Η µεγάλη γιορτή των µουσείων

 

Χωρίς εισιτήριο, µε συνοδεία µουσικής, ξεναγήσεις, µπαζάρ και εκπτώσεις γιορτάζεται σήµερα η Διεθνής Ηµέρα Μουσείων, σε πολλές περιπτώσεις έως τα µεσάνυχτα
Δεν πρόλαβαν να σβήσουν τα φώτα από την Ευρωπαϊκή Νύχτα Μουσείων, που γιορτάστηκε το Σάββατο, και σήµερα ξηµέρωσε η Διεθνής Ηµέρα Μουσείων. Και µπορεί τα ελληνικά µουσεία να µην έχουν πολλούς λόγους να γιορτάζουν – δεν είναι λίγα εκείνα που υπολειτουργούν διότι δεν διαθέτουν φυλακτικό προσωπικό, ενώ η πτώση της επισκεψιµότητάς τους σε ορισµένες περιπτώσεις φτάνει έως και το 30% –, ωστόσο δεν το βάζουν κάτω. Ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες τους για τον σηµερινό εορτασµό, µας υποδέχονται µε ελεύθερη είσοδο, ετοιµάζουν εκδηλώσεις για να µας καλωσορίσουν και, παρά το γεγονός ότι γιορτάζουν την «ηµέρα», πολλά είναι εκείνα που θα ξενυχτήσουν κάτω από το ολόγιοµο φεγγάρι.

Ανοιχτό έως τα µεσάνυχτα εκτάκτως απόψε το Νέο Μουσείο Ακρόπολης (Διονυσίου Αρεοπαγίτου 15), ενώ από τις 20.30 στο προαύλιο η Συµφωνική Ορχήστρα του Δήµου Αθηναίων υπό τον Ε. Καλκάνη και η Μεικτή Χορωδία του Δήµου υπό τον Στ. Μπερή θα ερµηνεύσουν έργα των Μπετόβεν, Μουσόργκσκι και Μποροντίν. Μία µόλις ανάσα από τη «δύσκολη» οδό Τοσίτσα, µοιάζει µε όαση το αίθριο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (Πατησίων 44), όπου απόψε στις 19.00 η χορωδία της ΕΡΤ θα ερµηνεύσει τον «Μεγάλο Ερωτικό» του Μάνου Χατζιδάκι υπό τον Δηµήτρη Μπουζάνη.

Τζαζ ρυθµούς θα απολαύσουν όσοι σπεύσουνστο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138 και Ανδρονίκου) από το κουαρτέτο της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ και τους παραγωγούς του Kosmos, από τις 21.00,

ενώ οι εκθέσεις του µουσείου θα είναι ανοιχτές έως τις 20.00 και στο πωλητήριο οι εκπτώσεις θα κυµαίνονται από 10% έως 50%. Αν πάλι οι µουσικές προτιµήσεις σας είναι πιο παραδοσιακές, ένα ταξίδι στη µουσική της Κωνσταντινούπολης, της Ιωνίας, του Αιγαίου και της Κύπρου σάς περιµένει από τις 20.00 στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων (Διογένους 1-3).

Κεντρική εκδήλωση τωνεορτασµών που έχουν ως θέµα τα µουσεία και τη µνήµη θα γίνει στις 19.30 στο Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισµού «Φιλιώ Χαϊδεµένου» (Δεκελείας και Ατταλείας, Ν. Φιλαδέλφεια) µε την συµµετοχή του υπουργού Πολιτισµού και Τουρισµού, Παύλου Γερουλάνου. Πιο επίκαιρο από ποτέ, το χρήµα δεν θα µπορούσε να λείπει από τη γιορτή των µουσείων. Γι’ αυτό και το νεοσύστατο Μουσείο της Τραπέζης Ελλάδος (Αµερικής 3) θα είναι ανοιχτό για να µας αποκαλύψει τη σχέση της Ακρόπολης µε το χρήµα, αλλά και να µας µυήσει στη σύχρονη νοµισµατική ιστορία της Ελλάδας µέσα από ξεναγήσεις στις 11.00 και στις 17.00. Το δε γειτονικό Νοµισµατικό Μουσείο (Πανεπιστηµίου 12) στις 12.00 παρουσιάζει τα αρχαιολογικά ταξίδια του ανασκαφέα της Τροίας και των Μυκηνών, Ερρίκου Σλίµαν, µέσα από την αποτύπωσή τους στην κατοικία του, που σήµερα στεγάζει το µουσείο.

Ώς τα µεσάνυχτα θα υποδέχεται τους επισκέπτες και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Β. Γεωργίου 17-19 και Ρηγίλλης) µε οπτικοακουστικά και ηχητικά έργα στο αίθριο και το περιστύλιο, ενώ µπαζάρ µε 50% έκπτωση θα λειτουργεί στο πωλητήριο. Η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαµπράκη-Πλάκα, δε, θα ξεναγήσει το κοινό στην έκθεση-αφιέρωµα στον Γιάννη Μόραλη στις 19.00, ενώ η Πινακοθήκη (Βασ. Κωνσταντίνου 50) θα µείνει ανοιχτή έως τις 21.00.

link

Το πλήρες πρόγραµµα του εορτασµού στην ιστοσελίδα http://assets.
tanea.grhttp://assets.tanea.gr/files/ mm.pdf

«Πιτζάµα πάρτι» στη Θεσσαλονίκη

Στις… σκιές των αγαλµάτων θα κοιµηθούν 50 παιδιά ηλικίας 6-12 ετών από τη Θεσσαλονίκη προκειµένου να δηµιουργήσουν τις δικές τους µνήµες µουσείων και πολιτισµού. Το πρόγραµµα «Διανυκτέρευση στο µουσείο» υλοποιεί η Αντιδηµαρχία Πολιτισµού, Παιδείας και Νεολαίας σε συνεργασία µε το Αρχαιολογικό και το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα το βράδυ της ερχόµενης Παρασκευής (20 Μαΐου), συµµετέχοντας µε τον δικό της τρόπο στη Διεθνή Μέρα Μουσείων. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο 30 συνολικάπαιδιά (ηλικίας 6-12 ετών) και στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα 20 παιδιά (ηλικίας 9-12 ετών), οι γονείς των οποίων θα έχουν φροντίσει να τα εφοδιάσουν µε υπνόσακο, µαξιλάρια, φακό, παντόφλες και ζεστά ρούχα. Τα παιδιά θα περάσουν περισσότερες από 12 ώρες συµµετέχοντας σε εκπαιδευτικάπρογράµµατα και δηµιουργώντας µνήµες πολιτισµού.

www.tanea.gr

Το διαδίκτυο και οι συνέπειές του, το θέμα των πανελλαδικών

Στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας διαγωνίζονται οι υποψήφιοι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  08:58 | ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:  πριν 34'

1Share

emailεκτύπωσημικρό μέγεθος  μεγάλο μέγεθος

Με το μάθημα της Νεοελληνικής  Γλώσσας  και θέμα στο κλίμα «των ημερών» ξεκίνησαν σήμερα το πρωί οι πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή στα Ιδρύματα της ανώτατης εκπαίδευσης. Τα θέμα  που επέλεξαν για την έκθεση και την πρεμιέρα των πανελλαδικών εξετάσεων τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων αφορά το Διαδίκτυο, την χρήση του σχολείο, την θετική και την αρνητική του πλευρά.
«Εύχομαι σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες  καλή επιτυχία και αποτελέσματα αντάξια των προσδοκιών και της προσπάθειάς τους» δήλωσε πριν από λίγο η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου. «Έχετε φτάσει με μεγάλο κόπο ως εδώ, αλλά δεν θα κριθεί η ζωή σας από μία στιγμή.  Η νέα πορεία που ξεκινάτε θα είναι γεμάτη προκλήσεις και ευκαιρίες για όλους» συνέχισε.
«Θα ήθελα, για ακόμα μία χρονιά, να ευχαριστήσω τους εκπαιδευτικούς σε όλη τη χώρα, που στηρίζουν τα παιδιά σε αυτή την προσπάθειά τους, καθώς και όλους τους διοικητικούς υπαλλήλους του υπουργείου, που εργάζονται για την καλή οργάνωση των εξετάσεων» κατέληξε η υπουργός  Παιδείας.
πηγή:http://www.tovima.gr

Ο γάμος της χρονιάς στη Βρετανία Ολοκληρώθηκε με το φιλί στο μπαλκόνι του Μπάκιγχαμ η γαμήλια τελετή

 Με τους δρόμους του Λονδίνου να έχουν κατακλυσθεί από χιλιάδες βρετανούς αλλά και ξένους επισκέπτες, ο γάμος του πρίγκιπα Γουίλιαμ και της Κέιτ Μίντλετον, Δούκα και Δούκισσας του Κέιμπριτζ, ολοκληρώθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής με το πρώτο τους φιλί ως σύζυγοι στο ιστορικό μπαλκόνι του παλατιού του Μπάκιγχαμ.

Εκατομμύρια τηλεθεατές σε ζωντανές μεταδόσεις ανά τον κόσμο παρακολούθησαν το γάμο της χρονιάς, ενώ οι πανηγυρικές διαθέσεις στη βρετανική πρωτεύουσα επισφραγίστηκαν με 5.000 πάρτι που έλαβαν χώρα αμέσως μετά τη λήξη της τελετής.

Χίλιοι εννιακόσιοι προσκεκλημένοι παρακολούθησαν το μυστήριο στο Αββαείο του Γουεστμίνιστερ, όπου οι πρίγκιπες Γουίλιαμ και Χάρι έφτασαν πρώτοι για να ακολουθήσει, σύμφωνα με το πρωτόκολλο, η προέλευση των γαλαζοαίματων από τις άλλες χώρες και στη συνέχεια η προσέλευση των μελών της Βρετανικής Βασιλικής οικογένειας.

Η κομψότητα και ο νεανικός αέρας των δύο αδερφών σχολιάστηκε ιδιαίτερα από τα βρετανικά κανάλια.
Ο Γουίλιαμ θέλησε να φτάσει νωρίτερα στον Αββαείο για να έχει τον χρόνο να χαλαρώσει, να χαιρετήσει τον κόσμο, αλλά και να υποδεχτεί -όπως επιβάλει το πρωτόκολλο- τους υψηλόβαθμους προσκεκλημένους.

Συμβολική θεωρήθηκε η κίνηση του γαμπρού να χαιρετήσει πρώτα τους Σπένσερ, την οικογένεια της μητέρας του.

Ντυμένη στα κίτρινα έφτασε στο Αββαείο η Βασίλισσα Ελισάβετ επιβεβαιώνοντας τα προγνωστικά, καθώς είναι γνωστή η προτίμησή της σε αυτό το χρώμα. Τα ρούχα της ήταν σχεδιασμένα από την υπεύθυνη της προσωπικής της γκαρνταρόμπας, ΄Αντζελα Κέλι.

Επιτέλους αποκαλύφθηκε και το νυφικό της Κέιτ που κατάφερε να το κρατήσει μυστικό μέχρι την ημέρα του γάμου. Η νύφη διάλεξε μια δημιουργία επιβλητική, αλλά ταυτόχρονα μοντέρνα και με νεανικό αέρα με την υπογραφή της Σάρα Μπάρτον που έχει αναλάβει τα ηνία του οίκου Alexander McQueen μετά τον θάνατο του βρετανού σχεδιαστή.

Χαρακτηριστικά του νυφικού η δαντέλα στο μπούστο, η σατέν με όγκο φούστα αλλά και το πέπλο που σκέπαζε το πρόσωπό της. Αξιοσημείωτο επίσης, το γεγονός ότι προτίμησε να αφήσει ελεύθερα τα μαλλιά της. Φόρεσε, τέλος, τιάρα από τα ιστορικά κοσμήματα του οίκου των Γουίνδσορ με την υπογραφή Cartier.

Ο πρίγκιπας Γουίλιαμ και η Κέιτ Μίντλετον έδωσαν τους όρκους αιώνιας πίστης και αφοσίωσης -η μοναδική στιγμή που η νύφη εμφανίστηκε ελαφρώς ταραγμένη μιλώντας ψιθυριστά- ενώ με δυσκολία ο πρίγκιπας πέρασε τη βέρα στο δάχτυλο της νύφης (σημειωτέον, βέρα πέρασε στο δάχτυλό της μόνο εκείνη διότι ο πρίγκιπας Γουίλιαμ ως μέλλων Βασιλιάς δεν φοράει βέρα). Στη συνέχεια το ζευγάρι αποσύρθηκε με τους γονείς και τους στενούς συγγενείς για τις γαμήλιες υπογραφές.

Μετά το πέρας της τελετής το ζευγάρι αποχώρησε από το Αββαείο, αφού πρώτα υποκλίθηκε στη Βασίλισσα Ελισάβετ, ακολουθούμενο από τους κουμπάρους και τους γονείς του και κατευθύνθηκε προς το Μπάκινχαμ με ανοιχτή άμαξα -καθώς ο καιρός τελικά το επέτρεψε -χαιρετώντας τα συγκεντρωμένα πλήθη. Ακολούθησαν τα μέλη της βασιλικής οικογένειας και οι γονείς της Κέιτ, συνοδεία συντάγματος του περίφημου Household Cavalry, με επίσημη στολή.

Το ζευγάρι έφθασε στο Μπάκινχαμ για να γίνει η φωτογράφηση με συγγενείς και μέλη βασιλικών οικογενειών και αμέσως μετά η πολυαναμενόμενη εμφάνισή του στο μπαλκόνι του Μπάκινχαμ.

Εν αναμονή του φιλιού του πρίγκιπα Γουίλιαμ και της Κέιτ Μίντλετον ως συζύγους βρέθηκαν εκατοντάδες τηλεοπτικά δίκτυα, αλλά και πλήθος του κόσμου που κατευθύνθηκε προς τα εκεί σε μια πανηγυρική ατμόσφαιρα περιμένοντας να ξαναζήσει το 1981 όταν στο ίδιο μπαλκόνι ο πρίγκιπας Κάρολος και η Νταϊάνα ως νεόνυμφοι φιλήθηκαν κάτω από τις επευφημίες χιλιάδων θεατών που ανταμείφθηκαν με τον καλύτερο τρόπο για την υπομονή τους.

Πρώτοι απ' όλους στο μπαλκόνι του παλατιού του Μπάκιγχαμ εμφανίστηκαν οι νεόνυμφοι Γουίλιαμ και Κέιτ, ο Δούκας και η Δούκισσα του Κέιμπριτζ, πλέον. Χαιρέτισαν τα συγκεντρωμένα πλήθη και έδωσαν το πρώτο τους δημόσιο φιλί. 

Στο ίδιο μπαλκόνι εμφανίστηκε η βασίλισσα Ελισάβετ, οι γονείς, οι συγγενείς του ζευγαριού, καθώς επίσης και τα παρανυφάκια.

Στο Μπάκινχαμ το ζευγάρι παρέθεσε γαμήλιο breakfast σε 600 προσκεκλημένους με αγγλικό κρασί - για να ενισχύσουν την τοπική οινοπαραγωγή.

Από τους διάσημους προσκεκλημένους, η Βικτόρια και ο Ντέιβιντ Μπέκαμ ήταν εκείνοι που εντυπωσίασαν τον βρετανικό τύπο. Σύμφωνα με ανταποκριτές βρετανικών καναλιών, η πλατεία Τραφάλγκαρ σείστηκε όταν στις γιγαντοοθόνες που ήταν στημένες στους δρόμους προβλήθηκε η άφιξη του διάσημου ζευγαριού.

Οι στιλιστικές τους επιλογές, αλλά και το σοβαρό τους ύφος σχολιάστηκαν εκτενώς. Να αναφέρουμε ότι το φόρεμα της εγκυμονούσας Βικτόρια σχεδιάστηκε από την ίδια, ενώ το εντυπωσιακό καπέλο της είναι δημιουργία του Φίλιπ Τρέισι.

Μεταξύ των καλεσμένων που βρέθηκαν στο Αββαείο ήταν ο πρωθυπουργός της χώρας, Ντέιβιντ Κάμερον, ο δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον, η πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Τζούλια Γκίλαρντ, ο σερ ΄Ελτον Τζον, ο σκηνοθέτης και πρώην σύζυγος της Μαντόνα, Γκάι Ρίτσι, ο Mr Bean, κατά κόσμον Ρόαν Άντικινσον, και πολλά μέλη βασιλικών οικογενειών ανά τον κόσμο.

 

http://www.tovima.gr/flash/article/?aid=398061

Kate Middleton engagement ring

You don’t have to be a Royal to look like one! Possibly the most talked about aspect of the royal wedding 2011 is Kate Middleton Engagement Ring. Royal watchers the world over are actively looking online for their own “similar looking’ ring to wear. The choice is extensive and we are showcasing a few for you here.

Kate Middleton Engagement Ring is an oval 18 carat blue sapphire encircled by 14 brilliant cut diamonds on a cluster setting in an 18K white gold band. Back in 1981 when the ring was made jewelry exchange rates estimated the Royal Ring was estimates at 28,000 pounds, equivalent to $65,000.

Why Prince William Gave Kate Dianna’s Engagement Ring

Prince William surprised many people when he presented Kate Middleton with his mothers engagement ring from 1981. Some say it could bring bad luck to Kate given the problems Dianna had in her life after her wedding. However most people were just interested in why William chose it when he could have access to any ring from anywhere in the world.
William puts it very simply ” giving Kate my mothers engagement ring is just my way of giving her (Dianna) a part in the celebrations”. He added “she had better look after it or she will be in trouble” (as he smiles).

History Of Kate Middleton Engagement Ring

Back in 1981 Prince Williams mother Lady Dianna was presented with a tray of engagement rings for to choose. From those available she chose the ring Kate Middleton is now wearing. The Royal Family’s Jeweller is Garrard Jewellers she chose the stunning sapphire and diamond ring from their cataloge. Now it will also be used for the Royal Wedding 2011.

Kate Middleton Engagement Ring Causing Online Rush For Replicas

Just as it was in 1981, so it is in 2011. The rush to buy a replica Kate Middleton engagement ring is the same if not more than it was when Princess Dianna first received the same ring.
Jewellers around the world are struggling to keep up with demand. Of course the real ring is well beyond the average person however due to modern manufacturing techniques you can own your own for a fraction of the price. Many have real diamonds.

Tags: Engagement Ring, Kate Middleton engagement ring, Prince William and Kate Middleton, Royal Wedding 2011, Royal Wedding 2011 Memorabilia.

Filed under Kate Middleton Engagement Ring, Royal Wedding 2011, Royal Wedding 2011 Memorabilia, Royal Wedding Merchandise:Prince William and Kate Middleton by Royal Connoisseur on Feb 16th, 2011. Comment. 

January 16, 2011

Royal Wedding Merchandise:Prince William and Kate Middleton

0

Royal Wedding Merchandise:Prince William and Kate Middleton, is becoming one of the hottest items online and now its your opportunity to grab a piece of history.
With the best possible prices available online, you are sure to find exactly what you have been looking for. Listed below are some of the most popular items currently available. Beginning with the best gift idea for 2011, a replica Kate Middleton Engagement Ring! (you won’t believe how affordable it is).

A very close second is the Prince William and Kate Middleton Engagement Commemorative Coffee Mug Cup. It really is a “must have” for anyone who appreciates the Royal Family and wants to have a lasting memory piece. This Cup is a statement of support for the Royal Couple and shows your friends and family every time they visit for a cup of tea or coffee.

http://royalwedding2011site.com/

Ολα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον πριγκιπικό γάμο στη Βρετανία

Μόλις μία ημέρα απομένει για την τέλεση του πριγκιπικού γάμου μεταξύ του πρίγκιπα Γουίλιαμ και της αγαπημένης του Κέιτ Μίνλτον. Ενόσω εκατομμύρια Βρετανοί και μη αναμένουν με ανυπομονησία την μεγάλη ώρα περίπου 8.000 δημοσιογράφοι, έχουν συγκεντρωθεί στη βρετανική πρωτεύουσα για να καλύψουν το ευτυχές γεγονός, που θα τελεστεί στις 11.00 στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.

 

Από τους πρώτους θα φτάσουν στην εκκλησία, ο πρίγκιπας Γουίλιαμ και ο κουμπάρος του ζεύγους, ο αδερφός του πρίγκιπας Χάρι. Τα παρανυφάκια θα φτάσουν στην εκκλησία αργότερα, ενώ παρά την βρετανική παράδοση που τα θέλει να είναι παιδάκια, μεταξύ αυτών θα συγκαταλέγεται και η 27χρο η αδερφή της Κέιτ, Φιλίπα.

Η νύφη, η ακριβής ώρα προσέλευσης της οποίας γίνεται αντικείμενο «χοντρών» στοιχημάτων στο Λονδίνο θα καταφτάσει συνοδευόμενη από τον πατέρα της Μάικλ Μίντλτον, φορώντας ένα νυφικό ο σχεδιαστής του οποίου παραμένει επτασφράγιστο μυστικό. Μάλιστα για να μην υπάρξουν διαρροές στον Τύπο, το φόρεμα ράβεται μέσα στο παλάτι του Μπάκινχαμ και αναμένεται να κοστίσει περισσότερα από 300.000 ευρώ.

Σύμφωνα με έγκυρες βασιλικές πηγές, τον σχεδιασμό του φορέματος της έχει κάνει η ίδια η μέλλουσα πριγκίπισσα. Το νυφικό αναμένεται να είναι φτιαγμένο από σατέν και δαντέλα ιβουάρ χρώματος με μαργαριταρένια κουμπιά, ενώ η «απαραίτητη» ουρά θα έχει μήκος τρία μέτρα. Η Κέιτ θα αφήσει λυτά τα μαλλιά της και θα φοράει μία τιάρα που ανήκει στα κοσμήματα του βρετανικού στέμματος.

Ο στολισμός της εκκλησίας, ο οποίος θα κοστίσει περίπου 550.000 ευρώ αναμένεται να είναι υπερπολυτελής, ενώ μεταξύ των εκατοντάδων χιλιάδων λουλουδιών συγκαταλέγονται και οκτώ μεγάλα δέντρα ύψους 16 μέτρων τα οποία έχουν ήδη μεταφερθεί μέσα στον ναό.

Μεταξύ άλλων ένα από τα στοιχεία του γάμου που έχουν προκαλέσει μεγάλο σχολιασμό αποτελεί η μακροσκελής λίστα των καλεσμένων που τελικά θα απαρτίζεται από 1.900 υψηλούς προσκεκλημένους. Πέραν των γαλαζοαίματων, συγγενών και μη, το ζευγάρι έχει καλέσει 250 φίλους του μεταξύ των οποίων φιγουράρουν τρεις πρώην αγαπημένες του Γουίλιαμ και δύο της Κέιτ. Φυσικά από τον κατάλογο δεν θα μπορούσαν να λείπουν και διασημότητες, όπως ο Έλτον Τζον, το ζεύγος Ντέιβιντ και Βικτόρια Μπέκαμ και ο Ρόουαν Άτκινσον. Έκπληξη έχει προκαλέσει το γεγονός ότι ενώ προσεκλήθη η πρώην πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία δεν θα παραστεί για λόγους υγείας, οι πρώην πρωθυπουργοί των Εργατικών Γκόρντον Μπράουν και Τόνι Μπλερ έμειναν εκτός του πριγκιπικού γάμου.

Μετά την τέλεση του μυστηρίου θα ακολουθήσει η παραδοσιακή παρέλαση των νεόνυμφων με άμαξα που θα τους πάει στο Μπάκινχαμ, όπου σύσσωμη η βασιλική οικογένεια θα πραγματοποιήσει χαιρετισμό όπως ορίζει η βρετανική παράδοση.

Στην δεξίωση που θα ακολουθήσει, ο ακριβής κατάλογος των εδεσμάτων δεν έχει δωθεί στη δημοσιότητα όμως οι σεφ του παλατιού υπό τον επικεφαλής τους Μαρκ Φλάναγκαν εργάζονται πυρετωδώς εδώ και αρκετές ημέρες ώστε όλα να είναι άψογα για την μεγάλη ημέρα. Χιλιάδες φιάλες σαμπάνιας Bollinger θα ανοιχτούν εις υγείαν του ζεύγους, ενώ θα σερβιριστεί και βρετανικό κρασί.

Όσο για τη γαμήλια τούρτα, η εταιρεία που έχει αναλάβει την προετοιμασία της αναφέρει ότι ο στολισμός θα γίνει με συμβολικά λουλούδια, χαρακτηριστικό της Βικτωριανής εποχής. Η τούρτα θα είναι παραδοσιακά πολυεπίπεδη και όλες οι στρώσεις θα έχουν διαφορετικό θέμα, καθώς το πριγκιπικό ζευγάρι επέλεξε να στολίσει την τούρτα μεταξύ άλλων και με γαμήλια ρόδα, που συμβολίζουν την ευτυχία και βελανίδια, που συμβολίζουν τη δύναμη και την αντοχή. Παράλληλα, θα υπάρχει και μια δεύτερη τούρτα που αποτελεί το αγαπημένο γλυκό του Γουίλιαμ και είναι φτιαγμένη από μαύρη σοκολάτα και μπισκότα.

Παρόλη την πολυτέλεια την οποία διακρίνει κάθε λεπτομέρεια του γάμου, την μερίδα του λέοντος συνολικά 22.5 εκατομμυρίων ευρώ που θα δαπανηθούν για την μεγάλη ημέρα θα αφιερωθεί στην ασφάλεια της βασιλικής οικογένειας και των εκλεκτών προσκεκλημένων της. Το πλάνο των αστυνομικών αρχών θα περιλαμβάνει ελεύθερους σκοπευτές, αστυνομικούς με πολιτικά, εκπαιδευμένα σκυλιά και όλα αυτά με την απαραίτητη διακριτικότητα για να μην προξενήσουν άγχος στον κόσμο. Όμως παρά την επιθυμία των υπευθύνων να μην είναι ιδιαιτέρως αισθητή η αστυνομική παρουσία στους χώρους όπου θα βρίσκονται συγκεντρωμένοι χιλιάδες Βρετανοί και ξένοι πολίτες για να παρακολουθήσουν τους γαμήλιους εορτασμούς, χτες, οι βρετανικές αρχές προέβησαν σε προληπτικές συλλήψεις ακτιβιστών ώστε να προλάβουν μια ενέργεια που θα σκιάζε την λαμπρότητα και την εύρυθμη λειτουργία του βασιλικού προγράμματος.
πηγή:http://www.tovima.gr  

Etymology of the English word democracy

Etymology of the English word democracy

the English word democracy

derived from the French word democratie

derived from the Latin word democratia (democracy)

derived from the Greek word demokratia, δημοκρατία

derived from the Late Greek word demos, δῆμος (the public (as bound together socially))

derived from the Proto-Indo-European root *da-

derived from the Proto-Indo-European root *dā-

derived from the Greek word kratos, κράτος (vigor ('great'))

derived from the Proto-Indo-European root *kar-

using the Greek suffix -kratia, -κρατία

derived from the Greek word kratein

Date

The earliest known usage of democracy in English dates from the 16th century.

Cognates

Dutch democratie, French démocratie, German Demokratie, Icelandic demókrati, Swedish demokrati

Usage

Word found in Modern English


http://www.myetymology.com/english/democracy.html

Tsunami, raz de marée et mascaret

Tsunami, raz de marée et mascaret  

30 mars, 2011

Posté par breizhdesign dans : Vocabulaire, Etymologie , ajouter un commentaire Le mot tsunami vient du même mot japonais qui signifie ” vague portuaire “. Les tsunamis se produisent en général dans l'océan Pacifique. Un tsunami est donc un raz de marée (écrit aussi raz-de-marée), mais provoqué quant à lui par une éruption volcanique, un séisme ou un glissement de terrain. Le mot raz de marée est plutôt le terme général désignant de grosses vagues qui peuvent aller jusqu'à 20 ou 30 mètres de hauteur, et provoquées également par les tempêtes, ce qui ne concerne pas le tsunami dont les trois origines possibles sont précisées plus haut. Le mascaret (du gascon mascaret), quant à lui, est également assimilé au raz de marée, mais se caractérise par une énorme vague qui remonte un fleuve, et se produit notamment en France (sur la Dordogne et la Garonne), en Chine, en Angleterre et au Brésil, aux embouchures des grands fleuves à marée montante et au moment des équinoxes. Le mascaret est beaucoup moins haut que le tsunami, mais peut aller jusqu'à 2 mètres de hauteur (Indonésie).
http://alorthographe.unblog.fr/

Différence entre incident et accident

Différence entre incident et accident  

4 avril, 2011

Posté par breizhdesign dans : Vocabulaire, Etymologie , trackback Le mot ” incident ” date du XIIIème siècle et vient du latin scolastique incidens, du verbe incidere qui signifie ” survenir, tomber sur…” et désigne un événement qui arrive par hasard, mais également et surtout un événement fâcheux qui perturbe une action. Exemple : un incident diplomatique.
Le mot ” accident ” est plus ancien, datant du XIIème siècle. Il vient du latin accidens = ” qui arrive “, du verbe accidere qui signifie ” survenir “.  Le sens actuel date cependant du XVIIIème siècle (J.J. Rousseau), à savoir ” un événement provoquant des dommages matériels “. Un accident est plus fort qu'un incident. Exemple : un accident de travail.
http://alorthographe.unblog.fr/2011/04/04/difference-entre-incident-et-accident/

Vocabulaire Utiles

Le 21/02/2007 à 02:43

Vocabulaire Utiles

Roman n. m.
On appelle ainsi une oeuvre en prose d'assez bonne longueur (plus long que la nouvelle) qui raconte l'histoire d'un ou plusieurs personnages. Parce qu'il propose un récit, le genre romanesque utilise évidemment principalement le discours narratif. On distingue le roman d'apprentissage, le roman-feuilleton, l'autobiographie, le roman picaresque, le roman réaliste (qui concerne le réalisme ) etc.
Thèse n. f.

On désigne ainsi une prise de position par rapport à un problème, dans un texte argumentatif. C'est en fait ce que l'auteur veut prouver, son point de vue, l'idée qu'il veut défendre, son avis.

Roman à thèse. Roman qui cherche à illustrer une théorie, des idées.

Réquisitoire n. m.

Discours qui dresse la liste des méfaits ou des crimes commis par un individu. Le réquisitoire sert à attaquer, contrairement au plaidoyer, qui permet de défendre.
Hypothèse n. f.

Conjecture, supposition concernant l'explication ou la possibilité d'un événement, supposition. En mathématiques, proposition admise comme donnée d'un problème ou pour la démonstration d'un théorème. La conjonction si peut introduire une hypothèse : si nous étions plus âgés...


Polémique adj. ou n. f.

Nom : Argumentation agressive dirigée contre un adversaire particulier.
Débat violent opposant des idées.
Adj: qui suppose une attitude critique.
Registre polémique : il se manifeste à partir d'un désaccord profond sur un sujet donné, l'auteur combattant des personnes ou des thèses sur un ton violent. On peut y trouver les procédés de l'exagération (hyperboles, superlatifs), des termes dont les connotations sont très négatives ou dévalorisants (péjoratifs), de figures de l'ironie, des critiques etc.
Le roman à thèse

Le roman à thèse est une œuvre d’abord littéraire mais à travers laquelle l’auteur défend une thèse qui a une portée universelle, le roman à thèse est un roman réaliste qui selon Susan Rabin «  se signale au lecteur comme porteur d’un renseignement, tendant à démontrer la vérité d’une doctrine politique, philosophique, scientifique ou religieuse. »

Le roman à thèse propose des valeurs qui existent indépendamment du texte romanesque et qui lui servent des références intellectuelle et idéologique. Le roman à thèse impose au lecteur une thèse à laquelle il doit adhérer et des arguments qui justifient la position de l’auteur.

On peut aussi considérer le dernier jour d’un condamné comme un roman autobiographique ou un journal intime.

• Commentaires : Écrire

LE DERNIER JOUR D UN CONDAMNE

Le 21/02/2007 à 02:47

LE DERNIER JOUR D UN CONDAMNE
ILLUSTRATIONS DE L OEUVRE

• Commentaires : Écrire - Lire (1)

Commentaires

• Le 27/05/2007 à 12:15 par Manon - Site web
  Je suis pour et contre la peine de mort . Si un homme tu un autre hommo ,ou on le fait souffrir , ou on le tu

Le dernier jour d’un condamné Éditions Pocket

Le 21/02/2007 à 02:48

Le dernier jour d’un condamné Éditions Pocket

 

Victor Hugo a été fortement marqué par le spectacle d'un homme qu'on mène à l'échafaud. Le lendemain, il se mit à écrire Le Dernier jour d'un condamné, qu'il termina en trois semaines ! « Encore six heures et je serai mort. Est-il bien vrai que je serai mort avant la fin du jour ? » Bientôt sa tête roulera dans la sciure. Jugé , emprisonné, enchaîné, il attend dans l'épouvante. Sa grâce lui a été refusée. « J'ai peur » - et notre peur grandit avec la sienne. L'aumônier viendra, puis les assistants du bourreau. Il montera dans la charrette, traversera la foule hideuse buveuse de sang. Au bout de la marche au supplice, l'apparition de la guillotine et l'échelle qui mène à l'échafaud. On dit qu'on ne souffre pas, que c'est une fin douce, mais qui le sait ? On ne sait rien de cet homme que la justice va assassiner, sinon qu'il est trop jeune pour mourir. Avec lui, nous vivons ce cauchemar, cette absurdité horrifiante de la peine capitale que personne avant Victor Hugo n'avait songé à dénoncer.

C'était un acte courageux à l'époque, à contre courant. Ce roman engagé et réaliste est donc un plaidoyer contre la peine de mort. Sous la forme d'un journal intime, Hugo évoque la mort programmée d'un homme dont on ne sait rien de sa condamnation si ce n'est qu'il est coupable. Désarroi, révolte, fatalisme, résignation, espoir en un paradis, peur de l'enfer, destinée. Je n'ai pu m'empêcher de penser à Meursault dans L'Étranger qui s'était laissé aller à penser - pour supporter le supplice - qu'il ne s'agissait que de mourir un peu plus tôt que d'autres, que la ville était pleine de gens qui mourraient avant lui, sans pour autant avoir été condamné. Une écriture simple, descriptive, puissante, vive, captivante : « - Condamné à mort ! dit la foule ; et tandis qu'on m'emmenait, tout ce peuple se rua sur mes pas avec le fracas d'un édifice qui se démolit. Moi, je marchais, ivre et stupéfait. Une révolution venait de se faire en moi. Jusqu'à l'arrêt de mort, je m'étais senti respirer, palpiter, vivre dans le même milieu que les autres hommes ; maintenant je distinguais clairement comme une clôture entre le monde et moi. » La beauté du texte, la force des images en font un ouvrage terrible, noir et dur, qui ne peut qu'interpeller, suscitant à l'époque et encore aujourd'hui les plus vives passions.

http://peinedemort.blogs.fr/index.html#a69444

Les photos de Victor HUGO

Le 21/02/2007 à 02:39

Les photos CHRONOLOGIQUES de Victor HUGO

• Commentaires : Écrire - Lire (1)

Commentaires

• Le 29/05/2007 à 22:58 par Anonyme
  je t'ai dit pour adule dernier avertissement

BIOGRAPHIE DE VICTOR HUGO

Le 21/02/2007 à 02:41

Hugo Victor, écrivain français. (26 février 1802-17 février 1885)

Victor Hugo est né à Besançon le 26 février 1802. Fils d'un général de Napoléon, il suivit d'abord son père dans le hasard des expéditions et des campagnes, en Italie, en Espagne, où il fut page du roi Joseph et élève au séminaire des nobles de Madrid. Vers l'âge de onze ans, il vint s'établir avec sa mère, séparée à cette époque du général, à Paris, dans le quartier, presque désert alors, du Val-de-Grâce. C'est là qu'il grandit dans une liberté d'esprit et de lectures absolue, sous les yeux d'une mère extrêmement indulgente et assez insoucieuse à l'endroit de l'éducation. Il s'éleva tout seul, lut beaucoup, au hasard, s'éprit, dès quinze ans, à la fois de vers et de mathématiques, se préparant à l'École polytechnique et concourant aux Jeux floraux.
Couronné deux fois par cette société littéraire, nommé par elle maître ès jeux floraux en1820, distingué par l'Académie française en 1817, à l'âge de quinze ans, pour une pièce sur les Avantages de l'étude, s'essayant à une tragédie (Irtamène dont on trouve quelques fragments dans Littérature et Philosophie mêlées), il comprit que sa vocation était toute littéraire, abandonna les mathématiques, et lança en 1822 les Odes. Il obtint une pension de 2 000 francs de Louis XVIII, peut-être pour son livre, peut-être pour un trait de générosité dont le Roi fut touché ; il se maria (1822), et ne songea plus qu'à marcher sur les traces de Lamartine, qui était l'idole du jour.
Journaux (Le Conservateur littéraire), romans (Bug-Jargal, Han d'Islande), théâtre (Amy Robsart avec Ancelot, à l'Odéon, chute), vers (Ballades et nouveaux recueils d'Odes) l'occupent jusqu'en 1827. A cette date, il donne Cromwell, grand drame en vers (non joué), avec une préface qui est un manifeste. En 1828 il écrit Marion de Lorme, drame en vers, qui est interdit par la censure, en 1829 les Orientales, en 1830 Hernani, joué à la Comédie française, acclamé par la jeunesse littéraire du temps, peu goûté du public.
La Révolution de 1830 donne la liberté à Marion de Lorme, qui est jouée à la Porte Saint-Martin avec un assez grand succès.
Dès lors Victor Hugo se multiplie en créations. Les recueils de vers et les drames se succèdent rapidement. En librairie, c'est Notre-Dame de Paris, roman (1831), Littérature et philosophie mêlées (1834), Feuilles d'automne, poésies (1831), Chants du crépuscule, poésies (1835), Voix intérieures, poésies (1837), Rayons et Ombres, poésies (1840), Le Rhin, impressions de voyage (1842). – Au théâtre, c'est Le Roi s'amuse, en vers (1839), représenté une fois, puis interdit sous prétexte d'allusion politique, Lucrèce Borgia, en prose (1833), Marie Tudor, en prose (1833), Angelo, en prose (1835), Ruy Blas, en vers (1838), les Burgraves, en vers (1843).
En 1841 il avait été élu de l'Académie française, après un premier échec. En 1845 il fut nommé pair de France. En 1848 il fut élu député de Paris à l'Assemblée Constituante, fonda le journal l'Evénement pour préparer sa candidature à la Présidence de la République , et devint un personnage politique. A la Constituante , il siégea parmi la droite et vota ordinairement avec elle.
Peu soutenu dans sa candidature à la Présidence , mais réélu député de Paris, il siégea à gauche à l'Assemblée législative, se marqua énergiquement comme anti-clérical (Loi sur l'enseignement) et inclina peu à peu vers le groupe socialiste.
Au 2 décembre 1851 il se mêla au mouvement de résistance, et dut prendre la route de l'exil.
Il se retira en Belgique, puis à Jersey, puis à Guernesey, refusa de bénéficier des amnisties, et ne rentra en France qu'en 1870. Pendant son séjour à l'étranger, il publia Napoléon le Petit, et écrivit l'Histoire d'un crime, pamphlets politiques en prose, Les Châtiments (1853), satires en vers contre les hommes de l'Empire, Les Contemplations, poésies (1856), la première Légende des Siècles (1859), Les Misérables, roman (1862), William Shakespeare, étude critique (1864), Les Travailleurs de la mer, roman (1866), Les Chansons des rues et des bois, poésies (1865), etc.
Revenu à Paris sous la troisième république, il vit le siège de 1870 et la guerre civile de 1871, qui lui inspirèrent l'Année terrible, poésies (1872). il donna encore la deuxième Légendes des Siècles, poésies (1877), l'Art d'être Grand-Père, poésies (1877), la troisième Légende des Siècles, poésies (1881), les Quatre vents de l'esprit, poésies (1882).
Il avait été nommé sénateur par le collège électoral de Paris en 1876. Il parla peu. Il vota constamment avec la gauche. Ses opinions politiques d'alors étaient représentées par le journal Le Rappel, fondé vers la fin de l'Empire par ses parents et alliés.
Il mourut le 22 mai 1885, « dans la saison des roses », comme il l'avait prédit quinze années auparavant, à l'âge de 83 ans, comme Goethe. Son corps fut déposé au Panthéon, après les funérailles les plus magnifiques que la France ait vues depuis Mirabeau. Il a laissé une grande quantité d'œuvres inédites qui paraîtront successivement. En 1886 on en a donné deux, le Théâtre en Liberté, et la Fin de Satan, qui n'ont rien ôté à sa gloire.

http://peinedemort.blogs.fr/index.html

Paris-Sorbonne University

Paris-Sorbonne University

Paris-Sorbonne University

Posted by: admin in Uncategorized

The Paris-Sorbonne University is regarded as the biggest institution in France concentrating on the Humanities as well as Classical Studies.
Paris-Sorbonne greets roughly 23,000 students and it provides BAs, Mas, MBAs, doctorates, and teacher’s certification in various disciplines and subjects, under the supervision of about 1200 faculty members.
Its excellence is confirmed by the number and quality of doctoral dissertations defended annually and various top-level research centers arranged into seven major Graduate Schools.
Also, Paris-Sorbonne delights a world-wide fame and it promotes worldwide relations with numerous foreign institutions in eastern, central and western Europe, in the Far Eas and Middle, in South and North America. The university greets international scholars in a percentage exceeding 40%.
Each student must get a certificate or take a French language examination to confirm he has borne a French test.
Possessing a good knowledge in French is not a single requirement to apply to this university. Your application will be viewed by a Pedagogical Board. Each detail will be considered: the level of French, the universitary degrees, the motivation, other degrees and others.
You do not need to take a French language examination if
1) you come from a country with French as an official language,
2) you come from the French bilingual section recognized by the Department of Education & the Foreign Office,
3) you have the “DALF.”
In the Sorbonne, you can turn to two centres CCFS (le Centre de Civilisation Française)and SELFEE (le Service des Examens de Langue Française pour Etudiants Etrangers).
http://educationfrance.biz/

Η ελίτ του βιβλίου

Tης Ολγας Σελλα
Αποκαλύπτει πολλά, πάρα πολλά, μυστικά της καθημερινής μας συμπεριφοράς και πράξης η Γ΄ Πανελλήνια Ερευνα Αναγνωστικής Συμπεριφοράς που παρουσίασε χθες το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
Πρώτα πρώτα, ότι η οικονομική κρίση αρχίσει να διαφαίνεται και στις συμπεριφορές όσων διαβάζουν, πολλά ή μόνο ένα βιβλίο τον χρόνο. Ετσι, το ποσό που διατίθεται για αγορά βιβλίων μειώνεται, η τιμή του κάθε βιβλίου αρχίζει να γίνεται βασικό κριτήριο για την επιλογή του, ενώ όλο και περισσότεροι μοιραζόμαστε το ίδιο βιβλίο, αφού αυξάνεται ο ιδιωτικός δανεισμός από φίλους και συγγενείς, αλλά και από βιβλιοθήκες.
Δεύτερον, ότι η φυλή των αναγνωστών είναι και μεγάλη και ετερόκλητη. Ολοι μπορούν να διαβάζουν απ’ όλα, για διαφορετικούς λόγους. Ο Πάολο Κοέλιο, η Λένα Μαντά και η Βικτόρια Χίσλοπ είναι δίπλα στον Ντοστογιέφσκι, τον Καζαντζάκη, τον Παπαδιαμάντη ή τον Καβάφη. Την ίδια στιγμή, αυξάνεται η προτίμηση για τη λογοτεχνία -ιδιαίτερα για το ιστορικό μυθιστόρημα και το μυθιστόρημα εποχής- και μειώνεται κατακόρυφα η προτίμηση σε βιβλία ψυχολογίας, φιλοσοφίας, ιστορίας, κοινωνικών επιστημών, καλών τεχνών κ.λπ.
Αισθητική και μορφωτική εξομοίωση; ΄Η μήπως είναι άλλα τα στοιχεία που διαμορφώνουν πλέον τα πρότυπα και στα κριτήρια ανάγνωσης; Η τηλεόραση και η μεταφορά ενός λογοτεχνικού κειμένου στη μικρή οθόνη ευθύνεται και για την επιλογή του από μεγάλη μερίδα αναγνωστών, αλλά και για τον βαθμό επίδρασής του σ’ αυτούς. Η ιστορική περίοδος που θίγεται και επιλέγεται για φόντο της αφήγησης έχει εξασφαλισμένη «διείσδυση» σε μεγάλη μερίδα αναγνωστών, ανεξάρτητα από το πόσο «βαρύ» όνομα είναι ο συγγραφέας του βιβλίου. Αν μάλιστα το βιβλίο έχει ενσωματώσει και στοιχεία έρευνας ή βασικά τεκμήρια ιστορίας, τότε η επιτυχία είναι -σχεδόν αυτόματα- εξασφαλισμένη, όσο και των μυθιστορημάτων το περιεχόμενο των οποίων είναι κοινωνικό ή αφορά οικογενειακές ή συναισθηματικές σχέσεις. Ο εκδοτικός οίκος, η συμβουλή του βιβλιοπώλη, η βράβευση, το εξώφυλλο, η διαφήμιση που τυχόν έγινε, ελάχιστη σημασία έχουν.
Αν δίπλα σε όλα αυτά συμψηφίσει κανείς και ένα ακόμη στοιχείο της έρευνας, ότι δηλαδή υπάρχει πτωτική τάση σε όλες τις κατηγορίες non fiction βιβλίων, η λογοτεχνία φαίνεται να παίζει πολλούς ρόλους στις σύγχρονες κοινωνίες και να καλύπτει πολλά κενά. Ετσι κι αλλιώς, μεγάλο μέρος της θεματολογίας των επιστημών (μαθηματικά, ψυχανάλυση, ιστορία, τεχνολογία κ.λπ.) γίνεται πλέον μέρος της λογοτεχνίας. Γιατί, και σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, «το προφίλ του αναγνωστικού κοινού δεν καθορίζεται από τα δεδομένα μιας κοινωνικής και πολιτιστικής ελίτ που φαίνεται να αντιλαμβάνεται το βιβλίο ως προνόμιο και την ανάγνωση ως στοιχείο διάκρισης». Αντιθέτως, η αναγνωστική συμπεριφορά ίσως να αποτυπώνει και να αποδεικνύει την παντελή της απουσία.

http://www.ekathimerini.gr

Οι νέοι διαβάζουν βιβλία... χαλαρά

Οι νέοι διαβάζουν βιβλία... χαλαρά

Περισσότερες οι γυναίκες αναγνώστες, που προτιμούν λογοτεχνία και θρησκεία, λιγότεροι οι άνδρες, που προτιμούν ιστορία και φιλοσοφία. Ελαφρά μείωση του «σκληρού πυρήνα» των βιβλιοφάγων

«E» 5/4

Σε περιόδους κρίσης, η μέχρι τώρα εμπειρία λέει ότι στις χώρες όπου οι πολίτες διαβάζουν παρατηρείται αύξηση της αναγνωσιμότητας. Γιατί το βιβλίο λειτουργεί ως μια μορφή διασκέδασης, μια διέξοδος. Τι συμβαίνει όμως στη χώρα μας, που δεν ανήκει στις χώρες με υψηλό δείκτη αναγνωσιμότητας;
Ο σκληρός πυρήνας των αναγνωστών, αυτοί δηλαδή που διαβάζουν πάνω από δέκα βιβλία τον χρόνο, δείχνει μια ελαφρά μείωση. Αν και ο αντίστοιχος πυρήνας σε χώρες με παράδοση στο διάβασμα ανέρχεται σε πάνω από 25 βιβλία ετησίως.

Η πανελλαδική έρευνα αναγνωσιμότητας που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, η τρίτη κατά σειρά, ύστερα από εκείνες του 1999 και του 2004, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το ΥΠΠΟΤ με 30.000 ευρώ και διεξήχθη από την εταιρεία Metron Analysis, παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον και απαιτεί λεπτομερή ανάλυση, ώστε να είναι χρήσιμα τα αποτελέσματά της σε πολλούς τομείς.

«Περιμέναμε με ανυπομονησία και ανησυχία τα αποτελέσματα» είπαν τόσο η διευθύντρια του ΕΚΕΒΙ, Κατρίν Βελισσάρη, όσο και ο υπεύθυνος της έρευνας Σωκράτης Καμπουρόπουλος, δεδομένης και της σταδιακής μείωσης τόσο στους νέους τίτλους βιβλίων όσο και στις πωλήσεις.
Η ελαφρά μείωση, από 8,6% το 2004 και 8,5% το 1999 σε 8,1% το 2010 (η έρευνα διεξήχθη Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2010), εκτιμήθηκε από το ΕΚΕΒΙ ως «σταθερότητα» στον ισχυρό πυρήνα των αναγνωστών άνω των 15 ετών.
Το ποσοστό αυτό, που διαβάζει πάνω από 10 βιβλία ετησίως, αντιπροσωπεύει 780.000 αφοσιωμένους αναγνώστες. Σε 3.380.000 υπολογίζονται οι χαλαροί αναγνώστες, αυτοί που διαβάζουν από 1 έως 9 βιβλία ετησίως, οι οποίοι, σε σύγκριση με το 2004, σημείωσαν αύξηση στο 34,2% του πληθυσμού (25,4% το 2004, 29,3% το 1999). Οσο για εκείνους που δεν διαβάζουν καθόλου βιβλία, ίσως όμως κάτι για το επάγγελμά τους, έναν οδηγό ιατρικής ή μαγειρικής, ο αριθμός τους μειώθηκε στο 16,9% (22% το 2004).
«Το πιο κρίσιμο σημείο της έρευνας», κατά τον πρόεδρο του ΕΚΕΒΙ, Τάκη Θεοδωρόπουλο, «είναι ότι οι νεότερες ηλικίες δείχνουν να έχουν χαλαρότερη σχέση με το διάβασμα. Πρόκειται για πρόβλημα-δείκτη για το μέλλον».
Αξιοσημείωτα είναι εδώ μερικά στοιχεία: Στις ηλικίες 15-24 και 25-34 ετών, το ποσοστό των αφοσιωμένων αναγνωστών (πάνω από δέκα βιβλία τον χρόνο) περιορίζεται στο 7%, προς όφελος της «χαλαρότερης» ανάγνωσης 1-9 βιβλίων ετησίως. Οι «καλύτερες ηλικίες» για το βιβλίο για τους μέτριους και συστηματικούς αναγνώστες έχουν μετατοπιστεί στα 35-54 έτη, από 25-44 έτη που ήταν προ δεκαετίας.
Οσο αυξάνεται η ηλικία των ερωτωμένων, και μάλιστα μετά τα 55 έτη, περνούν όλο και περισσότεροι στην κατηγορία του «δεν διαβάζω βιβλία». Και στη νέα έρευνα επιβεβαιώνεται ότι οι γυναίκες διαβάζουν περισσότερο από τους άνδρες ? 9,4% των γυναικών διαβάζουν περισσότερα των δέκα βιβλίων τον χρόνο (έναντι 6,8% των ανδρών). Η υπεροχή τους (40,2%, έναντι 28%) αναδεικνύεται στο πεδίο των ασθενέστερων αναγνωστών (1-9 βιβλία). Τι διαβάζουν;
Η απάντηση στο ουσιώδες ερώτημα περιλαμβάνει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία, καθώς αν διαβάζουν περισσότερο λογοτεχνία, ψυχολογία, θρησκεία κ.ά. έναντι των ανδρών (που προτιμούν ιστορία, φιλοσοφία, δοκίμια, βιογραφίες κ.ά.), έρχεται η ανάλυση των επιμέρους επιλογών.
Οι δικαιολογίες και ο μέσος όρος
Ο ελεύθερος χρόνος που διαρκώς μειώνεται, το εκπαιδευτικό επίπεδο, η αστικότητα, η γλωσσομάθεια, επηρεάζουν σημαντικά την αναγνωστική συμπεριφορά. Η κυριότερη δικαιολογία για όσους δεν διάβασαν καθόλου βιβλία ήταν η έλλειψη χρόνου (39%). Ο μέσος όρος εργασίας για όσους διαβάζουν πάνω από δέκα βιβλία ετησίως ήταν 41 ώρες την εβδομάδα, 43 ώρες για όσους διαβάζουν 1-9 βιβλία, και 48,4 ώρες γι' αυτούς που δεν διαβάζουν. Επίσης, η έρευνα κατέγραψε ότι οι αναγνώστες έχουν μεγαλύτερη πολιτιστική συμμετοχή από τον μέσο όρο (ανάγνωση εφημερίδων, παρακολούθηση σινεμά, θεάτρου, εκθέσεων κ.λπ.).
ΠΡΩΤΙΑ
Το βιβλίο διατηρεί την υψηλότερη προτίμηση σε σχέση με τις εφημερίδες και τα περιοδικά. Ισοβαθμεί σχεδόν με τις εφημερίδες στην πρώτη θέση των προτιμήσεων (28% και 27% αντίστοιχα), με τα περιοδικά στο 14%.
πηγη:http://www.ethnos.gr

Τι διαβάζουν οι Ελληνες

ΕΡΕΥΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

Τι διαβάζουν οι Ελληνες

Του Μανώλη Πιµπλή

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Το κοινό των αναγνωστών είναι τελικά γένους θηλυκού, όπως συνηθίζουµε τα τελευταία χρόνια; Η 3η Πανελλήνια Ερευνα που διενήργησε η Metron Analysis για λογαριασµό του ΕθνικούΚέντρου Βιβλίου, τους µήνες Νοέµβριο και ∆εκέµβριο του 2010, δίνει την εξής απάντηση: είναι πολύ περισσότερες οι γυναίκες που διαβάζουν, αλλά διαβάζουν σχεδόν αποκλειστικά µυθιστορήµατα – όπως επίσης βιβλία ψυχολογίας και θρησκείας. Είναι επίσης πολύ περισσότερεςοι γυναίκεςπου ανήκουνστο τµήµα του πληθυσµού, το οποίο διαβάζει απόένα έως εννέα βιβλία τον χρόνο. Από κει και πέρα τα πράγµατα περιπλέκονται: ένα 9,4% τωνγυναικών δηλώνει ότι διαβάζει πάνω από 10 βιβλία τον χρόνο, αλλά το ίδιο δηλώνει και το 6,8% των ανδρών. Οι άνδρες, επίσης, διαβάζουν περισσότερο απότις γυναίκες ιστορία, φιλοσοφία, κοινωνικές επιστήµες, αρχαίους συγγραφείς, πολιτικά βιβλία,βιβλία ταξιδιών, αποκρυφισµού, θετικών επιστηµών.

Η έρευνα πραγµατοποιήθηκε σε σταθµισµένο δείγµα 1.500 ανθρώπων και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. ∆είχνει λ.χ., επιβεβαιώνοντας δύο παλιότερες έρευνες που έγιναν για λογαριασµό του ΕΚΕΒΙ (1999και 2004), ότι η ανάγνωση δεν είναι υπόθεση λίγων χιλιάδων ανθρώπων, όπως συνηθίζει ναλέει τµήµα των επαγγελµατιών του βιβλίου. Σχεδόν 800.000 άνθρωποι διαβάζουν πάνω από 10 βιβλία τον χρόνο (αυξήθηκαν κατά 80.000 σε µία δεκαετία), ενώ αυξήθηκε σηµαντικά το ποσοστό των ασθενέστερων αναγνωστών, όσων διαβάζουν έστω ένα βιβλίο τον χρόνο. Υπάρχει βέβαια πάντα ένα 40% του πληθυσµού που κυριολεκτικά δεν ανοίγει βιβλίο. Η έρευνα δείχνει ότι οι βιβλιόφιλοι δεν είναι άνθρωποι που µένουν κλεισµένοιστο σπίτι διαβάζοντας,όπως θέλει το γνωστό κλισέ. Αντίθετα συµµετέχουν περισσότερο από τον µέσοόρο στην πολιτιστική ζωή:διαβάζουν εφηµερίδες,ακούν ραδιόφωνο,πηγαίνουν σινεµά, θέατρο, επισκέπτονται εκθέσεις, αρχαιολογικούς χώρους περισσότερο από άλλους. Επίσης βγαίνουν έξω περισσότερο, σε εστιατόρια, καφέ, µπαρ, κέντρα µε ζωντανή µουσική, ενώ πηγαίνουν περισσότερο και σε γυµναστήρια.Το µόνο που κάνουν λιγότερο είναι να βλέπουντηλεόραση. Ο γενικός πληθυσµός παρακολουθείκατά µέσον όρο3 ώρες και 18 λεπτά τηλεόραση, οι ασθενέστεροι αναγνώστες 2 ώρες και 45 λεπτά και οι συστηµατικότεροι αναγνώστες 2 ώρες και 11 λεπτά.

Κατά τα άλλα, η στάση του κοινού απέναντι στο βιβλίο έχει να κάνει πολύ µε το επίπεδο εκπαίδευσης, το αν µένει κανείς σε πόλη ή χωριό. Σχετίζεται επίσης µε το φύλο αλλά και τη γλωσσοµάθεια ή και την προηγούµενη διαµονή σεχώρες του εξωτερικού. Τελευταία παίζει (αρνητικό) ρόλο καιη επιµήκυνση του χρόνου εργασίας αφού σε αυτούς που δηλώνουν ότι δεν διαβάζουν καθόλου βιβλία ο µέσοςόρος χρόνου εργασίας είναι 48,4 ώρες την εβδοµάδα.

«Η έρευνα δείχνει ότι οι συστηµατικοί αναγνώστες µπορεί να µην αυξήθηκαν, αποκτούν όµως καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και γίνονται πιο συνειδητοί», καταλήγει ο υπεύθυνος γιατις στατιστικές έρευνες του ΕΚΕΒΙ Σωκράτης Καµπουρόπουλος.

Τελευταία αυξήθηκε ο ιδιωτικός δανεισµός βιβλίων αλλά και η επισκεψιµότητα των βιβλιοθηκών (τις επισκέπτονται 19% των αναγνωστών έναντι 13% το 1999) http://www.tanea.gr/http://www.tanea.gr/

αναγνωστών έναντι 13% το 1999)

Πανελλήνια έρευνα Αναγνωστικής Συμπεριφοράς του ΕΚΕΒΙ

Πανελλήνια έρευνα Αναγνωστικής Συμπεριφοράς του ΕΚΕΒΙ

Το «Βήμα της Κυριακής», πρώτη προτίμηση των αναγνωστών από τις κυριακάτικες εφημερίδες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  07:57

Από αριστερά: Κατρίν Βελισσάρη, Τάκης Θεοδωρόπουλος

Δουλεύουμε περισσότερο και διαβάζουμε λιγότερο, όμως ευτυχώς ο σκληρός πυρήνας των συστηματικών αναγνωστών που διαβάζουν περισσότερα από 10 βιβλία τον χρόνο παραμένει σταθερός. Η ελληνική και η ξένη λογοτεχνία πρωταγωνιστούν στις αναγνωστικές επιλογές, με τις γυναίκες να είναι οι πιο συστηματικές αναγνώστριες. Ορατά τα πρώτα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης: αν και το βιβλίο αντιστέκεται, αυξάνονται οι αναγνώστες που δανείζονται βιβλία από φίλους ή από βιβλιοθήκες. Η Λένα Μαντά και η Βικτόρια Χίσλοπ εισβάλλουν στην πρώτη εξάδα των πιο επιδραστικών συγγραφέων μαζί με τον Καζαντζάκη και τον Ντοστογέφσκι.

Αυτά είναι μερικά από τα αποτελέσματα της Γ΄ Πανελλήνιας Έρευνας Αναγνωστικής Συμπεριφοράς και Πολιτιστικών Πρακτικών που διενήργησε η Metron Analysis για λογαριασμό του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, την οποία παρουσίασαν τη Δευτέρα ο πρόεδρος του ΕΚΕΒΙ Τάκης Θεοδωρόπουλος, η διευθύντρια του ΕΚΕΒΙ Κατρίν Βελισσάρη, ο διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis Στράτος Φαναράς και ο Σωκράτης Καμπουρόπουλος, ειδικός σύμβουλος του ΕΚΕΒΙ, υπεύθυνος για την παρακολούθηση της έρευνας.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 1.502 ατόμων άνω των 15 ετών σε όλη τη χώρα, από τα μέσα Νοεμβρίου ως τα μέσα Δεκεμβρίου του 2010. Δίνει αποτελέσματα σε γενικές γραμμές θετικά για την άνοδο της αναγνωσιμότητας, ενώ αποτυπώνει και τους πρώτους τριγμούς στην οικονομία του βιβλίου λόγω της κρίσης.

Αισιόδοξα νέα τα καλά ποσοστά των αναγνωστών
Σε ό,τι αφορά τα ποσοστά αναγνωσιμότητας, σταθερό παραμένει και στις τρεις έρευνες αναγνωσιμότητας του ΕΚΕΒΙ (οι προηγούμενες έγιναν το 1999 και το 2004) το ποσοστό των αναγνωστών που διαβάζουν περισσότερα από δέκα βιβλία τον χρόνο. Σε 780.000 αναγνώστες (έναντι 700.000 το 1999), μεταφράζεται το ποσοστό 8,1% . Επόμενη καλή είδηση η αύξηση του ποσοστού των «ασθενέστερων» αναγνωστών, εκείνων δηλαδή που διαβάζουν από 1-9 βιβλία τον χρόνο, που φτάνει στην παρούσα έρευνα το 34,2% του πληθυσμού (έναντι 25,4% το 2004 και 29,3% το 1999).

Τι είναι εκείνο που αποτρέπει από την ανάγνωση βιβλίων; Η αύξηση του χρόνου εργασίας, που έφτασε το 2010 τις 45,4 ώρες την εβδομάδα.

Ποιοι και τι διαβάζουν
Όπως και στις προηγούμενες έρευνες, προκύπτει ότι οι γυναίκες είναι εκείνες που διαβάζουν περισσότερο με ποσοστά που αυξάνονται καθώς προχωρούμε από τους συστηματικούς στους ολοένα και ασθενέστερους αναγνώστες.
Στο σύνολό τους οι αναγνώστες διαβάζουν περισσότερο ελληνική και ξένη λογοτεχνία, και ακολουθούν η ιστορία, η ψυχολογία και η θρησκεία. Ιστορία, φιλοσοφία, πολιτικό βιβλίο και κοινωνικές επιστήμες ελκύουν περισσότερους άνδρες από γυναίκες αναγνώστες.

Οσο για τους συγγραφείς που τους επηρεάζουν περισσότερο, τον Νίκο Καζαντζάκη δηλώνουν στο σύνολό τους ως πιο επιδραστικό συγγραφέα οι αναγνώστες. Ο Ντοστογέφκσι, ο Καβάφης, ο Λουντέμης, κλασικοί συγγραφείς και νεανικά αναγνώσματα, στις πρώτες προτιμήσεις ανενεώνονται με την παρουσία της Λένας Μαντά και της Βικτόριας Χίσλοπ.
Οι εφημερίδες είναι και σε αυτήν την έρευνα τα αναγνώσματα που συγκεντρώνουν τις περισσότερες προτιμήσεις (28%), με πρώτο στις προτιμήσεις τους από τα κυριακάτικα φύλλα το «Βήμα της Κυριακής». Το βιβλίο ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής έχοντας κερδίσει έδαφος (27%). Στην τρίτη θέση βρίσκονται τα περιοδικά, με τα γυναικεία να έρχονται πρώτα στις προτιμήσεις.

Βιβλίο και τηλεόραση έχουν αντίστροφη σχέση, σε ευθεία σχέση βρίσκεται όμως το βιβλίο με άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως ο κινηματογράφος, το θέατρο, οι συναυλίες, τα ταξίδια.

Πόσα πληρώνουν, από πού τα προμηθεύονται, πώς πληροφορούνται
Οι συστάσεις από στόμα σε στόμα παραμένουν ο βασικότερος τρόπος ενημέρωσης. Εχει αυξηθεί όμως η απήχηση του διαδικτύου σε σχέση με το 2004 ενώ έχει μειωθεί ο ρόλος των κριτικών και των διαφημίσεων στον Τύπο.
Σε ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία αλλά και σε αλυσίδες βιβλιοπωλείων ξοδεύουν 11,6 ευρώ τον μήνα κατά άτομο οι αναγνώστες (19,9 ευρώ οι συστηματικοί).

Πολιτισμός, βιβλίο και κρίση
Η οικονομική κρίση αντανακλάται σε αρκετά από τα ευρήματα της έρευνας: αυξάνεται ο δανεισμός βιβλίων από φίλους και συγγενείς και από τις βιβλιοθήκες, καθώς τα αντίστοιχα ποσοστά έχουν αυξηθεί την τελευταία δεκαετία, μειώνεται ο μέσος όρος των αναγνωσμένων βιβλίων (5,6 βιβλία το 2010, έναντι 7 βιβλίων το 1999), ενώ, σε ό,τι αφορά τις πολιτιστικές δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουν οι αναγνώστες, παρατηρείται μείωση της συμμετοχής σε δραστηριότητες του λεγόμενου «υψηλού» πολιτιστικού προφίλ (όπερα και συναυλίες κλασικής μουσικής, παρουσιάσεις βιβλίων, επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους).
πηγή:http://www.tovima.gr

Savoir parler, lire, écrire

Savoir parler, lire, écrire le français conditionne l'accès à tous les domaines du savoir et l'acquisition de toutes les compétences.

La maîtrise de la langue française est le premier des sept grands domaines de compétences du socle commun. C'est l'objectif majeur des programmes de l'école.
Les connaissances en vocabulaire, en grammaire et en orthographe contribuent à une lecture plus sûre, à une écriture plus juste. Ces connaissances s'acquièrent par des activités spécifiques et dans l'ensemble des domaines disciplinaires.
Depuis les premiers apprentissages de la langue orale en petite section d'école maternelle à la capacité de lire et produire des textes de façon autonome en fin de CM2, l'école primaire offre à tous les élèves un parcours de formation progressif et personnalisé.
Chacune de ces compétences s'acquiert progressivement, en prenant appui sur celles qui sont déjà construites.
C'est pourquoi des progressions figurent dans les programmes. Elles décrivent cette progressivité classe après classe. Elles sont la référence commune des parents et des enseignants.

Les relations école-famille

Les parents sont les premiers partenaires de l'école. Aussi une relation doit s'établir avec eux dès la première inscription de l'enfant à l'école.
La régularité et la qualité des relations construites avec les parents constituent un élément important dans l'accomplissement de la mission confiée au service public de l'éducation. La relation qui est établie entre les enseignants et les parents d'un enfant qui entre à l'école maternelle est souvent la première relation que ces parents ont avec l'école. Cette première relation engage donc les relations à venir bien au-delà de l'école maternelle, c'est dire son importance.
Le premier accueil doit permettre d'intégrer activement les parents dans la scolarité de leur enfant. Il appartient donc aux équipes d'école de réfléchir aux modalités les plus efficaces de relation école famille. Elles peuvent être classées en 4 catégories fortement corrélées entre elles :

• l'instauration d'un climat de confiance
• l'information, la lisibilité et la transparence
• les échanges spécifiques autour des apprentissages
• la gestion des ruptures.

Le nouveau lycée Réforme du lycée : ce qui change

Mieux orienter chaque lycéen, mieux l'accompagner dans son parcours scolaire, adapter le lycée à son époque : la réforme du lycée, qui s'applique à partir de la rentrée 2010, propose un parcours plus progressif et individualisé.

Accompagnement personnalisé
Les équipes pédagogiques et éducatives mettent progressivement en œuvre l'accompagnement personnalisé au lycée depuis la rentrée 2010. Ce dispositif concerne tous les lycéens des voies générale et technologique. Il les aide à s'adapter au lycée et à se préparer à l'enseignement supérieur.
Stages et tutorat
Pour aider les élèves à construire leur projet d'orientation et, au besoin, à la modifier en cours de route, le lycée met en place pour les élèves qui le souhaitent un suivi personnalisé, sous forme d'un tutorat, et des stages de remise à niveau ou passerelles.
Organisation des enseignements
La réforme du lycée rééquilibre les voies générale et technologique et les séries à l'intérieur de chaque voie. Elle permet aux élèves de se spécialiser plus progressivement, pour préparer leur projet d'orientation de manière réfléchie.
Organisation horaire et autonomie des établissements
Les établissements bénéficient d'une souplesse d'organisation accrue, pour leur permettre de répondre plus étroitement aux spécificités de leur public scolaire.
Un lycée mieux adapté à son époque
Le lycée s'adapte à son époque : il favorise l'apprentissage des langues vivantes, l'accès à la culture et la responsabilisation des lycéens.
Ce qui change au baccalauréat général et technologique : l'ensemble des textes réglementaires relatifs au baccalauréat de la session 2013 sera publié d'ici septembre 2011.
http://www.eduscol.education.fr/cid49773/reforme-du-lycee.html

Googlisez-vous?

I hadn't ever really thought about it until I heard a young French woman the other day say "j'ai googlisé" (I googled), but it makes perfect sense that the "google" neologism would wind up being conjugated like any other French verb.

The French have as much fun saying the word as we do. Here it is in the present tense:

googliser: to google             present participle: googlisant

je googlise: I google
tu googlises:  you google
il, elle, on googlise: he, she, one googles

nous googlisons: we google
vous googlisez: you google
ils, elles goolisent: they googl
πηγή: http://a-french-education.blogspot.com/2010/12/googled-in-french-by-pblecron.html

Η ΘΑΛΑΣΣΑ

Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.

 
Ντίνος Χριστιανόπουλος

«Ἡροδότου Ἁλικαρνησσέος ἱστορίης ἀπόλαυσις»

 

Αγιάτη Μπενάρδου

ΚΛΕΙΣΙΜΟ

«Ἡροδότου Ἁλικαρνησσέος ἱστορίης ἀπόλαυσις»

Είναι μια συχνή ερώτηση: Θέλω να διαβάσω κάτι για την αρχαία Ελλάδα, από πού να αρχίσω; Η απάντησή μου είναι πάντα η ίδια, και πάντα αντιμετωπίζεται με την ίδια επιφύλαξη: Τον Ηρόδοτο φυσικά!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  03/03/2011, 15:12

Ηρόδοτος, ο πατέρας της gonzo γραφής

 Είναι αλήθεια πως υπάρχουν πάρα πολλά – και αξιόλογα – βιβλία εάν κανείς θέλει να μάθει περισσότερα για την ελληνική αρχαιότητα. Κανένα, βέβαια, δεν είναι τόσο διασκεδαστικό όσο οι ιστορίες του Ηροδότου. Και, άλλωστε, όπως πάντα στην ιστορία, πρέπει κανείς να ξεκινάει από τις πηγές.


Ο Ηρόδοτος ήταν η μοναδική αρχαία ελληνική πηγή την οποία διάβασα και ξαναδιάβασα με σχεδόν λογοτεχνικό ενδιαφέρον. Με συνάρπαζε πάντα περισσότερο από τους τραγικούς, και έβρισκα καταπληκτικό ότι μπορούσα να τον ανοίξω σε μια τυχαία σελίδα και να διαβάσω για τα πολεμικά τατουάζ που έκαναν οι Αμαζόνες κάθε φορά που σκότωναν έναν εχθρό και για τα γιγάντια γούνινα μυρμήγκια που είχαν σχεδόν το μέγεθος σκύλου.
Ο Ηρόδοτος είναι ο μοναδικός αρχαίος ιστορικός που μπορούσε, σε λίγες μόνο παραγράφους, να με ταξιδέψει από την Θράκη και την Κυρήνη μέχρι την Αίγυπτο, να ζωντανέψει στο μυαλό μου τις τρεις μεθόδους μουμιοποίησης, αλλά και την τρέλα του βασιλιά Καμβύση. Διάβασα και ξαναδιάβασα τους Περσικούς πολέμους (κανένας άλλος δεν περιέγραψε τον πόλεμο τόσο γλαφυρά όσο εκείνος), τις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη, σκέφτηκα και ξανασκέφτηκα το δίδαγμα πίσω από την ιστορία του Πολυκράτη, τυράννου της Σάμου, που πέταξε το δαχτυλίδι στη θάλασσα και ένας ψαράς του το έφερε πίσω.
Εντάξει, εντάξει, το ξέρω. Το μάθημα για τον Ηρόδοτο στην Α’ γυμνασίου ήταν βαρετό, κανείς δεν καταλάβαινε τις σχηματικές αποδόσεις των μαχών των Περσικών πολέμων, η ιστορία δεν διδάχθηκε σωστά, τα ξέρω όλα αυτά.
Όμως ας το παραδεχτούμε. Κατά καιρούς έχουμε δώσει την ευκαιρία σε πλήθος μέτριων βιβλίων. Πόσοι από εμάς έδωσαν στον Ηρόδοτο μια πραγματική δεύτερη ευκαιρία;
Ειδικά τελευταία, που πολύς λόγος γίνεται στο εξωτερικό για αυτό το είδος λογοτεχνίας, το λεγόμενο faction (υβρίδιο μεταξύ fiction και fact), ο Ηρόδοτος είναι ο,τι πρέπει. Αν υπάρχει ένας συγγραφέας που ξεκίνησε το είδος, λυπάμαι, αλλά αυτός δεν είναι ο Truman Capote.
Οι ιστορίες του Ηροδότου δεν είναι βαριές. Δεν είναι δύσκολες. Δεν είναι για τους ειδικούς. Είναι ένα βιβλίο, το οποίο αργότερα διαιρέθηκε από τους Αλεξανδρινούς σε 9 ξεχωριστά βιβλία, το κάθε ένα από τα οποία έχει το όνομα μίας από τις 9 μούσες (η αγαπημένη μου είναι η Θάλεια, όχι μόνο γιατί το όνομα είναι πολύ ωραίο, αλλά και γιατί είχα πάντα μια αδυναμία στην ιστορία της Βαβυλώνας). Είναι ένα βιβλίο που μπορεί κανείς να διαβάσει στην παραλία (ναι), πριν κοιμηθεί (ναι, κι όμως), ακόμα και στο λεωφορείο για τη δουλειά (δεν αστειεύομαι). Είναι ένα βιβλίο συναρπαστικό.
Η ιστορία της πανέμορφης γυναίκας του Κανδαύλη, βασιλιά της Λυδίας, ο οποίος υποχρέωσε τον Γύγη, στενό του συνεργάτη, να τη δει κρυφά γυμνή ώστε να πεισθεί για την ομορφιά της, είναι μία από τις πιο ατμοσφαιρικές της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η εκπλήρωση ενός Δελφικού χρησμού μέσω μιας γυμνής γυναίκας. Τι άλλο θέλει κανείς.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι η αφήγηση αυτής της ιστορίας γέννησε έναν από τους μεγαλύτερους έρωτες στην ιστορία του κινηματογράφου.
http://www.tovima.gr