Η Βικτόρια Χίσλοπ μιλά στην “Π”

Η Βικτόρια Χίσλοπ μιλά στην “Π”

Της Κατερίνας Μυλωνά

“Η Ελλάδα μου δίνει πάντα έμπνευση και υλικό για μυθοπλασία”

Η δημοσιογράφος και συγγραφέας, Βικτόρια Χίσλοπ, επιστρέφει στην Κρήτη με το νέο της βιβλίο “Το Νήμα” και μιλά στην «Π» για τη χώρα μας, την κρίση και “Το Νησί”

Όλος ο κόσμος, αλλά, κυρίως, οι Κρητικοί, την αγάπησαν μέσα από τις σελίδες του πρώτου της βιβλίου «Το Νησί».

Χρόνια αργότερα, «επιστρέφει» στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη με το νέο της μυθιστόρημα, «Το Νήμα».

Η Βικτόρια Χίσλοπ θα βρίσκεται στο Ηράκλειο την ερχόμενη Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου για να παρουσιάσει το τελευταίο της δημιούργημα. Η εκδήλωση, που διοργανώνουν οι εκδόσεις Δίοπτρα και το βιβλιοπωλείο Δοκιμάκης, θα γίνει στις 7.30 το απόγευμα στο Επιμελητήριο Ηρακλείου.

Σε συνέντευξή της στην «Π», μιλά για το σίριαλ που άλλαξε την αισθητική στην ελληνική τηλεόραση, «Το Νησί» και την Ελλάδα που αγάπησε και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την ίδια.

Το τελευταίο σας βιβλίο μιλά για τη Θεσσαλονίκη. Πώς αποφασίσατε να γράψετε ξανά για την Ελλάδα;

«Όταν τελειώνω ένα βιβλίο, δεν έχω ιδέα τι θα κάνω στη συνέχεια. Περιμένω να έρθει η έμπνευση. Το δεύτερό μου μυθιστόρημα διαδραματιζόταν στην Ισπανία, και νομίζω πως μόλις τέλειωσα το «Γυρισμό», που αναφερόταν στον ισπανικό Εμφύλιο, με κάλεσε το Βρετανικό Συμβούλιο στη Θεσσαλονίκη για να δώσω μία διάλεξη στο Πανεπιστήμιο. Η Θεσσαλονίκη με συνεπήρε, κατάλαβα ότι έκρυβε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία και είχε μια σύνθετη ιστορία, την οποία άρχισα να μελετώ. Δεν προσέλκυσε το ενδιαφέρον μου η αρχαία Ελλάδα αλλά η πρόσφατη ιστορία που έχει αφήσει τα σημάδια της στο σήμερα, η Ανταλλαγή των Πληθυσμών του 1923, η ιστορία των Εβραίων, η Κατοχή, η περίοδος του Εμφυλίου Πολέμου, η Δικτατορία ως και σήμερα. Η Ελλάδα μού δίνει, εξάλλου, πάντα έμπνευση και υλικό για μυθοπλασία.»

Σας αναγνωρίζουν το γεγονός ότι πριν ξεκινήσετε να γράφετε, μελετάτε, πρώτα, την ιστορία του εκάστοτε τόπου, στον οποίο αναφέρεστε; Μιλήστε μας για την έρευνά σας πριν «Το Νήμα».

Συνήθως, η έρευνά μου διαρκεί τουλάχιστον δύο χρόνια και μελετώ κυρίως σε βιβλιοθήκες στο Λονδίνο (τη Βιβλιοθήκη του Λονδίνου και τη Βρετανική Βιβλιοθήκη). Είμαι τυχερή διότι η πρόσφατη ελληνική ιστορία έχει απασχολήσει πολλούς Άγγλους και Αμερικανούς ιστορικούς, συνεπώς, υπάρχει πολύ υλικό, το οποίο αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα. Ακόμα, διαβάζω μεταφρασμένα ελληνικά βιβλία, να σημειώσω ότι προσπαθώ να μάθω τη γλώσσα αλλά δεν είμαι, ακόμα, καλή στο διάβασμα. Έχω δει, επίσης, πολλές φωτογραφίες στο Μουσείο Μπενάκη, που μου φάνηκαν ιδιαίτερα χρήσιμες. Περιγράφουν πώς ήταν η ζωή στους δρόμους, επί Κατοχής, για παράδειγμα, κάτι που δεν μπορεί ποτέ να περιγραφεί με λέξεις.

Περιπλανήθηκα, τέλος, επί μέρες στη Θεσσαλονίκη, παρατηρούσα ανθρώπους και άκουγα μουσικά κομμάτια από την εποχή, στην οποία αναφέρομαι στο βιβλίο.»