Το Ετος Καβάφη στον κόσμο 2013

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας...

Με αφορμή την επέτειο των 150 χρόνων από τη γέννηση του κορυφαίου ποιητή το υπουργείο Πολιτισμού ανακηρύσσει το 2013 «Ετος Κ.Π. Καβάφη».  Ο Κωνσταντίνος Καβάφης (1863 - 1933) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από έντονη συμβολιστική τάση και συνδυάζεται με λιτό, αλλά διαχρονικά επίκαιρο, λόγο.  Η ειρωνική διάθεση, η γνωστή «καβαφική ειρωνεία», συνδυάζεται με την τραγικότητα της πραγματικότητας και αποτέλεσε το σημείο αναφοράς για πολλούς μεταγενέστερους ποιητές.  για περισσότερες λεπτομέρειες διαβάστε εδώ

ευχές για το νέο χρόνο!

χριστουγεννιάτικες ευχές

10 άτομα με ειδικές ανάγκες που διέπρεψαν

Ανάμεσά μας ζουν άνθρωποι με ειδικές ικανότητες, που η φύση τους στέρησε κάποια βασικά χαρίσματα. Είναι πολλοί και είναι δίπλα μας καθημερινά, δίνοντας το δικό τους αγώνα και είναι άξιοι θαυμασμού. Σας παρουσιάζουμε 10 άτομα με ειδικές ανάγκες που έγιναν διάσημα. 

10. Σούντχα Τσαντράν

Το ταξίδι στο Τσενάι της Ινδίας είχε γίνει ψύχωση για την Σούντχα Τσαντράν. Η πολύμηνη απουσία της από την πατρογονική στέγη την είχε κάνει να επιθυμήσει την οικογένεια της. Έχοντας ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό της στο πανεπιστήμιο της Βομβάης η Σουντχά πραγματοποίησε το ταξίδι της επιστροφής που έμελλε να αλλάξει τη ζωή της. Ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα οδήγησε στον ακρωτηριασμό του δεξιού της ποδιού. Παρά τα γυρίσματα της μοίρας της η Τσαντράν δεν το έβαλε κάτω. Με τεχνητό πόδι κατόρθωσε να εξελιχθεί σε μια από τις σημαντικότερες χορεύτριες στην Ινδία. Σήμερα λαμβάνει προσκλήσεις για να χορέψει σε όλο τον κόσμο ενώ έχει τιμηθεί με μια πληθώρα βραβείων.

9. Μάρλα Ράνιαν

Διακρίνει μόνο σκιές. Στον κόσμο της τα πάντα είναι θολά και όμως η κοπέλα από το Γιουτζίν του Όρεγκον έγινε η πρώτη αθλήτρια με ειδικές ικανότητες που κατόρθωσε να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000. Η Μάρλα Ράιαν αναδείχθηκε τρεις φορές πρωταθλήτρια Αμερικής στα 5000 μέτρα, κατέκτησε 4 μετάλλια στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 και το 1996 προσπάθησε να προκριθεί μέσω του επτάθλου στους Ολυμπιακούς της Ατλάντας, χωρίς όμως δεν τα καταφέρει. Το 2001 εξέδωσε την αυτοβιογραφία της: «Καμιά τελική γραμμή. Η ζωή μου όπως την βλέπω». Η Μάρλα Ράνιαν μέχρι σήμερα είναι συνεπής σε ένα στόχο. Να ξεπερνά τον εαυτό της…

8. Βίνσεντ Βαν Γκογκ

Ένα σπίθισμα τρόμου εμφανίστηκε στα μάτια της πόρνης όταν έπαιρνε στα χέρια ένα κομμάτι από το αυτί του Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Στο μυαλό του ιδιοφυούς και απόλυτα συντελεστικού στην τέχνη της ζωγραφικής Βαν Γκογκ είχε βρει κατάλυμα η παράνοια, η οποία κατευναζόταν μονάχα όταν ζωγράφιζε. Στην δεκαετή του καριέρα φιλοτέχνησε περισσότερους από 900 πίνακες, οι οποίοι σήμερα κοστίζουν εκατομμύρια δολάρια. Οι «Ίριδες» στοίχισαν 53,2 εκατομμύρια δολάρια και «Το πορτρέτο του γιατρού Γκασέ» 82,5. Πρωτότοκος γιος πάστορα, ο Βαν Γκογκ ζωγράφιζε για να εξισορροπήσει μέσα του έναν κόσμο που έμοιαζε ξένος στα μάτια του. Βαθύτατα καταθλιπτικός επιχείρησε να βάλει τέλος στην ζωή του μετά από ανευόδωτο έρωτα. Με την τέχνη του κατάφερε να υπομείνει και να κάνει δικό του τον τόσο ξένο κόσμο που κινείτο. Η πολυώδυνη πορεία ζωής του σφραγίστηκε στις 29 Ιουλίου του 1890 με μερικές λέξεις. «Η λύπη θα κρατήσει για πάντα»!»

7. Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν

«Δεν είναι απίθανο ή θεία πρόνοια να αποσκοπούσε με το χτύπημα αυτό να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις του στη δημιουργία» έλεγε ο βιογράφος του Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν, Τάγιερ αναφερόμενος στην κώφωση του αξεπέραστου συνθέτη. Μεγαλωμένος σε ένα αφόρητο περιβάλλον, όπου ο αλκοολικός πατέρας με απαρασάλευτη επιμονή τον διέταζε να μελετά από τα 4 του, ο Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν αναγνωρίστηκε ως άφταστος δεξιοτέχνης από τα μικράτα του. Μελέτησε στο πλάι του Μότσαρτ και δημιούργησε συνθέσεις που αντηχούν στην αιωνιότητα παρότι στα 28 έχασε την ακοή του. Με «όχημα» τον ατσαλένιο χαρακτήρα του φιλοσόφησε την αρμονία των ήχων και παρά τα οξύτατα προσωπικά του προβλήματα δημιούργησε την 9η Συμφωνία. Ακόμη και όταν έχασε ολότελα την ακοή του δεν έπαψε να δημιουργεί, μέχρι και τις τελευταίες στιγμές του θανάτου του, πλουτίζοντας το μουσικό θησαυροφυλάκιο της ανθρωπότητας με πάνω από 200 ανεκτίμητα αριστουργήματα. Στην διάρκεια της ζωής του βασανιζόταν από παράξενα οράματα και όνειρα, όμως όπως λέει ο Ρομέν Ρολάν στο έργο «Γκαίτε – Μπετόβεν» : «Δεν είναι πολλοί, ούτε ανάμεσα στις μεγαλοφυΐες, εκείνοι που διαρκώς κοινωνούν με το πνεύμα της Γης. Με την περιπαθή καρδιά του, που έπαλλε κάθε στιγμή της ζωής του, με τον έντονο εγωισμό που του επέτρεπε να υπερπηδάει τα χειρότερα εμπόδια μέχρι να φτάσει στη νίκη, κατόρθωσε να φτάσει τελικά μέσα από την τέχνη στην απολύτρωση».

6. Φρίντα Κάλο

Η ζωή της Φρίντα Κάλο ήταν μια περιπέτεια δίχως διαλείμματα. Ανήσυχη και πολύπλευρη προσωπικότητα η Μεξικάνα έκανε τέχνη το μαρτύριο της. Ταλαιπωρημένη από παιδί από πολιομυελίτιδα είδε την μοίρα να της φέρεται με άσχημο τρόπο το 1925. Ένα μοιραίο τροχαίο ατύχημα σήμανε αναπηρία εφ’ όρου ζωής και ως τη χρονιά του σχετικά πρόωρου θανάτου της, το σώμα της Κάλο δεν έπαψε να ταλαιπωρείται από δυσβάσταχτους σωματικούς πόνους. Η Κάλο από κάποια στιγμή και μετά ήταν καθηλωμένη σε στενό κορσέ ασφυκτιώντας από τη μονιμότητα του άγχους της. Το ελεύθερο πνεύμα της όμως δεν κλονίστηκε ποτέ.

Αθόρυβα αλλά ουσιαστικά μετέφερε στον καμβά τον σπαραγμό και τη μόνιμη μελαγχολία της ζωγραφίζοντας «από την καρδιά και όχι μόνον από αυτά που βλέπεις» όπως επεσήμανε ο μέντορας της, Ντιέγκο Ριβέρα. Ο πίνακας «Self Portrait – The Frame» αγοράστηκε από το Λούβρο και ήταν ο πρώτος λατινοαμερικανού ζωγράφου που τοποθετήθηκε στους τοίχους του μουσείου. Η Κάλο συνήθιζε να λέει: «Τι χρειάζομαι τα πόδια εφόσον έχω φτερά για να πετάξω;»Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο πατήστε εδώ

πηγή:http://perierga.gr/ 

Η πρώτη Ακαδημία στην Ελλάδα για χαρισματικά παιδιά

Μία ομάδα παιδιών με ειδικές ικανότητες και χαρίσματα- και συνεπώς ανάγκες -εξακολουθεί να βρίσκεται στο περιθώριο της εκπαίδευσης και της ελληνικής κοινωνίας, παρ' όλο που υπερέχουν κατά πολύ του γενικού μέσου όρου αυτής. 

Πρόκειται για τα χαρισματικά παιδιά, που αποτελούν μόλις το 2-4% του γενικού πληθυσμού και από τη γέννησή τους παρουσιάζουν αρχικά ενδείξεις και στη συνέχεια αποδείξεις ιδιαίτερης ευφυΐας, δεξιότητες και χαρισματικότητα που τα κάνουν να ξεχωρίζουν από τους συνομηλίκους τους και να εντυπωσιάζουν τους ενήλικες.

Τα χαρισματικά παιδιά έχουν ειδικές ανάγκες, καθώς η απόκλισή τους από την «κανονικότητα»- έστω και προς τα πάνω -δημιουργεί αντίστοιχες, αλλά όχι ίδιες, ανάγκες με τα παιδιά που αποκλίνουν προς τα κάτω και παρουσιάζουν αντιληπτικές, πνευματικές και αναπτυξιακές δυσκολίες. Παρ' όλα αυτά δεν υπάρχει πρόνοια στο υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα και στις κοινωνικές δομές, ώστε να αξιοποιηθούν οι ικανότητές τους, οι οποίες τελικά θα «επιστρέψουν» στο κοινωνικό σύνολο για να το ωφελήσουν.

«Το να είσαι χαρισματικός σε έναν αφιλόξενο κόσμο, που λειτουργεί με παρωπίδες και περιοριστικές αναχαιτίσεις, είναι βάσανο, κυρίως όταν δεν έχεις καμία υποστήριξη, από πουθενά να πιαστείς. Γιατί ήδη βλέπεις τον κόσμο με άλλα μάτια, έχεις άλλη αντίληψη και μεγαλύτερο βάθος σκέψης και δεν μπορείς να συμβαδίσεις με το γενικό σύνολο. Είναι δύσκολο να προσαρμοστείς σε αυτά με τα οποία διαφωνείς, επειδή είναι πιο εύκολο και εύλογο να βλέπεις τη ματαιότητα και το ατελέσφορο μίας σχετικής διαδικασίας ή επιλογής» αναφέρει ο 36χρονος ψυχίατρος Ευάγγελος Κατσιούλης, ο οποίος κατέχει τον υψηλότερο καταγεγραμμένο δείκτη νοημοσύνης στον κόσμο (IQ 198), σύμφωνα με τα αποτελέσματα διεθνούς διαγωνισμού που εφάρμοσε διεθνής κοινότητα μέτρησης της υψηλής νοημοσύνης.

Μόλις το 2003 η ελληνική πολιτεία προνόησε να προσθέσει εδάφιο για την «ειδική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που μπορεί να τύχουν τα άτομα που έχουν ιδιαίτερες ικανότητες και ταλέντα» σε υπάρχοντα νόμο του 2000 που αφορούσε την εκπαίδευση των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και την λειτουργία των ΚΔΑΥ και ΣΜΕΑ. Πολύ αργότερα, σε νόμο του 2008, ορίζεται ότι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι και οι μαθητές που έχουν μία ή περισσότερες νοητικές ικανότητες και ταλέντα ανεπτυγμένα σε βαθμό που υπερβαίνει κατά πολύ τα προσδοκώμενα για την ηλικιακή τους ομάδα. Ταυτόχρονα, ανατίθεται η ανάπτυξη προτύπων αξιολόγησης και ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τους μαθητές αυτούς σε Σχολές ή Τμήματα ΑΕΙ που εκδηλώνουν ενδιαφέρον.

Για περισσότερες πληροφορίες και το πλήρες άρθρο δείτε εδώ