Ο Ναπολιτάνος Μαρτσέλο Ντ' Όρτα, δημοσιεύοντας τις πιο διασκεδαστικές εκθέσεις των μαθητών του, που τις συγκέντρωσε στη διάρκεια της δωδεκαετούς θητείας του στο Δημοτικό Σχολείο του Αρζάνο, έγινε ο διασημότερος δάσκαλος της Ιταλίας. Το "Εγώ ελπίζω να τη βολέψω", κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 1990, έχει φτάσει τις τριάντα εκδόσεις και έχει πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα: ένα απόλυτο ρεκόρ. Απ' αυτό το βιβλίο έλκουν την υπόθεση τους μια κινηματογραφική ταινία και μια θεατρική παράσταση, ενώ τα δικαιώματα της μετάφρασης έχουν πουληθεί σε έξι χώρες, ανάμεσα στις οποίες η Ουγγαρία και η Ρωσία. Ο Ντ' Όρτα ζευγάρωσε τις επιτυχίες του με μια δεύτερη συλλογή εκθέσεων. "Ο Θεός μας έπλασε τζάμπα"(1992) με θέμα τη θρησκεία.
ΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ;Εγώ προτιμάω το τέλος του κόσμου, γιατί δε φοβάμαι, επειδή θα είμαι πεθαμένος από ένα αιώνα κιόλας.
Ο Θεός θα ξεχωρίσει τις κατσίκες από τους βοσκούς, ένας δεξιά και ένας αριστερά, στη μέση αυτοί που θα πάνε στο Καθαρτήριο.
Θα είναι πάνω από χίλια δισεκατομμύρια, περισσότεροι και από τους Κινέζους, ανάμεσα σε κατσίκες, βοσκούς και αγελάδες. Αλλά ο Θεός θα έχει τρεις πόρτες. Μια πάρα πολύ μεγάλη (που είναι η Κόλαση), μια μεσαία (που είναι το Καθαρτήριο) και μια πάρα πολύ στενή (που είναι ο Παράδεισος). Μετά ο Θεός θα πει: - Βγάλτε το σκασμό όλοι! και μετά θα τους χωρίσει. Ένας απο δω και τον άλλο από κει. Μερικοί που θέλουνε να κάνουνε τους πονηρούς θέλουνε να πάνε από δω, αλλά ο Θεός τους βλέπει. Οι κατσίκες θα πούνε ότι δεν έχουνε κάνει τίποτα, αλλά λένε ψέματα. Ο κόσμος θα σκάσει, τα άστρα θα σκάσουν, το Αρζάνο θα γίνει χίλια κομματάκια. Ο δήμαρχος του Αρζάνο και ο δημοτικός σύμβουλος θα πάνε ανάμεσα στις κατσίκες. Θα υπάρχει μεγάλο μπέρδεμα, ο ’ρης θα σκάσει, οι ψυχές θα πάνε και θα γυρίσουνε από τη γη για να πάρουνε τα κορμιά, ο δήμαρχος του Αρζάνο και ο δημοτικός σύμβουλος θα πάνε ανάμεσα στις κατσίκες. Οι καλοί θα γελάνε και οι κακοί θα κλαίνε, εκείνοι από το Καθαρτήριο λίγο θα γελάνε και λίγο θα κλαίνε. Τα αβάφτιστα μωρά θα γίνουν πεταλούδες.
Εγώ ελπίζω να τη βολέψω.
2. ΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΒΑΦΤΙΣΗΣ
Σήμερα όλοι οι γονείς πιστεύουνε ότι για να σώσεις ένα μωρό και για να το κάνεις να πάει στον Παράδεισο, φτάνει να το βαφτίσουνε.
Αλλά για μένα, αν μπορώ να το πω, η Βάφτιση δε χρησιμεύει σε τίποτα, χρησιμεύει μόνο για να δώσεις όνομα σ' ένα μωρό.
Για παράδειγμα ο Χίτλερ, μήπως επειδή τον βαφτίσανε θα πάει στον Παράδεισο; Αυτός, ακόμα και αν πέθαινε στην κοιλιά της μαμάς, θα πήγαινε στον Κόλαση, γιατί ο Θεός που βλέπει στο μέλλον, το ήξερε όλο το κακό που θα έκανε.
'Η ο ληστής στο σταυρό, αυτόν ο Χριστός τον έστειλε στον Παράδεισο και δεν ήταν βαφτισμένος.
Εγώ όμως τα παιδιά μου θα τα βαφτίσω, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται.
Σήμερα όλοι οι γονείς πιστεύουνε ότι για να σώσεις ένα μωρό και για να το κάνεις να πάει στον Παράδεισο, φτάνει να το βαφτίσουνε.
Αλλά για μένα, αν μπορώ να το πω, η Βάφτιση δε χρησιμεύει σε τίποτα, χρησιμεύει μόνο για να δώσεις όνομα σ' ένα μωρό.
Για παράδειγμα ο Χίτλερ, μήπως επειδή τον βαφτίσανε θα πάει στον Παράδεισο; Αυτός, ακόμα και αν πέθαινε στην κοιλιά της μαμάς, θα πήγαινε στον Κόλαση, γιατί ο Θεός που βλέπει στο μέλλον, το ήξερε όλο το κακό που θα έκανε.
'Η ο ληστής στο σταυρό, αυτόν ο Χριστός τον έστειλε στον Παράδεισο και δεν ήταν βαφτισμένος.
Εγώ όμως τα παιδιά μου θα τα βαφτίσω, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται.
3. ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΗ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ "ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΣΟΥ"
Παρ' όλο που αυτή η φράση φαίνεται άδικη, νομίζω ότι, αν ξέρουμε να την εκτιμήσουμε, δεν είναι άδικη, επειδή την είπε ο Παύλος, ένας άγιος πατέρας, φίλος του Χριστού, που σίγουρα δεν έλεγε μπούρδες. Αν αυτή τη φράση την είχε πει ένας οποιοσδήποτε, τότε εντάξει, ήτανε μαλάκας.
Εγώ αυτά τα πράγματα τα λέω παρ' όλο που είμαι κορίτσι και δε με συμφέρει να τα πω. Ο άντρας πρέπει να είναι ανώτερος από τη γυναίκα, γιατί στη ζωή υπάρχει πάντα ένας που διοικεί, και ένας άλλος που υπακούει. Αν διοικούσαν όλοι, τότε ποιος θα υπηρετούσε; Δε θα υπήρχε ούτε ένας σκουπιδιάρης στους δρόμους. Και ποιός θα μάζευε το τραπέζι, αν δεν το έστρωνε κανένας;
Για παράδειγμα: σ' αυτό το σχολείο κάνει κουμάντο η διευθύντρια και όλοι πρέπει να την υπακούνε. Αλλά όταν η διευθύντρια γυρίζει στο σπίτι και συναντάει τον άντρα, ο άντρας, ακόμα κι αν είναι επιστάτης σ' αυτό το σχολείο, είναι αυτός που διατάζει τη διευθύντρια, γιατί είναι ο άντρας της.
Στο σπίτι μου διατάζει ο πατέρας μου, αμέσως μετά έρχεται η μάνα μου, αλλά εγώ ξέρω μια οικογένεια όπου πρώτα διατάζει η μητέρα και μετά έρχεται ο πατέρας, γιατί ο πατέρας έχει μόνο ένα πόδι. Εμένα, για την ώρα, στο σπίτι με διατάζουνε όλοι, γιατί είναι όλοι σερνικοί, αλλά όταν παντρευτώ θα τα πληρώσει όλα - και με το δίκιο μου - ο άντρας μου! [...]
Παρ' όλο που αυτή η φράση φαίνεται άδικη, νομίζω ότι, αν ξέρουμε να την εκτιμήσουμε, δεν είναι άδικη, επειδή την είπε ο Παύλος, ένας άγιος πατέρας, φίλος του Χριστού, που σίγουρα δεν έλεγε μπούρδες. Αν αυτή τη φράση την είχε πει ένας οποιοσδήποτε, τότε εντάξει, ήτανε μαλάκας.
Εγώ αυτά τα πράγματα τα λέω παρ' όλο που είμαι κορίτσι και δε με συμφέρει να τα πω. Ο άντρας πρέπει να είναι ανώτερος από τη γυναίκα, γιατί στη ζωή υπάρχει πάντα ένας που διοικεί, και ένας άλλος που υπακούει. Αν διοικούσαν όλοι, τότε ποιος θα υπηρετούσε; Δε θα υπήρχε ούτε ένας σκουπιδιάρης στους δρόμους. Και ποιός θα μάζευε το τραπέζι, αν δεν το έστρωνε κανένας;
Για παράδειγμα: σ' αυτό το σχολείο κάνει κουμάντο η διευθύντρια και όλοι πρέπει να την υπακούνε. Αλλά όταν η διευθύντρια γυρίζει στο σπίτι και συναντάει τον άντρα, ο άντρας, ακόμα κι αν είναι επιστάτης σ' αυτό το σχολείο, είναι αυτός που διατάζει τη διευθύντρια, γιατί είναι ο άντρας της.
Στο σπίτι μου διατάζει ο πατέρας μου, αμέσως μετά έρχεται η μάνα μου, αλλά εγώ ξέρω μια οικογένεια όπου πρώτα διατάζει η μητέρα και μετά έρχεται ο πατέρας, γιατί ο πατέρας έχει μόνο ένα πόδι. Εμένα, για την ώρα, στο σπίτι με διατάζουνε όλοι, γιατί είναι όλοι σερνικοί, αλλά όταν παντρευτώ θα τα πληρώσει όλα - και με το δίκιο μου - ο άντρας μου! [...]
4. ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΗ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ: "ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΑΣ"
Ο Χριστός μετρούσε τα λόγια του, δεν έλεγε μπούρδες. Αν έφερνε ένα παράδειγμα, ήταν ο πρώτος που το έκανε πράξη, δεν ήταν ένας δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν κρατούσες, όπως οι θεοί της Ελλάδας και οι μούμιες της Αιγύπτου. Αυτός ήταν ο πρώτος που αγάπησε τους εχθρούς του: τον Βαραβά έβαλε να τον ελευθερώσουν, τον Ιούδα, παρ' όλο που μετά τον άφησε να τον κρεμάσουν, μέχρι την τελευταία στιγμή έκανε πως δεν ήξερε τίποτα, στο Ρωμαίο στρατιώτη του βοήθησε το γιο του, τον καλό ληστή τον συγχώρεσε στον σταυρό. Κι άλλα πολλά συγχώρια, που τώρα δεν τα θυμάμαι. Έτσι μας είπε να κάνουμε κι εμείς, είπε να αγαπιόμαστε ο ένας με τον άλλο, λεστω κι αν είμαστε όλοι αντίθετοι. Πράγματι που είναι το περίεργο αν δύο αρραβωνιασμένοι αγαπιούνται αμοιβαία, ή πατεράδες και μανάδες ή αδελφοί και αδελφές; Είναι φυσικό αυτά τα είδη να αγαπιούνται. Το δύσκολο βρίσκεται στο αντίθετο!
Εγώ όμως αναρωτιέμαι, πως είναι δυνατόν να αγαπάς έναν εχθρό; Το ξέρω ότι θα έπρεπε, αλλά είναι πολύ δύσκολο, για να μην πω εξίσου αδύνατο. Για παράδειγμα, εγώ θα έπρεπε να αγαπάω τον Τζίνο Μελκιόρε, που στην παράσταση μ' έκανε να κάνω επίτηδες λάθος κι έφαγα ένα σκαμπίλι από την Αδελφή Ανιέζε. Εγώ τον Τζίνο Μαλκιόρε θα τον μισώ σ΄ όλη μου τη ζωή, δε θα ξεχάσω ποτέ αυτό που έκανε! Και τον Εντουάρντο Τζιλιμπέρτι τον μισώ, επειδή μια φορά, κατά λάθος, του χτύπησα το χέρι με τη στέκα του μπιλιάρδου, κι αυτός μου έδωσε ένα χαστούκι. Το εκμεταλεύτηκε, γιατί ήταν μεγαλύτερος μου. Καλά να πάθει τώρα που είναι άνεργος.
Και όμως, θα έπρεπε να τους αγαπάω. Κι εγώ θα το ήθελα, αλλά δεν τα καταφέρνω με τίποτα. Αλλά, προσπαθώντας και ξαναπροσπαθώντας, ίσως μια μακρινή μέρα τα καταφέρω.
Ο Χριστός μετρούσε τα λόγια του, δεν έλεγε μπούρδες. Αν έφερνε ένα παράδειγμα, ήταν ο πρώτος που το έκανε πράξη, δεν ήταν ένας δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν κρατούσες, όπως οι θεοί της Ελλάδας και οι μούμιες της Αιγύπτου. Αυτός ήταν ο πρώτος που αγάπησε τους εχθρούς του: τον Βαραβά έβαλε να τον ελευθερώσουν, τον Ιούδα, παρ' όλο που μετά τον άφησε να τον κρεμάσουν, μέχρι την τελευταία στιγμή έκανε πως δεν ήξερε τίποτα, στο Ρωμαίο στρατιώτη του βοήθησε το γιο του, τον καλό ληστή τον συγχώρεσε στον σταυρό. Κι άλλα πολλά συγχώρια, που τώρα δεν τα θυμάμαι. Έτσι μας είπε να κάνουμε κι εμείς, είπε να αγαπιόμαστε ο ένας με τον άλλο, λεστω κι αν είμαστε όλοι αντίθετοι. Πράγματι που είναι το περίεργο αν δύο αρραβωνιασμένοι αγαπιούνται αμοιβαία, ή πατεράδες και μανάδες ή αδελφοί και αδελφές; Είναι φυσικό αυτά τα είδη να αγαπιούνται. Το δύσκολο βρίσκεται στο αντίθετο!
Εγώ όμως αναρωτιέμαι, πως είναι δυνατόν να αγαπάς έναν εχθρό; Το ξέρω ότι θα έπρεπε, αλλά είναι πολύ δύσκολο, για να μην πω εξίσου αδύνατο. Για παράδειγμα, εγώ θα έπρεπε να αγαπάω τον Τζίνο Μελκιόρε, που στην παράσταση μ' έκανε να κάνω επίτηδες λάθος κι έφαγα ένα σκαμπίλι από την Αδελφή Ανιέζε. Εγώ τον Τζίνο Μαλκιόρε θα τον μισώ σ΄ όλη μου τη ζωή, δε θα ξεχάσω ποτέ αυτό που έκανε! Και τον Εντουάρντο Τζιλιμπέρτι τον μισώ, επειδή μια φορά, κατά λάθος, του χτύπησα το χέρι με τη στέκα του μπιλιάρδου, κι αυτός μου έδωσε ένα χαστούκι. Το εκμεταλεύτηκε, γιατί ήταν μεγαλύτερος μου. Καλά να πάθει τώρα που είναι άνεργος.
Και όμως, θα έπρεπε να τους αγαπάω. Κι εγώ θα το ήθελα, αλλά δεν τα καταφέρνω με τίποτα. Αλλά, προσπαθώντας και ξαναπροσπαθώντας, ίσως μια μακρινή μέρα τα καταφέρω.
Για τη συνέχεια του άρθρου δείτε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου