Τρoπος απoδειξης γλωσσομαθειας και γνωσης χειρισμου Η/Υ

Βάσει των διατάξεων του άρθρου 3 παρ. 1 β) του ν. 3848/2010 και του προσοντολογίου των δημοσίων υπαλλήλων (π.δ. 50/2001 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει), γίνονται δεκτά ως τρόπος απόδειξης τα εξής πιστοποιητικά:

Ι) Για τη Γλωσσομάθεια:

Α) ΑΓΓΛΙΚΑ

  Η γνώση  της Αγγλικής γλώσσας (άριστη Γ2/C2, πολύ καλή Γ1/C1 και καλή Β2) αποδεικνύεται με βάση το άρθρο 1 π.δ 146/2007 «Τροποποίηση διατάξεων του π.δ 50/2001 Καθορισμός προσόντων διορισμού σε θέσεις φορέων του δημόσιου τομέα όπως αυτό ισχύει» (ΦΕΚ 185/3.8.2007/τ.Α’), σε συνδυασμό με το τελευταίο εδάφιο της παρ.1 του άρθρου 1 π.δ. 116/2006 «Τροποποίηση του άρθρου 28 του π.δ. 50/2001…….» (ΦΕΚ 115/9.6.2006/τ.Α’», ως εξής:

α) Με Κρατικό Πιστοποιητικό γλωσσομάθειας αντίστοιχου επιπέδου του ν.2740/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.19 του άρθρου 13 του ν.3149/2003.

                                                            ή

β) με πιστοποιητικά αντίστοιχου επιπέδου των πανεπιστημίων CAMBRIDGE ή MICHIGAN

               ή

γ) με  πιστοποιητικά αντίστοιχου επιπέδου άλλων φορέων (πανεπιστημίων ή μη) ανεξάρτητα από τη νομική τους μορφή, εφόσον  είναι πιστοποιημένοι ή αναγνωρισμένοι από την αρμόδια αρχή της οικείας χώρας για να διενεργούν εξετάσεις και να χορηγούν πιστοποιητικά γνώσης της αγγλικής γλώσσας στο αντίστοιχο επίπεδο. Εάν δεν υπάρχει φορέας πιστοποίησης ή αναγνώρισης στην οικεία χώρα, απαιτείται βεβαίωση του αρμόδιου Υπουργείου ή της Πρεσβείας  της χώρας στην Ελλάδα ότι τα πιστοποιητικά που χορηγούνται από τους παραπάνω φορείς σε τρίτους, οι οποίοι δεν έχουν ως μητρική γλώσσα την Αγγλική , είναι αποδεκτά σε δημόσιες υπηρεσίες της αυτής χώρας ως έγκυρα αποδεικτικά γνώσης της Αγγλικής γλώσσας στο αντίστοιχο επίπεδο. Ως οικεία χώρα νοείται η χώρα στην οποία η μητρική ή επίσημη γλώσσα είναι η Αγγλική

Επίσης γίνονται δεκτά τα εξής πιστοποιητικά:

(α) Αριστη γνώση (Γ2/C2) :

     • CERTIFICATE OF PROFICIENCY IN ENGLISH (CPE) του Πανεπιστημίου   CAMBRIDGE.

• BULATS English Language Test, βαθμολογία 90-100, του Πανεπιστημίου του CAMBRIDGE.

• International English Language Testing System (IELTS) από το University of Cambridge Local Examinations Syndicate (UCLES) – The British Council – IDP Education Australia IELTS Australia με βαθμολογία από 7,5 και άνω .

 • CERTIFICATE OF PROFICIENCY IN ENGLISH του Πανεπιστημίου   MICHIGAN. 

• LONDON TESTS OF ENGLISH LEVEL 5 -PROFICIENT COMMUNICATION- του EDEXCEL.

• ISE IV Integrated Skills in English Level 3 Certificate in ESOL International  του TRINITY COLLEGE LONDON.

• CITY & GUILDS LEVEL 3 CERTIFICATE IN ESOL INTERNATIONAL (reading, writing and listening) -MASTERY- και CITY & GUILDS LEVEL 3 CERTIFICATE IN ESOL INTERNATIONAL (Spoken) -MASTERY- (Συνυποβάλλονται  αθροιστικά για την απόδειξη της άριστης γνώσης) ή CITY & GUILDS CERTIFICATE IN INTERNATIONAL ESOL-MASTERY- και CITY & GUILDS CERTIFICATE IN INTERNATIONAL SPOKEN ESOL -MASTERY- (Συνυποβάλλονται  αθροιστικά για την απόδειξη της άριστης γνώσης).

• OCNW Certificate in ESOL International at Level 3 (Common European Framework equivalent level C2).

•   ESB Level 3 Certificate in ESOL International All Modes (Council of Europe Level C2).

•  Michigan State University – Certificate of English Language Proficiency (MSU – CELP) : CEF C2.

• Test of Interactive English, C2 Level.

 (β) Πολύ καλή γνώση (Γ1/C1) :

     •  CERTIFICATE IN ADVANCED ENGLISH (CAE) του Πανεπιστημίου του CAMBRIDGE.

•   BULATS English Language Test, βαθμολογία 75-89, του Πανεπιστημίου του CAMBRIDGE.

• International English Language Testing System (IELTS) από το University of Cambridge Local Examinations Syndicate (UCLES) – The British Council – IDP Education Australia IELTS Australia με βαθμολογία από 6 έως 7.

• Business English Certificate – Higher (BEC Higher) από το University of Cambridge Local Examinations Syndicate (UCLES).

• LONDON TESTS OF ENGLISH LEVEL 4 -ADVANCED COMMUNICATION- του EDEXCEL.

• CERTIFICATE IN Integrated Skills in English ISE III του TRINITY COLLEGE LONDON.

• CITY & GUILDS LEVEL 2 CERTIFICATE IN ESOL INTERNATIONAL (reading, writing and listening)  - EXPERT- και CITY & GUILDS LEVEL 2 CERTIFICATE IN ESOL INTERNATIONAL (Spoken) - EXPERT- (Συνυποβάλλονται  αθροιστικά για την απόδειξη της πολύ καλής γνώσης) ή  CITY & GUILDS CERTIFICATE IN INTERNATIONAL ESOL -EXPERT- και CITY & GUILDS CERTIFICATE IN INTERNATIONAL SPOKEN ESOL - EXPERT - (Συνυποβάλλονται  αθροιστικά για την απόδειξη της πολύ καλής γνώσης).

• ADVANCED LEVEL CERTIFICATE IN ENGLISH (ALCE) του HELLENIC AMERICAN UNIVERSITY (Manchester, ΝΗ- USA) και της ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ.

• ΤΕST OF ENGLISH FOR INTERNATIONAL COMMUNICATION (TOEIC), βαθμολογία από 785 έως 900 του EDUCATIONAL TESTING SERVICE/CHAUNCEY, USA.

•  EDI Level 2 Certificate in ESOL International JETSET Level 6 (CEF C1).

• OCNW Certificate in ESOL International at Level 2  (Common European Framework equivalent level C1).

•  ESB Level 2 Certificate in ESOL International All Modes (Council of Europe Level C1).

• Test of Interactive English, C1 +  Level.

• Test of Interactive English, C1 Level.

(γ) Καλή γνώση (Β2) :

     • FIRST CERTIFICATE IN ENGLISH (FCE) του Πανεπιστημίου   CAMBRIDGE.

• BULATS English Language Test, βαθμολογία 60-74, του Πανεπιστημίου του CAMBRIDGE.

• International English Language Testing System (IELTS) από το University of Cambridge Local Examinations Syndicate (UCLES) – The British Council – IDP Education Australia IELTS Australia με βαθμολογία από 4,5  έως 5,5.

 •Business English Certificate – Vantage (BEC Vantage) από το University of Cambridge Local Examinations Syndicate (UCLES).

 • (MCCE) MICHIGAN CERTIFICATE OF COMPETENCY   IN  ENGLISH  του Πανεπιστημίου MICHIGAN.

• LONDON TESTS OF ENGLISH LEVEL 3 - UPPER INTERMEDIATE COMMUNICATION- του EDEXCEL.

•CERTIFICATE IN Integrated Skills in English ISE II του TRINITY COLLEGE LONDON.

• CITY & GUILDS LEVEL 1 CERTIFICATE IN ESOL INTERNATIONAL (reading, writing and listening) -COMMUNICATOR- και CITY & GUILDS LEVEL 1 CERTIFICATE IN ESOL INTERNATIONAL (Spoken) -COMMUNICATOR- (Συνυποβάλλονται  αθροιστικά για την απόδειξη της καλής γνώσης) ή  CITY & GUILDS CERTIFICATE IN INTERNATIONAL ESOL - COMMUNICATOR - και CITY & GUILDS CERTIFICATE IN INTERNATIONAL SPOKEN ESOL - COMMUNICATOR  - (Συνυποβάλλονται  αθροιστικά για την απόδειξη της  καλής γνώσης).

•TEST OF ENGLISH FOR INTERNATIONAL COMMUNICATION (TOEIC) βαθμολογία από 505 έως 780 του EDUCATIONAL TESTING SERVICE/CHAUNCEY, USA.

•  EDI Level 1 Certificate in ESOL International  JETSET Level 5 (CEF B2).

• OCNW Certificate in ESOL International at Level 1 (Common European Framework equivalent level B2).

• ESB Level 1 Certificate in ESOL International All Modes (Council of Europe Level B2).

•  Michigan State University – Certificate of English Language Competency (MSU – CELC) : CEF B2.

• Test of Interactive English, B2 + Level.

• Test of Interactive English, B2 Level.

Πιστοποιητικά άλλα, πλην των ανωτέρω, προκειμένου να αξιολογηθούν για την απόδειξη της γνώσης  της αγγλικής γλώσσας πρέπει να συνοδεύονται από:

(i)  βεβαίωση του  φορέα που το εξέδωσε, ότι τόσο ο φορέας όσο και το συγκεκριμένο πιστοποιητικό γλωσσομάθειας είναι πιστοποιημένα από την αρμόδια προς τούτο εθνική αρχή

              ή

(ii) βεβαίωση του αρμοδίου Υπουργείου ή της Πρεσβείας της χώρας στην Ελλάδα (σε περίπτωση μη υπάρξεως φορέα πιστοποίησης ή αναγνώρισης), ότι το προσκομιζόμενο πιστοποιητικό είναι αποδεκτό σε δημόσιες υπηρεσίες της οικείας χώρας ως έγκυρο αποδεικτικό γνώσης της Αγγλικής γλώσσας σε αντίστοιχο επίπεδο.

Β) ΓΑΛΛΙΚΑ

  Η γνώση της Γαλλικής γλώσσας (άριστη Γ2/C2, πολύ καλή Γ1/C1 και καλή Β2)  αποδεικνύεται, ως εξής:

(α) Αριστη γνώση (Γ2/C2) :

• Δίπλωμα ALLIANCE FRANCAISE.  

• Πιστοποιητικό D.A.L.F. – ΟPTION  LETTRES ή  DALF C2.

• DIPLOME DE LANGUE ET LITTERATURE FRANCAISES (SORBONNE II) [Μέχρι το 1999 ο τίτλος του διπλώματος ήταν: DIPLOME D’ ETUDES FRANCAISES (SORBONNE II).

• DIPLOME SUPERIEUR D’ ETUDES FRANCAISES (SORBONNE 3EME DEGRE).

• Certificat V.B.L.T. Niveau professionnel  του Πανεπιστημίου Γενεύης.

 (β) Πολύ καλή γνώση (Γ1/C1) :

•Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας επιπέδου Γ1 του ν. 2740/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.19 του άρθρου 13 του ν.3149/2003.

•  DIPLOME D’ ‘ETUDES SUPERIEURES (DES) (χορηγείτο μέχρι το 1996).

• DELF 2^ND DEGRE (UNITES A5 ET A6) ή  DALF C1.

• CERTIFICAT PRATIQUE DE LANGUE FRANCAISE (SORBONNE I).

• Certificat V.B.L.T. Niveau opérationNel  του Πανεπιστημίου Γενεύης.  

(γ) Καλή γνώση (Β2) :

•Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας επιπέδου Β2 του ν.2740/1999, όπως αντικαταστάθηκε  με την παρ.19 του άρθρου 13 του ν.3149/2003.

•  DELF 1ER  DEGRΕ  (UNITES A1, A2, A3, A4) ή DELF B2.

• CERTIFICAT DE LANGUE FRANCAISE  (το οποίο χορηγείτο μέχρι το 1996).

 • CERTIFICAT DE LANGUE FRANCAISE-SORBONNE B2.

 • Certificat V.B.L.T. Niveau social  του Πανεπιστημίου Γενεύης.

Σημείωση:  Για τα πιστοποιητικά παλαιοτέρων ετών τα οποία δεν αναγράφονται στο παρόν, απαιτείται βεβαίωση, από τον οικείο φορέα (Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών-Υπηρεσία Εξετάσεων), για το επίπεδο του πιστοποιητικού .

       Γ)  ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ

Η γνώση της Γερμανικής γλώσσας (άριστη Γ2/C2, πολύ καλή Γ1/C1 και καλή Β2)  αποδεικνύεται, ως εξής:

(α) Αριστη γνώση (Γ2/C2) :

• Πιστοποιητικό  GROSSES DEUTSCHES SPRACHDIPLOM (GDS), του Πανεπιστημίου  Ludwig-Maximilian του Μονάχου και του Ινστιτούτου Goethe.

• KLEINES DEUTSCHES SPRACHDIPLOM (KDS), του Πανεπιστημίου  Ludwig-Maximilian του Μονάχου και του Ινστιτούτου Goethe .

• ZENTRALE OBERSTUFENPRUFUNG (ZOP) του Ινστιτούτου Goethe .

•  Zertifikat V.B.L.T. Professionales Leben  του Πανεπιστημίου Γενεύης.  

(β) Πολύ καλή γνώση (Γ1/C1) :

•Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας επιπέδου Γ1 του ν. 2740/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.19 του άρθρου 13 του ν.3149/2003.

•  GOETHE – ZERTIFIKAT C1 του Ινστιτούτου Goethe.

• ZENTRALE MITTELSTUFENPRUFUNG (ZMP) (μέχρι τον Μάιο 2007) του Ινστιτούτου Goethe.

• PRUFUNG WIRTSCHAFTSDEUTSCH (PWD) του Ινστιτούτου Goethe.

• Österreichisches  Sprachdiplom (ÖSD) C1 Oberstufe Deutsch.

• Zertifikat V.B.L.T. Selbständiges Leben  του Πανεπιστημίου Γενεύης.

(γ) Καλή γνώση (Β2) :

•Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας επιπέδου Β2 του ν.2740/1999, όπως αντικαταστάθηκε  με την παρ.19 του άρθρου 13 του ν.3149/2003.

• GOETHE – ZERTIFIKAT B2 του Ινστιτούτου Goethe.

• ZERTIFIKAT DEUTSCH FUR DEN BERUF (ZDfB) του Ινστιτούτου Goethe.

• Österreichisches  Sprachdiplom (ÖSD) B2 Mittelstufe Deutsch.

•Zertifikat V.B.L.T. Soziales Leben  του Πανεπιστημίου Γενεύης.

  Δ) ΙΤΑΛΙΚΑ

  Η γνώση της Ιταλικής γλώσσας (άριστη Γ2/C2, πολύ καλή Γ1/C1 και καλή Β2)  αποδεικνύεται, ως εξής:

(α) Αριστη γνώση (Γ2/C2) :

•  DIPLOMA SUPERIORE DI LINGUA E CULTURA ITALIANA.

• DIPLOMA DI LINGUA E CULTURA ITALIANA .

• DIPLOMA DI TRADUTTORE  ή DIPLOMA DEL CORSO SUPERIORE DI TRADUTTORE.

 •CERTIFICATO DI CONOSCENZA DELLA LINGUA ITALIANA, LIVELLO 5 (CELI 5) του Πανεπιστημίου της Περούντζια.

• Certificato V.B.L.T. Livello professionale του Πανεπιστημίου Γενεύης.

 (β) Πολύ καλή γνώση (Γ1/C1) :

•Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας επιπέδου Γ1 του ν. 2740/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.19 του άρθρου 13 του ν.3149/2003.

• DIPLOMA DI LINGUA ITALIANA ( του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθήνας).

•DIPLOMA AVANZATO DI LINGUA ITALIANA (του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης).

• CERTIFICAΤO DI CONOSCENZA DELLA LINGUA ITALIANA LIVELLO 4 (CELI 4) του Πανεπιστημίου της Περούντζια.

• Certificato V.B.L.T. Livello operativo του Πανεπιστημίου Γενεύης.

• Πιστοποίηση P.L.I.D.A. C2 ή  P.L.I.D.A. D (έως το 2003) ή   P.L.I.D.A. C1 ή P.L.I.D.A. C (έως το 2003) .

(γ) Καλή γνώση (Β2) :

•Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας επιπέδου Β2 του ν.2740/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.19 του άρθρου 13 του ν.3149/2003.

•CERTIFICATO DI CONOSCENZA DELLA LINGUA ITALIANA LIVELLO 3 (CELI 3) του Πανεπιστημίου της Περούντζια.

• DIPLOMA DI LINGUA ITALIANA (του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης).

• Certificato V.B.L.T. Livello socialle του Πανεπιστημίου Γενεύης.

• Πιστοποίηση P.L.I.D.A. B2 ή P.L.I.D.A. Β (έως το 2003).  

Ε)  ΙΣΠΑΝΙΚΑ

Η γνώση της Ισπανικής γλώσσας (άριστη Γ2/C2, πολύ καλή Γ1/C1 και καλή Β2)  αποδεικνύεται, ως εξής:

(α) Αριστη γνώση (Γ2/C2) :

• DIPLOMA DELE SUPERIOR DE ESPANOL.

• DIPLOMA DE ESPANOL COMO LENGUA EXTRANJERA (NIVEL SUPERIOR) (Ministry of     Education).

 • CERTIFICADO SUPERIOR E.O.I. (ESCUELAS OFICIALES DE IDIOMAS (Ministry of Education).

(β) Πολύ καλή γνώση (Γ1/C1) :

•Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας επιπέδου Γ1 του ν. 2740/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.19 του άρθρου 13 του ν.3149/2003.

• CERTIFICADO ELEMENTAL E.O.I. (ESCUELAS OFICIALES DE IDIOMAS).

(γ) Καλή γνώση (Β2) :

•Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας επιπέδου Β2 του ν.2740/1999, όπως αντικαταστάθηκε  με την παρ.19 του άρθρου 13 του ν.3149/2003 .

• DIPLOMA DE ESPANOL COMO LENGUA EXTRANJERA (NIVEL INTERMEDIO).

• DIPLOMA DELE BASICO DE ESPANOL (Ministry of Education).

        ΣΤ) ΡΩΣΙΚΑ

  Η γνώση της Ρωσικής γλώσσας (άριστη Γ2/C2, πολύ καλή Γ1/C1 και καλή Β2)       αποδεικνύεται, ως εξής:

(α) Αριστη γνώση (Γ2/C2) :

• СЕРТИФИКАТ – РУССКИЙ ЯЗЫК КАК ИНОСТРАННЫЙ ЧЕТВЁРТЫЙ СЕРТИФИКАЦИОННЫЙ УРОВЕНЬ του  Φιλολογικού Τμήματος του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας «M.V. Lomonosov», με φορέα χορήγησης στην Ελλάδα το Ρωσικό Επιστημονικό και Πολιτιστικό Κέντρο της Πρεσβείας της Ρωσίας στην Ελλάδα.

• PYCCKИЙ ЯЗЬІК -  ДИПЛОМ «ПУШКИН  (ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΟΥΣΚΙΝ ΑΘΗΝΩΝ).  

(β) Πολύ καλή γνώση (Γ1/C1) :

• СЕРТИФИКАТ – РУССКИЙ ЯЗЫК КАК ИНОСТРАННЫЙ ТРЕТИЙ СЕРТИФИКАЦИОННЫЙ УРОВЕНЬ του  Φιλολογικού Τμήματος του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας «M.V. Lomonosov», με φορέα χορήγησης στην Ελλάδα το Ρωσικό Επιστημονικό και Πολιτιστικό Κέντρο της Πρεσβείας της Ρωσίας στην Ελλάδα.

       • PYCCKИЙ ЯЗЬІК – ПОСТПОРОГОВЬІЙ УРОВЕНЬ (ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΟΥΣΚΙΝ ΑΘΗΝΩΝ).

  (γ) Καλή γνώση (Β2) :

• СЕРТИФИКАТ – РУССКИЙ ЯЗЫК КАК ИНОСТРАННЫЙ ВТОРОЙ СЕРТИФИКАЦИОННЫЙ УРОВЕНЬ του  Φιλολογικού Τμήματος του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας «M.V. Lomonosov», με φορέα χορήγησης στην Ελλάδα το Ρωσικό Επιστημονικό και Πολιτιστικό Κέντρο της Πρεσβείας της Ρωσίας στην Ελλάδα.

•PYCCKИЙ ЯЗЬІК – ПОРОГОВЫЙ УРОВЕНЬ (ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΟΥΣΚΙΝ ΑΘΗΝΩΝ).

Όλοι οι τίτλοι σπουδών ξένης γλώσσας πρέπει να συνοδεύονται από επίσημη μετάφρασή τους στην ελληνική γλώσσα.

Επίσης:

α)  Η άριστη  γνώση οποιασδήποτε ξένης γλώσσας αποδεικνύεται και με τους εξής τρόπους:

(i) Με Πτυχίο Ξένης Γλώσσας και Φιλολογίας ή Πτυχίο Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας ΑΕΙ της ημεδαπής ή αντίστοιχο και ισότιμο σχολών της αλλοδαπής,

(ii) Με Πτυχίο, προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό δίπλωμα ή διδακτορικό δίπλωμα οποιουδήποτε αναγνωρισμένου ιδρύματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής,

 (iii) Με Απολυτήριο τίτλο ισότιμο  των ελληνικών σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, εφόσον έχει αποκτηθεί μετά από κανονική φοίτηση τουλάχιστον έξι ετών στην αλλοδαπή.

β) Η καλή γνώση οποιασδήποτε ξένης γλώσσας αποδεικνύεται και με απολυτήριο ή πτυχίο σχολείου της αλλοδαπής δευτεροβάθμιας ή μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τριετούς τουλάχιστον φοίτησης.

Οι υπό στοιχείο α(iv) και β τίτλοι σπουδών της αλλοδαπής πρέπει να συνοδεύονται επιπλέον και από βεβαίωση για το επίπεδο της εκπαιδευτικής βαθμίδας στην οποία ανήκουν, η οποία χορηγείται από τον Ο.Ε.Ε.Κ. ή από την αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Διευκρινίζεται ότι η εν λόγω βεβαίωση χορηγείται από τον Ο.Ε.Ε.Κ μόνο μετά  την έκδοση της αντίστοιχης ατομικής διοικητικής πράξης ισοτιμίας.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Σύμφωνα με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, προκειμένου περί τίτλων σπουδών με τους οποίους αποδεικνύεται η γνώση της ξένης γλώσσας, τίτλοι που προσκομίζονται σε απλά φωτοαντίγραφα γίνονται δεκτοί, υπό την προϋπόθεση ότι προσκομίζονται επικυρωμένες μεταφράσεις αυτών, στις οποίες γίνεται μνεία ότι στους νόμιμους μεταφραστές είχαν προσκομισθεί τα πρωτότυπα ή επικυρωμένα αντίγραφα των τίτλων. Εάν όμως προσκομίζονται τα πρωτότυπα των τίτλων ή επικυρωμένα αντίγραφα αυτών, αρκεί η προσκόμιση απλού φωτοαντιγράφου της μεταφράσεως αυτών, η ακρίβεια του περιεχομένου της οποίας επικυρώνεται με υπεύθυνη δήλωση του υποψηφίου, κατά το άρθρο 8 παρ. 4 ν. 1599/1986.

Περαιτέρω, ο τρόπος  επικύρωσης των αντιγράφων ορίζεται στην ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ Ι της παρ. 1 του κεφ. Γ΄ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ.

Δεν απαιτείται η απόδειξη της γνώσης της ξένης γλώσσας εάν οι επικαλούμενοι τίτλοι σπουδών έχουν αποκτηθεί στο εξωτερικό, όπου τα μαθήματα διδάσκονται στην ίδια γλώσσα.

Η άδεια επάρκειας διδασκαλίας ξένης γλώσσας, δεν αποδεικνύει την γνώση ξένης γλώσσας (Π.Δ. 347/2003).  Οι υποψήφιοι που είναι κάτοχοι της σχετικής άδειας  πρέπει να προσκομίσουν  επικυρωμένο αντίγραφο και ακριβή μετάφραση του τίτλου σπουδών βάσει του οποίου εκδόθηκε η άδεια  επάρκειας διδασκαλίας ξένης γλώσσας

ΙΙ) Για τη γνώση χειρισμού Η/Υ στα αντικείμενα: α) επεξεργασίας κειμένων, β) υπολογιστικών φύλλων και γ) υπηρεσιών διαδικτύου (άρθρο 27 του ΠΔ 50/2001 όπως ισχύει): 

1.                 Με πιστοποιητικά Πληροφορικής ή γνώσης χειρισμού Η/Υ που εκδίδονται από φορείς οι οποίοι πιστοποιούνται από τον Οργανισμό Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ο.Ε.Ε.Κ).

Μέχρι σήμερα έχουν πιστοποιηθεί από τον Ο.Ε.Ε.Κ., με σχετικές πράξεις του, οι παρακάτω φορείς, με την αναγραφόμενη για κάθε φορέα ημερομηνία πιστοποίησης:

α) ECDL Eλλάς Α.Ε. (1.2.2006),

β) Vellum Global Educational Services S.A. (22.2.2006),

γ) Infotest (22.2.2006)

δ) ΙCT Hellas Α.Ε. (22.2.2006) ή ICT Europe (18.7.2007 αλλαγή ονομασίας της ΙCT Hellas Α.Ε.)

ε) ΚΕΥ-CERT (5.4.2006)

                     στ) ACTA Α.Ε. (17.5.2006)

                  ζ) I SKILLS A.E. (14.9.2007)

  η) ΤΕΛΕΦΩΣ ΤΡΕΙΝΙΝ - TELEFOS TRAINING  ΕΠΕ (18-12-2007) ή ΤΕΛΕΦΩΣ ΣΕΡΤ - TELEFOS CERT ΕΠΕ (Με την αριθ.Γ/12485/21.5.2009 πράξη μετονομασίας της ΤΕΛΕΦΩΣ ΤΡΕΙΝΙΝ - TELEFOS TRAINING  ΕΠΕ)

                  θ) DIPLOMA-ΦΟΡΕΑΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ (30-9-2009)

Τα πιστοποιητικά που εκδίδουν οι ανωτέρω φορείς  είναι τα εξής:

           α) ECDL Eλλάς Α.Ε.

                • ECDL Core Certificate

                • ECDL Start Certificate

                • ECDL Progress Certificate

           β) Vellum Global Educational Services S.A.

                 • Cambridge International Diploma in IT Skills

                 • Cambridge International Diploma in IT Skills Proficiency

           γ) Infotest

                • Internet and Computing Core Certification (IC3)

                • Microsoft Office Specialist (MOS)

                • Microsoft Office Specialist  Expert (MOS Expert)

           δ) ΙCT Hellas Α.Ε. ή ICT Europe

                • ICT Intermediate A

                • ICT Intermediate B

                • ICT Intermediate C

           ε) ΚΕΥ-CERT

                • Key Cert IT Basic

                • Key Cert IT Initial

          στ) ACTA Α.Ε.

                 • Certified Computer User (CCU)

         ζ) I SKILLS A.E.

              • Basic I.T. Standard

              • Basic I.T. Thematic

              • Basic I.T. Core

                  η) ΤΕΛΕΦΩΣ ΤΡΕΙΝΙΝ -  TELEFOS TRAINING  ΕΠΕ ή ΤΕΛΕΦΩΣ ΣΕΡΤ - TELEFOS CERT ΕΠΕ

                      • Basic  Skills ή  Infocert Basic Skills (25.6.2008 αλλαγή ονομασίας τίτλου)

                      • Basic  ή Infocert Basic (25. 6.2008 αλλαγή ονομασίας τίτλου)

                      • Integration Skills ή Infocert Integration Skills (25.6.2008 αλλαγή ονομασίας τίτλου)

                  θ) DIPLOMA-ΦΟΡΕΑΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ

                      • Basic Office

Η ισχύς των πιστοποιητικών των παραπάνω φορέων, τα οποία εκδόθηκαν μετά την ημερομηνία πιστοποίησής τους από τον ΟΕΕΚ μέχρι και 31/12/2007 , παρατείνεται έως 31/12/2010.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Γίνονται επίσης δεκτά μέχρι 31.12.2010 πιστοποιητικά γνώσης Η/Υ τα οποία χορηγήθηκαν από τους παραπάνω φορείς (α έως δ) μέχρι και την ημερομηνία πιστοποίησής τους από τον Ο.Ε.Ε.Κ.,  (Σχετική πράξη Ο.Ε.Ε.Κ. Γ/31548/12.11.2009)  με την εξής ονομασία:

α) ECDL από την εταιρεία ECDL-GREEK COMPUTER SOCIETY-Ε.Π.Υ.

      β) Cambridge International Examinations από  UNIVERSITY OF CAMBRIDGE (εταιρεία Vellum Global Educational Services).

γ) IC3 ή MOS από CERTIPORT (Microsoft),εταιρεία Infotest (πρώην TECHNOPLUS) και

δ) BTEC in ICT ή Online Award in ICT από LONDON LEARNING (εταιρεία ΙCT Hellas Α.Ε.).

2.                 Mε τίτλους σπουδών, τριτοβάθμιας, μεταδευτεροβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικότητας Πληροφορικής ή γνώσης χειρισμού Η/Υ, όπως αυτοί αναφέρονται κατωτέρω.

3.                 Με τίτλους σπουδών, βασικούς ή /και μεταπτυχιακούς, Πανεπιστημιακής ή/και Τεχνολογικής εκπαίδευσης, από την αναλυτική βαθμολογία των οποίων προκύπτει ότι οι υποψήφιοι έχουν παρακολουθήσει τέσσερα τουλάχιστον μαθήματα, υποχρεωτικά ή κατ’ επιλογή, Πληροφορικής ή γνώσης χειρισμού Η/Υ. Καθένα από τα τέσσερα αυτά μαθήματα μπορεί να έχει πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της απόκτησης τίτλου σπουδών είτε Πανεπιστημιακής (Π.Ε), είτε Τεχνολογικής (ΤΕ) Εκπαίδευσης  είτε μεταπτυχιακού τίτλου είτε διδακτορικού διπλώματος και υπολογίζονται αθροιστικά.

4.                 Οι υποψήφιοι της Πανεπιστημιακής, Τεχνολογικής και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αποδεικνύουν επαρκώς τη γνώση χειρισμού Η/Υ ακόμη και  με μόνη την υποβολή βεβαιώσεων τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ με τις οποίες πιστοποιείται ότι παρακολούθησαν επιτυχώς, σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό επίπεδο, τέσσερα (4) εξαμηνιαία μαθήματα τα οποία κατά την εκτίμηση του τμήματος εμπίπτουν στην περιοχή της Πληροφορικής ή του χειρισμού Η/Υ.

5. Γίνονται επίσης δεκτά, πιστοποιητικά Γνώσεων Χειρισμού Η/Υ που έχουν εκδοθεί από τον ΟΕΕΚ, κατόπιν επιτυχούς συμμετοχής του υποψηφίου σε εξετάσεις πιστοποίησης Γνώσεων Χειρισμού Η/Υ φυσικών προσώπων που διοργάνωσε ο Οργανισμός. Τα πιστοποιητικά αυτά ισχύουν για τρία (3) έτη από την έκδοσή τους. Η ισχύς των πιστοποιητικών που εκδόθηκαν από τον ΟΕΕΚ μέχρι και 31/12/2007 παρατείνεται έως 31/12/2010.

ΤΙΤΛΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΡΙΤΟΒΑθΜΙΑΣ – ΜΕΤΑΔ/ΒΑΘΜΙΑΣ & ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΝΩΣΗΣ  ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ Η/Υ (όπως αυτοί προσδιορίζονται στα άρθρα 6,14 και 19 του Π.Δ 50/2001 όπως ισχύει)

ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Α) ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

-     Πληροφορικής  

-     Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών  

-     Ηλεκτρολόγου Μηχανικού & Μηχανικού Υπολογιστών  

-     Εφαρμοσμένης Πληροφορικής

-     Ηλεκτρολόγου Μηχανικού & Τεχνολογίας Υπολογιστών  

-     Μηχανικού Η/Υ και Πληροφορικής   

-     Επιστήμης Υπολογιστών

-     Ηλεκτρονικού και Μηχανικού Υπολογιστών  

-     Μηχανικών Πληροφοριακών & Επικοινωνιακών Συστημάτων  

-     Μηχανικών Η/Υ Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων  

-     Επιστήμης και  Τεχνολογίας Υπολογιστών 

-     Επιστήμης και Τεχνολογίας Τηλεπικοινωνιών 

-     Ηλεκτρονικού Μηχανικού και Μηχανικού Υπολογιστών 

-     Ηλεκτρονικής και Μηχανικoύ Υπολογιστών

-     Πληροφορικής με εφαρμογές στη Βιοιατρική

-     Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών

-     Ηλεκτρολόγων Μηχανικών  και Μηχανικών Η/Υ

-     Πληροφορικής (Ε.Α.Π.)

-     Διδακτικής της Τεχνολογίας και Ψηφιακών Συστημάτων

-     Επιστημών και Πολιτισμού – Κατεύθυνση Η/Υ (Π.Σ.Ε.)

      ή άλλος ισότιμος τίτλος αντίστοιχης ειδικότητας σχολών της αλλοδαπής.

Β) ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

          -    Πληροφορικής

          -    Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων  

          -    Τεχνολογίας Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών   

-     Εφαρμοσμένης Πληροφορικής και Πολυμέσων

-     Βιομηχανικής Πληροφορικής

-     Πληροφορικής και Επικοινωνιών  

-     Γεωπληροφορικής και Τοπογραφίας

-     Πληροφορικής και Τεχνολογίας Υπολογιστών 

-     Τηλεπληροφορικής και Διοίκησης

-     Τηλεπικοινωνιών  και Δικτύων Η/Υ (Π.Σ.Ε.)  

-     Επιχειρηματικού  Σχεδιασμού και Πληροφοριακών Συστημάτων

-     Εφαρμογών Πληροφορικής στη Διοίκηση και στην Οικονομία

-     Διαχείρισης  Πληροφοριών 

                   ή άλλος ισότιμος τίτλος σπουδών αντίστοιχης ειδικότητας, σχολών της ημεδαπής ή αλλοδαπής.

Γ) ΜΕΤΑΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ & ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

       -    Δίπλωμα Επαγγελματικής Κατάρτισης Ι.Ε.Κ. οποιασδήποτε ειδικότητας  του τομέα Πληροφορικής, ή

       -    Πτυχίο Α’ ή Β’ κύκλου σπουδών Τεχνικού Επαγγελματικού Εκπαιδευτηρίου :

            i)          Οποιασδήποτε ειδικότητας του τομέα Πληροφορικής -  Δικτύων Η/Υ,

                        ii) Ειδικότητας Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων  ή Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων και Δικτύων του Ηλεκτρονικού Τομέα,

       -    Απολυτήριος τίτλος :

            i)          κλάδου Πληροφορικής Ενιαίου Πολυκλαδικού Λυκείου,

            ii) τμήματος Προγραμματιστών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Τεχνικού Επαγγελματικού Λυκείου, ή

            iii) ειδικότητας Υπαλλήλων Χειριστών Η/Υ, Τεχνικής Επαγγελματικής Σχολής.

                        ή  άλλος ισότιμος και αντίστοιχος τίτλος, σχολικών μονάδων  της ημεδαπής ή αλλοδαπής.

ΙΙΙ) Δεξιότητες των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (Τ.Π.Ε.) επιπέδου 1, η οποία αποδεικνύεται με την προσκόμιση σχετικού πιστοποιητικού.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Σε περίπτωση που ο υποψήφιος έχει ολοκληρώσει με επιτυχία τις εξετάσεις στις οριζόμενες από την εγκύκλιο ενότητες αλλά το σχετικό πιστοποιητικό δεν έχει ακόμη εκδοθεί, μπορεί να γίνει αποδεκτή σχετική περί τούτου βεβαίωση του κατά τα ανωτέρω πιστοποιημένου φορέα έκδοσης αυτού. Ο υποψήφιος, όμως, εφόσον, είναι διοριστέος πρέπει να προσκομίσει το πιστοποιητικό.

Λοιπά παραστατικά (βεβαιώσεις εξεταστικών κέντρων, κάρτες δεξιοτήτων κλπ) δεν γίνονται  δεκτά.

Οκτω διακεκριμενοι νεοελληνιστες μιλουν για την ελληνικη γλωσσα

ημοσίευση: 22 Ιουλίου 2010

Τους ενώνει το πάθος τους για την ελληνική γλώσσα, αυτή που επέλεξαν συνειδητά να υπηρετήσουν στις πατρίδες τους.

Συμβάλλουν στην προώθηση της ελληνικής πολιτιστικής διπλωματίας, για την οποία γίνεται τόσος λόγος, εδώ και χρόνια, χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα, δικαιώνοντας τον χαρακτηρισμό της παγκοσμιότητας της γλώσσας μας, που πανθομολογουμένως, εμπεριέχει πανανθρώπινες και διαχρονικές αξίες.

Διακεκριμένοι Νεοελληνιστές, ελληνικής, και μη, καταγωγής, από την Ελλάδα, από χώρες της Ευρώπης, τις ΗΠΑ, την Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών, την Αυστραλία, ανταποκρίθηκαν πρόθυμα στο κάλεσμα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας (ΚΕΓ) να συμμετάσχουν στη διεθνή συνάντηση, που διοργάνωσε, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, για να μεταφέρουν την πολύτιμη πείρα τους.

Οι εργασίες του συνεδρίου του ΚΕΓ αναπτέρωσαν τις προσδοκίες των συμμετεχόντων για ένα καλύτερο αύριο για τις ελληνικές σπουδές στο εξωτερικό. Τα μηνύματα υπήρξαν αισιόδοξα και όλοι δήλωσαν την ετοιμότητά τους να συνδράμουν τις προσπάθειες της Ελλάδας, που έχει βάλει τον πήχη των προσδοκιών ψηλά, ώστε η ελληνική γλώσσα, διαχρονικό φαινόμενο, να γίνει η πρώτη ξένη γλώσσα, που θα επιλέγεται, από άποψη.

Στόχος φιλόδοξος, αλλά όχι και ανέφικτος. Αρκεί η στρατηγική, που θα κληθεί να καλύψει το έλλειμμα που υπάρχει σήμερα, να συστρατεύσει τους καλύτερους για την προβολή της πατρίδας μας, ως ιδέας, στην οικουμενική της διάσταση. Με την ευκαιρία της παραμονής τους στη Θεσσαλονίκη, ορισμένοι από τους νεοελληνιστές και ο Συντονιστής Εκπαίδευσης στο Σικάγο μίλησαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το έργο τους και τη θέση που έχει η ελληνική γλώσσα στις χώρες, όπου ζουν.

• Ειρήνη Φιλιππάκη-Warburton
Το όνομα της Ειρήνης Φιλιππάκη-Warburton, καθηγήτριας γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Reading, στην Αγγλία, έχει αναπόσπαστα συνδεθεί με την ανάλυση της Νέας Ελληνικής, μέσα από σύγχρονα θεωρητικά πρότυπα. Αυτό που της αναγνωρίζουν όλοι, είναι η ουσιαστική συμβολή του πρωτοποριακού, επιστημονικού και ερευνητικού της έργου στην εξέλιξη και περαιτέρω διαμόρφωση του προτύπου της Γενετικής-Μετασχηματιστικής θεωρίας του Noam Chomsky. Η πλούσια συγγραφική της δραστηριότητα περιλαμβάνει περισσότερα από 100 δημοσιεύματα σχετικά με τη δομή της ελληνικής γλώσσας και πολλά βιβλία.

Η διακεκριμένη γλωσσολόγος, με καταγωγή από το Ηράκλειο της Κρήτης, ζει και εργάζεται από το 1969 στην Αγγλία, προερχόμενη από τις ΗΠΑ, όπου πήγε για διδακτορικές σπουδές στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία, με υποτροφία του Ιδρύματος Φούλμπραϊτ.

Δικό της έργο είναι και το πρώτο συνέδριο γλωσσολογίας, που πραγματοποιήθηκε το 1983 στο Πανεπιστήμιο του Reading, και διοργανώνεται έως σήμερα, σε διάφορα πανεπιστήμια του εξωτερικού, με πιο πρόσφατο αυτό του 2009, στο Σικάγο. Στο συνέδριο του ΚΕΓ, όπου έλαβε μέρος με την ιδιότητα της συντονίστριας του Προγράμματος Παιδεία Ομογενών, στη Μεγάλη Βρετανία, η κ.Φιλιππάκη εξέφρασε την αισιοδοξία της για το μέλλον της ελληνικής γλώσσας.

«Πιστεύω ότι πάμε μπροστά. Παλιά, δεν υπήρχε επίγνωση του τι είναι η γλώσσα μας», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Φιλιππάκη και πρόσθεσε: «Υπάρχουν πολλά προγράμματα σπουδών ελληνικής γλώσσας, που την αγαπάμε και θέλουμε να την προωθήσουμε, αλλιώς θα έχουμε αποτύχει ως Έλληνες της διασποράς». Για το συνέδριο του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, η επιφανής γλωσσολόγος τονίζει ότι, εφόσον διατηρηθεί ο παλμός, με τη συνδρομή του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδας, τότε «θα κάνουμε το επόμενο βήμα, που θα είναι και το πιο σημαντικό».

• Νίκος Νικολιδάκης, Συντονιστής Εκπαίδευσης στο Προξενείο του Σικάγου
Έχοντας διατελέσει, επί έξι θητείες, Συντονιστής Εκπαίδευσης στο Προξενείο της Νέας Υόρκης, και άλλα τέσσερα χρόνια επιθεωρητής στα Ευρωπαϊκά Σχολεία στην ΕΕ, ο Νίκος Νικολιδάκης, σήμερα, ως Συντονιστής Εκπαίδευσης στο Προξενείο του Σικάγου, έχει πολύτιμη εμπειρία στα εκπαιδευτικά πράγματα της αλλοδαπής, έχοντας συμβάλει σημαντικά στην προώθηση του θεσμού της ελληνομάθειας στις ΗΠΑ. Ήταν, άλλωστε, ο μόνος Συντονιστής Εκπαίδευσης που συμμετείχε στο συνέδριο του ΚΕΓ.

Ο ίδιος εργάστηκε συστηματικά για την προώθηση του πιστοποιητικού ελληνομάθειας στις ΗΠΑ. Μάλιστα, όπως λέει, η συμμετοχή στις εξετάσεις για την απόκτηση του συγκεκριμένου πιστοποιητικού αυξάνεται συνεχώς. «Το πιστοποιητικό ελληνομάθειας, ο μόνος επίσημος κρατικός τίτλος επάρκειας της ελληνικής γλώσσας, αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για να πείσει γονείς, μαθητές και δασκάλους, και να λειτουργήσει ως ‘μπούσουλας’ για όλους», τονίζει ο κ. Νικολιδάκης.

http://entertainment.in.gr/html/ent/410/ent.88410.asp

Πολυγλωσσια – πλεονεκτημα και δεσμευση

Η πολυγλωσσία είναι μία αξία υπέρ του διαπολιτισμικού διαλόγου, της κοινωνικής συνοχής και της ευημερίας. Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη δια βίου μάθηση, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και τις τεχνολογίες της πληροφορίας καθώς και στις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ. Η παρούσα ανακοίνωση παρουσιάζει πώς η Επιτροπή προτίθεται να εντάξει τη γλωσσική πολιτική στις κοινοτικές πολιτικές έτσι ώστε να υλοποιηθεί καλύτερα η δυναμική της πολυγλωσσίας στην Ευρώπη.

ΠΡΑΞΗ

Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών της 18^ης Σεπτεμβρίου 2008 – Πολυγλωσσία: πλεονέκτημα για την Ευρώπη και κοινή δέσμευση [COM(2008) 566 τελικό – Δεν έχει δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα].

ΣΥΝΟΨΗ

Η παρούσα ανακοίνωση περιγράφει τα πλεονεκτήματα και την αξία της γλωσσικής πολυμορφίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Παρουσιάζει τα βήματα που πρέπει να γίνουν προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι η πολυγλωσσία θα ενταχθεί σε όλες τις αναγκαίες πτυχές πολιτικών για τους σκοπούς της κοινωνικής συνοχής και ευημερίας. Ο στόχος «επικοινωνία στη μητρική γλώσσα συν δύο ακόμη γλώσσες» αποτελεί τη βάση των δράσεων αυτών.
Πολυγλωσσία για το διαπολιτισμικό διάλογο και την κοινωνική συνοχή
Η γλώσσα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία ενσωμάτωσης των μη φυσικών ομιλητών στις κοινωνίες των κρατών μελών. Επομένως, θα πρέπει να προάγεται η εξοικείωση με τη γλώσσα της χώρας υποδοχής. Παράλληλα, αναξιοποίητοι γλωσσικοί πόροι της κοινωνίας μας (διάφορες μητρικές γλώσσες και άλλες γλώσσες που μιλιούνται στο σπίτι, στο τοπικό περιβάλλον και στη γειτονιά) θα πρέπει να αξιοποιηθούν περισσότερο, για παράδειγμα αναπτύσσοντας μία γλώσσα προσωπικής επιλογής.
Για να διευκολυνθεί η πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες για τους τουρίστες, τους αλλοδαπούς εργαζομένους, τους φοιτητές και τους μετανάστες που δε γνωρίζουν καλά την εθνική γλώσσα, οι βασικές πληροφορίες θα πρέπει να παρέχονται σε διάφορες γλώσσες. Για τις διασυνοριακές υπηρεσίες, για παράδειγμα, τα κράτη μέλη αναμένεται να δημιουργήσουν πολύγλωσσα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης (βάσει της οδηγίας για τις υπηρεσίες). Εντωμεταξύ, η Επιτροπή προτίθεται να φέρει την πολυγλωσσία πιο κοντά στον πολίτη και:

• να καταδείξει τη σημασία της εκμάθησης γλωσσών και της γλωσσικής πολυμορφίας μέσω εκστρατειών ευαισθητοποίησης·
• να αξιολογήσει τις γλωσσικές δεξιότητες, μέσω γλωσσικών δεικτών και ερευνών του ευρωβαρομέτρου·
• να αναπτύξει τα επαγγέλματα των νομικών διερμηνέων και μεταφραστών και να βελτιώσει την πρόσβαση στη δικαιοσύνη.

Πολυγλωσσία για την ευημερία
Το πολύγλωσσο εργατικό δυναμικό αποτελεί ξεχωριστό προτέρημα που θα προσδώσει στις κοινοτικές επιχειρήσεις ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και συνεπώς θα προάγει την ευημερία. Επομένως, συνιστάται στις επιχειρήσεις να επενδύουν περισσότερο στις γλώσσες και τις διαπολιτισμικές δεξιότητες. Από την άλλη, για τους πολίτες, η γνώση αρκετών γλωσσών αυξάνει την απασχολησιμότητα και επιτρέπει την επιλογή μεταξύ μεγαλύτερου αριθμού προσφορών εργασίας. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει τα κράτη μέλη να αναπτύξουν την απόκτηση και αναγνώριση γλωσσικών δεξιοτήτων εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος. Ταυτόχρονα, η Επιτροπή σκοπεύει:

• να προωθήσει την κινητικότητα των φοιτητών και των εργαζομένων·
• να διαδώσει τα αποτελέσματα μιας μελέτης για τις γλωσσικές δεξιότητες, τη δημιουργικότητα και την καινοτομία·
• να παρέχει μια «πλατφόρμα» ώστε οι ενδιαφερόμενοι φορείς να ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές.

Δια βίου μάθηση
Τα κράτη μέλη απέχουν πολύ από την υλοποίηση του στόχου «μητρική γλώσσα συν δύο». Μολονότι οι μαθητές της γενικής εκπαίδευσης είναι συνήθως εκείνοι που επωφελούνται της προόδου προς αυτόν τον στόχο, η ευκαιρία αυτή υπολείπεται ακόμη σε πολλά από τα κράτη μέλη. Οι ευκαιρίες που παρέχονται στους μαθητές της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης είναι ακόμη πιο περιορισμένες. Ως εκ τούτου η Επιτροπή:

• θα προάγει τη διδασκαλία γλωσσών μέσω σχετικών κοινοτικών προγραμμάτων·
• θα συλλέξει και θα διαδώσει τις βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά την εκμάθηση και διδασκαλία γλωσσών μεταξύ των κρατών μελών.

Τα κράτη μέλη καλούνται επίσης να προάγουν την εκμάθηση γλωσσών μέσω:

• της προσφοράς ευκαιριών για την εκμάθηση της εθνικής γλώσσας συν δύο ακόμη γλωσσών·
• της παροχής ευρείας προσφοράς γλωσσών προς επιλογή·
• της βελτίωσης της κατάρτισης όσων εμπλέκονται στη διδασκαλία γλωσσών·
• της στήριξης της κινητικότητας των καθηγητών γλωσσών.

Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, οι νέες τεχνολογίες και η μετάφραση
Οι διάφορες γλώσσες και πολιτισμοί της ΕΕ μπορούν να έρθουν πιο κοντά στους πολίτες μέσω των μέσων μαζικής επικοινωνίας, των νέων τεχνολογιών και των υπηρεσιών μετάφρασης. Τα ανωτέρω μπορούν να μειώσουν αλλά και να υπερνικήσουν τα γλωσσικά εμπόδια που συναντούν οι πολίτες καθώς και οι επιχειρήσεις και οι εθνικές διοικητικές υπηρεσίες. Συνεπώς, τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να συνεργάζονται με τους εμπλεκόμενους παράγοντες και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας καθώς και να τονώνουν την ανάπτυξη και την υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών. Ταυτόχρονα, η Επιτροπή προτίθεται:

• να ενθαρρύνει τη χρήση υπότιτλων και να προάγει την κυκλοφορία ευρωπαϊκών έργων·
• να υποστηρίξει σχέδια που εμπλέκουν τεχνολογίες της γλώσσας και της επικοινωνίας·
• να οργανώσει συνέδριο σχετικά με το ρόλο της μετάφρασης στο διαπολιτισμικό διάλογο·
• να υποστηρίξει τη διασυνοριακή διοικητική συνεργασία.

Η εξωτερική διάσταση της πολυγλωσσίας
Όσον αφορά το διαπολιτισμικό διάλογο, η πολυγλωσσία είναι ιδιαιτέρως σημαντική για τις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ. Θα πρέπει να αξιοποιηθεί πλήρως το δυναμικό των ευρωπαϊκών γλωσσών που μιλιούνται σε τρίτες χώρες, μέσω της προώθησης της διδασκαλίας και της εκμάθησης των γλωσσών αυτών. Παράλληλα, είναι σημαντικό να προωθείται η διδασκαλία και η εκμάθηση μη-ευρωπαϊκών γλωσσών στην ΕΕ. Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή:

• θα συνεργαστεί με τρίτες χώρες στον τομέα της πολυγλωσσίας·
• θα προωθήσει τις ευρωπαϊκές γλώσσες σε τρίτες χώρες.

Παρομοίως, τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να αναπτύξουν συνεργασία με τα σχετικά ιδρύματα για την καλύτερη επίσης προώθηση των ευρωπαϊκών γλωσσών σε τρίτες χώρες.

ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Ψήφισμα του Συμβουλίου της 21ης Νοεμβρίου 2008 σχετικά με την ευρωπαϊκή στρατηγική για την πολυγλωσσία [Επίσημη Εφημερίδα C 320 της 16.12.2008].
Με το ψήφισμα αυτό, το Συμβούλιο καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να προωθήσουν

• την πολυγλωσσία, προκειμένου να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή, ο διαπολιτισμικός διάλογος και η ευρωπαϊκή οικοδόμηση·
• τη δια βίου εκμάθηση γλωσσών, ιδιαίτερα για τους νέους και τους καθηγητές γλωσσών·
• το ρόλο της πολυγλωσσίας στην ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας καθώς και στην κινητικότητα και απασχολησιμότητα των πολιτών της Ευρώπης·
• τη γλωσσική πολυμορφία και τον διαπολιτισμικό διάλογο προσφέροντας μεγαλύτερη υποστήριξη στη μετάφραση, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η κυκλοφορία των έργων και η διάδοση ιδεών στην Ευρώπη και τον κόσμο·
• τις γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παγκοσμίως.

Επιπλέον, το Συμβούλιο καλεί την Επιτροπή να στηρίζει τα κράτη μέλη να επιτύχουν τους παραπάνω στόχους, να θεσπίσει μέτρα που λαμβάνουν υπόψη τις γλωσσικές ανάγκες των πολιτών και των θεσμών, καθώς και να να προβαίνει σε τακτική ανασκόπηση της κατάστασης όσον αφορά τις γλωσσικές δεξιότητες στην Ευρώπη.

Επιστημονικη ετυμολογια των λεξεων

Επιστημονική ετυμολογία των λέξεων

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ | Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 1997

Στο κείμενό μου («Το Βήμα» 20ής Ιουλίου) σχετικά με την ορθογραφία ορισμένων λέξεων (κτήριο, καλύτερος, αφτί, αβγό κ.λπ.) είχα εξηγήσει ποια είναι η επιστημονική ετυμολογία η οποία υπαγορεύει και την ορθογραφία των λέξεων αυτών. Και φυσικά ανέφερα την ετυμολογία που δίδαξαν μεγάλοι γλωσσολόγοι (Χατζιδάκις, Ανδριώτης, Τριανταφυλλίδης κ.ά.) σύμφωνα με τις αρχές της επιστήμης της ιστορικοσυγκριτικής γλωσσολογίας, αυτήν που θα βρει κανείς σε έγκυρα Λεξικά, όπως το Ιστορικό Λεξικό της Ακαδημίας ή το πρόσφατο λεξικό του καθηγ. κ. Εμμ. Κριαρά, αυτήν που θα βρει ο αναγνώστης στο κατ' εξοχήν έγκυρο, επιστημονικό και ειδικό για την ετυμολογία της νεοελληνικής γλώσσας λεξικό, το Ετυμολογικό λεξικό του αείμνηστου καθηγ. Ν. Ανδριώτη. Δεν εξέφρασα δικές μου απόψεις στο άρθρο μου, γιατί οι ετυμολογίες αυτές, που ρυθμίζουν και την ορθή γραφή των αντιστοίχων λέξεων, αποτελούν «τρέχον νόμισμα» για τους γλωσσολόγους και τους ενημερωμένους φιλολόγους, αποτελούν δηλ. γνωστά πράγματα τουλάχιστον σε εκείνους που ενδιαφέρονται να ανατρέξουν στα κατάλληλα βοηθήματα και να ξέρουν τι γράφουν και γιατί το γράφουν. Σκόπιμα δε στο άρθρο μου διάλεξα και αναφέρθηκα σε μερικές ετυμολογικές ορθογραφίες που ξενίζουν τους παλαιοτέρους ακόμη και σήμερα (αβγό, αφτί, κτήριο, καλύτερος, αλλιώς, βρόμα, παλιός, πιρούνι, γλείφω κ.ά.), τιτλοφορώντας μάλιστα γι' αυτό το άρθρο μου «Προκλητικές ορθογραφίες λέξεων». Κύριος σκοπός του κειμένου μου ήταν να δείξω ότι το να γράψεις λ.χ. αβγό με -β- ή καλύτερος με -υ- δεν είναι ζήτημα δημοτικής ή καθαρεύσουας (όπως δυστυχώς και ίσως σκόπιμα από κάποιους θεωρήθηκε παλιότερα), αλλά θέμα επιστημονικό ­ ανάλογη, άλλωστε, πρακτική ακολουθείται και σε άλλες γλώσσες. Παίρνοντας αφορμή από το κείμενό μου, η κυρία Αννα Τζιροπούλου - Ευσταθίου, φιλόλογος, επαναφέρει («Το Βήμα», 31.8.97) δυστυχώς γνωστές παλαιότερες απόψεις, που έχουν προ πολλού αναθεωρηθεί από την επιστήμη, πράγμα που δεν φαίνεται να γνωρίζει η κυρία Τζιροπούλου - Ευσταθίου, καίτοι φιλόλογος. Γιατί το να «απορρίπτεις» εμπειρικά ή με αφελή «επιχειρήματα» τις επιστημονικές θέσεις του Χατζιδάκι, του Ανδριώτη ή του Τριανταφυλλίδη και άλλων μεγάλων γλωσσολόγων καθώς και της πλειάδος των ειδικών του Ιστορικού Λεξικού της Ακαδημίας, που όλοι απέδειξαν εσφαλμένες τις παλαιότερες απόψεις τις οποίες «ανακαλύπτει» η κυρία Α. Τζ., εκτός από την άγνοια και τον επιστημονικό αναχρονισμό, είναι σύμπτωμα των καιρών μας όπου ερασιτέχνες καλούνται να υποκαταστήσουν τους ειδικούς (γιατρός λ.χ. στην κρατική ΕΤ2 «αναλύει» εβδομαδιαίως τις ρίζες και την ετυμολογία των λέξεων της Ελληνικής, άλλοτε χρησιμοποιώντας αναξιόπιστες σήμερα πηγές και άλλοτε παρανοώντας ­ ελλείψει γνώσεων ­ αυτά που αντλεί από έγκυρες πηγές! Κάθεται, αλήθεια, ο καλός γιατρός της ΕΤ2 να εγχειρισθεί από γλωσσολόγο ή φιλόλογο; Ετσι, για να ξέρουμε τι κάνουμε...). Τα γραφόμενα από την κυρία Α. Τζ. ενδιαφέρουν περισσότερο γιατί αντιπροσωπεύουν το φαινόμενο του ανενημέρωτου γλωσσολογικά φιλολόγου («ανημέρωτου» λένε μερικοί!..) που έχει επιπτώσεις στην όλη ποιότητα της παιδείας μας, όταν έχουμε να κάνουμε με (λίγους ευτυχώς) φιλολόγους οι οποίοι από άγνοια (δεν τα έχουν διδαχθεί στο Πανεπιστήμιο) ή αδιαφορία διδάσκουν άλλα αντί άλλων. Τέτοια φαινόμενα φέρνουν την επιστήμη από τον 21ο αιώνα στην προεπαναστατική Ελλάδα των αρχών του 19ου αιώνα και ακόμη παλαιότερα.
1. Η λέξη αφτί. Η κυρία Α. Τζ. «ξεθάβει» την, πριν από την εμφάνιση της γλωσσικής επιστήμης, άποψη του Κοραή (του 1804) ότι δήθεν το αφτί προήλθε από (αμάρτυρο) τύπο αυτίον, υποκοριστικό του δωρικού τ. αυς, αυτός (η λ. αυς μαρτυρείται στον Ησύχιο). Η άποψη αυτή είναι βεβαίως γνωστή 100 χρόνια πριν από την κυρία Τζιροπούλου σ' αυτούς, οι οποίοι και απέδειξαν ότι είναι εσφαλμένη. Αυτοί είναι ο Κ. Foy (1870), ο Γ. Χατζιδάκις (1907), ο Ρ. Kretschmer (1905), ο Μ. Τριανταφυλλίδης (1913 και 1943), το Ιστορικό Λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών (1933) κ.ά. Ποιο είναι το μείζον θέμα που τίθεται υπό τέτοιες εσφαλμένες και ανιστόρητες ετυμολογήσεις, για το οποίο η φιλόλογος φαίνεται τελείως ανυποψίαστη; Μα, η λεγόμενη «αιολοδωρική θεωρία», σύμφωνα με την οποία η Νέα Ελληνική προήλθε απευθείας από την αρχαία αιολική και την αρχαία δωρική! ­ χωρίς τη μεσολάβηση δηλ. της Αττικής και της προέκτασής της βυζαντινής!.. Ε, λοιπόν, ο Χατζιδάκις απέδειξε ­ και είναι από τα τέλη του περασμένου αιώνα κοινά αποδεκτό ­ ότι η νεοελληνική γλώσσα μέσω της βυζαντινής ανάγεται στην ελληνιστική Κοινή, που είναι εξέλιξη της αρχαίας αττικής διαλέκτου, αλλιώς ανοίγουμε ένα χάσμα 12 αιώνων στην ιστορία της ελληνικής γλώσσας! Πώς θα πάμε λοιπόν απευθείας στον δωρικό τύπο αυς; Από τη Δωρική έγινε η Νέα Ελληνική; Και το ωτιν που έχει σωθεί στις ελληνικές αρχαιοπινείς διαλέκτους του Πόντου και της Καππαδοκίας, πού βρέθηκε; Δεν είναι από το αττικό ωτίον; Το αττικό ωτίον είναι, όπως εξήγησαν οι γλωσσολόγοι που αναφέραμε, αυτό το οποίο έδωσε και τον τύπο αφτί (τα ωτία>ταουτία>ταφτία>τ' αφτί). Δεν άνοιξε η καλή φιλόλογος το Λεξικό του Ανδριώτη να δει τι συμβαίνει; Και επιτρέπεται στο τέλος του 20ού αιώνα να διδάσκει ο φιλόλογος τις εμπειρικές ετυμολογίες των αρχών του 19ου αιώνα; Για να εντυπωσιάσει προφανώς και να πείσει για τις ετυμολογίες που ανασύρει από το παρελθόν η κυρία Α. Τζ. παραπέμπει στο «έγκριτο Λεξικό των Liddell και Scott». Αγνοεί όμως ποια είναι η έγκυρη έκδοση του L.-S. στην οποία πρέπει να παραπέμψει! Αγνοεί δηλ. την έκδοση του 1940 (την ενάτη), όπως αγνοεί και την έκδοση του 1996 (με ενσωματωμένες διορθώσεις, βελτιώσεις κ.λπ.)! Στις εκδόσεις αυτές δεν υπάρχει, φυσικά, τέτοια ετυμολογία. Και πού παραπέμπει; Στην ελληνική έκδοση του 1900 που είναι μετάφραση της 7/8ης έκδοσης του L.-S. του 1897! Εκεί οι Ελληνες μεταφραστές ­ όχι φυσικά το L.-S. ­ έχουν περιλάβει απλώς την ετυμολογία του Κοραή. Αυτό το προβάλλει η κυρία Α. Τζ. ως επικρότηση της ετυμολογίας του Κοραή από το L.-S.! Πλήρης σύγχυση με το ελαφρυντικό της γλωσσολογικής άγνοιας...
2. Η λέξη αβγό. Εδώ η γλωσσολογική άγνοια φθάνει στο κορύφωμά της. Αποφαίνεται η κυρία Α. Τζ. δογματικά ότι «ο τύπος αβγό είναι λάθος» και ανυποψίαστη εξηγεί ότι το υ στο αυγό προέρχεται από το αρχαίο δίγαμμα (F): ωFόν>αυγό. Και η μεν αρχαία λ. ωόν (με υπογεγραμμένη) προήλθε πράγματι από αρχικό τ. ωFόν. Αλλά δεν διερωτάται η ευλογημένη το α τού αβγό πού βρέθηκε; Και το -γ- τού αβγό από πού βγήκε; Και αφού το F σιγήθηκε στην Ιωνική - Αττική από τους προκλασικούς χρόνους και έδωσε το αττικό ωόν, πώς ξαναφύτρωσε και έδωσε το υ; Σε τέτοια ατοπήματα πέφτει όποιος μιλάει για πράγματα που δεν γνωρίζει. Ο Χατζιδάκις εξήγησε με συστηματικό τρόπο τι συνέβη: τα ωά>ταουά>ταγουά>ταβγά>τ' αβγό. Ηδη δε από το 1907 (90 χρόνια πριν από την κυρία Α. Τζ.) προσπάθησε να αποτρέψει τέτοιες αγλωσσολόγητες εμπειρικές απόψεις όπως ότι το F έγινε υ, γράφοντας ειδικά γι' αυτό το θέμα: «και περί του F ανάγκη να γίνη εκτενής λόγος, το μεν διότι μεγάλη κατάχρησις αυτού εγένετο υπό των ερασιτέχνων [κατά τον Χατζιδάκι η λ. είναι ο ερασίτεχνος], ετυμολογούντων τας λέξεις της ημετέρας Ελληνικής και πολλά άτοπα και πλημμελή περί τούτου προηνέχθησαν, τούτο δε διότι η εξήγησις των τυχών αυτού μέγα συμβάλλεται εις το ζήτημα περί της καταγωγής της νέας Ελληνικής» [αν προέρχεται δηλ. από την Αττική ή από τη Δωρική και την Αιολική] («Μεσαιωνικά και Νέα Ελληνική», τ. Β', σελ. 316). Ο Τριανταφυλλίδης μάλιστα παρατηρεί (Νέα Εστία 33, 1943, σ. 304) ότι τέτοιες γραφές με υ αντί β ή φ «είχαν απλοχωρέσει, εντελώς αδικαιολόγητα, ίσως και από ορθογραφικό αρχαϊσμό, στο σταύλος αντί για στάβλος (από το λατ. stab(u)lum), καυγάς αντί για καβγάς (από το τουρκ. kavga), ακόμη και στο εύγα [= έβγα], εύγαζα [= έβγαζα], εσκεύθηκε [= εσκέφθηκε] [...], που τη βρίσκομε στον Κοραή ή στον Βηλαρά, ακόμη και στον Τερτσέτη».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=114&artid=91323&dt=21/09/1997

Οι 10 πιο ενοχλητικές χρήσεις τής γλώσσας μας

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ | Κυριακή 12 Μαΐου 2002

 

Από την εκπομπή «Τη γλώσσα μού έδωσαν Ελληνική» που επιμελούμαι στη ΝΕΤ και που αφορά κυρίως σε ζητήματα χρήσεως τής γλώσσας μας, διεξήγαγα μιαν απλή αλλά χρήσιμη, νομίζω, έρευνα. Την ιδέα μού έδωσε ανάλογη έρευνα τού BBC για την Αγγλική («The Top Twenty Complaints») αλλά, ακόμη περισσότερο, το πλήθος των (συμβατικών και ηλεκτρονικών) επιστολών τηλεθεατών, οι οποίοι «παραπονούνται» για διάφορες χρήσεις τής Ελληνικής, τις οποίες θεωρούν από αδόκιμες ώς λανθασμένες, ζητώντας μου να τις σχολιάσω και να συμβάλω στο να αποφεύγονται. Ζητήθηκε, λοιπόν, από τους τηλεθεατές να επισημάνουν τις δέκα πιο ενοχλητικές γι' αυτούς χρήσεις τής Ελληνικής που μιλάμε και γράφουμε. Τι τους ενοχλεί περισσότερο. Τι νομίζουν ότι δεν έχει καλώς. Τι θεωρούν ότι πρέπει να αλλάξει ή να αποφεύγεται. Υπήρξε πληθώρα απαντήσεων. Ταξινομήθηκαν οι απαντήσεις, ιεραρχήθηκαν σύμφωνα με τη συχνότητά τους και έδωσαν τα εξής αποτελέσματα:
1. Χρήση ξένων λέξεων. Οι περισσότεροι συνέκλιναν στην επισήμανση ότι πρέπει να περιορισθεί η μεγάλης εκτάσεως χρήση ξένων λέξεων, τού τύπου budget, team, panel, talk-show, gallop, e-mail, follow-up κ.τ.ό.
2. Προστακτική αορίστου με αύξηση. Να μη χρησιμοποιούνται τύποι όπως υπέγραψέ μου εδώ, απήντησέ μου γρήγορα κ.λπ. αντί υπόγραψε, απάντησε.
3. Χρήση επιρρημάτων. Ζητούν να μη λέμε τύπους όπως προηγούμενα, ενδεχόμενα, πιθανά κ.τ.ό. αντί των προηγουμένως, ενδεχομένως, πιθανώς. Επίσης ζητούν να τηρούμε στην ομιλία μας τη διαφορά ανάμεσα σε λεξιλογικά ζεύγη, όπως απλά - απλώς, άμεσα - αμέσως, έκτακτα - εκτάκτως κ.τ.ό. που διαφέρουν στη σημασία τους.
4. Θηλυκά επιθέτων σε -ης. Τους ενοχλεί να ακούν ή να διαβάζουν χρήσεις όπως τής διεθνής συνθήκης, η συνεπή υπόσχεση, η διαφανές μπλούζα κ.τ.ό. αντί τής διεθνούς, η συνεπής, η διαφανής κ.λπ. Συναφώς επισημαίνουν τη λανθασμένη χρήση τού επιρρήματος επί κεφαλής (ή επικεφαλής) ως επιθέτου, που μάλιστα κλίνεται: συνάντησαν τον επικεφαλή τής αντιπροσωπίας!
5. Σύγχυση αορίστου και ενεστώτα των συνθέτων σε -άγω και -βάλλω. Να προσέχουμε, γράφουν, να μη συγχέουμε χρήσεις όπως «πήγε στο Παρίσι να διεξαγάγει συνομιλίες» (μια φορά) με το «να διεξάγει» (πάντοτε/συχνά). Οπως και το «πρέπει να υποβάλεις αίτηση» (μια φορά) με το «να υποβάλλεις» (κάθε μήνα).
6. Το διαρρέω (πληροφορίες, ειδήσεις κ.λπ.). Αγανακτούν με τη χρήση τού διαρρέω με συμπλήρωμα (αντικείμενο): «Ο υπάλληλος διέρρευσε τις πληροφορίες» (αντί «διοχέτευσε» ή «άφησε να διαρρεύσουν»).
7. Το -ν των άρθρων. Επισημαίνουν τη χρήση τού άρθρου με -ν σε χρήσεις που δεν χρειάζεται (την χώρα, τον δάσκαλο) και, κυρίως, την παράλειψή του εκεί που χρειάζεται (τη πίστη, το πατέρα).
8. Χρήση αποθετικών (σε -μαι) ρημάτων ως παθητικών. Παραπον

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=114&artid=142476&dt=12/05/2002

Η επιβιωση χαρακτηριστικων εκφρασεων της αρχαιας Ελληνικης στη Νεα Ελληνικη Γλωσσα

Ο συγγραφεας ως αναγνωστης

Ο συγγραφέας ως αναγνώστης
ΝΑΣΟΣ ΒΑΓΕΝΑΣ | Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Ο συγγραφέας ως αναγνώστης είναι ένας ιδιότυπος αναγνώστης. Ο ακριβέστερος προσδιορισμός αυτής της ιδιοτυπίας μπορεί, πιστεύω, να αποδοθεί με τη λέξη ιδιοτέλεια. Ο συγγραφέας (μιλάω κυρίως για τον άνθρωπο που γράφει λογοτεχνικά έργα) είναι ένας ιδιοτελής αναγνώστης, γιατί όταν διαβάζει (όταν διαβάζει κυρίως λογοτεχνικά έργα) εκείνο που καθοδηγεί και διακρίνει την αναγνωστική προσοχή του είναι περισσότερο η επιθυμία του να ανακαλύψει στα έργα των ομοτέχνων του στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να συνθέσει το δικό του έργο.

Αναφέρομαι βέβαια στη λειτουργία της επίδρασης η οποία ζει και υγιαίνει παρ΄ ότι η λέξη έχει αφρόνως εξοστρακιστεί από την καινοθηρία ενός υποτιθέμενου κριτικού εκσυγχρονισμού και αντικατασταθεί από τον όρο διακειμενικότητα· ο οποίος είναι μεν χρήσιμος για να δηλώσει γενικά τις σχέσεις μεταξύ των κειμένων, αλλά καθώς χρησιμοποιείται αδιακρίτως για να δηλώσει και κάθε μορφή διακειμενικής σχέσης, στην περίπτωση της λογοτεχνικής επίδρασης δεν σημαίνει τίποτε. Δεν γνωρίζω όρο ακριβέστερο από τη λέξη επίδραση για να εκφράσει, στις σχέσεις μεταξύ κειμένων, εκείνο που εννοούμε με τη λέξη επίδραση. Και καθώς η λογοτεχνική επίδραση υπάρχει ακόμη και θα εξακολουθήσει να υπάρχει, παρά τα διαθρυλούμενα περί θανάτου του συγγραφέα, θα ήμουν πρόθυμος να χρησιμοποιήσω έναν καταλληλότερο όρο, αν μου τον υπεδείκνυε κάποιος.

Η επίδραση είναι η κινητήρια δύναμη της λογοτεχνίας. Το λεγόμενο ότι η λογοτεχνία βγαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό μέσα από τη λογοτεχνία παρά μέσα από τη ζωή είναι αληθινό, γιατί τις περισσότερες από τις θρεπτικές της ουσίες η λογοτεχνία τις παίρνει από την ίδια τη λογοτεχνία και γιατί και η λογοτεχνία και η ανάγνωση της λογοτεχνίας είναι ζωή. Η αναγνωστική εμπειρία του συγγραφέα λοιπόν είναι και αυτή μια εμπειρία ζωής, και μάλιστα ζωής συμπυκνωμένης, μέσα από την οποία δοκιμάζεται η εκτός λογοτεχνίας ζωή του και πορεύεται η λογοτεχνική του ζωή.

Διαφορετικά από εκείνη του επαρκούς και του κοινού αναγνώστη, η οποία τελείται σε δύο χρονικές διάρκειες, η αναγνωστική εμπειρία του συγγραφέα λειτουργεί σε τρεις χρόνους. Πρώτον, στον χρόνο της «πραγματικής» ανάγνωσης, σ΄ εκείνον δηλαδή κατά τον οποίο ο αναγνώστης διαβάζει ένα κείμενο. Δεύτερον, στον χρόνο εκείνης της «ανάγνωσης» που θα μπορούσε να ονομαστεί μνημική. Διότι η εμπειρία της ανάγνωσης ενός λογοτεχνικού έργου, όταν το έργο μάς έχει πει κάτι, δεν τελειώνει με την «πραγματική» ανάγνωσή του. Αυτή είναι η πράξη της γνωριμίας μας με αυτό. Η εμπειρία ενός λογοτεχνικού έργου είναι και η εμπειρία της ανάμνησής του, και αυτό δεν είναι το ίδιο με την εμπειρία της ανάγνωσής του· γιατί τα νέα βιώματά μας, που έχουν παρεμβληθεί στο μεταξύ, τροποποιούν την ανταπόκρισή μας προς αυτό. Κάθε φορά που θυμόμαστε ένα σημαντικό για μας λογοτεχνικό κείμενο το ξαναδιαβάζουμε ενδιαθέτως, με διαφορετική χρονική διάρκεια. Η ανάγνωσή του δεν τελειώνει ποτέ.

Με εσωτερικότερες διεργασίες συνεχίζεται η ανάγνωση ενός έργου κατά τον τρίτο αναγνωστικό χρόνο, που είναι χρόνος αποκλειστικά του συγγραφέα· συνεχίζεται όταν έχει γίνει με τον τρόπο του συγγραφέα (γιατί ο συγγραφέας διαβάζει ως συγγραφέας μόνο τα κείμενα που αισθάνεται ότι μπορούν να ικανοποιήσουν τη συγγραφική του ιδιοτέλεια- τις περισσότερες φορές διαβάζει σαν επαρκής ή κοινός αναγνώστης). Συνεχίζεται η ανάγνωσή του και πέρα από τη μνημική επαφή με το κείμενο, λανθανόντως, όταν το κείμενο κοιμάται μέσα του, ως ένα είδος ανεπίγνωστης κυοφορίας, η οποία εκβάλλει σε στιγμές απροσδόκητης καρποφορίας. Αυτές οι στιγμές φέρνουν στην επιφάνεια στοιχεία από τα βαθύτερα κοιτάσματα της ψυχής ενός συγγραφέα.

Επίδραση και ανάγνωση έτσι είναι έννοιες ομόσημες. Το αποτέλεσμα της συγγραφικής ανάγνωσης ενός συγκεκριμένου κειμένου λειτουργεί λοιπόν και επιδρά σε έναν συγγραφέα είτε συνειδητά (κατά τη διάρκεια της «πραγματικής» ανάγνωσης του κειμένου), είτε προσυνειδητά (διά της μνημικής ανάγνωσής του), είτε ασύνειδα (όταν το αναγνωστικό απόσταγμα δρα ενδοφλεβίως). Εννοείται ότι τα όρια ανάμεσα σε αυτά τα τρία επίπεδα είναι δυσδιάκριτα. Εννοείται επίσης ότι, όταν ερευνάμε τη σχέση της επίδρασης ενός συγγραφέα σε έναν άλλον, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί για να μη χάνουμε από τα μάτια μας τα ευρύτερα διακειμενικά συμφραζόμενα, στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιείται αυτή η σχέση.

Ο χαρακτηρισμός του συγγραφέααναγνώστη ως ιδιοτελούς δεν θα πρέπει να νοηθεί με την τρέχουσα έννοια του επιθέτου. Διότι ο συγγραφέας αποδίδει πάντοτε την οφειλή του στο έργο από το οποίο οικειοποιήθηκε ό,τι μπορούσε να τον θρέψει. Οπως η οικειοποίηση αυτή είναι μια φυσική πράξη, έτσι και η ανταπόδοση των τροφείων πραγματοποιείται φυσικά, με την ευδοκίμηση του έργου του νεότερου συγγραφέα, η οποία αναδεικνύει τη σπουδαιότητα του έργου-τροφού. Τα στοιχεία του έργου-τροφού τα οποία έχει απορροφήσει το νεότερο έργο κάνουν τον επαρκή αναγνώστη να διαβάζει το παλαιότερο έργο διαφορετικά, όχι μόνο από τον τρόπο με τον οποίο το διάβαζαν οι άνθρωποι της εποχής του- πράγμα ούτως ή άλλως αναμενόμενο- αλλά και από τον τρόπο ανάγνωσης των δικών του σύγχρονων κοινών αναγνωστών, αναγνωρίζοντας σε αυτό μια δυναμική η οποία δεν ήταν ορατή την εποχή της εμφάνισής του.

Ο κ. Νάσος Βαγενάς είναι καθηγητής της Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=271000&ct=122&dt=31/05/2009#ixzz0xVgXOMjm

Προσληψεις εκπαιδευτικων με το σταγονομετρο

2012 ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ, ψαλίδι σε μετακινήσεις και αποσπάσεις, υποχρεωτικές υπερωρίες εβδομαδιαίως

ΜΑΡΝΥ ΠΑΠΑΜΑΤΘΑΙΟΥ | Τρίτη 27 Απριλίου 2010

 

«Μπλόκο» στις προσλήψεις των εκπαιδευτικών βάζει το υπουργείο Παιδείας, καθώς ανακοινώθηκε και επισήμως χθες ότι ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ που θα γινόταν κανονικά εφέτος μετατίθεται τουλάχιστον κατά μία χρονιά. Ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ θα γίνει ως το 2012 με νέα χαρακτηριστικά, όπως για παράδειγμα τη μείωση της ύλης. Παράλληλα όμως η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου δεν απέκλεισε χθες το ενδεχόμενο περαιτέρω περιορισμού των προσλήψεων εκπαιδευτικών για την επόμενη σχολική χρονιά.

« Θα δώσουμε μάχη καρδιάς για να μπουν οι εκπαιδευτικοί στις τάξεις » δήλωσε χθες η υπουργός παρουσιάζοντας το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που κατατέθηκε για ψήφιση στη Βουλή. « Οταν η χώρα βρίσκεται σε κρίση, η ευθύνη μας είναι να αντιμετωπίσουμε τα θέματα ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητές μας » πρόσθεσε. Οπως επανέλαβε, περιορίζονται δραστικά αποσπάσεις και μετακινήσεις εκπαιδευτικών ώστε να καλυφθούν τα κενά, ενώ υποχρεωτικές θα είναι πλέον οι υπερωρίες 5 ωρών εβδομαδιαίως. Στο νομοσχέδιο αναφέρεται ότι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί θα προσλαμβάνονται μόνο αν οι δάσκαλοι ή καθηγητές ενός σχολείου έχουν εξαντλήσει το ωράριό τους και έχουν κάνει και τις 5 ώρες που προβλέπονται την εβδομάδα ως υπερωρίες.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=328203&dt=27/04/2010#ixzz0xXH8gcMg

50 θεματα για ολες τις ειδικοτητες των εκπαιδευτικων και οι απαντησεις τους

Η αμεση η κατευθυνομενη διδασκαλια

Η άμεση ή κατευθυνόμενη διδασκαλία (direct instruction) ως όρος στην παιδαγωγική επιστήμη έκανε την εμφάνισή του στις αρχές του 20ού αιώνα. Κύριο χαρακτηριστικό της άμεσης διδασκαλίας είναι ο δασκαλοκεντρικός χαρακτήρας της διδασκαλίας. Ο δάσκαλος διδάσκει το γνωστικό αντικείμενο και έπειτα ζητά από τους μαθητές να εξασκηθούν σε όσα τους είχε διδάξει προηγουμένως. Ο ρόλος του δασκάλου είναι κυρίαρχος μέσα στην τάξη, κατευθύνει, σχεδιάζει και πραγματοποιεί τη διδασκαλία. Έρευνες που έγιναν για την αποδοτικότητα αυτής της μεθόδου- κυρίως στη δεκαετία του ΄70- απέδειξαν ότι οι μαθητές εμφάνισαν καλύτερα αποτελέσματα σχολικής επίδοσης. Αυτή η διαπίστωση έκανε τους παιδαγωγούς να ασχοληθούν περισσότερο με την άμεση διδασκαλία και να αναλύσουν με περισσότερη προσοχή τη συγκεκριμένη μέθοδο.
Κύρια χαρακτηριστικά της άμεσης ή κατευθυνόμενης διδασκαλίας είναι τα παρακάτω: 

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=46&ct=37&artid=71567&enthDate=17062008

Η καθολικη μεθοδος διδασκαλιας

ο εκπαιδευτικό πείραμα του Γάλλου φιλοσόφου Ζοζέφ Ζακοτό και η πνευματική χειραφέτηση των μαθητών
Της Μαγδαληνης Τσεβρενη*
Ζακ Ρανσιέρ
Ο αδαής δάσκαλος· πέντε μαθήματα πνευματικής χειραφέτησης
μτφρ. Δάφνη Μπουνάνου
επιστημονική επιμέλεια: Γ. Κουζέλης
εκδ. Νήσος «Δάσκαλος είναι αυτός που κρατάει
τον ερευνητή στο δρόμο του, σε ένα δρόμο που τον ερευνά συνεχώς μόνος του»
Επί δεκαετίες, τα εκπαιδευτικά ζητήματα και ο προβληματισμός για το νόημα και το περιεχόμενο της παιδείας παράγουν μερικά από τα πιο προκλητικά κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα. Τα ερωτήματα που αφορούν την παιδεία και την εκπαίδευση εξακολουθούν να παραμένουν ανοιχτά, προς συζήτηση και επίλυση· δυστυχώς, καμία απάντηση δεν έχει αποδειχθεί αρκετά ικανοποιητική. Ο σύγχρονος Γάλλος φιλόσοφος Ζακ Ρανσιέρ υποστηρίζει στο βιβλίο του «Ο αδαής δάσκαλος» ότι καμία μεταρρύθμιση, «κανένα κόμμα, καμία κυβέρνηση, κανένας στρατός, κανένα σχολείο και κανένας θεσμός» δεν πρόκειται να λύσει το εκπαιδευτικό πρόβλημα: Είναι αδύνατο, εξηγεί, να σταματήσει αυτός ο φαύλος κύκλος μεταξύ άγνοιας και επιστήμης, παιδαγωγικής πρακτικής και διδακτικής μεθόδου, αν όλες οι λύσεις προέρχονται μέσα από αυτόν τον ίδιο κύκλο.
Το βιβλίο ξεκινά με την παρουσίαση και την ανάλυση του έργου του Ζοζέφ Ζακοτό, ενός Γάλλου διανοούμενου που λόγω των πολιτικών του επιλογών και των γεγονότων της εποχής βρέθηκε, το 1818, εξόριστος στη Λουβέν. Σ’ αυτή την ολλανδική πόλη τού προσέφεραν τη θέση του καθηγητή γαλλικών και έτσι, ο Ζακοτό έπρεπε να διδάξει ανθρώπους που δεν ήξεραν καθόλου τη δική του γλώσσα και των οποίων τη γλώσσα αγνοούσε. Κάτω από αυτές τις συνθήκες αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα και ζήτησε από τους μαθητές του, με τη βοήθεια ενός διερμηνέα, να προσπαθήσουν να διαβάσουν μια δίγλωσση έκδοση του Τηλέμαχου. Μετά από λίγο καιρό, οι μαθητές ήταν σε θέση, μέσω της παρατήρησης, της σύγκρισης, του συνδυασμού, της σκέψης, της πράξης, της μίμησης, της επανάληψης, της προσωπικής προσπάθειας, του σχολιασμού και του ελέγχου, όχι μόνο να μιλούν γαλλικά αλλά και να εκφράζουν γραπτώς τις απόψεις τους πάνω σε δύσκολα θεωρητικά θέματα. Ετσι, ο Ζακοτό, ο πρώτος αδαής δάσκαλος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο μαθητής δεν χρειάζεται απαραίτητα έναν δάσκαλο–κάτοχο της γνώσης να τον καθοδηγεί και να του εξηγεί βήμα βήμα, μεθοδικά, αυτά που γνωρίζει. Ο Ζοζέφ Ζακοτό απέδειξε πως ακόμα κι ένας αγράμματος μπορεί, αν θέλει, να διδάξει γράμματα χρησιμοποιώντας τη μέθοδό του, η οποία ονομάστηκε καθολική μέθοδος.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_11/01/2009_298499

Συνεργατικη μαθηση: Η εκπαιδευση του μελλοντος

Προβληματισμοί - Εκπαίδευση

Πέμπτη, 01 Φεβρουάριος 2007 19:02

του Νεόφυτου Χαριλάου Αν ήταν δυνατόν να φέρναμε κάποιον γιατρό του 19ου αιώνα σ' ένα μοντέρνο χειρουργείο για να χειρουργήσει δεν θα είχε ιδέα τι ακριβώς να κάνει, αφού όλα θα του ήταν άγνωστα. Αντίθετα αν βάζαμε έναν καθηγητή του 19ου αιώνα σε μια σύγχρονη αίθουσα διδασκαλίας θα ήταν ικανός να διδάξει άνετα τους μαθητές. Οι μέθοδοι διδασκαλίας δυστυχώς ελάχιστα άλλαξαν εδώ και εκατό χρόνια και η εκπαιδευστική δαδικασία παραμένει κατά το μάλλον ή ήττον ίδια με ελάχιστες διαφορές. Παρά τις αλλαγές που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα στο επίπεδο της διδακτικής και της παιδαγωγικής, το διδασκαλοκεντρικό μοντέλο μάθησης είναι και σήμερα η βάση για την απόκτηση της γνώσης. Αυτό πηγάζει από μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη ότι ο καθηγητής είναι ή θα έπρεπε να είναι η αυθεντία και η μόνη πηγή παροχής γνώσης, ενώ οι μαθητές είναι άδεια δοχεία (Tabula rasa) τα οποία γεμίζουν με γνώσεις και πληροφορίες και το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να διαβάζουν και να γράφουν. Αυτή η προσέγγιση δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά στον γεμάτο προκλήσεις σημερινό κόσμο, Τα δεδομένα και οι πληροφορίες για κάθε είδους γνώση είναι διαθέσιμα στις βιβλιοθήκες, στα CD Roms και στο διαδίκτυο. Εκείνο που έχουν ανάγκη σήμερα οι μαθητές είναι να αποκτήσουν τις δεξιότητες και το ενδιαφέρον να ψάχνουν μόνοι τους τις πληροφορίες, να τις χρησιμοποιούν σωστά και να μαθαίνουν να σκέπτονται δημιουργικά για την επίλυση των προβλημάτων που ανακύπτουν στη ζωή τους. Η παρωχημένη ωστόσο διδακτική προσέγγιση για την απόκτηση της γνώσης συνδέεται και με την αντίληψη ότι κύρια αποστολή του σχολείου είναι να προετοιμάσει τους μαθητές για την κατάκτηση μιας θέσης σε ένα ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. 'Eτσι λοιπόν, η εκπαιδευτική διαδικασία καθίσταται το μέσο για την επαγγελματική αποκατάσταση. Το ελληνικό σχολείο -ιδιαίτερα το Λύκειο - έχει αποκτήσει κατά συνέπεια ένα χρησιμοθηρικό χαρακτήρα, όπου η πνευματική και συναισθηματική καλλιέργεια και η μόρφωση των μαθητών έρχονται σε δεύτερη μοίρα, εάν δεν παραμελούνται εντελώς.  http://www.ododeiktes.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=247:ekpedefsi5&catid=34:ekpaidefsi&Itemid=62

What makes a good teacher?

Teachers are important and make a difference.   The quality of teaching is a crucial factor in promoting effective learning in schools.  Effective teaching requires individuals who are academically able and who care about the well-being of children and youth. 

Points Arising from Research

	The most powerful single factor that enhances achievement is feedback – positive, encouraging, clearly targeted.
	The setting of appropriate, specific and challenging goals is critical.
	Effective teachers make purpose and content explicit, plan carefully, use systematic assessment and feedback, make connections, encourage children to think about thinking and model what they want the children to do.

Key Elements of What makes a good teacher?

Research detailing the direct effect of good teaching on pupils is difficult to assess, as relating ‘good teaching’ directly to higher attainment in pupils is almost impossible to verify.   However there are many attempts to analyse what constitutes a ‘good teacher’.   The following points are generally agreed to have an impact on pupils:

Subject Matter Knowledge

Highly knowledgeable and up to date in their subject area, but do not pretend to know it all, willing to learn from pupils

Teachers’ repertoires of best practices

	Provide learner with clear tasks, goals, and requirement and inform them of progress made. A key skill in teaching is the ability to explain and describe things clearly
	Encourage pupils to think, to make connections, to practise and reinforce, to learn from other learners and to feel that if they make mistakes they will not be ridiculed or treated negatively
	Promote pupil participation through problem solving, questioning, discussion and “buzz group” activities
	Treat all pupil questions seriously and do not intimidate or ridicule
	Use regular informal assessment strategies including a range of types of questioning, observation and listening in
	Understand that, since individuals learn at different rates and in different ways, we need to provide a variety of activities, tasks and pace of work, and monitor and evaluate children’s progress
	Use breaks and activities to engage pupils’ thinking and interest
	Turn to reading and research for fresh insights and relating these to their classroom and school
	Work in a shared and collegial way with other staff

Personal qualities

	Demonstrate an empathy with pupil thinking, anticipate misconceptions and allow pupils to develop understanding in a variety of ways
	Observe pupils in class for signs that they are failing to keep up, are bored, or are not understanding
	Show flexibility in responding to pupil needs
	Genuinely want pupils to learn, understand and develop critical thinking abilities, as well as master content or learn skills
	Encourage pupils to take an active role in working through difficulties and take time to work through concepts in detail with those who have difficulties
	Teachers who show enthusiasm for subject, professional area and teaching role motivate pupils as they look forward to coming to that class
	Highly effective teachers are viewed as “easy going”, “relaxed”, with an “open” manner.   This brings a relaxed atmosphere to the classroom
	Communicate effectively
	Are resourceful and positive and adopt a problem-solving approach
	Are creative and imaginative and have an open attitude to change
	Are systematic and well organised, focused, determined and hardworking
	Demonstrate empathy and fairness, are caring and approachable

Teacher Competences

The Standard for Chartered Teachers states that the quality of the educational service depends pre-eminently on the quality of our teachers.   The standard then list the following 4 components:

	Professional values and personal commitments
	Professional knowledge and understanding
	Professional and personal attributes
	Professional action

Ο κακος δασκαλος «χαντακωνει» τους καλους μαθητες

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ Μια ασυνήθιστη γενετική μελέτη ενισχύει την άποψη ότι ένας καλός δάσκαλος μπορεί να κάνει τη διαφορά μέσα στην τάξη, ενώ αντιθέτως ένας κακός δάσκαλος μπορεί να καταστρέψει ακόμη και τους πιο προικισμένους μαθητές. Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science» ανήκει σε ειδικούς του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Φλόριδας και έδειξε ότι ένας χαρισματικός δάσκαλος μπορεί να βοηθήσει παιδιά δημοτικού με «προικισμένο» γενετικό υλικό να διαβάζουν καλύτερα. Την ίδια στιγμή ένας κακός δάσκαλος μπορεί να συμπαρασύρει στον «πάτο» τα παιδιά μιας τάξης, ακόμη και εκείνα που αν είχαν τη σωστή καθοδήγηση θα... έλαμπαν. Προκειμένου να ανακαλύψουν την επίδραση των γονιδίων αλλά και του περιβάλλοντος στην απόδοση ενός μαθητή, οι επιστήμονες στράφηκαν σε ζεύγη διδύμων. Εξέτασαν για την ακρίβεια 280 ζεύγη ομοζυγωτικών διδύμων που μοιράζονται το ίδιο ακριβώς γενετικό υλικό, αλλά και 526 ζεύγη ετεροζυγωτικών διδύμων που έχουν περίπου κατά το ήμισυ το ίδιο γενετικό υλικό (ή όσο μοιράζονται δύο απλά αδέλφια). Σύμφωνα με τη θεωρία των ερευνητών, αν ένα ταυτόσημο δίδυμο έχει καλύτερη επίδοση στο σχολείο σε σχέση με το δεύτερο, λογικά η διαφορά αυτή πιθανότατα να οφείλεται στον δάσκαλο. Ολα τα παιδιά φοιτούσαν σε διαφορετικά δημοτικά σχολεία της Φλόριδας.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=33&artId=299845&dt=24/04/2010#ixzz0xX65TQhu

«Οιδιπους Τυραννος» του Σπ.Ευαγγελατου με Μαρκουλακη και Κ.Καραμπέτη Read more: «Οιδίπους Τύραννος» του Σπ.Ευαγγελάτου με Μαρκο

Ερωτικeς και... ελληνοτουρκικες ιστοριες διαβαζουν οι Ελληνες αυτο το καλοκαιρι

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΚΟΥΖΕΛΗ | Τρίτη 13 Ιουλίου 2010
Εκτύπωση Αποστολή με Email
Μικρό μέγεθος γραμματοσειράς Μεσαίο μέγεθος γραμματοσειράς Μεγάλο μέγεθος γραμματοσειράς
Προσθήκη στο Delicious Προσθήκη στο Facebook Προσθήκη στο Newsvine Bookmark

Μαγιό, καπέλο, αντηλιακό, βιβλίο για την παραλία. Αυτά είναι τα απαραίτητα των διακοπών, με το βιβλίο να αποτελεί ένα από τα βασικά καταναλωτικά αγαθά του καλοκαιριού. Και αν κάποιοι μπορεί να δυσανασχετήσουν από τη γειτνίαση του βιβλίου με το αντηλιακό στην ίδια πρόταση, ας θυμηθούν ότι η κουλτούρα, όπως και ο Θεός, δεν έχει συγκεκριμένο μέρος όπου λατρεύεται.

Με δεδομένο ότι βιβλίο και διακοπές πάνε μαζί, λοιπόν, ο Ιούνιος και ιδίως ο Ιούλιος, μήνες αναχώρησης για εξοχές και θάλασσες, είναι οι πιο ευνοημένοι της αγοράς του βιβλίου. Τι γίνεται όμως όταν η οικονομική κρίση και η αβεβαιότητα επηρεάζουν ή ματαιώνουν τις εφετινές διακοπές; Εχει αυτό επίδραση στην αγορά του βιβλίου; «Το Βήμα» έκανε μια βόλτα σε τρία από τα μεγάλα βιβλιοπωλεία του κέντρου της Αθήνας (Ελευθερουδάκης, Ιανός, Πολιτεία) και σε ένα των προαστίων (Ευριπίδης στη Στοά στο Χαλάνδρι), «ελέγχοντας» την αγοραστική κίνηση και ρωτώντας για τα δέκα βιβλία με τις καλύτερες πωλήσεις στο διάστημα από 1η Ιουνίου ως 8 Ιουλίου.

«Υπήρχε σαφής πτώση σε σχέση με τους αντίστοιχους μήνες της προηγούμενης χρονιάς» λέει ο κ. Σταμάτης Σαμαράς, υπεύθυνος του Ευριπίδη στη Στοά, επιβεβαιώνοντας όσα ακούγονται στην αγορά, «η οποία όμως είναι ελεγχόμενη όσον αφορά εμάς και κυμαίνεται γύρω στο 10%». O Ιούνιος, εν μέσω της αβεβαιότητας για την οικονομική κατάσταση της χώρας και των κυβερνητικών ανακοινώσεων για τα μέτρα λιτότητας, «δημιούργησε αμηχανία στο αναγνωστικό κοινό και πάγωσε τις αγορές του. Σε αυτό θα πρέπει να συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι η Εργατική Εστία δεν μοίρασε εφέτος κουπόνια για βιβλία. Τον Ιούλιο όμως, κατ΄ εξοχήν μήνα του βιβλίου, η κίνηση ανέκαμψε» συνεχίζει ο κ. Σαμαράς.

Λογοτεχνία για γυναίκες, αστυνομική λογοτεχνία, ιστορία, πολιτική και δοκίμιο είναι τα είδη που απαρτίζουν την πρώτη δεκάδα, με τα ευπώλητα και επιτυχημένα βιβλία του εξαμήνου να συνθέτουν την εικόνα. Το στερεότυπο που θέλει τη λογοτεχνία να είναι η μεγάλη ευνοούμενη του καλοκαιριού παραμένει, με επτά στα δέκα βιβλία της λίστας των βιβλιοπωλείων να είναι λογοτεχνικά. Πρωταγωνιστεί η λεγόμενη λογοτεχνία για γυναίκες με το «Τελευταίο τσιγάρο» (Εκδόσεις Ψυχογιός) της Λένας Μαντά, το οποίο είναι το πρώτο σε απόλυτους αριθμούς (1.342 αντίτυπα). Ακολουθεί, από την ίδια κατηγορία, η «Λευκή ορχιδέα» της Καίτης Οικονόμου (επίσης Εκδόσεις Ψυχογιός). Π ιο εκλεπτυσμένες παρουσιάζονται οι προτιμήσεις των πελατών του βιβλιοπωλείου Πολιτεία: στις λογοτεχνικές επιλογές το «Τελευταίο τσιγάρο» και τη «Λευκή ορχιδέα» αντικαθιστούν το «Γυναικών» (Εκδόσεις Μελάνι) του Μιχάλη Γκανά και η «Συνάντηση» (Εκδόσεις Εστία) του Μίλαν Κούντερα, ενώ την πρώτη δεκάδα συμπληρώνουν πολλά δοκίμια «Εξι λοξοί στοχασμοί» (Εκδόσεις Scripta) του Σλάβοϊ Ζίζεκ, «Η Μεγάλη Ιδέα» (Εκδόσεις Τυπωθήτω) του Βασίλη Κρεμμυδά κ.ά.

Τα βιβλία όμως που βρίσκονται σταθερά στην πρώτη δεκάδα και στα τέσσερα βιβλιοπωλεία που ρωτήσαμε δεν είναι λογοτεχνικά. Εντυπωσιακές είναι οι πωλήσεις στο διάστημα αυτού του ενάμιση μήνα (1.293 αντίτυπα) του βιβλίου «Το στρατηγικό βάθος» (Εκδόσεις Ποιότητα) του κ. Αχμέτ Νταβούτογλου , του τούρκου υπουργού Εξωτερικών και καθηγητή Διεθνών Σχέσεων· ένα βιβλίο που εξετάζει τις στρατηγικές και τακτικές της τουρκικής διπλωματίας και το βαθύτερο φιλοσοφικό και κοσμοθεωρητικό υπόβαθρο της πολιτικής ηγεσίας της Τουρκίας των δέκα τελευταίων ετών.

Το δεύτερο βιβλίο που βρέθηκε στα ευπώλητα κατά το συγκεκριμένο διάστημα και στα τέσσερα βιβλιοπωλεία ήταν το «Συνδεδεμένοι» (Εκδόσεις Κάτοπτρο) των Νίκολας Α. Χρηστάκης και Τζέιμς Χ. Φόουλερ, οι οποίοι εκθέτουν με συναρπαστικό τρόπο στοιχεία για τα κοινωνικά δίκτυα που επηρεάζουν τη ζωή μας.

Μήπως εντέλει η κρίση που μας χτυπά την πόρτα μάς κάνει να θέλουμε να γίνουμε περισσότερο κριτικοί, με καλύτερη ενημέρωση για τους γείτονες και το περιβάλλον μας και τη θέση μας σε αυτό, αλλάζοντας και τις καταναλωτικές μας συνήθειες;

Η έκπληξη: Δημουλά εναντίον Μαντά
Η μεγάλη έκπληξη ήταν η δεκάδα των ως τώρα θερινών ευπώλητων του βιβλιοπωλείου Ιανός, στη Σταδίου. Στην πρώτη θέση, με 501 αντίτυπα, βρίσκεται η συλλογή «Τα εύρετρα» (Εκδόσεις Ικαρος) της Κικής Δημουλά . Ακολουθεί, με δεκαπέντε αντίτυπα διαφορά, το «Τελευταίο τσιγάρο» της Λένας Μαντά. «Ηταν εντυπωσιακό ακόμη και για εμάς» λέει στο «Βήμα» ο εκδότης και διευθυντής του Ιανού κ. Βασίλης Χατζηιακώβου, «παρ΄ ότι το τμήμα της ποίησης στο συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο της αλυσίδας Ιανός είναι εξαιρετικά ενημερωμένο και ελκύει μεγάλο αριθμό πελατών».

Ο υποβιβασμός της βασίλισσας των μπεστ σέλερ από τη βραβευμένη ποιήτρια μέσα στο μεσοκαλόκαιρο αποδεικνύει ότι «η Δημουλά αποτελεί σταθερή αξία στην ποίηση και έχει ένα πιστό αναγνωστικό κοινό που περιμένει με αγωνία το επόμενο βιβλίο της» σχολιάζει ο κ. Χατζηιακώβου.

Διαβάστε περισσότερα: www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=60&artId=308884&dt=13%2F07%2F2010#ixzz0xWwBpPt1

Με 20.000 κενα ανοιγουν τα σχολεια

Η σχολική χρονιά θα είναι η δυσκολότερη των τελευταίων ετών, ομολόγησε χθες η υπουργός Παιδείας
ΜΑΡΝΥ ΠΑΠΑΜΑΤΘΑΙΟΥ | Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Εμφραγμα προκαλεί στην εκπαιδευτική κοινότητα η ομολογία της υπουργού Παιδείας κυρίας Αννας Διαμαντοπούλου ότι η εφετινή σχολική χρονιά θα είναι η δυσκολότερη των τελευταίων ετών. Η υπουργός Παιδείας παραδέχθηκε σε σημερινή συνέντευξη Τύπου ότι εφέτος θα είναι η δυσκολότερη χρονιά από τη μεταπολίτευση και μετά, καθώς θα έχουμε τους μισούς διορισμούς εκπαιδευτικών και μεγάλο αριθμό συνταξιοδοτήσεων (11.466 άτομα αποχώρησαν από τα σχολεία ολόκληρης της χώρας). Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι ένας στους εννέα εκπαιδευτικούς υπέβαλε εφέτος παραίτηση, ενώ την ίδια στιγμή οι μόνιμοι διορισμοί μειώθηκαν κατά 50% σε σχέση με την περσινή χρονιά (διορίστηκαν 2.825 άτομα). Το μέτρο του περιορισμού των αποσπάσεων φαίνεται ότι δεν απέδωσε, καθώς έχουν επιστρέψει στα σχολεία λιγότεροι από 5.000 εκπαιδευτικοί, πολλοί από τους οποίους θα επιστρέψουν πιθανότατα σε διοικητικά πόστα, καθώς οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης ανά τη χώρα «άδειασαν» και καλούν τώρα για νέες αποσπάσεις. Αδιάλλακτοι είναι όμως και οι εκπαιδευτικοί, που απειλούν το υπουργείο Παιδείας με «ανταρσία» εάν ακολουθήσει τη μόνη διέξοδο που έχει και ζητήσει υπερωρίες ή μετακινήσεις δασκάλων και καθηγητών. Ολα αυτά ενώ έχει ήδη προγραμματιστεί για την Πέμπτη η πρώτη εφετινή κινητοποίηση των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών της χώρας, με τη μορφή παράστασης διαμαρτυρίας, έξω από το κτίριο του υπουργείου Παιδείας στο Μαρούσι.

Τα δεδομένα που διαμορφώνονται στην εκπαιδευτική κοινότητα είκοσι ημέρες πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς είναι αποκαρδιωτικά: κενά σε δασκάλους και καθηγητές που ξεπερνούν τον αριθμό των 20.000 σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, σχεδιασμός τμημάτων ακόμη και με 30 μαθητές, συγχωνεύσεις τμημάτων, άδεια ταμεία και αδυναμία της Πολιτείας να παρέμβει άμεσα για να επιλύσει τα προβλήματα. Ακόμη και όταν ολοκληρωθεί ο πρώτος κύκλος των προσλήψεων εκπαιδευτικών όμως, την 1η Σεπτεμβρίου, υπολογίζεται ότι θα παραμείνουν στα σχολεία 10.000 με 12.000 κενά. Τα παραπάνω συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια χθεσινής συνάντησης της υπουργού Παιδείας με τους 116 νέους διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας.

Από την πλευρά της η κυρία Διαμαντοπούλου δήλωσε χθες ότι καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να λειτουργήσουν τα σχολεία ομαλά, ενώ το υπουργείο Παιδείας λειτουργεί με 300 λιγότερους υπαλλήλους. Η υπουργός επανέλαβε ότι η κάλυψη κενών θα γίνει με την επιστροφή των αποσπασμένων εκπαιδευτικών στις τάξεις τους, με την ορθολογική κατανομή του εκπαιδευτικού δυναμικού και τις μετακινήσεις εκπαιδευτικών από σχολείο σε σχολείο, στον ίδιο ή ακόμη και σε διπλανό νομό, και με την πρόσληψη χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Οταν ρωτήθηκε δεν ανέφερε τον τελικό αριθμό των αναπληρωτών εκπαιδευτικών που θα προσληφθούν για να καλύψουν τις ανάγκες των σχολείων της χώρας, ενώ ξεκαθάρισε ότι δεν θα επαναληφθεί το φαινόμενο να γίνονται διορισμοί 9 ή και 10 φορές μέσα στη σχολική χρονιά.

Λίγες ημέρες πριν από την έναρξη της εφετινής σχολικής χρονιάς όμως στο υπουργείο Παιδείας έχει σημάνει συναγερμός. Το κύμα των μαζικών παραιτήσεων εκπαιδευτικών λόγω του ασφαλιστικού νομοσχεδίου σε συνδυασμό με την αναμενόμενη αύξηση των μαθητών στα δημόσια σχολεία λόγω αδυναμίας των οικογενειών τους να ανταποκριθούν στα δίδακτρα των ιδιωτικών προκαλεί ανησυχία στην ηγεσία του. Να γίνουν περισσότεροι μόνιμοι διορισμοί στα σχολεία και να κατοχυρωθεί νομοθετικά ο αριθμός των 25 μαθητών ανά τμήμα ως ανώτατος στα σχολεία ζητεί με δήλωσή του το μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) κ. Θ.Κοτσυφάκης. Σύμφωνα με τον κ. Χρ. Κάτσικα, εκπαιδευτικό αναλυτή και ειδικό γραμματέα της Πανελλήνιας Ενωσης Φιλολόγων, «το υπουργείο Παιδείας αντιμετωπίζει τον ευαίσθητο χώρο της σχολικής εκπαίδευσης με λογιστικό τρόπο, καθώς κόβει και ράβει τους αριθμούς στα μέτρα του ΔΝΤ». «Αποτέλεσμα είναι αφενός να μην μπορούν να καλύψουν τα κενά που θα δημιουργηθούν, με κίνδυνο μέσα στον πρώτο μήνα να χαθούν χιλιάδες διδακτικές ώρες, αφετέρου να αλλάζουν τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών καθώς ετοιμάζονται να τους επιβαρύνουν με απλήρωτη υπερωριακή εργασία και μετακινήσεις από περιοχή σε περιοχή».

Πάντως, η υπουργός Παιδείας κάλεσε χθες γονείς και διευθυντές σχολείων να ολοκληρώσουν άμεσα τις εγγραφές στα σχολεία ώστε να γίνει ταχύτερα ο προγραμματισμός. Παράλληλα έδωσε προθεσμία ως τις 5 Σεπτεμβρίου για να καταγράψουν τα σχολεία στην ηλεκτρονική κάρτα τους τον αριθμό των εγγεγραμμένων μαθητών ανά τμήμα. Η κυρία Διαμαντοπούλου τόνισε ότι δεν θα ανεχθεί ανομίες στον χώρο της Παιδείας, ενώ πρόσθεσε ότι οι νόμοι του κράτους συχνά δεν εφαρμόζονται. Επανέλαβε ότι θα υπάρξει αυστηρή αντιμετώπιση του προβλήματος των απουσιών των μαθητών, καθώς, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, δεν μπορεί το σχολείο να εμφανίζει εικόνα διάλυσης μετά το Πάσχα.

Σχετικά με τα σχολικά βιβλία η υπουργός είπε ότι υπήρξε κάποια μικρή καθυστέρηση εξαιτίας της απεργίας των οδηγών φορτηγών. Τέλος ανέφερε ότι η επιλογή των νέων διευθυντών έγινε με τον νέο νόμο του Μαΐου και με βασικό στόχο την αποκομματικοποίηση της Παιδείας.

Η οικονομική κρίση όμως βάζει φρένο και στο επιτυχημένο πρόγραμμα της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης στα Λύκεια. Οπως ανακοινώθηκε χθες, το πρόγραμμα θα εφαρμοστεί εφέτος σε συγκεκριμένες περιοχές και σε επιμέρους μαθήματα, σύμφωνα με τις ανάγκες και τη ζήτηση κάθε σχολείου.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=349998&dt=24/08/2010#ixzz0xWhwjO9N

Mιχαλης Πιερης : Eφτα σημειωσεις για την ποιηση

Mιχάλης Πιερής

Eφτά σημειώσεις για την ποίηση

1
Για να γράψεις ποίηση (και όχι στιχουργήματα) σίγουρα δεν αρκεί το αυθόρμητο ρήμα. H ποιητική διεργασία είναι μια πολύ σύνθετη λειτουργία ―η πιο σύνθετη που υπάρχει. Γιατί κάθε ποιητική φράση πρέπει να συγκρατεί το απόσταγμα πολλών ταυτόχρονα υλικών: της ευαισθησίας, της αισθαντικότητας (όπως έλεγαν παλαιότερα), αλλά και της γνώσης και της νόησης (όπως το γνωρίζουμε σήμερα)· της ισχυρής συγκίνησης, του θυμού και του φόβου, του πάθους και της ενέργειας, που ο γνήσιος ποιητής παίρνει από τις εμπειρίες του βίου (μέσα στις οποίες συγκαταλέγω και τις φαντασιακές) και τις εκπέμπει μέσω του έργου του. Aυτά είναι ζητήματα που εκφράζονται με κάποια δυσκολία, θέλω να πω ότι για την πραγματική μεταποίησή τους χρειάζονται αργοί ρυθμοί εσωτερικής και κειμενικής επεξεργασίας. Ώστε, μπορούμε να μιλούμε για μετάπλαση και μεταβολισμό του βιώματος και όχι για άμεση, απευθείας χρήση του, έστω και αν κάποτε η πρώτη μορφή ενός τέτοιου ποιήματος αποτελεί θερμή άμεση καταγραφή του βιώματος.

2
H ποίηση δεν μπορεί παρά να είναι βιωματική (επομένως και εν πολλοίς αυτοβιογραφική). Όχι μόνο το κάθε ποίημα ως σύνολο, αλλά και κάθε μεμονωμένη ποιητική φράση ή και κάθε λέξη μέσα στο ποίημα, οφείλει να προϋποθέτει μιαν ισχυρή συγκίνηση (διαφορετικά θα είναι, ως υλικό στοιχείο του κειμένου, ανενεργή). Συγκίνηση σωματική, εμπειρική, αναγνωστική, διανοητική, αισθησιακή, πνευματική, ατομική, συλλογική. Eίναι αυτονόητο, βέβαια, ότι όλα αυτά τα βιώματα δεν μπορούν να μεταφέρονται αυτούσια και μηχανικά στο έργο τέχνης. O αναγνώστης όταν διαβάζει ένα έργο, πρέπει να έχει μιαν ηδονική εμπειρία κυρίως μέσω της επαφής με την κειμενική του υπόσταση. Eννοώ, ότι το ποίημα πρέπει να έχει, ως κείμενο, την αυτάρκειά του, όσο καταλυτικό και αν ήταν το βίωμα που το προκάλεσε. Όσο έντονα βιωματικός και αν είναι ένας ποιητής, αν είναι συνειδητός τεχνίτης του λόγου, τότε θεωρεί απαραίτητη συνθήκη την κατχύρωση της κειμενικής αυτονομίας των ποιημάτων του. Διασφαλίζοντας έτσι ότι ο αναγνώστης θα έχει μια δική του προσωπική ηδονή από τη σχέση του με το κείμενο. Hδονή ανάλογη ενδεχομένως με την ηδονή (ή την οδύνη) της εμπειρίας συγγραφής του κειμένου, μα πάντως ανεξάρτητης από τα αισθήματα που είχε βιώσει ο δημιουργός πριν από (ή και κατά) τη διαδικασία της συγγραφής του ποιήματος.

3
O ποιητής, όσο και αν πατά στην πραγματικότητα (και πρέπει να πατά, από αυτήν αντλεί τα πάντα), θα πρέπει ταυτόχρονα «ν' ανυψώνεται κατακόρυφα» (καθώς μας το δίδαξε ο Σολωμός). Bέβαια, η έννοια της «ανύψωσης» (που όντως είναι το παν για την τέχνη της ποίησης από την εποχή του Λογγίνου), δεν μπορεί να γίνει συνταγή για κοινή χρήση από τον καθένα. O κάθε νέος ποιητής οφείλει να επιδιώκει, με τα δικά του μέσα να φανεί «εις μικρόν», έστω, «γενναίος», όπως το είπε ο Kαβάφης. Oφείλει να ανακαλύψει τί είναι γι' αυτόν, για το έργο του, η εμπειρία και η λειτουργία της «ανύψωσης». Πώς ο ίδιος, με τον δικό του, τον κατάδικό του τρόπο, θα κατορθώσει να ανυψωθεί πάνω από τη μιζέρια της ρουτίνας και της καθημερινότητας (περιλαμβάνω σε αυτή και τις συνθήκες του βολέματος κάποτε μέσα σε μιαν καθ' όλα ασφαλή συγγραφική εμπειρία). Γιατί, αν επιτύχει αυτή την ανύψωση, τότε θα περιχαρακώσει στο έργο του, πέρα από τις συγκινήσεις και τα βιώματά του, πέρα από το πάθος και την ένταση, τον φόβο και τον πανικό, θα περιχαρακώσει και το «θαύμα». Εκείνη την οριακή κατάσταση που, εφόσον επιτευχθεί, κατοχυρώνει το γνήσιο έργο τέχνης.
Mε την έννοια του θαύματος δεν εννοώ εδώ υποχρεωτικά το μεγάλο «θαύμα», ή το με θεολογική έννοια «θαύμα» και σίγουρα όχι το με θεολογική έννοια «θαύμα» Eννοώ το μικρό καθημερινό «θαύμα». Tο αίσθημα ότι έχει συμβεί κάτι το οποίο σε έχει αναστατώσει ή σε έχει ξεβολέψει από τη γλυκειά ρουτίνα της καθημερινότητας (περιλαμβάνω εδώ και τη συγγραφική ρουτίνα). Kαι ούτε περιορίζω την έννοια του «θαύματος», σε αυτό που συχνά θεματοποιείται σε μεγάλες και φιλόδοξες ποιητικές συνθέσεις. Kάθε γνήσιο έργο τέχνης προϋποθέτει ή εμπεριέχει την έννοια του «θαύματος», ανεξαρτήτως από το μέγεθος ή τη φιλοδοξία του δημιουργού. Έτσι, την έννοια του «θαύματος», όπως την ορίζω εδώ, δεν χρειάζεται να την αναζητήσει κανείς μόνο σε έργα όπως για παράδειγμα το Άξιον Eστί του Eλύτη ή το ...Kύπρον ου μ' εθέσπισεν... του Σεφέρη. Mπορεί να την ανιχνεύσει και σ' ένα μικρό ποίημα του Aσλάνογλου, για παράδειγμα, του Kαββαδία, ή του Γιώργη Παυλόπουλου. Kάθε δηλαδή γνήσιο ποίημα (μικρό ή μεγάλο) περιέχει αυτή την αίσθηση της λειτουργίας ενός μικρού θαύματος, περιέχει την έννοια της “ανύψωσης”, όπως την περιέγραψα εδώ.

4
H βάση μέσω της οποίας αντιλαμβάνεται ο ποιητής και κατανοεί το χώρο που τον περιβάλλει, είναι το ανθρώπινο σώμα του. Tο σώμα, ως ύλη, μορφή, στάση απέναντι στον κόσμο. Tο σώμα πρώτα κι ύστερα η σκέψη, η διάνοια, η νόηση. Στην τέχνη της ποίησης αυτό είναι κάτι παραπάνω από αξίωμα. Tο ανθρώπινο σώμα μου και η συγκεκριμένη μορφή μου, είναι η πρωτογενής πηγή, η βάση από την οποία ελέγχονται όλα τα σχήματα και αισθήματα, οι διαστάσεις και το μέγεθος, το μέτρο και η κλίμακα που συναρτά τις αισθήσεις και τα αισθήματά μου προς τον έξω κόσμο. Έτσι, η σχέση μου με το «άλλο», είτε είναι ανθρώπινη μορφή, είτε άψυχα αντικείμενα και σχήματα (φυσικά, είτε φτιαγμένα από την επιστήμη ή την τέχνη του ανθρώπου), είναι σχέση κατ' αρχήν σωματική. Eπομένως και η ποίησή μου είναι, εν πολλοίς, υπόθεση σωματική. Φυσικά, σε κάποιο στάδιο αντίληψης και επεξεργασίας αυτών των σωματικών αντιδράσεων, εντυπώσεων και αισθήσεων, υπεισέρχεται αποφασιστικά και η νόηση, ο κριτικός νους, αλλά και το αίσθημα. Όπως, βέβαια, αποφασιστικός παράγοντας είναι και η καλή πίστη που πρέπει να έχει ο ποιητής στον τρόπο που προσεγγίζει και απολαμβάνει, γεύεται και αφομοιώνει αλλότριες εμπειρίες, ξένες αντιδράσεις, τις μορφές και τα έργα των άλλων.


5
H ποίηση φτιάχνεται από λέξεις, συντάγματα λέξεων και φράσεων και από σημεία στίξεως. Aυτό είναι το υλικό της: έντεχνα στοιχισμένες αράδες από λέξεις, φράσεις και παύσεις που δίνουν μιαν αρμονία, ακόμη και όταν πρόθεση του ποιητή είναι να υπονομεύσει μια παλαιότερη αντίληψη για την έννοια της αρμονίας. Ποίηση που είναι κατασκευασμένη από ιδέες και πεποιθήσεις, ρητορικές εικόνες, κυρήγματα και συμπεράσματα δεν είναι άξια του ονόματός της. Γιατί δεν είναι «άδολη» λειτουργία, αλλά προγραμματισμένη (για να μην πω εντεταλμένη) αποστολή ―κι ο ποιητής δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, ούτε μηχάνημα που κατασκευάζει ωραιολογικά ποιήματα, αλλά ούτε και ιεραπόστολος ούτε προφήτης. O ποιητής είναι ένα πολύ προσγειωμένο ανθρώπινο πλάσμα με βασανισμένη σκέψη και αναλωμένο σώμα σε λογής ηδονικές καταχρήσεις. Mε πολύ δυνατά πάθη, έντονες συγκινήσεις και με αυστηρούς κώδικες ηθικής ως προς την καλλιτεχνική του εργασία και ως προς τις αρχές του. Aυτή η αυστηρότητα, πρωτίστως με τον εαυτό του, είναι που τον δείχνει καμιά φορά στα μάτια των άλλων στριφνό ή στριμμένο, δύσκολο, εμπαθή, μανιακό, φιλέρημο. Aυτό φυσικά το τόσο γήινο άτομο «ανυψώνεται», καθώς είπαμε, μέσα στο έργο του. Mέσα στα κείμενά του είναι που κατορθώνεται εκείνη η λυρική ανύψωση που εξαγνίζει και εξαγιάζει το περιβάλλον (στο οποίο κινείται), τις εμπειρίες (τις οποίες βιώνει), τα αισθήματα (που τον κυριαρχούν). O χώρος του ποιητικού κειμένου, είναι ο μόνος πραγματικός χώρος του ποιητή.

6
H τέχνη δεν είναι το μέσο για να διαφύγει ο ποιητής από την πραγματικότητα. Tρόπος για να διαστρέψει την πραγματικότητα, ναι. Tρόπος για να βιώσει δυνατά, έστω και ανάστροφα, πηγαίνοντας «πάνω νερά» όπως το υπέδειξε ο Σεφέρης ή «κόντρα στο καιρό», όπως το τραγούδησαν οι Xαΐνηδες, ναι. Όχι όμως για να αποφύγει την πραγματικότητα. Γιατί από αυτήν αρμέγει, από εκεί αρδεύεται η ποιητική του ενδοχώρα. H τέχνη επιβάλλει, βέβαια, έναν ιδιόμορφο, προσωπικό τρόπο βίου, όχι αποκομμένου από την πραγματική εμπειρία ζωής, αλλά μέσω αισθαντικών, πρωτόγνωρων, δυνατών εμπειριών, που μπορούν να υπάρξουν μόνον όταν βίος και τέχνη γίνονται το ίδιο και το αυτό. Όταν το ένα εφάπτεται στο άλλο καθολικά. Oπότε ούτε διάσταση, ούτε προδοσία υπάρχει από το ένα στο άλλο. H ποιητική τέχνη υποχρεώνει τον ποιητή σε έναν ορισμένο τρόπο ζωής. Kαι ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής, επιβάλλει μια συγκεκριμένη ποιητική στάση.

7
Yπάρχει ένας κώδικας ηθικής μέσα στη διεφθαρμένη, για τη συμβατική ηθική, ζωή του καλλιτέχνη εν γένει ή ειδικότερα του ποιητή. Άλλωστε, η ζωή ενός πραγματικού δημιουργού, όπως και κάθε γνήσιο έργο τέχνης, δεν μπορεί παρά να υπονομεύει τη διαφθορά που περικλείνει ο δήθεν ηθικός βίος της οργανωμένης υποκρισίας, της θρησκοληψίας, της πατριδοκαπηλείας και της σκηνοθετημένης σεμνότητας, που είναι σεμνοτυφία, της νόμιμης απάτης, της κρατικής βίας και της εξουσίας των λογής θεματοφυλάκων της κατεστημένης ηθικής. Mιλώ φυσικά για την εντιμότητα του τεχνίτη που είναι πραγματικά δοσμένος στο έργο που δημιουργεί. Oπότε, ό,τι και αν είναι ο ίδιος στα μάτια και τα μέτρα της συμβατικής ηθικής (ακόμη και ανήθικος ή διεφθαρμένος, για να το πω έτσι προκλητικά), δεν παύει η ζωή του να είναι έντιμη, δεν παύει ο βίος του να είναι αδιάφθορος, εφόσον υπηρετεί με τιμιότητα την τέχνη του.
πηγή:[Α' δημοσίευση, περ. Ύλαντρον, τχ 6-7 (Χριστούγεννα 2005) 84-88.
Τυπώθηκε και σε πλακέτα, εκδόσεις Ύλαντρον, Λευκωσία, 2006

At last - a beach book with a heart

The Island
by Victoria Hislop

It takes a brave writer to set her first novel on a Greek island, to populate it with an assortment of eccentric characters and follow the turbulent love lives of the women. All this against a backdrop of the Second World War. Brave because one might imagine that Louis de Bernières's Captain Corelli's Mandolin had already cornered the market in quirky Mediterranean love stories.

Victoria Hislop, however, has found a very different island, off Crete, for her first book. It is called Spinalonga and it is where lepers were banished to die.

Her story begins in London with Alexis Fielding, a self-assured young woman compelled to discover more about her Cretan mother's past, a past she is mysteriously unwilling to discuss. Her journey takes her back to Crete and to an old family friend who narrates Alexis's family history through three tumultuous generations.

The backbone of her tale is the relationship between two very different sisters: vibrant Anna who is as ambitious as she is beautiful, and Maria, obedient, sensible and faithful. While it might seem as though we've seen these types many times before, along with the loyal but dull husband, the lover who turns out to be a cad, the lovelorn widower who all also appear in the book, The Island fascinates when it shifts to Spinalonga.

Leprosy may be the world's oldest known disease, but it is also one of its most misunderstood. To the fishermen and their families on Crete who can see the leper colony, the first symptom - dry, numb patches on the skin - is to be dreaded. Leprosy, they imagine, is highly contagious. It means a slow and agonising path to death, cast out by loved ones and forced to live out your days with an incurable illness.

The revelation is that, in Hislop's imagination, Spinalonga is more civilised than many aspects of the mainland. There are deaths, but there are marriages, too. These are people imprisoned behind fortressed walls but they have rights and freedoms that gradually come to heal.

In many respects, despite its meticulous research into Cretan culture, Hislop has written a beach novel predictably packed with family sagas, doomed love affairs, devastating secrets. However, she also forces us to reflect on illness, both the nasty, narrow-mindedness of the healthy and the spirit of survival in the so-called 'unclean'. Her message seems as relevant today as it would have been a century ago. Same prejudice, different disease.

Τι απεγιναν οι αριστουχοι πανελλαδικων εξετασεων

"The Island"

Victoria Hislop's first novel "The Island" is an international bestseller. It was selceted for the Richard and Judy Summer Read, and won Victoria the "Newcomer of the Year" Award at the Galaxy British Book Awards 2007. It has been translated into more than a dozen languages.

The Island by Victoria Hislop

http://www.illiterarty.com/reviews/book-review-island-victoria-hislop

A story about the loves, lives and losses of four generations of Greeks; from the fishing village Plaka to London; and the devastating effect of the island off the coast of Plaka: Spinalonga.
The story

Alexis Fielding, a Londoner, is holidaying on Crete and is in a turmoil of indecisiveness. She has knows there are deep dark family secrets on the side of her mother, Sophia, who came from Crete but has always refused to mention anything about her past. She also doesn’t think she loves her long-term boyfriend, Ed, but she doesn’t really understand love and passion. So she is astounded when her mother agrees that she should visit Sophia’s home town, and some of her friends, to finally discover the secrets in her mother’s past.

Alexis leaves Ed sulking in Hania while she makes the long journey to the tiny fishing village of Plaka; her mother’s home town. She is surprised to find that just out to sea from Plaka sits Spinalonga—once the enforced colony for all of Crete’s lepers. Alexis seeks out Fontini, the woman to whom her mother has entrusted with telling their family history. Alexis not only discovers her deep connection to Plaka, but also her equally deep connection to Spinalonga. As Fontini’s tale unfolds, Alexis is drawn into the story of her family, and the passionate loves, hates, and lives of the villagers. And of course, their silent neighbours across the water.
The style

Victoria Hislop has tried to create a four generation family saga, as is the popular and done thing in some circles. She’s got the correct elements in play; secrets, lies, betrayal, deceit, scandal, love, leprosy (okay, maybe leprosy isn’t an essential element of the genre, but you get the drift). She has the exotic setting (for all those non-Creteans out there). She has a cast of characters who are flung across the spectrum from saintly to evil. She even has the obligatory war-disrupts-lives vibe. It’s all there. I have read some really amazing examples of the genre that have absolutely blown me away and The Island, unfortunately, is not going to be added to that list. It left me luke-warm, at best. And the worst part is that it had so much promise!

The Island is divided into four parts, and the whole thing is told from the third person limited perspective. Part one, in the present, is mainly told with Alexis. Part two and three make up the bulk of the story, and flick back to the past. This bit of the story is being told by Fontini, but obviously for ease of telling it is told third person narrative from various points of view, although mainly that of Maria, Sophia’s aunt. The fourth and final part is back to the present with Alexis and Sophia.
συνέχεια http://www.illiterarty.com/reviews/book-review-island-victoria-hislop