«Οι Ελληνες υστερούμε στη διεθνή προβολή του πολιτισμικού έργου μας»

Hμερομηνία :  06-03-11

Στέργιος Μπακάλης «Οι Ελληνες υστερούμε στη διεθνή προβολή του πολιτισμικού έργου μας» EIKONOΓPAΦHΣH: Τιτινα ΧαλματζηTης Αννας Γριμανη H ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση; Είναι και τα δύο - εξαρτάται από τον τρόπο σκέψης του καθενός. Η ελληνικότητα πρωτίστως, κατά την άποψή μου, θα πρέπει να συνιστά πρόκληση και στρατηγική προτεραιότητα, ώστε να γίνεται συνείδηση όσων αγαπούν την Ελλάδα. Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα. Τη φανταστική συνύπαρξη βουνού και θάλασσας που αντικρίζεις στην τελική στροφή του δρόμου με κατεύθυνση το Βόλο. Αναφέρομαι φυσικά στο Πήλιο και στον Παγασητικό κόλπο. Η υπέροχη εκδοχή του Ελληνα. Το φιλότιμο και η δημιουργικότητά του, χαρακτηριστικά που έχουν αφήσει τη σφραγίδα τους σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Κι εδώ τίθεται το ερώτημα: Γιατί η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στη δεινή αυτή κατάσταση, τροχοπέδη για την εμπέδωση αυτών των εκδοχών; Αυτό που με χαλάει. Η έλλειψη ενός πλαισίου κινητοποίησης για να λειτουργήσει οργανωμένα και θετικά ο απανταχού ελληνισμός. Μιλώ για ένα πλαίσιο που δεν θα χαρακτηρίζεται από πολιτικές σκοπιμότητες, οι οποίες δεν ενδιαφέρουν τη νέα γενιά Ελλήνων της διασποράς. Προσόν ή μειονέκτημα να είσαι Ελληνας σήμερα; Δύσκολο ερώτημα σε αυτήν τη χρονική στιγμή. Ισως η απάντηση να βρίσκεται σε αυτό καθαυτό το σκεπτικό του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού και στο κύριο μήνυμα του εθνικού μας ύμνου. Παράγει πολιτισμό ο Ελληνας της νέας εποχής ή μένει προσκολλημένος σε μια ρητορική ελληνικότητα; Παράγει πολιτισμό δίχως αμφιβολία, αλλά υστερεί στη διεθνή προώθηση και προβολή του πολιτισμικού έργου του. Γεγονός που, κατά τη γνώμη μου, λειτουργεί αρνητικά σε ό,τι αφορά το στόχο της καλλιέργειας της ελληνικότητας ως συνείδηση. Με ποια ταυτότητα οι Ελληνες περιέρχονται τον σύγχρονο κόσμο; Προσωπικά με καλύπτει απόλυτα η σωκρατική διάσταση της ελληνικής ταυτότητας: «Δεν είμαι Ελληνας, δεν είμαι Αθηναίος, είμαι πολίτης του κόσμου». Η ανάλυση αυτής της ταυτότητας υπήρξε και ο κεντρικός πυρήνας της ιστορικής πορείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το ελληνικό μου «γιατί» κι ένα «πρέπει» που πέταξα. «Γιατί» ενώ πάντοτε νοσταλγώ την Ελλάδα, κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί προσδοκώ την επιστροφή στην άλλη μου «πατρίδα»; Πέταξα το «πρέπει» του μόνιμου γυρισμού μαζί και τον πόθο όταν συνειδητοποίησα ότι νιώθω πια πολίτης του κόσμου. Ο Ελληνας ποιητής μου. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης και ο Νίκος Καζαντζάκης, ο οποίος βέβαια σε ποιητική βάση συνέδεσε το όνομά του με τη ρήση «Δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα, είμαι λεύτερος». Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου. Η ηθική αποκατάσταση της χώρας. Η ελπίδα ότι η αντίστροφη μέτρηση που έχει αρχίσει για την Ελλάδα θα θέσει τις βάσεις για μια εποχή προόδου και αναγέννησης. Η Οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη - ορίστε την. Είναι μονόδρομος και προϋποθέτει αλλαγή νοοτροπίας και πολιτική βούληση για σωστές μεταρρυθμίσεις. Συνεπάγεται καινοτομίες - μια ελληνική οδός καινοτομίας. Επίσης, σχεδιασμό μιας πολιτικής που να αξιοποιεί την ελληνική διασπορά κι εκείνους που διαδραματίζουν ρόλο στα κοινωνικά πράγματα με συνείδηση ελληνικότητας. *Ο δρ Στέργιος Μπακάλης είναι διευθυντής Ακαδημαϊκών Προγραμμάτων Διεθνούς Εμπορίου στο Victoria University της Μελβούρνης στην Αυστραλία. πηγή:www.kathimerini.gr