Πέθανε η συγγραφέας Ζωρζ Σαρή
Υπήρξε σεμνή και εκλεκτική ηθοποιός, αφιερώθηκε με ζήλο στην συγγραφή μυθιστορημάτων διακρίθηκε στον χώρο της παιδικής λογοτεχνίας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 09/06/2012, 11:33
Σε ηλικία 87 ετών πέθανε το πρωί του Σαββάτου 9 Ιουνίου, η διακεκριμένη ηθοποιός και συγγραφέας Ζωρζ Σαρρή. Γεννημένη το 1925 από Μικρασιάτη πατέρα και Γαλλίδα μητέρα, η Σαρρή άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στη δραματική σχολή του Δ. Ροντήρη με αρχικό στόχο την ενασχόλησή της με την ηθοποιία.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δούλεψε ως ηθοποιός του θεάτρου στο Παρίσι, ενώ η πρώτη ταινία που έπειξε στον κινηματογράφο είναι το «Τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη, παραγωγή του 1958.
Αν και η Σαρρή δεν εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες, οι επιλογές της ήταν εκλεκτές: ο «Ανθρωπος του τρένου» (1958) του Ντίνου Δημόπουλου ,«Φαίδρα» (1962) του Ζιλ Ντασέν, το «Εγκλημα στα παρασκήνια» (1962) του Ντίνου Κατσουρίδη για το οποίο κέρδισε το βραβείο Β’ γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κ.α.
Μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, η Σαρρή άρχισε να ασχολείται με την συγγραφή μυθιστορημάτων. Το πρώτο μυθιστόρημά της που εκδόθηκε το 1969 είναι ο «Θησαυρός της Βαγίας». Σημείωσε μεγάλη επιτυχία και υπήρξε η αφετηρία των παραπάνω από 20 μυθιστορημάτων που ακολούθησαν: Ανάμεσά τους «Το ψέμα», «Όταν ο ήλιος…», «Οι νικητές», «Σοφία» και το «Τελευταίο σκαλοπάτι» που εκδόθηκε το 2009.
Η ενασχόλησή της με την παιδική λογοτεχνία είναι εξίσου αξιοσημείωτη. Το 1973 εξέδωσε το «Γαϊτανάκι» που θεωρείται κλασικό για το είδος του. Αλλα έργα παιδικής λογοτεχνίας: «Ο Φρίκος ο Κοντορεβυθούλης μου», «Ο Αρλεκίνος», «Η πολυλογού».
Η Σαρρή υπήρξε χρόνια φίλη της συγγραφέα Άλκης Ζέη και στο βιβλίο της , «Ε.Π.» εξιστορεί γεγονότα από την κοινή μαθητική ζωή τους.
Οι κινηματογραφικές εμφανίσεις της Σαρρή συνεχίστηκαν και μετά την χούντα: «Χάππυ Νταίη» (1976) και «Ελευθέριος Βενιζέλος» (1980) του Παντελή Βούλγαρη, «Γενέθλια πόλη» του Τάκη Παπαγιαννίδη.
Λογοτεχνικά βραβεία: Κρατικό Παιδικής Λογοτεχνίας (1994), Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το βιβλίο της «Νινέτ» (1994) και «Ο χορός της ζωής» (1999). Το 1988 ήταν υποψήφια για το βραβείο Άντερσεν.
Πριν από μερικά χρόνια, το 2008, σε ημερίδα αφιερωμένη στα 40 χρόνια προσφοράς της Ζ. Σαρρή στη λογοτεχνία για παιδιά και για νέους, σημαντικά πρόσωπα του ακαδημαϊκού χώρου και της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας μίλησαν για τη ζωή και τη συμβολή του έργου της.
πηγή:http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=461592
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δούλεψε ως ηθοποιός του θεάτρου στο Παρίσι, ενώ η πρώτη ταινία που έπειξε στον κινηματογράφο είναι το «Τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη, παραγωγή του 1958.
Αν και η Σαρρή δεν εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες, οι επιλογές της ήταν εκλεκτές: ο «Ανθρωπος του τρένου» (1958) του Ντίνου Δημόπουλου ,«Φαίδρα» (1962) του Ζιλ Ντασέν, το «Εγκλημα στα παρασκήνια» (1962) του Ντίνου Κατσουρίδη για το οποίο κέρδισε το βραβείο Β’ γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κ.α.
Μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, η Σαρρή άρχισε να ασχολείται με την συγγραφή μυθιστορημάτων. Το πρώτο μυθιστόρημά της που εκδόθηκε το 1969 είναι ο «Θησαυρός της Βαγίας». Σημείωσε μεγάλη επιτυχία και υπήρξε η αφετηρία των παραπάνω από 20 μυθιστορημάτων που ακολούθησαν: Ανάμεσά τους «Το ψέμα», «Όταν ο ήλιος…», «Οι νικητές», «Σοφία» και το «Τελευταίο σκαλοπάτι» που εκδόθηκε το 2009.
Η ενασχόλησή της με την παιδική λογοτεχνία είναι εξίσου αξιοσημείωτη. Το 1973 εξέδωσε το «Γαϊτανάκι» που θεωρείται κλασικό για το είδος του. Αλλα έργα παιδικής λογοτεχνίας: «Ο Φρίκος ο Κοντορεβυθούλης μου», «Ο Αρλεκίνος», «Η πολυλογού».
Η Σαρρή υπήρξε χρόνια φίλη της συγγραφέα Άλκης Ζέη και στο βιβλίο της , «Ε.Π.» εξιστορεί γεγονότα από την κοινή μαθητική ζωή τους.
Οι κινηματογραφικές εμφανίσεις της Σαρρή συνεχίστηκαν και μετά την χούντα: «Χάππυ Νταίη» (1976) και «Ελευθέριος Βενιζέλος» (1980) του Παντελή Βούλγαρη, «Γενέθλια πόλη» του Τάκη Παπαγιαννίδη.
Λογοτεχνικά βραβεία: Κρατικό Παιδικής Λογοτεχνίας (1994), Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το βιβλίο της «Νινέτ» (1994) και «Ο χορός της ζωής» (1999). Το 1988 ήταν υποψήφια για το βραβείο Άντερσεν.
Πριν από μερικά χρόνια, το 2008, σε ημερίδα αφιερωμένη στα 40 χρόνια προσφοράς της Ζ. Σαρρή στη λογοτεχνία για παιδιά και για νέους, σημαντικά πρόσωπα του ακαδημαϊκού χώρου και της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας μίλησαν για τη ζωή και τη συμβολή του έργου της.
πηγή:http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=461592
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου