεγαλοαστισµό και πολιτικό παχυδερµισµό, συνταιριασµένο µε µια δουλική πρόσδεση στο µοντερνιστικό άρµα της Εσπερίας η οποία ερχόταν σε θανάσιµη αντίθεση µε τα εθνικολαϊκά ή τα κοµµουνιστικά ιδανικά τους.

Με την ογκώδη µελέτη του Ο µοντερνισµός και οι «∆οκιµές» του Σεφέρη, η οποία αποτελεί σίγουρα προϊόν µεγάλου ερευνητικού µόχθου, ο Γιώργος Γιαννουλόπουλος πιάνει από την αρχή τη συζήτηση για το πολιτισµικό στίγµα του ελληνοκεντρισµού. Συνδέοντας ευθέως τη σεφερική σύλληψη της ελληνικότητας µε τη θεωρία του µεσοπολεµικού αγγλοσαξονικού µοντερνισµού, ο Γιαννουλόπουλος θέλει να αποδείξει ότι ενώ ο Ελιοτ και ο Πάουντ συνδύασαν την ποιητική τους υπέρβαση (κατάργηση της χρονικής και της νοηµατικής ακολουθίας, ακαριαία δράση της λέξης και της εικόνας, άµεση επαφή της γλώσσας µε το αντικείµενό της, υψηλή έκρηξη της φόρµας, αυτοσυνείδηση της τέχνης) µε µια ανακαινιστική προσφυγή στην παράδοση, αντιπαραβάλλοντας το αρχέτυπο και τον µύθο στην αποσπασµατικότητα και στην παρακµή του παρόντος, ο Σεφέρης µετακινήθηκε από την ποίηση στη γλώσσα και στην ελληνικότητα, για να µεταµορφώσει την παράδοση σε κληροδότηµα και αρραγή συνέχεια του έθνους.

Μολονότι χρωµατίζει το σχήµα του µε πολλές ενδιάµεσες πινελιές, ο Γιαννουλόπουλος καταλήγει να µιλήσει για χάσµα ανάµεσα στον Σεφέρη και στους αγγλοσάξονες µοντερνιστές: εκείνος αναλαµβάνει εθνική υπηρεσία ενώ οι πηγές του προασπίζονται µια παράδοση που υπάρχει χάρη στην ικανότητά της να ενσωµατώνει την καινοτοµία.

Ισχυρή βεβαιότητα
∆εν ξέρω αν µπορώ να ασπαστώ ως το τέλος των συλλογισµών της µια τόσο ισχυρή βεβαιότητα. ∆εν οδηγείται και ο Ελιοτ από ένα σηµείο και µετά σε µια φυλετική αντίληψη της λογοτεχνικής παράδοσης, που τείνει να µετατραπεί και στη δική του σκέψη σε κληροδότηµα, µε τον Σεφέρη να λέει ότι η παράδοση είναι καινοτόµος επειδή δεν έχει πεθάνει; ∆εν οµνύει και ο Πάουντ σε ένα καθοδηγητικό λογοτεχνικό παρελθόν, έστω κι αν το θεµελιώνει σε ένα σύνολο αυστηρά ατοµικών µονάδων; Και αν ο Σεφέρης αφαιρεί από την ελληνικότητα την ιστορική της διάσταση, επινοώντας ένα αδιαφοροποίητο όλο, δεν πιστεύει και ο αγγλοσαξονικός µοντερνισµός πως ο χρόνος δεν είναι σε τελευταία ανάλυση σε θέση να επιφέρει τη δραστική µεταβολή των πραγµάτων; Και ακόµα, µήπως η ελλη νικότητα του Σεφέρη δεν είναι µια αναπαραγωγή της αδιαίρετης ιστορικής τριάδας του Παπαρρηγόπουλου, αλλά µια µυθική και αρχετυπική µεταφορά που µας κατευθύνει και πάλι στην κοιτίδα του αγγλοσαξονικού µοντερνισµού; Και ύστερα, πόσο ενιαία είναι πράγµατι η παράδοση του Σεφέρη όταν από το corpus της έχει κρατηθεί µόνο η δηµώδης γραµµή της; Επίσης, τι νόηµα έχει να υποψιαζόµαστε τον δηµοτι-κισµό του Σεφέρη για χτυπήµατα κάτω από τη µέση όταν στα χρόνια του η έκβαση του γλωσσικού ζητήµατος δεν έχει κριθεί οριστικά;

Κατά τα άλλα, το βιβλίο του Γιαννουλόπουλου µοιάζει δυσανάλογα αναπτυγµένο: µια γενική εισαγωγή στον αγγλοσαξονικό µοντερνισµό, από την οποία µπορεί να αντλήσει κανείς πλήθος επιχειρήµατα για να αναιρέσει τις θέσεις περί Σεφέρη της τελευταίας ενότητας, που µάλλον συνθλίβεται από τον όγκο των όσων έχουν προηγηθεί. Επιπροσθέτως, ο Γιαννουλόπουλος επιµένει ότι οι ∆οκιµές, στις οποίες στηρίζεται αποκλειστικά ο ίδιος, θα πρέπει κάποτε να συνεξεταστούν µε την ποίηση του Σεφέρη. Σύµφωνοι, αλλά πολλά από τα θέµατα της ανά χείρας µελέτης είναι δύσκολο να απαντηθούν δίχως µια κάποια αίσθηση και του ποιητικού του λόγου.

∆εν είναι ο παρίας της ∆ύσης
Για το ότι ο Σεφέρης διασκεύασε τον αγγλοσαξονικό μοντερνισμό σύμφωνα με τις ανάγκες του ελληνικού Μεσοπολέμου δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία.

Αυτό όμως δεν τον απομακρύνει από τους μοντερνιστές ούτε τον καθιστά παρία της uni0394ύσης, που αντιγράφει τα διεθνή του πρότυπα για να λύσει τα τοπικά του προβλήματα. Το σεφερικό μοντέλο συνιστά ένα μοντέλο διπλής κοπής: προς τα έξω επιζητεί την προβολή ενός πολιτισμού με αναγνωρίσιμα και περιεκτικά χαρακτηριστικά, ενώ προς τα μέσα επιδιώκει έναν εγκλιματισμό της ελληνικής ταυτότητας στα δυτικά ζητούμενα της εποχής της. Κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατον να συμβεί χωρίς ιδεολογικές επιπτώσεις, η σοβαρότερη από τις οποίες είναι, όπως το δείχνει ο Γιαννουλόπουλος, η ιδέα του Σεφέρη για το προαιώνιο της ελληνικής γλώσσας.

Την ίδια ωστόσο ώρα, για να μείνω σ’ ένα μόνο παράδειγμα, ο σεφερικός «Ελπήνορας» δεν είναι, όπως κι αν τον ζυγίσουμε, μια φλογερή εθνική διακήρυξη, αλλά ένας θρήνος για μία υπεριστορική, πέραν φυλετικών ορίων, ελληνική τραγωδία.
http://www.tovima.g


23 Δεκεμβρίου 2011

Τα Χριστούγεννα στον ελληνικό παραδοσιακό πολιτισμό


Το 378 για πρώτη φορά γιορτάστηκαν στην Κωνσταντινούπολη ως αυτοτελής γιορτή
Τα Χριστούγεννα στον ελληνικό παραδοσιακό πολιτισμό
Παραμονές Χριστουνέννων τα παιδιά γύριζαν στα σπίτια και έψελναν τα κάλαντα. Στην εικόνα «Ο μικρός σαλπιγκτής» του Γεωργίου Ιακωβίδη.
 
Το Δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων αντικατέστησε πιθανότατα αρχαιοελληνικές ή ρωμαϊκές γιορτές, όπως τα Σατουρνάλια, τα Κρόνια κ.ά., συνδεδεμένες με τις χειμερινές τροπές του ήλιου (το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 22 Δεκεμβρίου).

Περιλαμβάνει τις ημέρες από την παραμονή των Χριστουγέννων (24 Δεκεμβρίου) έως την παραμονή των Θεοφανείων (5 Ιανουαρίου). Έτσι, είναι φυσικό, οι χριστιανικές γιορτές, όπως είναι η Γέννηση του Χριστού, η εορτή του Αγίου Βασιλείου, η Περιτομή και η Βάπτιση να έχουν συνδεθεί με ειδωλολατρικές συνήθειες που αποσκοπούσαν στον εξευμενισμό των δαιμονικών όντων και στην ευετηρία (καλοχρονιά).

Κύριο χαρακτηριστικό των ημερών αυτών είναι οι αγερμοί (κάλαντα) από μικρούς και μεγάλους, οι μεταμφιέσεις, οι προληπτικές ενέργειες για το καλό της χρονιάς κ.ά.

Τα χοιροσφάγια
Μια χαρακτηριστική εκδήλωση των Χριστουγέννων είναι τα χοιροσφάγια, με θυσιαστικό χαρακτήρα, απήχηση αρχαίων εξιλαστήριων και καθαρτήριων θυσιών που συνοδεύονται από μαγικές και δεισιδαιμονικές πράξεις, όπως τα μαντέματα. Οι Ρωμαίοι στην εορτή των Βρουμαλίων στο τέλος του έτους θυσίαζαν χοίρους στον Κρόνο και τη Δήμητρα. Ο χοίρος είναι πιθανότατα μία ενσάρκωση του βλαστικού και γονιμικού δαίμονα, είτε επειδή καταστρέφει τη βλάστηση είτε και εξαιτίας της πολυτοκίας του.

Στον παραδοσιακό πολιτισμό η λατρεία είναι ενσωματωμένη στην αγροτική οικονομία. Η εκτροφή του χοίρου εξασφαλίζει στην οικογένεια κρέας και λίπος για ολόκληρη τη χρονιά. Δεν ήταν δύσκολο να διατηρούν από ένα χοίρο σε κάθε σπίτι καθώς ασχολούνταν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία και είχαν να τον ταϊσουν σιτηρά, τυρόγαλο, βελανίδια και αποφάγια αντί να τα πετάνε.

Για τη σφαγή ακολουθούνταν ιδιαίτερη εθιμοτυπία καθώς γινόταν με ειδικό μαυρομάνικο μαχαίρι και θύτης ήταν ο αρχηγός της οικογένειας. Από το αίμα του ζώου έγραφαν ένα σταυρό στο μέτωπο των μικρών παιδιών για τον πονοκέφαλο.

Κάρφωναν το ρύγχος του χοίρου στον τοίχο ή πάνω από την πόρτα για να διώχνει τους καλικαντζάρους. Από τη σπλήνα και το συκώτι του μάντευαν το μέλλον της οικογένειας.

Έπειτα μαζεύονταν στα σπίτια και δοκίμαζαν τους χοιρινούς μεζέδες και παρασκεύαζαν τα λουκάνικα, τα απάκια και τα σύγλινα. Ιδιαίτερα φιλανθρωπικό χαρακτήρα αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπο είχε η συνήθεια να στέλνουν «τα σκουτελικά για ψυχικό» δηλαδή καλάθια με δώρα, κυρίως φαγώσιμα.

Τα Χριστούγεννα και τα έθιμά τους
Η γιορτή των γενεθλίων του Χριστού θεσπίστηκε στις 25 Δεκεμβρίου από τους Χριστιανούς και ο εορτασμός της επεκτάθηκε σταδιακά σε όλο το ρωμαϊκό κράτος, ανατολικό και δυτικό. Στόχος τους ήταν να παραμερίσουν τον περσικό θεό Μίθρα, θεό του ήλιου και του φωτός. Η μέρα των γενεθλίων του «το Γενέθλιον του αήττητου Ήλιου» γιορταζόταν στις 25 του Δεκέμβρη. Η γιορτή αυτή συνδυαζόταν με τα Σατουρνάλια, παλιά αγροτική γιορτή που έγινε μία από τις σπουδαιότερες γιορτές των Ρωμαίων και γιορταζόταν από τις 17 έως τις 23 Δεκεμβρίου.

Ο σύνδεσμος του Χριστού με τον ήλιο φανερώνεται και στην υμνογραφία των Χριστουγέννων: «Ανέτειλας, Χριστέ, εκ Παρθένου, νοητέ Ήλιε της Δικαιοσύνης». Η γέννηση του Χριστού γιορταζόταν αρχικά στις 6 Ιανουαρίου, μαζί με τη βάπτιση. Το 378 για πρώτη φορά γιορτάστηκαν στην Κωνσταντινούπολη τα Χριστούγεννα ως αυτοτελής γιορτή.

Προάγγελος των Χριστουγέννων είναι οι ομάδες των παιδιών που τραγουδούν τα κάλαντα. αρχίζοντας με την εξιστόρηση της γέννησης του Χριστού, συνεχίζουν με παινέματα για το σπίτι και τους σπιτικούς και τελειώνουν ζητώντας πλούσιο φιλοδώρημα.

Στο Ζαγόρι της Ηπείρου για παράδειγμα, ξημερώνοντας Χριστούγεννα, κάνουν τα «σπάργανα», τηγανίτες με πολλά καρύδια επάνω που συνηθίζουν να προσφέρουν σε όσους επισκέπτονται λεχώνα. Το Δωδεκαημέρου που μεσολαβεί ανάμεσα στη γέννηση και τη βάπτιση του Χριστού είναι μια ιδιαίτερη χρονική περίοδος. Αν για τα μικρά αβάπτιστα παιδιά και τις λεχώνες παίρνονται ιδιαίτερες προφυλάξεις για να τα προστατεύσουν καθώς είναι ευάλωτα στις επιβουλές και συνάμα επικίνδυνα, ο χρόνος που μεσολαβεί ως τη βάπτιση του Χριστού είναι χρόνος αταξίας που αφορά ολόκληρη την παραδοσιακή κοινωνία.

Τα Χριστούγεννα αποτελούν οικογενειακή γιορτή, που συγκεντρώνει τα μέλη της οικογένειας γύρω από το κοινό τραπέζι, όπου θα κόψουν το χριστόψωμο, στολισμένο με καρύδια και σχέδια από ζυμάρι. Στη Μακεδονία και αλλού τα Χριστούγεννα μαγείρευαν ντολμαδάκια (σαρμάδες) με λάχανο και κρέας χοιρινό, συνοδευμένο με σέλινο, πράσο ή σπανάκι, ενώ σε άλλες περιοχές έσφαζαν κότα και έφτιαχναν σούπα. Η γαλοπούλα είναι νεώτερη συνήθεια στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι.

Τα κάλαντα των Χριστουγέννων
Τα κάλαντα είναι τραγούδια που λέγονται από ομάδες παιδιών ή ενηλίκων στους δρόμους ή τα σπίτια με φιλοδώρημα. Πήραν το όνομά τους από τη γιορτή των Καλενδών του ρωμαϊκού ημερολογίου.

Την παραμονή των Χριστουγέννων παιδιά ή άντρες γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι κι έλεγαν τα κάλαντα. Στη Χίο το βράδυ της παραμονής ομάδες παιδιών ή άντρες γύριζαν στα σπίτια με τύμπανα και φλογέρες ή με μουσική και έψαλλαν τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα.
Στην περιοχή Κοζάνης κρατούσαν ένα ξύλο μήκους μισού μέτρου και σχήματος Τ (την τζομπανίκα) για να χτυπούν τις πόρτες και ένα τροβά (υφαντό σακούλι για τα δώρα). Οι νοικοκυρές τους «φιλεύουν» μήλα, σύκα, καρύδια, κάστανα, κουλουράκια (κολιαντίνες), αβγά, χρήματα κ.ά.

Στην Ήπειρο τραγουδούσαν:
Κόλιαντα , μπάμπω, κόλιαντα,
Και μένα κολιαντίνα
Κι αν δεν μου δώσεις
Κι αν δεν μου δώσης κόλιαντα,,
Δώσ' μας την θυγατέρα σ'.
-Τι την θέλεις, τη δική μου θυγατέρα
-Να την φιλώ να την τσιμπώ
να με ζεσταίνει το βράδυ
Φέρτε μας τα κόλιαντα,
Τι μας πήρ' η μέρα.
Η μέρα μερουλίζει
Το πουλί τσουρίζει.
Η γάτα νιαουρίζει,
Ο Χριστός γεννιέται,
Γεννιέται και βαφτίζεται
Στους ουρανούς απάνω.
Οι άγγελοι χαίρουνται
Και τα δαιμόνια σκάνουν (=σκάνε)
Σκαίνουν και πλαντάζουν
Τα σίδερα δαγκάνουν

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο φαίνεται ότι εμφανίστηκε στη νεώτερη Ελλάδα την εποχή του Όθωνα. Βέβαια μόνο ύστερα από τον τελευταίο πόλεμο εκλαϊκεύτηκε και αγαπήθηκε ως χριστουγεννιάτικο στολίδι. Είναι γερμανικό και σκανδιναβικό έθιμο και από εκείνους τους λαούς το έμαθαν και οι άλλοι. Η χρήση πράσινων κλαδιών αειθαλών δένδρων υπήρχε και στις αρχαίες γιορτές των «δεντροφοριών» και στις ρωμαϊκές και βυζαντινές καλένδες. Το δέντρο με τα αναβλαστικά σχήματα και το πράσινο χρώμα ήταν πάντα ένα σύμβολο ζωής. Όσον αφορά το στολισμένο καραβάκι τα παιδιά των νησιών και των παραθαλασσίων περιοχών τραγουδούσαν τα κάλαντα κρατώντας φωτισμένα καράβια σαν φαναράκια. Στην Ηπειρωτική και Ορεινή Ελλάδα κρατούσαν επίσης φανάρι, μια εκκλησία, ένα ομοίωμα της αγιας-Σοφιάς.


Οι καλικάντζαροι
Οι καλικάντζαροι έρχονταν την παραμονή των Χριστουγέννων και έφευγαν τα Θεοφάνεια. Έχουν διάφορες ονομασίες: Λυκοκαντζαραίοι, σκαρικατζέρια, καρκατζέλια, πλανήταροι (Κύπρος), Κάηδες (Σύμη), καλλισπούδηδες, χρυσαφεντάδοι (Πόντος), κωλοβελόνηδες, παρωρίτες ή παραωρίτες (πριν από το λάλημα του πετεινού), παγανά. Με παρεμφερή ονόματα υπάρχουν οι καλικάντζαροι και στους βαλκανικούς λαούς. Και στους άλλους χριστιανικούς λαούς εμφανίζονται δοξασίες για δαιμονικά όντα κατά το Δωδεκαήμερο: Λυκάνθρωποι, Στρίγγλες, Μάγισσες, Νόρνες.

Συμβολίζουν το σκοτάδι και ζουν όλο το χρόνο στα έγκατα της γης, προσπαθώντας να κόψουν το δέντρο που βαστάει τη γη. Όταν είναι πολύ κοντά να το πετύχουν, την παραμονή των Χριστουγέννων ανεβαίνουν στη γη δημιουργώντας προβλήματα στους ανθρώπους. Η πίστη για τους καλικαντζάρους ως δαιμονικών όντων που ζουν κάτω από τη γη στηρίζεται στην κοσμοθεωρία περί ακινησίας της γης. Μένουν ανάμεσα στους ανθρώπους δώδεκα ημέρες ως την παραμονή των Φώτων αφήνοντας στην ησυχία του το δέντρο της Ζωής να αναβλαστήσει.

Ο λαός τους φαντάζεται μαύρους και άσχημους, κουτσούς, ψηλούς με μάτια κόκκινα, πόδια τραγίσια και σώμα τριχωτό. Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να τους εξουδετερώσουν με διάφορους τρόπους και κυριότερα με τη φωτιά, η οποία καίει συνεχώς στο τζάκι όλο το Δωδεκαήμερο. Διάλεγαν ένα κούτσουρο («δωδεκαμερίτης», «χριστόξυλο») και μάλιστα από αγκαθωτό δέντρο. Με τη στάχτη του ράντιζαν το σπίτι ξημερώματα παραμονής Θεοφανείων τρέποντας σε φυγή τα δαιμόνια.

Σύμφωνα με μια παράδοση: «Οι Λυκοκαντζαραίοι έρχονται από τη γης αποκάτου. Ούλο το χρόνο πελεκάν με τα τσεκούρια να κόψουν το δέντρο που βαστάει τη γης. Κόβουν κόβουν όσο που μενέσκει λιγάκι ακόμα ως μια κλωνά άκοπο, και λεν «χάισε να πάμε, και θα πέση μοναχό του».

Και στα νησιά φτάνουν οι καλικάντζαροι. Με το καράβι τους. Κάνουν ζημιές: Χύνουν το νερό, τ' αλεύρι, κατουρούν τη στάχτη. Γι αυτό και βάζουν στη φωτιά ρείκια, αλάτι, που κάνουν κρότο, ή ρίχνουν κανένα πετσί να βρωμάει».

Ο λαός πιστεύει ότι Καλικάντζαροι γίνονται όσοι γεννιούνται το Δωδεκαήμερο, γιατί έχουν συλληφθεί την ίδια μέρα με το Χριστό. Θέλουν να κάνουν κακό στους ανθρώπους. Είναι άσκημοι, κουτσοί, εριστικοί, ανόητοι γιατί δεν βοηθά ο ένας τον άλλον και για το λόγο αυτό είναι αναποτελεσματικοί στο να κάνουν κακό. Όσους περπατούσαν τη νύχτα έξω τους ανάγκαζαν να χορέψουν μαζί τους (είναι χαρακτηριστικό το παραμύθι με τη Μάρω που γύριζε από το μύλο τη νύχτα).

Οι μυλωνάδες που εργάζονταν στο μύλο, ο οποίος ήταν συνήθως χτισμένος σε μέρος μακριά από τον καθαγιασμένο χώρο του οικισμού δίπλα σε ποτάμι, είχαν πάρε δώσε με καλικαντζάρους. Τα Φώτα όλα τα πονηρά πνεύματα φεύγουν με τον αγιασμό..

Το «Χριστόξυλο»
Κλαδιά δέντρων, ανάλογα με την περίσταση, χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της χρονιάς για στολισμό, επίτευξη γονιμότητας, αποτροπή επιβλαβών ζωυφίων, προστασία από τη βασκανία και γενικά για ευεργετική επίδραση σε ανθρώπους, ζώα και κτήματα.

Έτσι η ελιά σύμβολο μακροβιότητας, γονιμότητας και ευτυχίας εξαιτίας του αειθαλλούς της φυλλώματος και του εξαιρετικά θρεπτικού και υγιεινού καρπού της, χρησιμοποιήθηκε και εξακολουθεί να έχει την μεγαλύτερη χρήση στα χαρακτηριστικά περάσματα του ανθρώπινου κύκλου της ζωής (από τη γέννηση ως το θάνατο), αλλά και στον κύκλο του χρόνου (από τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά, την Πρωτομαγιά). Αλλά και το πουρνάρι (δρυς, δέντρο), η καρυδιά, η κρανιά, η μηλιά κ.ά. χρησιμοποιούνται εθιμικά για τον αποχρωματισμένο τελετουργικά στολισμό των σπιτιών κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Στη Χίο το βράδυ της παραμονής ομάδες παιδιών ή άντρες γύριζαν στα σπίτια με τύμπανα και φλογέρες ή με μουσική και έψαλλαν τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα.

* Η κυρία Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη είναι διευθύντρια του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.


http://www.tovima.gr/society/article/?aid=436157

21 Δεκεμβρίου 2011

Χριστουγεννιάτικα έθιμα στην Ευρώπη

Αγγλία
Η Αγγλική κλασσική  διακόσμηση περιλαμβάνει φωτεινά κόκκινα Αλεξανδριανά γύρω από το τζάκι, καθώς και κλαδιά «γκι» που κρέμονται από την οροφή που σύμφωνα με τη παράδοση όποιος στέκεται κάτω απ΄ αυτό πρέπει να ανταλλάσσει φιλιά με αγαπημένα πρόσωπα.
Για τους Άγγλους δεν νοείται εορταστικό χριστουγεννιάτικο τραπέζι χωρίς γαλοπούλα, κρεατόπιτα και χριστουγεννιάτικη πουτίγκα για καλή τύχη.
Perierga.gr - ΧριστούγενναΑυστρία
Στην Αυστρία όπως και στις άλλες χώρες η περίοδος των εορτών ξεκινάει την τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου ή την πρώτη του Δεκεμβρίου. Στα παραδοσιακά στεφάνια που κατασκευάζονται  τις ημέρες αυτές τοποθετούνται κεριά. Κάθε Κυριακή που ακολουθεί ανάβουν και ένα ακόμη κερί μέχρι και την 24 Δεκεμβρίου. Τα δώρα στα παιδιά τα μοιράζει ο Άγιος Νικόλαος με βοηθό του τον Krampus στις 6 Δεκεμβρίου. Το χριστουγεννιάτικο τραγούδι «Silent Night, Holy Night» το οποίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, στην Ελληνική «Άγια Νύχτα», τραγουδήθηκε για πρώτη φορά στην Αυστρία στις αρχές του 19ου αιώνα.
Η εορταστική περίοδος τελειώνει επίσημα στις 2 Φεβρουαρίου, αν και οι Αυστριακοί θεωρούν τα Θεοφάνια στις 6 Ιανουαρίου. Τα παιδιά ντυμένα σαν τους τρεις Μάγους γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα κάλαντα, εύχονται ένα ειρηνικό και ευλογημένο νέο έτος, ενώ τα χρήματα που συγκεντρώνουν τα προσφέρουν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Τα στεφάνια κατασκευάζονται κάθε χρόνο σε πολλές παραλλαγές. Ποικίλουν από κλασσικά στρογγυλά με σκουροπράσινα κλαδιά πεύκου, κουκουνάρια και κόκκινους φιόγκους μέχρι τα πιο μοντέρνα με πολύχρωμα αλεξανδριανά. Αμέσως μετά το κόψιμο των κλαδιών τα περνούν πάνω από φλόγα κεριού για να διατηρηθούν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Βέλγιο
Το Βέλγιο μπαίνει στο πνεύμα των Χριστουγέννων από νωρίς με την ημέρα του Sinterklaas και με τον πολύτιμο βοηθό του Zwarte Piet που μοιράζει τα δώρα από σπίτι σε σπίτι. Τα παιδιά κρεμάνε τις κάλτσες των δώρων στο τζάκι και αφήνουν σανό και ζάχαρη για το άλογο του Sinterklaas.
Ο Sinterklaas δεν είναι ο Santa Claus.
Στο Βέλγιο τα Χριστούγεννα εορτάζονται και με πλήθος παραστάσεων που αποδίδονται καλλιτεχνικά σκηνές από τη Θεία Γέννηση καθώς και λιτανείες και ακόμη υπαίθριες αγορές.
πηγή: tro-ma-ktiko.blogspot.com

10 Δεκεμβρίου 2011

Βραβεύσεις μικρών «λογοτεχνών» στο υπουργείο Παιδείας


Μια «ελπίδα που ξεπηδάει σ΄ αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνάει η χώρα» είναι οι νεαροί μαθητές που βραβεύτηκαν σήμερα στο υπουργείο Παιδείας για να έργα τους στο πρόγραμμα «Παπαδιαμάντης - Ελύτης - Γκάτσος - Τσίρκας: εκατό χρόνια μετά!!!» που άρχισε τον Φεβρουάριο του 2011.
Αυτό δήλωσε η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου κατά τη βράβευση των μαθητών που δημιούργησαν αφίσες, θεατρικά δρώμενα, βίντεο, κλπ. εμπνευσμένα από την ζωή των τεσσάρων μεγάλων Ελλήνων λογοτεχνών. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης βραβεύθηκαν τα έργα παιδιών από 12 σχολεία της χώρας που διακρίθηκαν στο πρόγραμμα.
 http://www.kala-nea.gr/archives/category/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82

Η L'Oreal και η Unesco επιβραβεύουν 3 κυρίες της Επιστήμης!

Την 1η Δεκεμβρίου 2011 στη Γεννάδειο Σχολή, παρουσία εκπροσώπων της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, η L'ORÉAL Hellas και η Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UΝESCO ανακοίνωσαν τις δικαιούχους των «Ελληνικών Βραβείων 2011 L'ORÉAL-UNESCO Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη», κάτι που γίνεται από το 2006 σε ετήσια βάση και οδηγεί κάθε φορά σε 3 ερευνήτριες ηλικίας μέχρι 38 ετών στους κλάδους των Βιοεπιστημών και των Φυσικών Επιστημών. Photo: Philippe Cornu Διευθυνων Συμβουλος L’Oreal Hellas, Μάγδα Κροκίδα, Άλκιστις Μπονάνου, Φωτεινή Λάμαρη

Σκοπός των Βραβείων είναι να τιμήσουν την συνεισφορά και την αφοσίωση των Ελληνίδων ερευνητριών στην Επιστημονική Έρευνα. Δίνοντας αξία στις καινοτομίες που προσφέρουν στην καθημερινότητά μας, τα Βραβεία συμβάλλουν στη δημιουργία γυναικείων προτύπων, ανοίγοντας το δρόμο σε μια ολόκληρη γενιά νέων κοριτσιών. Συνοδεύονται και με μια οικονομική ενίσχυση αξίας 10.000 ευρώ το καθένα που σκοπό έχει να ενθαρρύνει τις νέες γυναίκες στη συνέχιση της ερευνητικής τους σταδιοδρομίας στην Ελλάδα. Φέτος προστέθηκαν στις 14 υπάρχουσες 3 ακόμα Ελληνίδες ερευνήτριες:

- Η Δρ. Μαγδαληνή Κροκίδα, Χημικός Μηχανικός, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Εργαστήριο Σχεδιασμού και ανάλυσης Διεργασιών της Σχολής Χημικών Μηχανικών στο Ε.Μ.Π. Η έρευνα της αφορά την Μηχανική τροφίμων και την ανάπτυξη νέων λειτουργικών τροφίμων με βελτιωμένες θερμοφυσικές ιδιότητες. Επίσης ασχολείται με τον σχεδιασμό και την ανάλυση φυσικών διεργασιών και ιδιαίτερα διεργασιών τροφίμων.
- Η Δρ. Φωτεινή Λάμαρη, Χημικός, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Εργαστήριο Φαρμακογνωσίας & Χημείας Φυσικών Προϊόντων του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Η ερευνά της εστιάζεται στην ανάλυση της δομής και των βιολογικών ιδιοτήτων φυσικών προϊόντων με απώτερο στόχο την ταυτοποίηση καινοτόμων βιοδραστικών ενώσεων με ενδεχόμενη φαρμακευτική εφαρμογή.
- Η Δρ. Άλκηστις Μπονάνου, Φυσικός-Αστρονόμος, Ερευνήτρια Δ' στο Ινστιτούτο Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Στόχος της έρευνάς της είναι η κατανόηση της εξέλιξης των αστέρων μεγάλης μάζας και η ακριβής μέτρηση των αποστάσεων κοντινών γαλαξιών.
Η Επιτροπή Κρίσης με τους 5 διακεκριμένους καθηγητές Πανεπιστημίου και τον Πρόεδρο της Επιτροπής Κρίσης - Ομότιμο Καθηγητή Βιομηχανικής Χημείας κο Νίκο Χατζηχρηστίδη - επέλεξε τις 3 δικαιούχους έχοντας πολύ αυστηρά κριτήρια αξιολόγησης και σύμφωνα με τα πρότυπα του Διεθνούς προγράμματος.

Πηγή OTENET Portal

τα περυσινά βραβεία - Αναγνώριση για τρεις νέες ελληνίδες ερευνήτριες




Αναγνώριση για τρεις νέες ελληνίδες ερευνήτριες 
Η κυρία Ελένη Μακαρώνα (αριστερά), η κυρία Χριστίνα Πιπέρη (μέσον) και η κυρία Γεωργία Σαλαντή είναι οι τρεις νεαρές Ελληνίδες που τιμήθηκαν εφέτος με τα βραβεία «L΄Οreal- UΝΕSCΟ Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη»
 
Ενα ιδιαίτερα δύσκολο έργο είχε εφέτος η επιτροπή κρίσεως των ελληνικών βραβείων 2010 «L΄Οreal- UΝΕSCΟ Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη» που απονεμήθηκαν χθες το μεσημέρι στη Γεννάδειο Σχολή. Για πρώτη φορά εκλήθη να επιλέξει τις τρεις καλύτερες ελληνίδες ερευνήτριες από συνολικά 53 υποψηφιότητες που υποβλήθηκαν- αριθμός-ρεκόρ για τον πενταετή θεσμό των βραβείων, όπως τόνισε ο πρόεδρος της επιτροπής, καθηγητής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ν. Χατζηχρηστίδης.
Τα εφετινά βραβεία, που συνοδεύονται από χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ προς κάθε μία επιστήμονα, απονεμήθηκαν στις:

* Δρα Ελένη Μακαρώνα, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μικροηλεκτρονικής του «Δημόκριτου». Με σπουδές Φυσικής στην Αθήνα και διδακτορικό από το Βrown, η κυρία Μακαρώνα ασχολείται με την εφαρμογή της μικρο- και νανοτεχνολογίας για την ανάπτυξη καινοτόμων διατάξεων, όπως είναι οι έξυπνοι αισθητήρες για την έγκαιρη και αξιόπιστη διάγνωση ασθενειών και την ανίχνευση επικίνδυνων ουσιών.

* Δρα Χριστίνα Πιπέρη, επίκουρη καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η κυρία Πιπέρη έχει σπουδάσει Ιατρική Βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο του Surrey στη Βρετανία, είναι διδάκτωρ του Τμήματος Παθολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και έχει κάνει μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Νανσί στη Γαλλία. Ερευνά τη δράση γλυκοζυλιωμένων πρωτεϊνών που εμπλέκονται στην παθογένεια μεταβολικών συνδρόμων και ασθενειών όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης και το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών.

* Δρα Γεωργία Σαλαντή, λέκτορα στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Η κυρία Σαλαντή έχει σπουδάσει Μαθηματικά στην Αθήνα, έκανε μεταπτυχιακό στη Βιοστατιστική και Επιδημιολογία στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών και είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Μονάχου. Η έρευνά της στον (νέο) τομέα της αποδεικτικής ιατρικής αφορά τη δημιουργία στατιστικών μοντέλων που αξιολογούν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια όλων των θεραπειών που προτείνονται για την ίδια ασθένεια.

Στη χθεσινή τελετή παρέστησαν και μίλησαν η αναπληρωτής υπουργός Παιδείας Φώφη Γεννηματά, οι πρυτάνεις των Πανεπιστημίων Αθηνών Θ. Πελεγρίνης και Ιωαννίνων Τρ. Αλμπάνης, η πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής της UΝΕSCΟ Καίτη Τζιτζικώστα και ο διευθύνων σύμβουλος της L΄Οreal Ηellas Φιλίπ Κορνί. 



http://www.tovima.gr/science/article/?aid=368978

8 Δεκεμβρίου 2011

βραβεια 2011- Βραβεία L'OREAL-UNESCO για 3 νέες γυναίκες επιστήμονες




H ΜΑΓΔΑ ΚΡΟΚΙΔΑ, H ΑΛΚΙΣΤΙΣ ΜΠΟΝΑΝΟΥ, O PHILIPPE CORNU ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ L’OREAL HELLAS, H ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO KAI H ΦΩΤΕΙΝΗ ΛΑΜΑΡΗ.
23/12/2010.   
Τρεις νέες ερευνήτριες βραβεύτηκαν με τα Ελληνικά Βραβεία 2010 L'ORΕAL-UNESCO για τις Γυναίκες στην Επιστήμη, σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στις 22 Νοεμβρίου, στην Αθήνα, παρουσία της πανεπιστημιακής και ερευνητικής κοινότητας και εκπροσώπων της Πολιτείας. Πρόκειται για τη Δρ Ελένη Μακαρώνα, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μικροηλεκτρονικής του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών, τη Δρ Χριστίνα Πιπέρη, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και τη Δρ Γεωργία Σαλαντή, Λέκτορα στο Εργαστήριο Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Τα Ελληνικά Βραβεία L'ORΕAL-UNESCO απονέμονται σε ερευνήτριες μέχρι 38 ετών που δραστηριοποιούνται σε πανεπιστήμια ή ερευνητικά κέντρα της Ελλάδας, στους τομείς των Βιοεπιστημών και των Φυσικών Επιστημών, και ξεχωρίζουν για το ερευνητικό τους έργο, τις ικανότητές τους και την αφοσίωσή τους στην επιστήμη. Στόχος των Βραβείων, που εντάσσονται στο ομώνυμο διεθνές πρόγραμμα και συνοδεύονται με οικονομική ενίσχυση 10.000 ευρώ το καθένα, είναι η ηθική επιβράβευση και η προβολή του ερευνητικού έργου, καθώς και η ενθάρρυνση των νέων επιστημόνων στη συνέχιση της ερευνητικής τους σταδιοδρομίας.
Οι ερευνήτριες επιλέχθηκαν από 5μελή Επιτροπή διακεκριμένων καθηγητών, με αυστηρά κριτήρια και διεθνή πρότυπα. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κρίσης καθηγητής Νίκος Χατζηχρηστίδης υπογράμμισε πως "οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν μόλις το ένα τέταρτο των ερευνητών παγκοσμίως και είναι πολύ λίγες αυτές που δραστηριοποιούνται στα επίπεδα λήψης αποφάσεων ή καθορίζουν τα ερευνητικά προγράμματα. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να προβάλλονται μέσω της συνεργασίας L'OREAL-UNESCO". Η πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO Αικατερίνη Τζιτζικώστα συμπλήρωσε πως οι βραβευμένες αποτελούν πρότυπα για μια νέα γενιά γυναικών επιστημόνων, μια γενιά που θα προάγει την Επιστήμη και θα βελτιώσει την επιρροή των γυναικών.
Από το 2006 έως σήμερα έχουν τιμηθεί με τα Ελληνικά Βραβεία 14 ερευνήτριες. Οι φετινές νικήτριες είναι:
Δρ Ελένη Μακαρώνα: Καινοτόμες εφαρμογές στη μικρο- και νανο- τεχνολογία
H Δρ Ελένη Μακαρώνα αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1998 και έλαβε το μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης και το διδακτορικό της στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο Brown (ΗΠΑ) το 2000 και το 2004, αντίστοιχα. Από τον Δεκέμβριο του 2005 εργάζεται στο Ινστιτούτο Μικροηλεκτρονικής του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών "Δημόκριτος", ως Συνεργαζόμενη Ερευνήτρια. Είναι κάτοχος 5 διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και κριτής σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την εφαρμογή της μικρο- και νανο-τεχνολογίας για την ανάπτυξη καινοτόμων διατάξεων, όπως έξυπνοι αισθητήρες για την έγκαιρη και αξιόπιστη διάγνωση ασθενειών και την ανίχνευση επικίνδυνων ουσιών, νανογεννήτριες που συλλέγουν ενέργεια από το περιβάλλον για την αντικατάσταση των μπαταριών, αλλά και την ανάπτυξη νέων εναλλακτικών τεχνολογιών για τις μελλοντικές γενιές ηλεκτρονικών διατάξεων, όπως τα μοριακά ηλεκτρονικά.
Δρ Χριστίνα Πιπέρη: Ο ρόλος των πρωτεϊνών σε μεταβολικά νοσήματα
Η Δρ Χριστίνα Πιπέρη είναι πτυχιούχος Ιατρικής Βιοχημείας του Πανεπιστημίου του Surrey, Μεγάλης Βρετανίας (1995) και διδάκτωρ του Τμήματος Παθολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Μεγάλης Βρετανίας (1999). Η Δρ Πιπέρη έλαβε την υποτροφία Gordon Piller studentship από τον οργανισμό Leukaemia Research Fund και πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στο τμήμα Ιατρικής Βιοχημείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Νανσύ, Γαλλίας (2005). Σήμερα εργάζεται ως Επίκουρη Καθηγήτρια στο Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα έτη 2008-2010, έχει τιμηθεί με βραβεία από την Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρεία για το ερευνητικό της έργο στη μοριακή βάση του Συνδρόμου των Πολυκυστικών Ωοθηκών. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Στόχος της έρευνας της είναι η διερεύνηση ενδοκυττάριων μηχανισμών δράσης των τελικών προϊόντων γλυκοζυλίωσης σε μεταβολικά νοσήματα όπως το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών και ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου ΙΙ. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Δρ Γεωργία Σαλαντή: Στατιστικά μοντέλα στην ιατρική
Η Δρ Γεωργία Σαλαντή, είναι πτυχιούχος του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών (1999). Έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Βιοστατιστική και Επιδημιολογία από το Πανεπιστήμιο Βρυξελλών (2000) και είναι διδάκτωρ του Τμήματος Μαθηματικών, Επιστήμης Υπολογιστών και Στατιστικής του Πανεπιστημίου Μονάχου (2003). Η Δρ Γ. Σαλαντή εργαζόταν ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Medical Research Council στο Cambridge (2003-2006). Σήμερα εργάζεται ως Λέκτορας στο Εργαστήριο Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Η Δρ Γεωργία Σαλαντή είναι παντρεμένη.
Η έρευνα της Δρ Σαλαντή αφορά στην ανάπτυξη πρωτοποριακών στατιστικών μοντέλων για την σύνθεση πληροφορίας από ιατρικά πειράματα και στην μεθοδολογία σύγκρισης, αξιολόγησης και ιεράρχησης της αποτελεσματικότητας των ιατρικών παρεμβάσεων. Η πρόσφατη ερευνητική δραστηριότητά της σε μοντέλα μετά-ανάλυσης για την σύγκριση της αποτελεσματικότητας πολλαπλών φαρμακευτικών αγωγών χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα Βραβεία L'ORΕAL-UNESCO για τις Γυναίκες στην Επιστήμη
Το πρόγραμμα "Ελληνικά Βραβεία L'ORΕAL-UNESCO για τις Γυναίκες στην Επιστήμη" εντάσσεται στο διεθνές πρόγραμμα L'ORΕAL-UNESCO το οποίο έχει θεσμοθετηθεί από το 1998 και το οποίο περιλαμβάνει τα Διεθνή Βραβεία και τις Διεθνείς Υποτροφίες. Τα Διεθνή Βραβεία L'ORΕAL-UNESCO έχουν θεσμοθετηθεί και απονέμονται από το 1998 από τη L'OREAL σε συνεργασία με την UNESCO, με στόχο την προβολή και την ενίσχυση του επιστημονικού έργου των γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα βράβευσης ερευνητριών, το μοναδικό στον κόσμο για γυναίκες, το κύρος του οποίου επισφραγίστηκε από το γεγονός ότι 2 επιστήμονες βραβευμένες από αυτό το πρόγραμμα, οι Elisabeth Blackburn και Αda Jonath, έλαβαν το 2009 το Νόμπελ Ιατρικής και Χημείας αντίστοιχα.
Το Διεθνές πρόγραμμα L'OR?AL -UNESCO στηρίζει τις γυναίκες επιστήμονες όχι μόνο ηθικά αλλά και οικονομικά. Το κάθε Διεθνές Βραβείο συνοδεύεται με χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί σε 100.000 δολάρια, ενώ η κάθε Διεθνής Υποτροφία σε 40.000 δολάρια για 2 χρόνια. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με τα εθνικά βραβεία και υποτροφίες που διοργανώνονται σε 35 χώρες, έχουν αναδείξει, επιβραβεύσει και υποστηρίξει περισσότερες από 500 νέες γυναίκες επιστήμονες παγκοσμίως. Μέχρι σήμερα, μέσα από το πρόγραμμα, έχουν αναγνωριστεί παγκοσμίως περισσότερες από 900 γυναίκες επιστήμονες από τις 5 ηπείρους. Στην Ελλάδα, από το 2006 που θεσμοθετήθηκαν τα Ελληνικά Βραβεία L'OREAL-UNESCO, έχουν βραβευτεί 14 ερευνήτριες.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι χάρη στο Διαδίκτυο, η κοινότητα των Βραβευμένων και των Υποτρόφων έχει ένα πραγματικό διαδικτυακό σπίτι - έναν χώρο έκφρασης και ανταλλαγής απόψεων. Το βασικό σημείο συνάντησης είναι το Agora (agora.forwomeninscience.com), ένα ιστολόγιο που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια και φέτος ανανεώθηκε πλήρως. Περισσότερες από 180 δημοσιεύσεις από 104 γυναίκες μαρτυρούν τη δυναμική ενέργεια αυτής της κοινότητας, την οποία μπορείτε επίσης να βρείτε στη σχετική σελίδα του προγράμματος στο Facebook. Η σελίδα δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο και απέκτησε γρήγορα περισσότερα από 2.300 μέλη. Αποτελεί τη σελίδα με τα περισσότερα μέλη στο Facebook για τις γυναίκες στην Επιστήμη. Οι εκδηλώσεις του προγράμματος αναρτώνται επίσης στο Twitter, όπου τα μέλη ξεπερνούν τα 750. Η τελευταία προσθήκη στην παρουσία του προγράμματος στο Διαδίκτυο είναι το κανάλι "Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη" που δημιουργήθηκε στο YouTube στα τέλη του 2009, και το οποίο έχει προβληθεί περισσότερες από 710.000 φορές μέσα σε λίγους μόνο μήνες.

 http://www.edugate.gr/epikairotita/erotey%C2%B5enes-%C2%B5e-tin-ereyna-brabeia-se-treis-gynaikes-poy-exoyn-pathos-%C2%B5e-tin-episti%C2%B5i-to
 http://www.wtmnews.gr/
www.ekt.gr, με πληροφορίες από Πρόγραμμα LORΕAL-UNESCO για τις Γυναίκες στην Επιστήμη