16 Φεβρουαρίου 2018

Αθήνα – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου

Της Λίλας Κονομάρα
Φαντάζεστε να μπαίνετε σ’ ένα ταξί του οποίου ο οδηγός θα ξέρει να σας πάει σε οποιαδήποτε βιβλιοθήκη της Αθήνας χωρίς να του πείτε τη διεύθυνση; Φαντάζεστε μια νύχτα που υποφέρετε από αϋπνία, να μπορείτε να βρείτε ανοιχτό ένα βιβλιοπωλείο και να αγοράσετε το βιβλίο που επιθυμείτε; Φαντάζεστε ένα εστιατόριο που παραθέτει στο μενού του αποσπάσματα από διάφορα λογοτεχνικά βιβλία;

Αυτά και άλλα πολλά πρόκειται να γίνουν το 2018, επ’ ευκαιρία της ανακήρυξης της Αθήνας ως Παγκόσμιας Πρωτεύουσας Βιβλίου. Σε μια Αθήνα όπου τα βιβλιοπωλεία κλείνουν και το βιβλίο βάλλεται λόγω της κατάργησης της ενιαίας τιμής και της μακροχρόνιας έλλειψης μιας σοβαρής εθνικής πολιτικής, η είδηση αυτή φαίνεται πολύ ελπιδοφόρα.

Στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε σήμερα, ο δήμαρχος Αθηναίων κος Γ. Καμίνης, η κα Α. Χαλκιαδάκη, αντιπρόεδρος του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του δήμου Αθηναίων και η εκπρόσωπος της Εθνικής Ελληνικής Επιτροπής για την UNESCO, κυρία Α. Τζιτζικώστα παρουσίασαν σε εκδότες, συγγραφείς, δημοσιογράφους κλπ. την ελληνική πρόταση που προκρίθηκε ανάμεσα σε πολλές άλλες. Ο θεσμός αυτός, ο οποίος ξεκίνησε το 2001 και υποστηρίζεται από μία επιτροπή εκπροσώπων της UNESCO και συνδέσμων εκδοτών και βιβλιοθηκονόμων, παρουσίασε φέτος ρεκόρ συμμετοχών.

Σύμφωνα με τον κύριο Καμίνη, οι βασικοί στόχοι της ελληνικής πρότασης είναι: 
  • η διάδοση της ανάγνωσης 
  • η διευκόλυνση της πρόσβασης στη γνώση και στην πληροφορία 
  • η επέκταση του δικτύου των βιβλιοθηκών 
  • η μετάφραση Ελλήνων συγγραφέων στο εξωτερικό 
  • η τουριστική ανάπτυξη της Αθήνας 
  • η αύξηση του συνεδριακού τουρισμού 
  • η ανάδειξη της Αθήνας σε προορισμό σύγχρονου πολιτισμού 

Ο κος Καμίνης έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην προσπάθεια να γίνει η Αθήνα ένα πραγματικό «χωνευτήρι ιδεών, μια πόλη φιλική στο βιβλίο» εγκαινιάζοντας έναν καινούριο κύκλο που ξεκινάει ήδη από το 2017 με την Documenta και με τη μεταστέγαση της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Η επιτυχία της ελληνικής πρότασης έγκειται, όπως είπε, στη συνεργασία που αυτή προϋποθέτει με όλους τους φορείς – πανεπιστήμια, συγγραφείς, εκδότες, βιβλιοθήκες, αλλά και εταιρείες, μαζικά μέσα ενημέρωσης και συγκοινωνίας.


Η κα Χαλκιαδάκη, η ψυχή της πρότασης αυτής καθότι επικεφαλής της ομάδας διεκδίκησης και συντονίστρια του φακέλου υποψηφιότητας της Αθήνας, τόνισε την προτεραιότητα που θα δοθεί στο να γίνει αυτή η χρονιά μια αληθινή «γιορτή» για το βιβλίο, μια χρονιά όπου πολλοί άνθρωποι θα ανακαλύψουν πως πέρα από εργαλείο ζωής, το βιβλίο είναι πάνω απ’ όλα απόλαυση. Όλες οι εκδηλώσεις και οι δράσεις που προβλέπονται θα απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες, στα παιδιά πρώτα απ’ όλα, αλλά και στους ενήλικες. Ιδιαίτερη μέριμνα θα δοθεί επίσης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες που βρίσκονται στην Αθήνα, όπως και στους ξένους επισκέπτες. Η κα Χαλκιαδάκη παρουσίασε τους βασικούς άξονες των δράσεων:
*γιορτές ανάγνωσης,
*ανάδειξη των τόπων που σχετίζονται με τη γραφή και την ανάγνωση(πινακίδες σε δρόμους, σπίτια συγγραφέων, ιδιαίτερος φωτισμός κλπ.),
*δημιουργία χώρων φιλικών προς την ανάγνωση (καφέ, μπαρ κλπ.)
* συμβολή πρεσβευτών ανάγνωσης( εθελοντές αναγνώστες, δράσεις φιλαναγνωσίας σε σχολεία και βιβλιοθήκες)
*τριήμερες εκδηλώσεις κάθε μήνα (συναντήσεις με συγγραφείς, θεματικές εκθέσεις κλπ.)
*λευκές νύχτες ανάγνωσης (μία μέρα κάθε μήνα όσα βιβλιοπωλεία θέλουν θα μένουν ανοιχτά τη νύχτα)

Προβλέπονται τέλος δύο διαγωνισμοί σχετικοί με τα βιβλία αφής και γενικότερα την τέχνη της γραφής και της ανάγνωσης καθώς και δύο διεθνή συνέδρια με θέμα την πολιτική βιβλίου στην Ελλάδα και την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης.

H μεγάλη γιορτή αυτή για το βιβλίο θα διαρκέσει έναν ολόκληρο χρόνο – από τον Απρίλιο του 2018 έως τον επόμενο Απρίλιο – στη διάρκεια του οποίου όλοι ευχόμαστε, με την ενεργή συμμετοχή μας, οι δράσεις αυτές να αποδώσουν καρπούς όχι μόνο για τις σημερινές αλλά και τις μελλοντικές γενιές.

ηλεκτρονική πηγή

Στη χώρα του ανορθολογισμού…



Δεν έχουμε μάθει να ζούμε με κανόνες και το έλλειμμα αυτό μεταφράζεται σε έλλειμμα της δημοκρατίας. Η ενσωμάτωση των κανόνων στη ζωή μας προϋποθέτει την καλλιέργεια του ορθολογισμού. Ο ορθολογισμός ορίζει τα όρια της δημόσιας σκέψης, γνώσης και πράξης και διαταράσσεται όταν ο ιδιωτικός χώρος ξεχύνεται στο δημόσιο (Ν. Δήμου, 2016). Η έννοια του κοινού καλού απουσιάζει και αντί αυτού επικρατεί το ιδιωτικό ή το παραταξιακό καλό. Το αποτέλεσμα στις μέρες αντικατοπτρίζεται στο δημόσιο χρέος. Έχουμε χρέος γιατί δεν νιώθουμε ατομικό χρέος και ευθύνη προς στην κρατική μας οντότητα και την κοινωνία της.


Η ιστορία της χώρας μας είναι γεμάτη από πολέμους, εμφυλίους πολέμους και πτωχεύσεις (Γ. Δερτιλής, 2016). Η γνώση της θα είχε αφυπνίσει τους σύγχρονους να αποφύγουν ορισμένα από τα ολέθρια λάθη του παρόντος, αλλά και του μέλλοντος. Κατά το διακεκριμένο ιστορικό: η γνώση της ιστορίας οδηγεί στην αυτογνωσία και στην επίγνωση. Από εκεί στην πράξη, ο δρόμος της Δημοκρατίας είναι ανοιχτός. Από εμάς τους πολίτες εξαρτάται αν θα βγούμε επιτέλους από τη δίνη των σφαλμάτων, αν θα ανακόψουμε τις δυνάμεις που την κινούν.


Από το ξετύλιγμα της ιστορίας και την κριτική ματιά του καθ. Γ. Δερτιλή έχουμε την ευκαιρία να δούμε ένα ξέφωτο στο τέλος του 19ου αιώνα. Στο πηδάλιο των κρίσιμων διαπραγματεύσεων για τη διευθέτηση του δημοσίου χρέους το δίδυμο Ζαϊμη-Στρέιτ. Οι διαπραγματευτές σε χρονικό διάστημα 11-μηνών πέτυχαν όρους παρόμοιους με αυτούς που όλα ανεξαιρέτως τα σημερινά πολιτικά κόμματα χρειάστηκαν επτά χρόνια άκαρπων διαπραγματεύσεων για να τους δεχτούν.Και βέβαια δεν έλειψαν (2010-2016): οι καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις, η φυγή κεφαλαίων, η απομάκρυνση των επενδυτών και τα μικροπολιτικά διλήμματα. Το παράδειγμα του 1898 διδάσκει ότι: οι μεγάλες κρίσεις μόνο με μια υπεύθυνη και μελετημένη πολιτική ηγεσία μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Κατά το μεγάλο διανοητή αυτά που πρέπει να κυριαρχήσουν στη χώρα μας είναι: υπευθυνότητα, ενότητα και συναίνεση.

Ο Στέλιος Ράμφος (2016) αναρωτιέται: τι απαγορεύει τη συμπληρωματική σχέση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, τι κάνει αδιανόητη τη συναλλαγή, τι νομιμοποιεί τα ατέλειωτα και συχνά παράλογα αντιπολιτευτικά «όχι» σε κάθε κυβερνητική πρόταση; Κατά το Ν. Δήμου το κυρίαρχο είναι η έλλειψη ορθολογισμού που είναι μάλιστα πολύ χειρότερο έλλειμμα από αυτό του προϋπολογισμού και μάλιστα το δεύτερο οφείλεται στο πρώτο.

Κατά τον Γ. Δερτιλή οι πολιτικοί μας αγνόησαν τα διδάγματα από την ιστορία μας γιατί: α) οι περισσότεροι διαβάζουν ελάχιστα, β) πολλοί από αυτούς δεν καταλαβαίνουν τα λίγα που τυχαίνουν να διαβάσουν, γ) όσα τυχόν καταλαβαίνουν, βαριούνται να τα εφαρμόσουν και δ) θεωρούν ότι οι υπήκοοί τους είναι τόσο ανίδεοι και βλάκες, ώστε να πιστεύουν αιωνίως τις δημαγωγίες τους.

Το συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι: για να δρομολογηθεί η άνοιξη στην πατρίδα μας χρειαζόμαστε πολιτικούς που να ανταποκρίνονται στο πολιτικό, ηθικό και διανοητικό καθήκον τους, διανοουμένους που να μεταδίδουν στους πολίτες τις απαραίτητες γνώσεις για να κρίνουν και πολίτες με κριτική σκέψη και παιδεία.


Καθ. Χρήστος Β. Μασσαλάς-π. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων






29 Δεκεμβρίου 2015

Συμμετοχή του ΓΕΛ Μοιρών στο Erasmus plus KA1 για δεύτερη χρονιά

Το ΓΕΛ Μοιρών επιλέχτηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά από το ΙΚΥ στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Erasmus K1 σκοπό την επιμόρφωση του διδακτικού προσωπικού του για το σχολικό έτος 2015-2016. Ειδικότερα η αίτηση συμμετοχής συγκέντρωσε υψηλή βαθμολογία 93,4/100 ανάμεσα στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ειδικότερα κατέλαβε την 35η θέση σε 95 υποβληθέντα σχέδια όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης (νηπιαγωγεία, δημοτικά και γυμνάσια/λύκεια). 

Τίτλος Σχεδίου: Επιμόρφωση  εκπαιδευτικών σε καινοτόμες διδακτικές μεθοδολογίες και στις ΤΠΕ
Υλοποίηση προγράμματος: σχολικό έτος 2015-2016
Το πρόγραμμα υλοποιείται κατά το σχολικό έτος 2015-16 με υπεύθυνη εκπαιδευτικό τη Βέρα Δακανάλη(ΠΕ02).
Το παρόν σχέδιο επιμόρφωσης στοχεύει στη συμμετοχή ομάδας οκτώ εκπαιδευτικών σε σεμινάρια πάνω στον ψηφιακό εγγραμματισμό και τη βελτίωση των εκπαιδευτικών μεθόδων. Ειδικότερα, πρόκειται για τέσσερις ατομικές κινητικότητες εκπαιδευτικών  στο σεμινάριο "Ιmproving Teaching and Communication Skills in the Classroom" ("Βελτιώνοντας τις Διδακτικές και Επικοινωνιακές Δεξιότητες στην τάξη") στη Μαδρίτη της Ισπανίας και και τέσσερις ατομικές κινητικότητες στο σεμινάριο "DigitalClasroom: Using ICT in Education" ("Ψηφιακή τάξη : Xρησιμοποιώντας τις ΤΠΕ στην Εκπαίδευση)στο Λονδίνο της Μεγάλης Βρετανίας.
erasmusΜε γνώμονα την ανάγκη για επιμόρφωση στις ΤΠΕ, αλλά και τη βελτίωση των μεθόδων διδασκαλίας και προσέγγισης των μαθητών στα πλαίσια της διαχείρισης μιας εξαιρετικά δύσκολης περιόδου για όλους και κυρίως τους μαθητές οραματιζόμαστε ένα καλύτερο σχολείο πιο κοντά στο μαθητή, στο γονιό, στην κοινωνία.
To σχολείο μας το ΓΕΛ Μοιρών θέλει να πραγματοποιήσει το εν λόγω σχέδιο για δυο λόγους. Αφενός, οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στο χώρο της τεχνολογίας και της επιστήμης καθιστούν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή ως μαζικό μέσο διδασκαλίας και ως δυναμικού εργαλείου γνωστικής ανάπτυξης των μαθητών. Επομένως, η ανάγκη για επιμόρφωση των εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων είναι διαρκής. Αφετέρου θεωρούμε απαραίτητο να προσεγγίσουμε νέες εκπαιδευτικές μεθόδους για να μπορέσουμε να κάνουμε τη διδασκαλία μας πιο ενδιαφέρουσα και ελκυστική.
Αναμενόμενα αποτελέσματα:
- διαφορετικοί δρόμοι και τρόποι για την ανακάλυψη της γνώσης-κατανοώντας τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μπορούν να μαθαίνουν οι μαθητές
- ενδυνάμωση εκπαιδευτικών
-απόκτηση Πληροφορικού Γραμματισμού  και ψηφιακής κουλτούρας
- αναζήτηση νέων γνώσεων και μεθόδων διδασκαλίας
- υποστήριξη των εκπαιδευτικών για καλύτερη αξιοποίηση του εκπαιδευτικού, εποπτικού και εργαστηριακού εξοπλισμού που έχουν στη διάθεσή τους.
-η επαγγελματική επιμόρφωση και η  επαγγελματική εξέλιξη των εκπαιδευτικών θεωρείται ως η βασική κινητήρια δύναμη για την επιτυχή χρήση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση
- ενίσχυση ευέλικτων ευκαιριών μάθησης - πλούσια μαθησιακά περιβάλλοντα της πληροφορίας και της επικοινωνίας.
•χρησιμοποίηση και να αξιοποίηση της "ψηφιακής τάξης"
iky• ενσωμάτωση των νέων δεξιοτήτων του εκπαιδευτικού προσωπικού κατά τη διδασκαλία στην τάξη και τις διαπροσωπικές σχέσεις εντός και εκτός μονάδας, προς όφελος των μαθητών και των εκπαιδευτικών.
• βελτίωση της μαθησιακής δυναμικής και δυνατότητα εφαρμογής στην πράξη των νεοαποκτηθεισών γνώσεων
• έμφαση στη βιωματική μάθηση και το παιδαγωγικό παιχνίδι
Οι δραστηριότητες διάδοσης και διάχυσης των αποτελεσμάτων του σχεδίου θα περιλαμβάνουν την ευρύτερη εκπαιδευτική κοινότητα της περιοχής μας αλλά και τους εκπαιδευτικούς  ολόκληρης της Ευρώπης:
• ενημέρωση μέσω της ιστοσελίδας του σχολείου μας για την επιμόρφωση, τις δράσεις και τις στρατηγικές μας
• πραγματοποίηση ενδοεπιμόρφωσης στα πλαίσια του συλλόγου διδασκόντων της σχολικής μονάδας.
• διάχυση της γνώσης μέσω των κοινωνικών δικτύων σε ομάδες εκπαιδευτικών π.χ facebook, twitter, LinkedIn
• αξιοποίηση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας eTwinning
• πιθανή πραγματοποίηση έργου eTwinning με σκοπό την επικοινωνία με άλλα ευρωπαϊκά σχολεία και τη συνεργασία για την υλοποίηση από κοινού έργων, έτσι ώστε να εφαρμοστούν έμπρακτα όσα ψηφιακά εργαλεία έμαθαν οι επιμορφούμενοι
• καλλιέργεια κουλτούρας συνεργασιών με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και τις ενδιαφερόμενες ομάδες (π.χ. τοπική αγορά, άλλα σχολεία κλπ).
• συμμετοχή των εκπαιδευτικών μας eTwinning σεμινάρια
• Αναρτήσεις των δράσεών  σε Blogs και μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
• Ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας με άρθρα στον τοπικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο
• Ανάπτυξη πρωτοβουλιών για δημιουργική συνεργασία με το Σύλλογο Γονέων.

1 Ιουλίου 2015

Ευχαριστήριο από το ΓΕΛ Μοιρών

Ο Σύλλογος διδασκόντων του ΓΕΛ Μοιρών συγχαίρει  θερμά τους μαθητές και τις μαθήτριες του για τις υψηλές βαθμολογίες που πέτυχαν στα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα που τους δίνουν τη  δυνατότητα να εισαχθούν στις σχολές της αρεσκείας τους.

Επίσης τους ευχαριστούμε πολύ για το ποσό που διέθεσαν από το ταμείο τους για την αγορά υλικού στην αίθουσα πληροφορικής!

7 Φεβρουαρίου 2015

Εκπαιδευτικά παιχνίδια στο ΓΕΛ Μοιρών

Στα πλαίσια της σχολικής γιορτής των τριών Ιεραρχών στο ΓΕΛ Μοιρών μετά τον εκκλησιασμό των μαθητών και των εκπαιδευτικών ακολούθησε ένα δίωρο εκπαιδευτικό παιχνίδι γνώσεων. Συγκεκριμένα, οι εκπαιδευτικοί του σχολείου με πρωτεργάτη τον Θεολόγο κ. Στέφανο Παναγιωτόπουλο συγκέντρωσαν ένα πλήθος ερωτήσεων διαβαθμισμένης δυσκολίας για τα μαθήματα όλων των τάξεων του γενικού Λυκείου. Το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό παιχνίδι οργανώθηκε, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε σύμφωνα με τις γενικές εκπαιδευτικές μεθόδους που παρακολούθησε ομάδα εκπαιδευτικών του ΓΕΛ Μοιρών σε σεμινάριο για τη μαθητική διαρροή «Building emotional relationships to prevent early school leaving». Το σεμινάριο έλαβε χώρα στη Ρώμη τον παρελθόντα Δεκέμβριο. 

Τα εκπαιδευτικά παιχνίδια πρέπει να έχουν σύμφωνα με τις αρχές του σεμιναρίου:
  • Συγκεκριμένο στόχο
  • Σενάριο
  • Προκαθορισμένους και σαφείς στόχους 
  • Συγκεκριμένες δραστηριότητες
  • Σαφείς κανόνες αποδεκτούς από τους συμμετέχοντες 
  • Προτεινόμενη διάρκεια 2-4 ώρες

 Προσφορά εκπαιδευτικών παιχνιδιών: 
  • Διαφορετικός τρόπος μάθησης 
  • Εργαλείο μάθησης
  • Μέσο κοινωνικοποίησης
  • Μέσο επικοινωνίας μεταξύ μαθητών και μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών  Απόκτηση δεξιοτήτων 
  •  Ανάπτυξη δημιουργικότητας
  • Καλλιέργεια φαντασίας 
  • Συμμετοχή, χαρά, ικανοποίηση
 Μια από τις πλέον ενδεδειγμένες εκπαιδευτικές πρακτικές για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης είναι το εκπαιδευτικό παιχνίδι. Στηρίζεται στην αρχή «"if I read I forget, if I write I remember, if I do I learn» (αν διαβάσω ξεχνώ, αν γράψω θυμάμαι, αν κάνω κάτι το μαθαίνω). Τα εκπαιδευτικά παιχνίδια μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές και να δημιουργήσουν τα θεμέλια για ειλικρινείς και καλές συναισθηματικές σχέσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμμετοχή των μαθητών ήταν μεγάλη και δημιουργήθηκαν ομάδες από όλα τα τμήματα του Λυκείου. Εκτός από τη συμμετοχή στο παιχνίδι, πολλοί μαθητές είχαν την ευκαιρία να βοηθήσουν με τις πολύτιμες γνώσεις τους στην οργάνωσή του και κυρίως στο τεχνικό κομμάτι. Ο σύλλογος των καθηγητών ευχαριστεί θερμά τον κ. Γιώργο Πολομαρκάκη για την πολύτιμη τεχνική υποστήριξή του και τη δωρεά του ηλεκτρικού συστήματος buzzers, που ήταν απαραίτητο για την υλοποίηση του εκπαιδευτικού παιχνιδιού.

16 Δεκεμβρίου 2014

«Συμμετοχή του ΓΕΛ Μοιρών στο Εrasmus plus»

Στις αρχές Δεκεμβρίου 2014 ομάδα καθηγητών του ΓΕΛ Μοιρών συμμετείχε στη Ρώμη σε εκπαιδευτικό σεμινάριο για τη μαθητική διαρροή. Πρόκειται για το νέο φιλόδοξο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Erasmus plus ΚΑ1, το οποίο αφορά στη μαθησιακή κινητικότητα προσωπικού σχολικής εκπαίδευσης. Το σεμινάριο με τίτλο “Building emotional relationships to prevent early school leaving” πραγματοποιήθηκε στον εκπαιδευτικό οργανισμό στη Ρώμη Ε.RI.FO. Το πρόγραμμα εγκρίθηκε από το Ι.Κ.Υ συγκεντρώνοντας υψηλή βαθμολογία 90/100. H  ομάδα των εκπαιδευτικών του ΓΕΛ Μοιρών αποτελούνταν από το Διευθυντή κ. Δευκαλίωνα Μανασσάκη, την υποδιευθύντρια κ. Ευθυμία Ρινακάκη, την υπεύθυνη του προγράμματος κ. Βέρα Δακανάλη και τους Γεώργιο Χατζηδάκη, Δέσποινα Τζανιδάκη, Παντελή Ευαγγελόπουλο και Στέφανο Παναγιωτόπουλο.

 Η εμπειρία που αποκόμισαν όλοι οι συμμετέχοντες καθηγητές  ήταν μοναδική και τους άφησε άριστες εντυπώσεις. Κατά κοινή ομολογία η πιο ενδιαφέρουσα ενότητα του σεμιναρίου ήταν τα «εκπαιδευτικά παιχνίδια» και ειδικότερα το πώς μπορεί κάθε εκπαιδευτικός να σχεδιάσει ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι και να το προσαρμόσει στο μάθημα και τη σχολική ύλη που διδάσκει. Με τον τρόπο αυτό ενισχύεται η αποτελεσματικότητα τις διδασκαλίας και το μάθημα γίνεται πιο ελκυστικό για όλους και κυρίως για τους μαθητές. Τα μαθήματα και οι διαλέξεις πραγματοποιήθηκαν στην αγγλική γλώσσα. Οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να έχουν μια σφαιρική θεωρητική ενημέρωση για το θέμα της μαθητικής διαρροής που απασχολεί την ευρύτερη περιοχή στην οποία ζουν, αλλά κυρίως μέσα από το αυτοβιογραφικό μοντέλο και τη βιωματική μάθηση να δημιουργήσουν συναισθηματικούς δεσμούς εμπιστοσύνης και κατανόησης με τους μαθητές τους, έτσι ώστε να αποτρέψουν την πρόωρη μαθητική εγκατάλειψη. Η υλοποίηση διαφόρων καινοτόμων προγραμμάτων  φανερώνει τον προσανατολισμό του σχολείου μας για ένα σχολείο ανοικτό στην κοινωνία σε απόλυτη συνάφεια με τη στρατηγική για γνωστική επάρκεια των μαθητών, για την κατανόηση της πολυπολιτισμικής κοινωνίας και για το σεβασμό της διαφορετικότητας.Οι καθηγητές είχαν την ευκαιρία μετά το πέρας των μαθημάτων να περιηγηθούν στα σπουδαία αξιοθέατα της Ρώμης,  όπως το  Κολοσσαίο, το κάστρο του Αγίου Αγγέλου, την Πιάτσα Νανόβα, την Πιάτσα Βενέτσια και να κάνουν βόλτα στο χριστουγεννιάτικο εμπορικό κέντρο της αιώνας πόλης.



Θεματικοί άξονες του προγράμματος

Πρόωρη μαθητική διαρροή
  • Η προβληματική του θέματος
  • Η προοπτική της παρέμβασης
  • Συμπτώματα της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου
  • Συμβουλές και προτάσεις
Παράγοντες/αίτια που οδηγούν στη μαθητική διαρροή
  • Χαμηλό πνευματικό επίπεδο της οικογένειας – χαμηλές προσδοκίες
  • Οικονομικοί λόγοι- οικονομική κρίση –οικονομική ανισότητα
  • Προσωπικοί λόγοι- η εφηβεία- η ηλικία- ο έφηβος είναι ευάλωτος-χαμηλή αυτοεκτίμηση
  • Εκπαιδευτικοί λόγοι- κακή επικοινωνία στο σχολείο
  • Σχολική αποτυχία
  • Εκπαιδευτικό σύστημα

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο παγκόσμιες πολιτικές κατά της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου προσπαθήσουν να επικεντρωθούν σε τρία επίπεδα:
  • πρόληψης
  • παρέμβασης
  • και αντιστάθμισης
Και κάποιες παρεμβάσεις από την πλευρά των εκπαιδευτικών:
  • να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των μαθητών τους
  • να εξηγήσουν στους μαθητές του γιατί είναι σημαντική η εκπαίδευση και η κατάρτιση στη ζωή τους και θα επισημάνει τους πολλαπλούς κινδύνους που ελλοχεύουν από πιθανή εγκατάλειψη του σχολείου
  • να δώσουν κίνητρα στους μαθητές να αναπτύξουν την προσωπικότητα τους  μέσα στο σχολείο και να φανούν αποτελεσματικοί
  • να κάνουν τους μαθητές να αποκτήσουν αυτοεκτίμηση και να αισθανθούν ενεργά κοινωνικά μέλη
  • να τους δώσουν τη δυνατότητα να εκφραστούν, να μιλήσουν για ό, τι τους ενοχλεί στο εκπαιδευτικό σύστημα και να τους κάνουν να νιώσουν ίσοι με τους συμμαθητές τους
  • να  μη χρησιμοποιούν τις αρνητικές προσδοκίες για ορισμένες ομάδες μαθητών,  όπως τα παιδιά των οικονομικών μεταναστών.
  •  να εμπλέξουν με ποικίλους τρόπους τους μαθητές στη μαθητική ζωή και κυρίως σε αθλητικές δραστηριότητες, συνεργατικές και βιωματικές δράσεις, projects  έτσι ώστε να μαθαίνουν μέσα από τη δράση “learning by doing
  • να συνεργαστούν εποικοδομητικά με την οικογένεια
  • στα πλαίσια αυτά το ΓΕΛ Μοιρών έκανε ένα πρώτο σημαντικό βήμα στην αναγνώριση και αντιμετώπιση ενός σπουδαίου εκπαιδευτικού και ευρύτερου κοινωνικού προβλήματος.








31 Οκτωβρίου 2014

Την γλώσσα μου έδωσαν ποιητική

Δήμος Χλωπτσιούδης
Οι ερμηνείες και οι ορισμοί της λογοτεχνίας και της ποίησης ειδικότερα σχεδόν πάντα τείνουν να περικλείουν την έννοια ή τη χρήση της γλώσσας. Κατά τον Tzvetan Todorov είναι η τέχνη των λέξεων, καθώς βασικό της εργαλείο είναι η γλώσσα. Η ποίηση, λοιπόν, μπορεί να εκμεταλλευτεί τη διττή λειτουργία της γλώσσας (αναφορική και ποιητική, κυριολεκτική και μεταφορική) σε ένα ιδιαίτερο πλαίσιο επικοινωνίας και τέρψης. Σχηματίζει εικόνες, σκέψεις, συμβουλεύει, μεταφέρει μηνύματα υπαρξιακά, αγωνίες, περιγράφει, διηγείται… Η γλώσσα στην ποίηση κατέχει, λοιπόν, κομβικό ρόλο.
Ήδη οι ποιητές της Επτανησιακής Σχολής αντιλαμβανόμενοι ακριβώς αυτό και δρώντες μέσα σε ένα δίγλωσσο ποιητικό περιβάλλον (συχνά χωρίς βαθιά γνώση της επίσημης γλώσσας) αναζήτησαν τρόπους έκφρασης στη ζωντανή γλώσσα της εποχής. Έτσι ανέδειξαν τη λαϊκή γλώσσα και καθιέρωσαν τη δημοτική στον ποιητικό λόγο (σε αντίθεση με την πιο συντηρητική γλωσσικά πεζογραφία της εποχής). Κάποια στιγμή όμως ο Ροΐδης εγκαλεί τους σύγχρονούς του ποιητές για γλωσσική αδυναμία, καθώς οι περισσότεροι απλά ακολουθούσαν τον προφορικό λόγο χωρίς καμία προσπάθεια καλλιέργειας της ποιητικής γλώσσας.
Τούτη την αδυναμία εντόπισε -πολύ μακριά από το κέντρο και άρα ανεξάρτητος κι ελεύθερος καλλιτεχνικά και γλωσσικά- ο Καβάφης. Εμπλούτισε γλωσσικά τη νεοελληνική ποίηση με τέτοιο τρόπο ώστε καμία από τις δύο γλωσσικές τάσεις της εποχής να μην τον αποδεχτούν στους κόλπους της. Ένα κεντρικό ζήτημα σε τούτη τη γλωσσική καινοτομία του Καβάφη δεν ήταν η αρχαιολατρεία του αυτή καθεαυτή, αλλά η βαθιά γνώση της ελληνικής και η αναγνώριση της στενότητας στην οποία είχε περιέλθει η ποιητική στην εποχή του.
Στην ουσία ο Καβάφης όχι μόνο ανέδειξε την ανάγκη γλωσσικής καινοτομίας μέσα από τον πλούτο της ελληνικής (αρχαΐζουσες λέξεις, όροι αμιγώς λαϊκοί και τοπικοί, επιβιωμένες λέξεις με άλλη σημασία) και προσέγγισε διαφορετικά τη σημειολογία της μέσα στη στιχουργική του χωρίς να υστερούν ρυθμικά και νοηματικά. Ταυτόχρονα όμως έδειξε και την αναγκαιότητα της γλωσσικής μελέτης.
Οι δημιουργοί της γενιάς του 1920 και εκείνοι της γενιάς του 1930 και οι μεταπολεμικοί ποιητές. Μελέτησαν ξένα ρεύματα και μετέφρασαν δημιουργώντας νέες γλωσσικές αναζητήσεις. Μελέτησαν τη λαϊκή γλώσσα, έχοντας και το οπλοστάσιο των δημοτικιστών και της ελληνικής ηθογραφίας, και την προσάρμοσαν στα νέα ρεύματα.
Ανάλογη ήταν και η καινοτομία του Ελύτη με την ανάδειξη της πλούσιας εκκλησιαστικής γλώσσας. Μάλιστα τούτη ήταν εγγύτερα στο λαό καθώς η θρησκευτική αποτελούσε τμήμα της λαϊκής γλώσσας και άρα συγκροτούσε μέρος του προφορικού λόγου. Η ελύτικη γλωσσική ανανέωση παρατηρείται στον ένα ή άλλο βαθμό μέχρι σήμερα έως το Λειβαδίτη και τους εκπροσώπους της γενιάς του 1970 (γενιά της Μεταπολίτευσης).
Οι μοντερνιστές κατέδειξαν ότι η ποιητική γλώσσα πρέπει να έχει μέσα της την ομορφιά και τη χάρη της προφορικής γλώσσας χωρίς να την ακολουθούν πιστά. Κατέδειξαν ότι πηγές γλωσσικής έμπνευσης υπάρχουν παντού. Στην εκκλησιαστική ορολογία, στην Ψυχολογία, στα λαϊκά ιδιώματα, στην αργκό και το νεανικό ιδιόλεκτο.
Ο προφορικός λόγος δε διακρίνεται απλά για τη ζωντάνια αλλά και ως το καλύτερο μέσο μετάδοσης νοημάτων σύνθετων, σαν αυτών που απασχολούν την ποίηση. Διαθέτει ρυθμό και την ίδια στιγμή διακρίνεται για την πεζολογική και ποιητική του δυναμική. Η διάταξή του, η τοποθέτησή του είναι εκείνη που διαμορφώνει το συναίσθημα και τονίζει τη λέξη που κρίνει αναγκαία ο δημιουργός.
Ο ποιητής οφείλει να γράφει λαμβάνοντας υπόψη όλες τις γλωσσικές ποικιλίες της εποχής του (διαφημιστικός λόγος, sms, τηλεοπτική γλώσσα, διάλεκτοι και ιδιώματα, συνθηματική και αποφθεγματική γλώσσα) και να αξιοποιεί εκείνες τις ποικιλίες που εξυπηρετούν περισσότερο την τέχνη και το μήνυμά του. Άλλωστε, ο ποιητής είναι σκλάβος της τέχνης, υπηρέτης του δημιούργηματός του. Στην αντίθετη περίπτωση απλά κάνει ποιητικό τουρισμό.
Σήμερα που όλοι μιλάνε για γλωσσική πενία είναι ανάγκη οι υπηρέτες της ρηματικής αυτής τέχνης να αξιοποιήσουν όλο το γλωσσικό θησαυροφυλάκιο του τόπου. Η επιστροφή σε παλαιότερες γλωσσικές επιρροές (καθαρεύουσα και αρχαΐζουσα κατά το πρότυπο των πεζογράφων του ΙΘ΄ αιώνα) όχι μόνο δεν υπηρετεί την τέχνη, αλλά αδυνατίζει και το ίδιο το έργο. Οι γλωσσικές επιλογές του ποιητή μπορούν να καταστήσουν ένα ποίημα όχι μόνο δυσνόητο, αλλά και απροσπέλαστο. Τούτο όμως καθιστά την ποίηση κρυπτική και εξοστρακίζει το ρυθμό του στίχου προς όφελος του δύσληπτου και του φτιαχτού. Ο ποιητής απεμπολεί τη φυσικότητα από το λόγο του.
Οι σύγχρονες συνθέσεις απαιτούν σύγχρονη γλώσσα, γλώσσα λαϊκή. Ο εμπλουτισμός δε θα έρθει από το παρελθόν, μα μόνο από το παρόν. Από τα κοινωνικά βιώματα που διαμορφώνουν τη γλώσσα και από τη συνθετική δύναμη του ποιητή να τις συνδυάζει με ευαισθησία και γνώση. Η μαγεία της ποιητικής γλώσσας δε λανθάνει στα μέσα του παρελθόντος, αλλά στο σύγχρονο ποιητικό τρόπο που συνδέεται με το συναίσθημα και τις αξίες της εποχής. Και τούτο θα γίνει με μία γλώσσα που θεραπεύει το ποιητικό υλικό. Τα παλαιότερα γλωσσικά εργαλεία αδυνατούν να αποδώσουν το συναίσθημα και το περιεχόμενο της σύγχρονης περιόδου (ειδικά εν μέσω κρίσης αξιών, οικονομικής πολιτικής και κοινωνικής πόλωσης).
Η εμπειρία των μοντερνιστών (ήδη από την εποχή του Παλαμά) αναδεικνύει και την ανάγκη της μελέτης. Το σύγχρονο ποιητικό αδιέξοδο -που πολλοί παρατηρούν- δεν οφείλεται στο διαδίκτυο ή την ελευθεροστιχία και τη γλωσσική πενία, αλλά στην αδυναμία παρακολούθησης των νέων τάσεων του εξωτερικού και στην απουσία μελέτης της ποίησης.
Χωρίς το υπόβαθρο και την αξιοποίηση της ποιητικής παράδοσης (από το δημοτικό άσμα, το Σολωμό και τον Κάλβο έως το Λειβαδίτη και τη λεγόμενη γενιά της κρίσης), δίχως τη μελέτη παλαιότερων και σύγχρονων ποιητικών δοκιμών, ο ποιητής δεν είναι υπηρέτης της τέχνης.
Παράλληλα, η απουσία επαφής των σύγχρονων ποιητών με συνομήλικους εκπροσώπους άλλων Τεχνών τους περιορίζει και γλωσσικά και ως προς το περιεχόμενο. Η επαφή με τη μουσική και τα νέα ρεύματα θα εμπλουτίσει και τη μελωδικότητα και τη γλώσσα της ποίησης και θα ενισχύσει την ποιητική σύνθεση της μελωδίας με τον άμετρο στίχο. Η δε επαφή με τη ζωγραφική θα ενισχύει την εικονοπλαστική δύναμη του στίχου.